20,251 matches
-
se aflau pe strada Cucu, la numărul 21. Cu cinci hectare de pământ, Oacheș, vara, mergea la prășit la Iași la alții și la el munca o lăsa la urmă, că doar conducea femeia, precum Rarița, cu ochii sprintați, cu sâni ca de piatră, regină pe șatră și niciodată nu aveau de ale gurii de la un an până la altul, adică de la o producție la alta, căci se îndatorau la evrei, că fiecare sat avea câțiva evrei ce se ocupau cu negustoria
Imagini din lumea satului by Gheorghe Boancă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1187_a_2744]
-
și au uitat că Răchită cu Ioana au necăjit și le-au crescut copiii, lăsându-i pe cei doi bătrâni, unul mai bolnav decât celălalt. Primul s-a dus Răchită. Ioana a mai trăit singură câțiva ani, ținând buletinul în sân până când a murit, ca nu cumva să i se vândă casa, că Dumitru urmărea treaba asta mai demult. Așa s-a dus și Ioana și a rămas casa în care acum stă Dumitru cu Tița. Să nu faceți ca ei
Imagini din lumea satului by Gheorghe Boancă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1187_a_2744]
-
părea chiar că e o nenorocire inevitabilă, care le pîndește pe toate. Căci cum ar putea rezista pentru totdeauna o republică tuturor cauzelor care minează libertatea? Cum ar putea ea stăvili mereu ambiția celor mari, pe care-i crește la sînul ei? Cum ar putea ea veghea vreme îndelungată asupra seducțiilor și practicilor surde ale vecinilor, precum și asupra corupției membrilor ei, atîta timp cît, la oameni, interesul va fi atotputernic? Cum poate ea spera să iasă tot timpul cu bine din
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
un stat sînt ca niște posibilități încredințate înțelepciunii suveranului, pe care acesta trebuie să le pună în practică și să le facă profitabile. Semnul cel mai sigur că o țară are o guvernare înțeleaptă și fericită este atunci cînd în sînul ei se nasc artele frumoase: flori care cresc pe un pămînt roditor, sub un cer fericit, dar pe care seceta sau suflul crivățului le omoară. Nimic nu face mai celebră o domnie decît artele care înfloresc la adăpostul ei. Secolul
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
au pornit spre Rimmily Hissa, de-a lungul Bosforului, și apoi ocoliră și se Întoarseră prin noaptea răcoroasă și s-au culcat, era răscoaptă, după cum și arăta, dar suavă, cu pielea ca petalele de trandafir, siropoasă, cu pântecele catifelat și sânii mari, și nu fu nevoie să-i pună o pernă sub fund. Plecă Înainte ca ea să se trezească, arătând destul de prăpădit În lumina primelor ore ale dimineții, și se Întoarse la Pera Palace cu un ochi vânăt, ținându-și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
femeie bună, spuse. Nu mă lua În seamă. Îl privi cu fața ei cunoscută și admirată În Spur și În Town & Country, doar puțin uzată de la băutură, puțin uzată de la pat, atâta că În Town & Country nu-i puteai vedea sânii ăia frumoși și coapsele vrednice și mâinile cu palmele mici, ușoare și mângâietoare, și cum se uita la zâmbetul ei faimos, simți moartea apropiindu-se din nou. De data asta nu mai fu ca o rafală. Fu mai degrabă o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
pat. Se gândea intens la el și atunci Jim ieși. Ochii Îi străluceau și era puțin ciufulit. Liz se uită-n carte. Jim veni În spatele scaunului și ea-i simțea respirația, și atunci el o cuprinse-n brațe. Îi simți sânii durdulii și fermi, cu sfârcurile Întărite. Liz era Îngrozită, nimeni n-o mai atinsese vreodată, dar Își spuse: „A venit, În sfârșit, la mine. A venit cu adevărat“. Stătea nemișcată, pentru că-i era așa de frică și nu știa ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
peste golf. Era frig, dar Liz era Înfierbântată pentru că era cu Jim. Se așezară la adăpost, În depozit, și Jim o trase pe Liz mai aproape. Era Înspăimântată. Se trezi cu una din mâinile lui Jim pe sub rochie, mângâindu-i sânul, În timp ce cealaltă i se odihnea În poală. Era Înfricoșată și nu știa ce vrea să-i facă, dar se cuibări și mai aproape de el. Apoi mâna care părea așa de mare În poala ei se mută de-acolo, și acum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
-n locu’ ăsta? Tre’ s-o las să mă ia de gât? mă Întrebă Guy. — Bineînțeles. Mussolini a interzis bordelurile. Aici suntem Într-un restaurant. Fata purta o rochie dintr-o bucată. Se aplecă peste masă, Își puse mâinile peste sâni și ne zâmbi. O parte a feței Îi arăta mai frumos când zâmbea, așa că se-ntoarse cu partea bună spre noi. Farmecul profilului fusese accentuat prin cine știe ce Întâmplare În care nasul Îi fusese turtit și netezit, de parcă ar fi fost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
cu ei? — Greu de zis, spuse Nick Adams. Ar fi putut oare să-i spună că ea a făcut prima ce n-a mai făcut nici una la fel de bine după ea și să-i amintească picioarele durdulii și maronii, abdomenul plat, sânii mici și tari, brațele care-l strângeau tare, limba vioaie, ochii goi, gura care avea un gust bun, apoi ceea ce era deopotrivă stânjenitor, strâmt, dulce, umed, minunat, mic, dureros, complet, final, nesfârșit, fără de sfârșit, fără a se sfârși vreodată, sfârșit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
îți avea voi cu ce mă ține... Nu duce tu grija asta. Ne-om descurca noi. Eu de bine de rău aduc câțiva gologani acasă în fiecare săptămână... Să fii sigur că nici eu n-oi sta cu mâinile în sân. Știi doar că dacă înveți bine primești bursă. Știu, numai că trebușoara asta atârnă de tine. Dacă pui capul la treabă, iese și de-o bursă. Numai să ajungem sănătoși până la anul. Da’... ia spune tu, la ce facultate ai
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
Înțelege. CÎnd va veni timpul tău vei pricepe totul. Nici spațiul, nici timpul, nici alte opreliști nu vor mai exista. În mișcarea mîinii cu care mă Înlănțui, nasturele, singurul de la gît, se deschise, lăsînd vederii lucirea albă a pielii către sîni. Te iubesc!, Îmi spuse și-n clipa aceea amurgul de vară luci ca un mesager al altei lumi. Afară, În fundal, soarele cădea În asfințit, ea mă Îmbrățișa, ne rostgolirăm și noaptea căzu peste noi imperială, din străfundul a mii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1888_a_3213]
-
urmeze oriunde s-ar fi dus. Valerius o văzu alături de el, ca în atâtea alte nopți, goală, cu părul lung unduindu-se la cea mai mică mișcare și privirea profundă care îi aprinea dorința. Îi mângâie cu mâini înfrigurate trupul, sânii, șoldurile, chipul, îmbrățișând-o delicat, vrând parcă să se agațe de ea sau să o împiedice să dispară. O fericire intensă puse stăpânire pe el, până când ea rupse vraja și plecă. Vizitele Velundei erau prea scurte pentru a-i alina
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2064_a_3389]
-
care plutește încă umbra voievodului Ștefan. Priviți-l ... ne face semn cu spada lui!... Ne cheamă...”, încheia N.N.T îndemnându-ne să nu l uităm pe Ștef an cel Mare, dar nici Basarabia, care la 1918 avea să revină la sânul Mamei sale - România. Lansarea volumului 1 și 2 „Bucovina în presa vremii” și „Bucovina pământ românesc” Onorată asistență, (Cuvântul autorului la lansarea cărții dacă timpul ne-ar fi permis.) Este de datoria mea să adresez cuvinte de cal dă ș
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
Goran, Lizi Hârsu, N. Iosif, D.Iov, Ion Lascarov-Moldovanu, A. Mândru, N.N. Matievici, M. Mihăileanu, George Nichita, Al.R.Nițulescu, Ion Gr.Oprișanu, Natalia Pașa, George Pallady, Ion Palodă, George A.Petre, Const.R. Rarincescu, G.D. Rânzescu, dr. Barbu Solacolu, Ion Sân Giorgiu, Petre Strihan, Zaharia Stancu, V.V. Stanciu, Vintilă Rusu Șirianu, Gh. Tașcă, G.Tutoveanu, C.Talaz, C. Vlădescu Răcoasa, Gr. Veja, Romulus P. Voinescu, N.N. Vasiliu, C. Zancu. La Bârlad, unde G.Nedelea „redacta ziarul Mol dova ”, la 17 ianuarie
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
Tiberiada.” Așa stau în rugăciune toată noaptea și a doua zi până seara, când apar stelele. În ziua următoare, misionarii au fost oaspeții altor 12 sinagogi. Peste tot, toate erau înțesate de b ărba ți, femei și copii, unii la sân sau în leagăn. „Atât cei dinăuntru cât și cei care stăteau afară, din cauza înghesuielii, erau extenuați din cauza mișcărilor și exercițiilor trupului, cu ochii umflați și roșii de plâns.” Femeile, băieții dar și bătrânii, boceau încet, alții în hohote. În Iași
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
Versul dansa fără grai, râu ce curgea leșios și negru, greu de pești așteptând doi ochi ai luminii oare mai trăiești? * * * Răcoare și larmă de vânt coboară aerul pe pământ. Mișcarea clatină miere și patimă. Grație, miraculoasă făptură culori peste sâni și gură. S-a răsfrânt crinul la picior și mirosul mă-ngroapă ușor. Muzica de sfere leagănă iarbă și flori. Niciodată nu te-ai gândit c-ai să mori?! La treizeci de ani, tot liniștea o căutai! Din toate părțile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1534_a_2832]
-
de binefacere pentru trupele NATO! SCHIȚA UNEI CRIME EVIDENT ABOMINABILE Un spațiu calm. Se pare că a plouat fiindcă e umed și într-o băltoacă se distinge un dop care plutește. Umbra polițistului, nu. Peisaju-i conturbat de o pereche de sâni number sex în spatele cărora aleargă Femeia îngrozită. Respiră greu, șuierat, cu groază, cu astm... Deducem că pe lângă ce-am zis, femeia mai suferă și de o condamnabilă lipsă de informație: sărmana nenorocită nu a aflat că a apărut de curând
CÂINELE DIZIDENT by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/505_a_1289]
-
că nu știe decât de limba măsi. Ordonați-i. Mda. A-ten-ți-e! A-farăăă! Get aut! Get aut... Nu vrea. Sigur că nu vrea c-afară-s minus șai’șpe grade. Ce? îi nebun să iasă?! Stă în gâtu’ sticlei mai ceva ca-n sânu lui dom’ Avram, ăla de-a tras în piept Banca Națională RomânoPapuașă de vreo pai’șpe miliarde, sta i-ar în gât. Domnule! Te rog, fără politică, fără atac la persoană, mai ales că respectivul are și imunitate, că-i
CÂINELE DIZIDENT by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/505_a_1289]
-
stins țigara pe dosul mîinii stîngi, semnul Îl mai am și-acum, am urlat pe covorul persan și-am constatat că nu-mi plac medicina, anatomia, ciucurii covorului persan, asistenții universitari, colegii cu excepția unei blonde la fel de Înaltă ca mine, cu sîni, care-a leșinat În sala de disecție. Primul lucru care m-a atras În viață a fost corul, Însă-n el n-am cîntat decît În școala generală, cînd mi-am spart și arcada, În liceu nu m-au mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
-n Mahler În urma dricului plîngînd În hohote și promițîndu-mi că nu mă vor mai pune niciodată să-nvăț chimie, algebră, botanică. Fizică. La fel de tare vor plînge și fetele de la uman, Îndeosebi bruneta subțire, cu ochelari și fustă posomorîtă, dar ce sîni. Cape Canaveral. Care i se zguduiau de lacrimi numai ce-mi imaginam Înmormîntarea. Profesorii mă vor lăuda În cor, suspinînd cu batistele fleașcă În mîna dreaptă, cea care ținuse creta, cu stînga ținînd sicriul. Sau coliva. Sau ce se ține
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
comporta ele natural, fără efort intelectual cu grimase, dacă nu ți s-a-ntîmplat nimic interesant ai feștelit-o, imaginația te lasă Întotdeauna drept În mijlocul unei fraze peste pod, și-atunci te concentrezi, focalizînd, un exemplu, o iubită premiantă din liceu cu sîni fulgerători, furibunzi, salivezi, atent să nu te vadă copilul, pornești de la lucruri ce te-au marcat, filme, tragedii, situații ce te-au făcut să lăcrimezi, ți le amintești În detaliu și lăcrimezi, atent să nu te vadă copilul. Dacă nici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
gîndeam la poștaș, gemea fără rost găsind cele mai stînjenitoare rime În momentele cele mai delicate, numai din plăcerea de a ironiza premiul și meseria mea, spunea meserie cu ghilimele ascuțite și adormea ca un prunc Într-un minut cu sînii dezveliți, Înalți, sforăind amar. Îi acopeream cu șuba. Ghilimelele Însă rămîneau, afară, Înfipte-n hîrtia poroasă de 250 de grame offset din capul meu trepanat de griji, deschis spectatorilor din lumea-ntreagă. Pe deasupra căreia zburau gîze. Îmi Îndreptam atenția spre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
face restul de 86%, bănuiala mea este că nu face nimic. Cel mult poate găsi o idee pe care-o tot răsucește, mozolește și sărută În vreme ce publicul stă și se uită la idee cu gura căscată, ce frumoasă e. Cu sînii ei albi, reflectorizanți, În timp ce gîfÎie. Psihiatrii nu știu mare lucru, nici ei nu folosesc mai mult de 14% din creier. Să adaug că sînii pot fi și de culoare neagră, la negrese. „Andreea Marin. Două cuvinte care pot vinde aproape
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
sărută În vreme ce publicul stă și se uită la idee cu gura căscată, ce frumoasă e. Cu sînii ei albi, reflectorizanți, În timp ce gîfÎie. Psihiatrii nu știu mare lucru, nici ei nu folosesc mai mult de 14% din creier. Să adaug că sînii pot fi și de culoare neagră, la negrese. „Andreea Marin. Două cuvinte care pot vinde aproape orice: șampon, emisiuni TV, evenimente, mobilă, mașini. Andreea: << De cînd sînt imaginea Head & Shoulders oamenii se uită mai atent la părul meu. Nu mi-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]