23,409 matches
-
mai afabilă, probabil și fiindcă nu sunt obișnuit cu ea. O clipă, am iluzia, plăcută, că vecinul lui Nick mă tratează ca pe o veche cunoștință... Atmosfera e destinsă, odihnitoare. Multă verdeață, străzi pașnice, pe care merg doar mașini (rare), zgomot puțin; mă simt ca într-o stațiune în vacanță. Poate că și aici "relațiile publice" înlocuiesc solidaritatea umană, poate că și aici nefericirea are dreptul să fie "publică", să se afișeze, doar când vrea să provoace milă, încolo "afacerile sunt
Aventuri solitare by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295602_a_296931]
-
De un minut, sunete ciudate ajungeau la el de la ușa opusă. Se îndreptă într-acolo, conștient că întârziase mai mult decât se cuvenea pentru o primă dimineață. Ușa era închisă, dar o deschise cu hotărâre și trecu peste prag. Imediat zgomotul îi umplu urechile. 5 Non-axiome Deoarece copiii - și adulții infantili -< sunt incapabili de discriminări subtile, diverse experiențe provoacă asupra sistemului lor nervos șocuri atât de violente Încât psihiatrii le dau un nume special: traumatisme. Timp de ani de zile, aceste
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
ajungă la fereastră. Era un sistem metalic cu picioare cimentate într-un sol de beton. După ce se chinui cu el câteva minute, Gosseyn se dădu înapoi. - O celulă fără uși, zise, și liniștea. Spiritul se destinse. O liniște incompletă. Erau zgomote, mișcări, mers încolo și încoace, palpitația slabă a unor glasuri. Această temniță făcea parte dintr-o construcție mai largă - cum îi zicea femeia? - refugiul Discipolului. Încerca să și-o reprezinte când Jurig zise în spatele lui: - Ce țoale haioase ai! Gosseyn
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
de seamă, ca un combatant pândind un adversar periculos, Gosseyn îl observa pe Jurig, gorila, care va încerca să îl omoare. - Leej, zise, fără să se uite la prezicătoare vino aici, în spatele meu. Ea veni, fără o vorbă, aproape fără zgomot. Îi zări fața când trecu pe lângă el. Obrajii își pierduseră culoarea, ochii îi erau împăienjeniți, dar ținea capul sus. Din partea cealaltă a ceea ce devenise o singură celulă. Jurig râdea: - Ce bine o să-ți fie dacă te ascunzi după el. Era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
deriva cozii aparatului în zona memorizată lângă grilaj. Urmă un bubuit și solul se cutremură. Urletul metalic al avionului, a cărui viteză nu era schimbată de similarizare, îi zgâria timpanele pe când se năpustea paralel cu grilajul, zgâriindu-l cu un zgomot fantastic. Se împotmoli la o depărtare de două sute de metri, o masă informă. Gosseyn alerga. Ajunse la adăpostul pădurii, dar nu se mai mulțumea cu o simplă evadare. Dacă exista un instrument de agresiune, trebuie să mai fie și altele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
aștepte puterea de care avea neapărată nevoie în zilele critice ce vor urma. Nu trebuia să se mai gândească la el însuși ca aparținând unei anumite planete; dar tot mai păstra ceva afecțiune pentru sistemul solar. Îi atrase atenția un zgomot și plecă de la fereastră și constată că sclavele de pe puntea inferioară trebăluiau în sufragerie. Le privi gânditor, observând că aceea care era tânără și frumoasă era mereu înghiontită de celelalte femei. În jur de 19 ani, estimă Gosseyn. Își ținea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
fluxului neural pe care-l emana că arma ei cea mai bună era să facă pe cocheta cu servitorii masculi. Reveni la Yanar și se hotărî. Irevocabil, fără apel, fără prietenie. Se apropie de el, încet, atent să nu facă zgomot. Prezicătorul își ridică ochii și-l văzu că se apropia. Se foia, încurcat, în fotoliu, dar rămase la locul lui. Părea nefericit. Gosseyn consideră că era semn bun. Cu excepția celor care se aflaseră în contact cu Discipolul, nici unul dintre acești
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
o să scăpați așa. - Ușa, zise Gosseyn, implacabil. Ofițerul pregeta, descumpănit. Lent, se duse la perete. Manevră un panou glisant, așteptă, contractat, ca Gosseyn să verifice conexiunile și coborî levierul. Ușile nu aveau decât cinci centimetri grosime. Se închiseră cu un zgomot surd. - Sper sincer pentru dumneata, zise Gosseyn, că sunt închise într-adevăr și că nu se pot deschide de jos, fiindcă dacă se întâmplă să constat contrariul, tot am timp să folosesc suflorul ăsta cel puțin o dată. - Sunt închise, zise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
zise Oreldon, posomorât. - Perfect, zise Gosseyn. Acum să ne grăbim să le închidem și pe celelalte. Oreldon privea înspăimântat prin culoarele laterale pe care le întâlneau în cale, dar dacă spera să vadă vreun membru al echipajului, fu dezamăgit. În afară de zgomotul ușor al mișcărilor lor, nu se mai auzea nimic. - Cred că s-a culcat toată lumea, zise Gosseyn. Omul nu răspunse. Fără o vorbă, reușiră să izoleze puntea inferioară și atunci Gosseyn spuse: - Rămân, așadar, vreo douăzeci de ofițeri; inclusiv dumneata
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
să se scurgă doar un fir nici prea subțire nici prea rapid de apă. Se îndemnă să intre în apa care părea să-i fiarbă lui Ashargin corpul firav. Gâfâia, dar treptat se acomodă și se întinse, ciulind urechile la zgomotul regulat al robinetului. Plic... plic... pic... Își ținu ochii deschiși fără să clipească și fixă un punct strălucitor pe zid, mai sus decât el. Plic, plic, plic. Un sunet regulat, ca bătăile inimii. Bat, bat, bat, cald, cald, cald - transpunea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
deschiderea unuia dintre panourile glisante care obturau secțiunea inferioară a navei. Îi făcu semn căpitanului Free să o ia înainte. Fără să scoată o vorbă, coborâră pe scară. Intrau într-o lume diferită. Acolo, oamenii râdeau, dincolo se auzeau strigăte, zgomotul unor mișcări diverse. Pentru Gosseyn, acestea însemnau perceperea unui flux nervos confuz. Ușile dormitoarelor erau deschise și oamenii stăteau prin culoare. Luau poziția de drepți la trecerea căpitanului Free, dar reluau numaidecât poziția de repaos. Gosseyn spuse: - Oamenii știu adevărul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
De trei ori îl similariză Gosseyn în poziție inițială. Dar a treia oară, celălalt încetă tentativele lui demente. Se opri, scoase dintr-un buzunar un cuțit și, până ca Gosseyn să prevadă gestul, și-l înfipse în inimă. Se auzi zgomot de pași. Căpitanul Free, urmat de Leej, dădu buzna în cameră. - Ce s-a întâmplat? întrebă, cu sufletul la gură. Se opri mut, văzându-l pe trădătorul cu fața contractată care se clătină și căzu mort. Comandantul îl recunoscu; era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
drumul de multă vreme. O mie de nopți, ca aceasta, se târâse pe aici ca să ajungă la patul lui de paie de la câmpurile cu cartofi. Ajunse în umbrele și mai negre ale Templului și iar se opri. O vreme pândi zgomotul care să-i indice o activitate. Nici un zgomot. Cu hotărâre, dar și cu precauție, trase spre el ușa de metal și porni pe scara de metal pe care urcase în ziua ceremoniei. Ajunse fără probleme la camera interioară și o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
ca aceasta, se târâse pe aici ca să ajungă la patul lui de paie de la câmpurile cu cartofi. Ajunse în umbrele și mai negre ale Templului și iar se opri. O vreme pândi zgomotul care să-i indice o activitate. Nici un zgomot. Cu hotărâre, dar și cu precauție, trase spre el ușa de metal și porni pe scara de metal pe care urcase în ziua ceremoniei. Ajunse fără probleme la camera interioară și o găsi deschisă, spre marea sa surpriză. Această surpriză
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
marea sa surpriză. Această surpriză nu dură mult. Se înarmase cu un instrument pentru desfacerea în-cuietorilor dar era mai bine să nu lase degetele neîndemânatice ale lui Ashargin să se ocupe de asta. Se furișă în interior și închise fără zgomot ușa în urma lui. Cripta, acum familiară, se întindea înainte-i. Tăcere. Ajunse în siguranță înăuntru, se duse la ușa debaralei. Își ținu respirația crăpând ușa pentru a străpunge spațiul umbros: răsuflă ușurat văzând corpul întins pe sol. Sosea la timp
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
unul dintre bărbați nu fuseseră înlocuiți. Așa că, trebuia să-și ia niște măsuri de precauție. Puse panourile la locul lor, aduse treptele în poziția inițială; stând în picioare, în capul scării, verifica absența urmelor activității sale, când se iscă un zgomot dinspre debara. Se răsuci crispat. Intra Eldred Crang. Detectivul non-A se opri brusc și duse un deget la buze într-un gest de prudență. Înaintă rapid, împinse cealaltă scară spre extremitatea sarcofagului și urcă. Cu un gest făcu să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
se prindă de el, dar totul dispărea. Apoi băgă de seamă că era zgâlțâit. Gosseyn-Ashargin deschise ochii și o văzu pe Nirena. Era palidă, dar calmă. - Dragule, Secoh a venit să te vadă. Scoală-te, te rog. Se auzi un zgomot la ușa dormitorului. Nirena se dădu înapoi încet și Gosseyn putu să cuprindă întreaga scenă. Secoh, seniorul gardian al Zeului Adormit, tocmai intrase în încăpere și îl privea cu gravitate. Secoh, se gândi Gosseyn, preotul, odinioară, măturător al sălii interioare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
o optime de măr sălbatic uscat și înfuleci pe cinste, astfel prinzi puțină vlagă pentru dru mulețul tău lung și întortocheat. șase în al patrulea loc: trece pe lângă tine un roi de albinuțe superpolenizatoare. nu te sperii de ele, de zgomotul multelor lor perechi de aripi, nu îți pui mâinile la urechi din cauza zbârnâitului lor de uzină, nu le ataci. le oferi o petunie magică și le lași să zboare departe, către locuri unde speri că vei ajunge și tu vreodată
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]
-
ai puterea să reziști. șase deasupra: la apusul soarelui este prea mult, este în exces, nu e vina nimănui, dar sunt prea multe și prea intense, se aud tunete și pământul se cutremură, trebuie să te ții bine în picioare, zgomote asurzitoare de toate felurile se aud, aerul din jurul tău e o hărmălaie, nu te păcăli, nu fugi, acum trebuie să stai, bea apa dulce a lacului michigan, când va seca el vei putea merge, vei putea merge mai departe către
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]
-
dumnezeu, unde ajunge dragostea. șase în al doilea loc: trebuie să acorzi respectul cuvenit mușchiului din spate al gambei, gastrocnemianul, el este important pentru mersul pe vârfuri, așa de important pentru balerine și pentru cei care nu vor să facă zgomot și pentru cei care vor să pară mai înalți și pentru cei care sar în sus, pentru că vor să vadă mai bine sau pentru că pur și simplu sar de bucurie în sus. nouă în al treilea loc: trebuie să acorzi
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]
-
tu. ele pot fi încă acolo, la fel, dacă nu mai amenințătoare, dar le simți mai ușoare sau chiar dispărute, îți întorci privirea spre cerul tău, cerul de deasupra cerului, deși acum este vremea tunetului de deasupra vântului, al cărui zgomot asurzitor se aude mai puternic și mai departe, purtat de aerul de dedesubt, tu nu mai auzi nimic, nu mai simți nimic, vei avea noroc, nimic nu te va lovi, luna te va tatua cu lumina ei argintie pe umeri
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]
-
înseamnă însă că dacă nu ai fost atacat acum nu vei fi atacat nici data următoare. ușa de aer s-a deschis ușa de aer a coliviei de aer în care mă aflam o zăresc dată de perete am auzit zgomotul trântitului ei de peretele de aer știu că de acum pot să zbor, mi-e teamă că nu mai pot desface aripile, că mă voi prăvăli și mă voi răni în podeaua plină de cioburi a cuștii de aer trag
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]
-
lumina soarelui. Shelley era ultima. Până la ușă erau câteva trepte. Le sui în grabă, dar se împiedică de o treaptă și se agăță de ușă. Fără să vrea, căzu cu toată greutatea și împinse ușa, care se închise cu un zgomot asurzitor, iar Shelley se trezi cu clanța veche, de lemn, în mână. Își frecă genunchii loviți și apoi încercă să deschidă ușa, dar nu reuși să potrivească clanța la loc. Încercă din nou. Degeaba. Speriată, se întoarse tremurând spre pivnița
Minunatele aventuri ale lui Lucy și Shelley by Maria Elena Lebădă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1680_a_3078]
-
trei muze, în grup și, uneori, pe câte una, fără să le disting la început bine și fără să am vreo preferință. Pe atunci mi se părea că semănau între ele. Dădeam fiecăreia aceeași importanță generală de culoare, mișcare și zgomot. Din imaginea tuturor trei se întregea o singură ființă nouă. Decât să aleg în parte, preferam jucăria întreagă. Cu vremea am auzit cum le cheamă. Maia era mai blajină, mai umilă. Dudu surâdea fără întrerupere cunoscuților și necunoscuților, strecurîndu-se grațios
O moarte care nu dovedește nimic. Ioana by Anton Holban [Corola-publishinghouse/Imaginative/295595_a_296924]
-
Grégoire, galben și unsuros ca un sparanghel fiert, își făcu apariția: Tante Eliza scuză: "Grégoire adoră animalele!" Nu puteam pricepe gradele de rudenie ale fiecăruia. Aveam impresia că stau cu toții în camera aceea. Grégoire întrerupse cu un aer autoritar: "Năprasnic zgomot!" Apoi, ca și cum i s-ar fi înmuiat enervarea, căzu ca o haină pe un scaun. Convorbirea continuă, suvenirurile circulau, reflexiile melancolice fumegau. Râsul gros al lui Michel reîncepu. La fiecare izbucnire i se zguduia tot stomacul. Picioarele umflate stau depărtate
O moarte care nu dovedește nimic. Ioana by Anton Holban [Corola-publishinghouse/Imaginative/295595_a_296924]