19,331 matches
-
conceput spre a împlini o misiune foarte rafinată, ci pentru a lucra și supraveghea roadele pămîntului, pentru a fi grădinar (la fel de bine am putea spune lucrător al pămîntului, cultivator, agricultor) și paznic. În ce măsură își va fi împlinit el cea dintîi îndatorire nu ni se spune în textul biblic; în schimb, după cum derularea scenariului biblic o va consemna, din cea din urmă îndatorire adamică va rezulta pentru omul de apoi o pragmatică învățătură: aceea de "a nu pune niciodată lupul paznic la
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
bine am putea spune lucrător al pămîntului, cultivator, agricultor) și paznic. În ce măsură își va fi împlinit el cea dintîi îndatorire nu ni se spune în textul biblic; în schimb, după cum derularea scenariului biblic o va consemna, din cea din urmă îndatorire adamică va rezulta pentru omul de apoi o pragmatică învățătură: aceea de "a nu pune niciodată lupul paznic la oi". Procesul facerii omului însuși este, așa cum textul biblic consemnează, o facere de tip "artefactual": "Dumnezeu a făcut pe om după
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
datoria lor să mintă în interesul clienților. Totuși, în 1821, Lordul Brougham, pe parcursul pledoariei sale în apărarea reginei Carolina, a exprimat punctul de vedere că datoria unui avocat de a acționa în interesul clientului era esențială, "prima și ultima sa îndatorire" (Freedman 1975:9). Mai recent, un jurist american susținea că un avocat al apărării are datoria să fie ingenios, lucru care îi poate cere uneori să mintă în interesul clientului (Curtis 1951:9; cf. Bok 1978:158). Părerea sa a
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
se întîmplă dincolo de pereții acestuia. În sfera juridică există prevederi stricte împotriva nesincerității, în timp ce în negocieri, avocaților, ca tuturor celor care negociază, "li se interzice să mintă, însă în general sînt încurajați să înșele în alte moduri". Putem observa că îndatorirea menționată de Curtis se limitează la păstrarea și accentuarea aparențelor de veridicitate ale declarației unui client, despre care avocatul știe că este falsă; cu toate acestea, este de datoria lui să mintă și să înșele. Mai mult, prevederile care guvernează
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
avocat se poate descurca să prezinte cît mai bine declarația unui client despre care știe că e falsă: regulile par să ceară ca apărătorul oficial al unui acuzat să-și îndemne clientul să corecteze mărturia falsă, însă dincolo de acest lucru, îndatorirea de a păstra informația confidențială îl împiedică pe avocat să spună adevărul. Totuși, o dată cu prezentarea situației de mai sus ca rezolvare a trilemei, Freedman oferă și alte soluții propuse de diverși juriști sau adoptate de asociații specializate care subliniază îndatorirea
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
îndatorirea de a păstra informația confidențială îl împiedică pe avocat să spună adevărul. Totuși, o dată cu prezentarea situației de mai sus ca rezolvare a trilemei, Freedman oferă și alte soluții propuse de diverși juriști sau adoptate de asociații specializate care subliniază îndatorirea avocatului față de tribunal, pe care trebuie să și-o respecte chiar în detrimentul obligațiilor sale față de client. Frankel (1975: 1035) observă că dincolo de sistemul justițiar: "avocatul trebuie întîi de toate să fie loial clientului său și nu adevărului în sine". De
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
noii membri ai birocrației decît de aceia deja ajunși în vîrful piramidei. Proaspeții membri care se plîng de acest lucru pot fi transferați într-o altă ramură a serviciului public, unde există mai puține șanse de a apărea contradicții între îndatoririle lor oficiale și propria conștiință, însă în același timp există și mai puține posibilități de avansare. Aceia care reușesc să fie avansați sînt oa meni "care pot combina abilitatea cu robustețea conștiinței". Această robustețe este foarte bine descrisă în comentariul
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
elemente mitice și supranaturale (Vernant 1980:191). El nu a criticat istoricii pentru că au indus în eroare, ci mai degrabă pentru faptul că au încercat să dea mai mult farmec relatărilor prin includerea unui material fictiv, îndepărtîndu-se astfel de la adevărata îndatorire a unui cronicar, și anume de a înțelege evenimentele trecutului. Oscar Wilde (1989:226) l-a privit pe Herodot într-o lumină mai sarcastică, numindu-l nu "părintele istoriei", ci "părintele minciunilor", astfel atribuindu-i definiția lui Satan, după cum reiese
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
doctorului, de genul "boala pe care o aveți este cancer". Henderson își justifică preferința pentru "a nu provoca suferință" decît pentru "a spune adevărul" referindu-se la posibilele consecințe negative ale încercării de a spune "adevărul gol-goluț" pacientului și la îndatorirea medicului de "a se purta în așa fel cu pacientul încît să-i modifice acestuia sentimentele spre binele său". Nimic, spune Henderson, nu are mai multă eficiență în acest scop decît capacitatea medicului de a-l face pe pacient să
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
copiilor nu se face uniform, ci pe parcursul dezvoltării apar perioade de accelerare și de încetinire a creșterii datorate fie condițiilor de viață, fie particularităților individuale. Trebuie să subliniem faptul că studierea sau cunoașterea particularităților pe grupe de vârstă este o îndatorire obligatorie a profesorilor de educație fizică, deoarece numai în acest fel instruirea își poate atinge scopul final propus. Necunoașterea sau ignorarea acestor particularități conduce la instruirea copiilor în lecția de educație fizică cu teme din fotbal după schemele de pregătire
Metodica predării fotbalului în gimnaziu by Gheorghe BALINT () [Corola-publishinghouse/Science/1663_a_3119]
-
Aceste perioade sunt: a. Etapa antepubertară (10-12 ani, clasele V-VI); b. Etapa pubertară (13-14 ani, clasele VII-VIII); c. Etapa postpubertară (14-18 ani, clasele VIII IX). Trebuie subliniat faptul că studierea sau cunoașterea particularităților pe grupe de vârsta este o îndatorire obligatorie a profesorilor de educație fizică, deoarece numai în acest fel instruirea își poate atinge scopul final propus. Necunoașterea sau ignorarea acestor particularități conduce la instruirea elevilor după schemele de pregătire folosite la fotbaliștii adulți, ceea ce aduce un mare prejudiciu
Metodica predării fotbalului în gimnaziu by Gheorghe BALINT () [Corola-publishinghouse/Science/1663_a_3119]
-
rapoartele de evaluare psihologică se păstrează conform legii la dosarul personal al salariatului. Art. 145. - (1) Regulamentele proprii ale persoanelor juridice care desfășoară activități de protecție a copilului vor specifica expres regulile stabilite pentru a asigura exercitarea drepturilor și îndeplinirea îndatoririlor pe care le au copiii, în conformitate cu vârsta, sănătatea și gradul de maturitate al acestora. (2) Aceste regulamente vor fi expuse într-un loc vizibil, astfel încât să permită accesul copiilor și informarea lor adecvată. Art. 146. - Prevederile prezentei legi se completează
[Corola-publishinghouse/Science/2161_a_3486]
-
o răcire puternică a climei timp de peste 10 ani afectînd grav viața oamenilor. Amintirea acestui dezastru climatic, este păstrată în mitologia mioritică prin următoarea zicere. Sfintul Mihail în mitologia noastră populară, purta pe umeri soarele și luna iar printre alte îndatoriri cerești, trebuia să o țină în botniță pe Mamarca, mama dra-cilor. Aceasta prin răsuflarea ei, aducea cele mai cumplite geruri, transformînd pă-mîntul într-un sloi de gheață și distrugînd viața sfîntă a oamenilor. Păstrarea acestei realități într-o fărîmă de
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83085_a_84410]
-
mergînd pe drumul Kara-Ulaghilor(românilor negri) prin munții de acolo, a înfrînt aceste popoare ulagh”. Știrea este confirmată și de canonicul Rogerius, care spune că locuitorii din episcopia cumană s-au adunat, pentru a-i întîmpina pe invadatori, îndeplinindu-și îndatorirea de înfățișare la oaste pe care o aveau față de regele ungur. Paul de Antiohia, episcop greco-melkit, către sfîrșitul secolului Xlll face o vizită la Constantinopol, apoi în drumul spre Roma trece și prin Moldova după cum spu-ne manuscrisul său aflat în
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83085_a_84410]
-
Jivan, Rus, Vultur, 2000). Sau într-o altă definire, o populație cu același nume, ce trăiește pe un teritoriu istoric, ce împărtășește mituri și o memorie colectivă comună, ce are o cultură unitară și o singură economie și drepturi și îndatoriri comune pentru toți membrii ei (Smith, 1999b) Diferențierile între cele două apar atunci când se invocă numărul de indivizi ce alcătuiesc națiunea față de grupul etnic (deși acest criteriu este unul relativ), sau criteriul politic, națiunea având conotații legate de stat, organizare
by Adela Elena Popa [Corola-publishinghouse/Science/1048_a_2556]
-
-se de la obștea alcătuită dintr-o singură ceată de neam, cu drepturi depline asupra satului și care coordona întreaga viață a acestuia și până la forme sociale actuale, care aproape se golesc de conținut, ele nemaipăstrând aproape nimic din drepturile și îndatoririle de odinioară. Obștea nu este un fenomen specific românesc, ea existând începând cu secolele XI-XII, în principalele țări ale Europei occidentale și centrale, cu mici diferențe legate de modul de organizare și funcționare (Rosener, 2003: 179). Obștea așa cum apare ea
by Adela Elena Popa [Corola-publishinghouse/Science/1048_a_2556]
-
ea în satul arhaic este adunarea generală a tuturor capilor de familie din sat, în care se ține seama de glasul fiecărui participant, mai ales de "oamenii buni și bătrâni". În satul arhaic, obștea are o serie de drepturi și îndatoriri ce privesc toate aspectele vieții satului: organizează producția agricolă, se amestecă în viața publică și privată a satului, judecă pricinile din sat, reglementează relațiile cu alte sate și cu statul, reprezintă comunitatea (Stahl, 1980). Proprietatea obștească cuprinde pădurile, apele, fânețele
by Adela Elena Popa [Corola-publishinghouse/Science/1048_a_2556]
-
soț și tată. „Evenimentele” parcurse sunt o aniversare (împlinirea vârstei de patruzeci de ani), apoi o deplasare cu mașina în orașul natal, o excursie în Deltă. Aceste momente punctează descripția de tip naturalist a unui climat de existență banală, cu îndatoriri curente, vizite, conversații, îmbolnăviri, spitalizări, decese, căsătorii, nu fără ca naratorul să noteze și stări de conștiință ale personajului, precis circumstanțiate. SCRIERI: Ulise, alte întâmplări, București, 1976; Monologul de purpură, București, 1981; Cine trece primul pe pod, București, 1982; Jurământ de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289972_a_291301]
-
de membrii echipei, o aduce la realizarea sarcinii echipei constituie fUncția. Statuturile (pozițiile) deținute de jucători se află în interrelații și sunt compatibile deoarece sunt organizate în vederea unui scop comun: realizarea performanței. Statutul exprimă sportivul ca membru al societății, exprimă îndatoririle, drepturile și obligațiile lui. El prescrie cu precizie comportamentul individului în viața socială și comportamentul altora fața de sine, îi dă individului definiția lui socială. Statutul se poate manifesta ca sursă a sentimentului de satisfacție personală, ca un sistem protector
Polo pe apă by Silviu Şalgău () [Corola-publishinghouse/Science/91527_a_92972]
-
compacte. Prin contrast, în Marea Britanie 75% din fonduri provin de la guvernul central însă există un procent mai mic care este discreționar. Pe de altă parte, dacă o autoritate locală își sporește propriile resurse iar acestea trebuie să ofere fonduri pentru îndatoriri hotărâte de către guvernul central, atunci acea autoritate locală beneficiază de o libertate de acțiune mai redusă. De la ierarhie la "egalitatea nivelelor" O tendință finală pe care am putea-o observa în acest studiu al schimbărilor în guvernarea teritorială de la statul
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
sociale ale societății franceze, clerul înalt deținea locul al doilea și se bucura de multe privilegii cum ar fi scutirea de taxe. Mulți nobili au moștenit poziții ecleziastice care aveau în componență arhiepiscopii și abații dar erau complet indiferenți față de îndatoririle lor, acestea fiind de fapt văzute doar ca simple beneficii. Toate acestea au avut drept efect un sistem foarte corupt care, în timpul secolului al XVIII-lea, a atras numeroase critici din partea intelectualilor din Franța și de alte părți. În același
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
mai mari abordarea supralocală. Cea de-a doua a fost de a descentraliza chiar mai departe, intrând și la nivel de cartier: abordarea infra-locală sau de cartier (quartier). Înainte de a examina aceste dezvoltări, ar fi indicat să amintim care sunt îndatoririle tuturor municipalităților. Structura instituțională și funcțiile municipalităților 5 Rolul municipalității a fost definit într-o lege din 1884,6 redactată de ministrul de interne, René Waldeck-Rousseau, care a democratizat guvernul local francez și care constituie încă baza legală pentru activitatea
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
reprezintă muncipalitatea în activități precum semnarea contractelor sau autorizarea desfășurării târgurilor și piețelor. Răspunde de poliția municipală și de asigurarea ordinii publice și a securității. Pe lângă aceste funcții obligatorii, primarul poate fi rugat de către consiliu să ia asupra sa alte îndatoriri din diferite zone ale afacerilor municipale, precum acordarea unui împrumut pentru a finanța crearea de noi discipline școlare. În cele din urmă, primarul reprezintă capul administrației locale și trebuie să asigure funcționarea efectivă a serviciilor municipale. Responsabilitățile municipale Am făcut
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
din 1884 și, din nou, prin legile privind descentralizarea din 1982. Din anii 1980, funcțiile tradiționale ale guvernului local includ: ținerea unui registru civil (înregistrarea nașterilor, deceselor și căsătoriilor); oficializarea de căsătorii "republicane"; organizarea de alegeri; asigurarea ordinii locale; câteva îndatoriri legate de asigurările sociale; întreținerea drumurilor municipale (sunt 500000 km. în Franța); menținerea fizică a școlilor primare; dezoltarea și proiectarea locală. Legile descentralizării din 1982 au adăugat alte trei domenii acestor funcții tradiționale: politica urbană; responsabilități noi în cultură și
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
special către cele care aparțin serviciilor sociale și de sănătate (chiar dacă în cele mai multe dintre cazuri aceste noi competențe nu sunt exclusive, ci împărțite cu celelalte nivele guvernamentale, în special cu departamentul și statul central). Fiecare municipalitate, indiferent de mărime, are îndatorirea de a respecta aceste funcții, chiar dacă marea majoritate a municipalităților franceze, din cauza dimensiunilor reduse, sunt de fapt incapabile să facă acest lucru. Spre această problemă ne îndreptăm acum. Tabel 4.3. Zonele de responsabilitate a municipalităților 2 Zone Orizontul de
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]