2,430 matches
-
Să stea acasă! Titi mai avea și altă ciudățenie. Uneori, plictisit deodată de convorbire sau de prezența oamenilor, spunea: - Mă duc să mă legăn! Atunci se așeza cu spatele pe muchia unei mese sau a unei sobe și, cu mâinile împreunate în modul catolic, se legăna neîncetat de la dreapta la stânga și invers. Alteori se așeza întins pe spate și, cu mâinile la fel împreunate, pe canapea sau pe pat, se clătina într-o parte și-ntr-alta. Insatisfacție în copilăria joasă
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
și filologice și foarte multă literatură. Felix privi cu aviditate rafturile, lucru ce părea a încînta pe Pascalopol. Otilia pretinse cărți: - Mi-ai făgăduit că-mi dai câteva romane nemțești. - Te rog! se ruga după obiceiul său Pascalopol, cu mâinile împreunate la piept, și era gata sa-i scoată un morman de volume. Însă Otilia îl opri, răzgîndindu-se deocamdată și oferindu-se să vină în altă zi. Pe un raft, Felix zări și un flaut, desfăcut în două fragmente. - Cântați din
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
scurtat nimeni nici o haină, așa au fost ele. - Le chinuiți! se căină Simion. Aglae era în fond singura plictisită, fiindcă Aurica își reîncepuse turneele pe Calea Victoriei, iar Titi, placid, privea neînțelegător, legănîndu-se cu spatele rezemat de sobă și cu mâinile împreunate catolic. Când scandalul devenea mai mare, Aglae îl îndemna să se ducă în odaia lui, ca să fie liniștit. Simion pomenea mereu de duhul sfânt, de Isus, de persecutarea lui Dumnezeu în lume și alte de acestea, însă nu ducea niciodată
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
prin Legea nr.200/2002 cu completările și modificările ulterioare, stabilește drepturile și obligațiile personalului, alege, dintre membrii săi, conducătorii cooperativei de credit, și numește contabilul șef, aproba in sedinta de consiliu următoarele:înschierea ca membru cooperator,cererea de credit împreuna cu contractul de credit, cererea de retragere a fondului social, cererea de retragere a părților sociale, s.a.m.d. Conducerea activității curente a cooperativei de credit este asigurată de președintele consiliului de administrație și de vicepreședinte, la cooperativele de credit
Noutăţi tehnologice financiar-bancare by Grigore Ema () [Corola-publishinghouse/Administrative/1773_a_3167]
-
necultivat și că abia prin această germinație terenul se cultivă și produce floră și faună, medii de viață. Sensul logosului nu stă într-un cuvânt, ci în puterea cuvântului de a deveni propriul său mediu de propagare, în enunțarea care împreunează cuvintele într-un ansamblu de sens. Iar organismul cel mai mic, minim, nu mai mare decât o insectă, care exprimă chiar mediul organic al sensului este propoziția. Degeaba am spune cuvinte, adică degeaba am vorbi, dacă ele nu s-ar
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
nu băgau de seamă că făceam tot felul de tentative ca să mă vadă. Muti își dusese amândouă mâinile la spate și îi povestea ceva, aplecată mult în față, înecându-se de râs. M-am uitat multă vreme la mâinile ei împreunate la spate, la palmele roz, la degetele cu unghii atât de frumoase și deodată mi-am înfipt dinții în degetul mic, pe care îl ținea puțin depărtat. Ce tevatură ! Muti plângând de rușine că are un asemenea copil ! Toată lumea pusă
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
fost un om îndrăgostit profund de viață și de artă. Căci sufletul lui, dăruit prin măiestria sa, se regăsește în ansamblul operei. Dragostea i s-a împlinit în chipurile sfinților sculptați în abside, poate chiar în acea madonă cu mîinile împreunate la piept. Ce mai contează o concesie făcută puterii timpului, cînd adevărata Putere peste Timp a rămas el, Artistul, prin această construcție?!... Străduțele întortocheate, ducînd spre hotel, au ceva pitoresc în lumina difuză a dimineții. Sus în cameră, Mihai își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
mințit. Mihai se întunecă. Tușește încet, să-și alunge nodul din gît. Palmele lui, cu care nu știe ce să mai facă, îi dau impresia că este o zeitate indiană cu cîte zece brațe. Se retrage un pas și-și împreunează mîinile la spate, rezemîndu-se de comoda de la capătul canapelei. Să înțeleg că Teo înseamnă atît de mult pentru tine? întreabă el timid. Înseamnă și tată și mamă pentru Daniela! vine răspunsul ferm al femeii. Atunci, de ce n-ai răspuns da
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
Și cu asta sper că am pus punct căutărilor noastre de-a nu mai fi stîngaci, de-a dezgheța atmosfera. Că nimic nu-i mai trist ca o revedere mohorîtă între doi prieteni. Poftă mare! După felul întîi, Violeta își împreunează palmele ca la rugăciune și, sprijinindu-și bărbia în vîrful degetelor, se uită lung la Mihai: E drept, Esenin a spus: "poeților parale nu li se dau defel", dar tu ești și inginer. Chiar așa rău stai cu banii? Mie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
Iartă-mă că nu te chem la institut! s-a scuzat Simona. Am o zi încărcată și nu ne-ar rămîne timp destul. Notează-ți adresa mea. Prefer să vii singur. Cu regizorul am discutat deja. Domnule Vlădeanu! și-a împreunat regizorul mîinile ca la rugăciune cînd a auzit că se duce singur. Vă rog să fiți calm! Purtați-vă frumos cu ea, vă implor! Haideți să alegem împreună un buchet de flori. Șapte! Nici prea multe, să părem ridicoli; nici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
cioară. Printre copaci, răzbește zgomotul mării. Apoi liziera se îngustează, pînă se termină cu niște tufari. Urmează țărmul: înalt și abrupt, din care, jos, la bază, mușcă mereu valuri uriașe. O mare vînătă și un cer greu, de plumb se împreunează undeva, în larg, într-o zonă neclară, dinspre care vine vîntul plin cu stropi fini de apă sărată și miros de alge. Parfumul lor trezește în Mihai amintirea verii. Ar vrea să se întindă cu fața în sus, cu mîinile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
și de se va uni cu biserica romană; la din contra însă episcopatul catolic, întemeiat pentru o jumătate a Sirmiei, va cuprinde în eparhia-i și cealaltă jumătate, câștigată de curând și-n orice caz Sirmia de dincoace să se împreune cu cea de dincolo de Dunăre și amândouă împreună să fie supuse arhiepiscopiei din Kalocsa, ca instanță ierarhică imediat supraordinată. Astfel prozelitismul catolic își făcu drum în acele locuri, favorizat de guvernul maghiar, dar succesul lui deplin deveni problematic din cauza favorabilei
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
împăratului bizantin Basilius II și fură incorporați cu împărăția romană a Răsăritului (în an[ul] 1018). Se strecurase un secol și mai bine de supunere resignată când iată că o altă naționalitate, cu mult mai veche și mai numeroasă, se-mpreună cu ei pentru respingerea în comun a supremației bizantine, puindu-se în fruntea mișcării. Autohtonii din Moesia, contopiți de mult cu foștii locuitori romani ai orașelor de pe Dunăre, precum și cu acei coloniști romani cari, la părăsirea Daciei de împăratul Aurelian
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
Romîno-Bulgariei, trăgănată de la-nceput chiar, rămase neîmplinită cu totul, pentru că pe de o parte-l amenința despre Rusia o puternică invaziune tătărească, pe de alta, dând voie cumanilor să imigreze, pentru a-i avea aliați contra mongolilor, lucrul acesta era împreunat cu mulțime de greutăți și de neajunsuri. C-un cuvânt, Bulgaria și Macedonia nu s-au mai cucerit pentru catolicism, nici au fost supuse uniunii cu Roma. Progresele și laurii lui Vatatzes nu-i dădeau liniște papei, mai cu samă
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
și se liniștește abia în urma stăruințelor zeloase ale cumnatei sale Eufrosina, soția lui Nogas, care izbutește a-l scăpa teafăr și a-l trimite acasă. Astfel se sfârși acel om vrednic de mirare prin darurile și soarta lui, el care împreunase în sine lucrurile cele mai de rând cu cele mai nalte și care repede și c-o rară putere primitivă, se ridicase și se menținuse printr-o neînfrînată ambiție care-l și răsturnă. Amenințarea hotarălor, incomodarea, strămutatul și răscumpărarea românilor
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
unul pe altul. Trupele auxiliare franțuzești veniseră în câmpul de luptă prin Ardeal și Valachia, pre când oastea de căpetenie ungurească au trecut pe la Poarta-de-Fier în Serbia și-n Bulgaria și luase orașele întărite Orșova si Vidinul. Dinaintea Nicopolei se-mpreună oastea creștinilor și începu împresurarea acestei cetăți, care rezista îndărătnică, sperând cu tărie ajutor apropiat. Poziția ei avantajoasă și pitorească între două dealuri lângă un sân de apă al Dunării în care se revarsă aicea râul Ossma (lat. Escamus), iar
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
Musa se ținea de pașii contrariului său, se încurca numai în harțe mici, evitând orice bătălie mai mare, dar, cu toată apărarea, nu putu să oprească irumperea trupelor inamice prin trecătorile Balcanilor și trecerea lor în șesul sârbesc. Aci se împreunară cu Mohamed nu numai craiul Serbiei, Ștefan, ci și alți pași și bei turcești, iar mai cu samă Nestorul lor, Ewrenos beg de la Ienigewardar a fost adevăratul suflet al conspirațiunii contra tiranului Musa; și c-o putere de oști întărită
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
cunoștințe (mari nimicuri) sânt legitimațiunea că artistului nu-i vorbește un om dintr-o lume streină, ci unul familiarizat în (ideea sa cosmică) lumea sa ideală (Weltanschauung). Pentru o adevărată dezvoltare a artei de reprezintațiune dramatică trebuie să se (întrunească) împreune c-un simț simbolioc cari simte lucrurilor și formelor însemnătatea lor suprasensuală (ubersinnlich) și impresiunile adânce asupra sufletului, o fantazie rodită (befruchtet) de mari esperiințe artistice și inteligință filozofică. Cea din urmă, adică inteligența filozofică, (dă formă formulează) monetiză (munzen
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
un product al fantaziei libere. Astfel reprezentațiunea dramatică ne (provocă) vrăjește (hinzaubern) o lume a fantaziei ca o lume a realităței sensibile, și printr-aceea ne înalță totodată din as din urmă în regiunea imaculată a celei dentăi. Artea dramatică împreunînd contrastele cele mai disparate (desperecheate) spre a da operelor fantaziei libere o realitate sensibilă, spre a concede (leihen) opului autorului dramatic iluziunea deplină a unei întîmplări reale, face un fel de efecte cari întrec prin tăria și zguduirile lor pe
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
însă într-adevăr că nu ți-e permis să-l urmărește prea departe, spre-a nu cădea apoi într-o jucărie. Apoi, afară de aste, întreg terenul acesta se-ntemeiază el însuși pe un simț simbolic, căci la unii se vor împreuna ușor cu unele sunete oarecari intuițiuni cari vor rămânea cu totul tăinuite unui simț mai puțin simbolic. Cu cât cineva poate să pună mai multe referințe de-astea (Beziehungen) în sunet cu-atît mai plină de intuițiuni și mai artistică va
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
corespunde {EminescuOpXIV 296} ondolărei criticului, care, începînd de la arsis, urmând până la tesis se ridică iarăși la arsis. În aceste trei se mărginesc pentru pronunțare toate silabele. După cum e natura sunetului articulat, de-a avea în sine facultatea de-a se împreuna cu celelalte sunete articulate într-o unitate, tot așa are și silaba destinațiunea de-a se împreuna într-o unitate de ordine mai naltă, în cuvânt (vorbă). Această (facultate spre) capacitate de împreunare trebuie așadar să zacă în însuși silaba
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
În aceste trei se mărginesc pentru pronunțare toate silabele. După cum e natura sunetului articulat, de-a avea în sine facultatea de-a se împreuna cu celelalte sunete articulate într-o unitate, tot așa are și silaba destinațiunea de-a se împreuna într-o unitate de ordine mai naltă, în cuvânt (vorbă). Această (facultate spre) capacitate de împreunare trebuie așadar să zacă în însuși silaba. În măsura de timp a silabei nu poate zăcea, pentru că această măsură aparține corpului silabei și e
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
așadar speția asta de legături propusăcionale mult mai mult ca pe-un întreg rotunjit în sine decât propusăciunile coordinate. Accentul logic e viața propusăciunei, cum e referința în genere e viață - lucrurile nepuse în referință sânt moarte. Accentul logic care împreunează propusăciuni coordonate seamănă cu două sau trei picioare de vers unite într-un singur întreg ritmic, cari formează o unitate ritmică, cari însă, cu toate astea, metric sânt de sine stătătoare; accentul logic însă care în propusăciuni împreunate arată auditorului
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
și se reîncep (reiau). Jocul mut le mijlocește {EminescuOpXIV 357} între ele și le face să fie espresiunea conexă a vieții individuale, căci el arată oarecum firul roșu care trece prin împleticirea tuturor situațiunilor unui caracter. În jocul mut se împreună așadar toate elementele elocuțiunii trupești, spre a reflecta impresiunea care e produsă într-un caracter prin fapta și vorbele celor ce (coagează) colud. Mai întîi jocul mut mijlocește patosul vorbirei întrerupte cu cea începută. Prin această mijlocire vorba începută apare
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
totalitatea (ensemble) reprezentării artistice și dacă în această tendință manifestă un egal respect față cu calificațiunea și talentul diferiților membri ai instituției cât și cu ființa artei și cu publicul căruia-i este răspunzătoare. Directorul unei scene are de-a împreuna aceste două momente: libertatea dezvoltării și a (năzuințelor) dispozițiilor individuale a artistului cu cerințele reprezintărei artistice. Aceste două are să le învoiască-ntre ele și să le puie-n armonie. Dușmanul liberei dezvoltări a artiștilor, izvorul prin urmare a (lipsei de
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]