4,981 matches
-
Abroad, acum cunoscut drept Costa Book Awards. Fiică a doi scriitori, Mildred Edie Brady și Robert A. Brady, are și o soră mai mică, Judy Brady. Înainte de a deveni scriitoare, Joan Brady a lăsat școala pe plan secundar, dedicându-se baletului. A dansat pentru San Francisco Ballet și The New York City Ballet. A renunțat la balet pentru cel care urma ulterior să-i devină soț, Dexter Masters, la rândul lui un scriitor, și din cauza nenumăratelor certuri pe care le avea cu
Joan Brady () [Corola-website/Science/324754_a_326083]
-
Robert A. Brady, are și o soră mai mică, Judy Brady. Înainte de a deveni scriitoare, Joan Brady a lăsat școala pe plan secundar, dedicându-se baletului. A dansat pentru San Francisco Ballet și The New York City Ballet. A renunțat la balet pentru cel care urma ulterior să-i devină soț, Dexter Masters, la rândul lui un scriitor, și din cauza nenumăratelor certuri pe care le avea cu mama sa. Dexter Masters a fost inițial iubitul mamei sale, Mildred, iar Joan s-a
Joan Brady () [Corola-website/Science/324754_a_326083]
-
Franța), National Endowment of the Arts Fellowship (Statele Unite). Cartea, denimită "Prologue" în Marea Britanie și "The unmaking of a dancer" în S.U.A., este o autobiografie a autoarei, care descrie încercarea de a ajunge cineva în lumea mai mult decât competetivă a baletului, în ciuda lipsei de susținere a mamei sale. Înverșunarea cu care Joan pornește în această luptă împotriva mamei sale se datorează și nevoii de răzbunare pe care aceasta o simte față de ea, dorind să-l câștige pe Dexter Masters, bărbat ce
Joan Brady () [Corola-website/Science/324754_a_326083]
-
scenă, din acest motiv ea duce cu ea peste tot un inhalator. Talentul și pasiunea Elenei pentru muzică au ieșit la iveală la o vârstă relativ mică. La vârsta de 7 ani, ea a început să ia lecții de pian, balet și dansuri tradiționale. La vârsta de 13 ani Paparizou s-a hotărât să devină cântăreață. Ea a cântat pentru prima oară în fața unei audiențe grecești la un centru al comunității, interpretând „"Moro Mou"”, a lui Christos Dantis. Primele ei experiențe
Elena Paparizou () [Corola-website/Science/306809_a_308138]
-
Icoanei” și un volum de “Poeme discursive”. Scrie în presa literară, la “Contemporanul”, “România Literară”, “Luceafărul”, “Viața Românească”, dar și în presa zilei, la “Scânteia” și altele. Urmează o nouă serie de piese precum “Camera de alături”, “Paharul cu sifon”, “Baletul electronic”, “A cincea lebădă”, “Ordinatorul”, “Beția Sfântă”, “Salonul”, “Cartea lui Ioviță”, toate de relativ succes, dar mai ales “Un fluture pe lampă”, “Viața e ca un vagon”, “Piatră la rinichi”, care înregistrează mari recorduri de reprezentații și audiență la public
Paul Everac () [Corola-website/Science/298913_a_300242]
-
declin accelerat datorat parțial pierderii interesul publicului, dar mai ales datorită omniprezenței televiziunii în toate aspectele societății americane. Numeroasele sale inovații au transformat semnificativ industria filmului musical, iar Kelly însuși este creditat ca fiind acela care a reușit să prezinte baletul în forme comerciale acceptabile pentru audiențe largi. Kelly a primit Academy Honorary Award în anul 1952 pentru realizările întregii sale cariere. Ulterior, a primit alte semne de recunoaștere ale carierei sale din partea a Kennedy Center Honors, a actorilor, Screen Actors
Gene Kelly () [Corola-website/Science/315445_a_316774]
-
o gândire armonioasă”. Fiind pasionată și de poezie, este acceptată în cenaclul literar „Sburătorul” sub îndrumarea poetului Isbăsescu. A studiat vioara timp de 8 ani (de la vârsta de 6 ani până la vârsta de 14 ani) și a urmat cursuri de balet. Primele aprecieri apar la „Forumul Național al Pionierilor”. În 1984 a fost admisă cu nota 9,95 la Liceul de Matematică - Fizică nr.1 din Onești, fiind prima pe liste. A câștigat Premiul I la Festivalul regional „Retorta de cristal
Loredana Groza () [Corola-website/Science/298245_a_299574]
-
și realizarea unui concert impresionant live. Pe 8 iulie, cu prilejul lansării albumului "Atitudine", Loredana susține un impresionant concert impresionant live, la Sala Palatului, cu 25 de instrumentiști pe scenă (Direcția 5 și bigband-ul Ionel Tudor) și două trupe de balet, dintre care una condusă de Adina Cezar. Concertul a durat o oră și 45 de minute. Participă la Festivalul de Muzică Ușoară Mamaia ’94, cu piesa „Poate că azi, poate că mâine” (muzica Andrei Tănăsescu) cântată în duet cu Aurelian
Loredana Groza () [Corola-website/Science/298245_a_299574]
-
câțiva ani, Ashanti a luat lecții de dans și a început să facă parte din corul bisericii. Ashanti a mers ulterior la școala Bernice Johnson Cultural Arts Center, unde a învățat diferite stiluri de dans, cum ar fi: „hip-hop”, „tap”, „balet” sau „jazz”. În anul 1994 ea a oferit o interpretare alături de Judith Jamison (Alvin Ailey Dance Company) în cadrul Caribbean Awards. De asemenea, Douglas a fost prezentă în filmul "Polly", produs de Walt Disney, alături de Keshia Knight Pulliam și Phylicia Rashad
Ashanti (cântăreață) () [Corola-website/Science/313063_a_314392]
-
cu un al doilea volum in 1840) care prezintă originile Mamei Gâscă ca fiind din jocurile de cuvinte flamande. În muzică, Maurice Ravel a scris "Ma Mère l'Oye", o suită pentru pian, pe care apoi a orchestrat-o pentru balet. Există de asemenea un cântec numit "Mother Goose" sau "Mama Gâscă" al formației de muzică rock progresiv Jethro Tull.
Mama Gâscă () [Corola-website/Science/316764_a_318093]
-
să-și mențină o bună imagine publică. Spune despre ea că este o persoană timidă, rezervată, foarte curioasă și generoasă. Chiar dacă are o carieră de cântăreață, ea preferă mai mult să danseze, având cunoștințe destul de aprofundate în dans clasic, jazz, balet, tap și flamenco. Dintre sporturi ea preferă fotbalul, fiind și suporter al echipei AC Ajaccio (Corsica). Detesta culoarea verde, dar îi place, în schimb, rozul. Alizée a participat și la concerte efectuate în scopuri caritabile. În 2001 și 2002 ea
Alizée () [Corola-website/Science/306432_a_307761]
-
Logodna a fost sărbătorită la Berlin la 10 mai 1732. La 12 iunie 1733 s-a căsătorit cu Prințul Moștenitor Frederic al Prusiei la palatul de vară al tatălui ei, Schloss Salzdahlum. După ceremonie, s-a dat la palat un balet, o pastorală în care tânărul prinț a deținut rolul principal, apoi o operă de Graun și Haendel. După nuntă cuplul s-a mutat la Neuruppin și mai târziu la palatul din Rheinsberg. Având în vedere circumstanțele din spatele logodnei lor, se
Elisabeth Christine de Brunswick-Wolfenbüttel () [Corola-website/Science/321763_a_323092]
-
psihologa. A invatat împreună cu fratele ei la o școală religioasă evreiască ortodoxă modernă Salanter Akiba Riverdale, apoi la liceul - ieșivă ortodox modern Ramaz (nume prescurtat, după inițialele „Rabinul Moshe Zevulun” Margulies) și, în paralel, a făcut studii de canto și balet. Ea cântă din copilărie la chitară, la pian și la instrumente de percuție. A compus cântece încă din copilărie. La 15 ani s-a înscris la un liceu de arte scenice din New York. Apoi, după doi ani s-a întors
Ahinoam Nini () [Corola-website/Science/315503_a_316832]
-
franceză în Danemarca. Cum soțul ei a fost introvertit, ea a devenit centrul vieții sociale de la curte. Ea a remodelat curtea după modelul francez și german. A angajat un chapel maestru german, Kaspar Förster, o orchestră franceză, un maestru de balet francez, D. de Pilloy, și o cântăreață și dansatoare franceză Anne Chabanceau de La Barre. Ambasadorul spaniol, Bernardino de Rebolledo, i-a dedicat ei poeziile pe care le-a scris. Ea și copiii ei au jucat în teatre de amatori împreună cu
Sophie Amalie de Brunswick-Lüneburg () [Corola-website/Science/322277_a_323606]
-
de La Barre. Ambasadorul spaniol, Bernardino de Rebolledo, i-a dedicat ei poeziile pe care le-a scris. Ea și copiii ei au jucat în teatre de amatori împreună cu alți nobili: în 1655, ea a realizat cinci părți diferite într-un balet. Risipa de bani într-o societate săracă nu a fost bine primită de public. Cu soțul ei a avut următorii copii:
Sophie Amalie de Brunswick-Lüneburg () [Corola-website/Science/322277_a_323606]
-
serie de 4 turnee câștigate consecutiv (la Minsk, Beijing, Poikovskii, Buenos Aires) și la data de 1 ianuarie 2001 ajunse pe poziția 19 mondială cu coeficientul Elo 2684. Pe 10 noiembrie 2001 se căsătorește cu Margarita Makarova, balerină la Teatrul de Balet Moscova. Îmreună au o fiică, Ecaterina. În 2002 și 2004 a apărat culorile secționatei Moldovei de șah la Olimpiadele de la Bled (Slovenia) și Calvia (Spania), jucând la masa întîi. Echipa a obținut locul 31 în 2002 și locul 36 în
Victor Viorel Bologan () [Corola-website/Science/311289_a_312618]
-
multor teatre. Teatrul Alexandrinskii, construit în 1828-1832 de Carlo Rossi, care a fost botezat după numele soției țarului Nicolae al II-lea. Mult mai faimos în afara granițelor Rusiei este Teatrul Mariinski (cunoscut și sub vechiul nume Teatrul de Operă și Balet Kirov), care a transformat orașul în capitala mondială a baletului. Conservatorul din Sankt Petersburg, primul din Rusia, a fost deschis în 1862 și poartă numele numele lui Nikolai Rimski-Korsakov. Printre absolvenții Conservatorului orășenesc se numără Ceaikovski, Prokofiev și Șostakovici. Poate
Sankt Petersburg () [Corola-website/Science/296896_a_298225]
-
care a fost botezat după numele soției țarului Nicolae al II-lea. Mult mai faimos în afara granițelor Rusiei este Teatrul Mariinski (cunoscut și sub vechiul nume Teatrul de Operă și Balet Kirov), care a transformat orașul în capitala mondială a baletului. Conservatorul din Sankt Petersburg, primul din Rusia, a fost deschis în 1862 și poartă numele numele lui Nikolai Rimski-Korsakov. Printre absolvenții Conservatorului orășenesc se numără Ceaikovski, Prokofiev și Șostakovici. Poate că cel mai cunoscut simbol al orașului Sankt Petersburg este
Sankt Petersburg () [Corola-website/Science/296896_a_298225]
-
curs de perfecționare cu Maria Nevi și Constantin Stroescu. A început activitatea ca funcționară la Banca de Stat și membră a Corului Radio, unde l-a avut coleg pe David Ohanesian. A debutat ca solistă a Teatrului de Operă și Balet din București în mai 1945, la 26 de ani, în rolul "Amneris" din Aida de Giuseppe Verdi. La scurt timp, a plecat într-un turneu la Budapesta, unde a avut ca parteneri pe: Emil Marinescu, Lucia Bercescu și Petre Ștefănescu-Goangă
Zenaida Pally () [Corola-website/Science/314461_a_315790]
-
a abordat sugestiile ethosului muzicii populare într-o manieră degajată, creatoare, personală, ce exclude nu numai viziunea idilică, dar în egală măsură exaltarea în fața citatului. Amploarea activității componistice reiese din parcurgerea bogatei sale liste de lucrări simfonice, vocal-simfonice, concertante, de balete, muzică de cameră, muzică de film etc. Piesele de debut stau mărturie însușirii atente și profunde a științei componistice, a căutării unui stil propriu, stil care s-a conturat prin revelația posibilităților muzicii populare de a genera discursuri de mare
Mircea Chiriac () [Corola-website/Science/318111_a_319440]
-
propriu, stil care s-a conturat prin revelația posibilităților muzicii populare de a genera discursuri de mare originalitate și expresivitate. Raportul dintre gândirea autorului și materialul de sorginte folclorică (sau în spiritul folclorului) apare variat, de la rapsodii și suite până la baletele "Iancu Jianu" și "Văpaia", de la piese instrumentale simple până la sonate și cvartete. Zeci de compoziții - majore în gen și substanță - se înșiruie de-a lungul anilor, mărturisind un univers tematic cuprinzător și o evoluție consecventă și firească întru fuziunea dintre
Mircea Chiriac () [Corola-website/Science/318111_a_319440]
-
și firească întru fuziunea dintre idee și materializare sonoră. Enumerarea este lacunară, selecția riscantă; câteva titluri sunt cunoscute și recunoscute: "Bucureștii de altădată, Sonatina pentru vioară și pian, Simfonieta, Concertele și divertismentul pentru orchestră de coarde, Simfonia de cameră", amintitele balete, "Terra Daciae, Ars poetica", poemul simfonic "Thalassa". De la "Serenada pentru vioară și pian" (1937), în care elementul romantic domină autoritar, până la ultimele lucrări - "Concert pentru orchestră", "Simfonia de cameră" -, mărturii ale asimilării elementelor de folclor în esența lor și într-
Mircea Chiriac () [Corola-website/Science/318111_a_319440]
-
de botez Yang Zi Chong, Michelle s-a născut în micul oraș Ipoh din provincia Perak, în vestul Malaieziei, pe 6 august în anul tigrului, 1962. Părinții ei sunt Janet Yeoh și Yeoh Kian Teik, avocat și politician. Pasionată de balet încă de la vârsta de 4 ani, actrița s-a mutat în perioada adolescenței împreună cu părinții la Londra, unde a studiat la Academia Regală de Dans. După o scurtă carieră de dansatoare a câștigat trofeul "Miss Malaezia" în țara natală și
Michelle Yeoh () [Corola-website/Science/325858_a_327187]
-
generos cu amantele sale. În 1895 i-a cumpărat o dacea în Strelna. Kschessinskaia, acre era ambițioasă, și-a folosit legăturile cu Romanovii în cariera ei. Serghei, ca președinte al Societății Teatrelor Imperiale, a avut un rol activ în lumea baletului pentru a asigura un loc de frunte în baletul imperial pentru Matilda. Deși Serghei era devotat Matildei, ea nu era îndrăgostită de el ci îl folosea ca armă pentru ambițiile sale. El i-a rămas un prieten devotat până la sfârșitul
Marele Duce Serghei Mihailovici al Rusiei () [Corola-website/Science/318046_a_319375]
-
o dacea în Strelna. Kschessinskaia, acre era ambițioasă, și-a folosit legăturile cu Romanovii în cariera ei. Serghei, ca președinte al Societății Teatrelor Imperiale, a avut un rol activ în lumea baletului pentru a asigura un loc de frunte în baletul imperial pentru Matilda. Deși Serghei era devotat Matildei, ea nu era îndrăgostită de el ci îl folosea ca armă pentru ambițiile sale. El i-a rămas un prieten devotat până la sfârșitul vieții lui. Nu s-a căsătorit niciodată și a
Marele Duce Serghei Mihailovici al Rusiei () [Corola-website/Science/318046_a_319375]