2,924 matches
-
ea, acum se prefăcu Într-un cerșetor care a tras lozul cel mare și Încă n-a avut timp să-și cumpere un costum nou, dar care se grăbește să se instaleze Într-un hotel de lux, cu niște geamantane grozave din piele de porc. CÎt despre Susan, se uita mai departe la Arminda și căuta o soluție, În cele din urmă o găsi: să-și aprindă o țigară. Luă pachetul care era pe masă, În fața ei, scoase o țigară, o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
facto Într-un hohot formidabil și după el toți cei din grupul În care se afla și cînd se mai opreau puțin din rîs le explicau celorlalți geniala replică a jucătorului de golf, gluma s-a răspîndit peste tot, „ești grozav, Juan Lucas“, spuse o femeie, Lastarria ar fi fost În stare să-l poarte pe umeri, iar arhitectul la modă rîdea și el și o urmărea cu coada ochiului pe Susan, fermecătoare, care se Îndrepta spre misteriosul salon japonez. Suedeza
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
la birou. — Ești și tu practicant, Carlos? Nu; la drept vorbind, mi-a cam ieșit pe nas Dreptul asta. — E o porcărie!... Totul e să obții titlul. — Uitați-l pe unchiul meu Juan Lucas... — Ăsta știu că e un tip grozav! — Bună, unchiule!... Să fim ceva mai potoliți, vă rog. Să nu-și dea seama că am băut prea mult... Nevastă-sa se face din ce În ce mai frumoasă. — Ei, ascultă! Știi ce mi s-a Întîmplat zilele trecute la golf? Ceva Îngrozitor, ascultă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
aminte, dar unchiu-meu o Însoțea peste tot și nu era de loc intimidat de numele ei, mai mult ca sigur că s-a culcat cu ea. — Vorbește mai Încet, spuse cel care studia pentru a deveni ministru. — E un tip grozav unchiu-meu ăsta și nu pentru că am băut mai multe pahare de whisky, dar de ce să Înveți atîta, În fond aș vrea să fiu ca el. În fond e singurul lucru care mă interesează. — Mai Întîi trebuie să ai patalamaua la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
sumbru și Manolo, alături de el, Îi oferea cu o mînă tremurătoare un chibrit aprins, deși țigara lui Pepe era aprinsă. Cecilia se agăță de brațul lui Manolo și suflă ca să stingă chibritul, cu un zîmbet cald, minunat, era o femeiușcă grozavă Cecilia asta; o picătură grea se desprinse Îndată din părul ei ud și se opri o clipă pe nas, ca să alunece apoi urmînd curba rebelă care dădea atîta grație profilului ei, căzu În cele din urmă pe buza de sus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
uitîndu-se furios la toți cei treizeci și cinci de elevi ai clasei deodată. De los Heros văzu că nu se uita În pămînt cînd mergea și profită de ocazie pentru a scoate piciorul din bancă pregătindu-se să-i pună o piedică grozavă. Fernandito se apropie, rotindu-și ochii peste toată clasa, era cu neputință să fi văzut piciorul care-l aștepta, cum naiba și-a dat seama, Întrebarea asta probabil că și azi Îl frămîntă pe de los Heros, fapt e că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
poze la școală, fotografiile la școală sînt o treabă serioasă și trebuie să-ți ții respirația și să nu-ți tremure mîna. Avea de fotografiat o mulțime de copilași cu pielea albă care Învață În San Isidro, la un colegiu grozav cu călugărițe din America de Nord, o să tragă altădată la măsea, nu acum cînd trebuia să facă poze la școală. Del Castillo Își lăsă baltă prietenii, Îi lăsă la birt, clătindu-și gîtlejul după beția din ajun, scuipînd pe rumegușul așternut pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
stîrnise o discuție cu stăpînii... Care stăpîni?... Ce discuție?... Unde e Juliuuuuusss! Strigătul acesta. Îl trezi fără să fi reușit să afle nimic nou despre Cano și despre nimeni altcineva. În schimb, o durere de cap Însoțită de o poftă grozavă de a se culca din nou Îl făcură să se Îndoiască de reușita operației. „Am făcut-o de oaie“, se gîndea bietul Julius și era gata să adoarmă iarăși, cînd un nou strigăt al Țanțoșei Îl sili să se dea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
și acum profita de un moment de neatenție al ei ca să facă o săritură și să aterizeze cu torsul lui uriaș pe un taburet. După ce-și redobîndi strălucirea, simțindu-se din nou impunător, Al Capone Îi făcu un compliment grozav În stil vechi bietei Susan, țintuind-o cu privirea În clipa În care ea voia să-i arate afecțiune, Susan se intimidă puțintel, fiindcă Al Capone vorbise și o privise cu subînțeles: era un compliment, desigur, dar mai era și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
scurtele scrisori pe care la intervale foarte marii le trimetea lui Juan Lucas și din fotografiile pe care le trimetea de fiecare dată cînd Își cumpăra un automobil nou. Dar el Îl admira pe Santiago, Întotdeauna Îl admirase, un tip grozav, În anul În care a urmat Agronomia la Lima a schimbat nenumărate iubite, niciodată nu l-a lăsat vreo fată ca pe mine, s-ar putea să se strice de rîs dacă-i scriu tot ce simt, s-ar putea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
cineva se pare că o reținuse În sud, Bobby blestemă În gînd, dar tovarășii de petreceri cu care se Înhăitase Îl convinseră curînd că Sonia nu era floarea cea mai Înmiresmată din bordel și că putea să petreacă niște nopți grozave cu bănetul pe care-l avea. Totuși, chiar În noaptea aceea, Întorcîndu-se la palat, se gîndi că din cauza notelor pe care le luase era În pericol să piardă anul și că o să mai rărească vizitele la cinez Nanette, fiindcă nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
sendviș de pe tava cea mai mare. — Poate că pînă la urmă nu ajung și iese scandal... Dar Carlos mai luă unul și Abraham n-avu Încotro și trebui să-și plece capul rușinat În fața unei asemenea dovezi de superioritate, „ești grozav, don Carlos“, Îi spuse. Între timp, Într-una din camerele de baie, Bobby se tăiase cu briciul cînd se bărbierea. Văzînd sînge, Își aminti că orhideea Încă nu venise. Azvîrli briciul și alergă la parter, ca să-i spună lui Juan
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
o iubea atît de mult, „la naiba!“ exclamă, privindu-și mîinile. Și altădată de Crăciun Puicuța se pornise să vorbească despre pruncul Iisus și așa Începuse un chei monstru, din alea care-l strică și pe Dumnezeu... Era o fată grozavă de petreceri... — Nu-i vorba de nici o nostalgie, Îi explică Vlăjganul lui Lester; adevărul e că sînt niște reminiscențe. Lang nu Înțelese ce era cu reminiscențele și-o rugă pe Puicuța să-i traducă exact cuvîntul, care lipsea din vocabularul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
de frică, fiindcă șalupa se apropia primejdios de mult de plajă și ar fi putut s-o răstoarne un val. La naiba! Important era ca toată lumea de pe plajă să afle că ei și nu alții făceau toate nebuniile astea. Erau grozavi Santiago și Lester! Apoi venea masa de prînz În costum de baie. Aici armonia se mai deteriora puțin, fiindcă Santiago și Lester Începeau din nou să aibă prea multă grijă de corpurile lor. Cereau aperitive, dar aproape că nu se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
tîrziu de tot și că eu nu vreau să vin atît de tîrziu; cel mai bun lucru era să-mi Împrumute camioneta, așa mă pot Întoarce mai Înainte, dacă e nevoie și mă pot scula mîine la timp ca să Învăț. — Grozavă idee... — În afară de asta, mi-a dat și ceva bani; nu mulți, dar destul pentru astă seară. — Bine, zise Santiago, atunci ceao... — Ceao. Și În clipa În care Santiago Îi zîmbea cu privirea absentă, Bobby Îi zîmbi la fel; zîmbi cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
Cu Roger Crouzet În rolul lui Alphonse Daudet și cu Pierrette Bruno În acela al Vivettei! Scenariul lui Marcel Pagnol a apărut la editura Flammarion. E un film făcut din scheciuri. Ce altceva mai vrei să știi? Aveam o poftă grozavă să-l insult, dar nu eram În poziție de forță: el era preotul, el era duhovnicul, el urma să aibă ultimul cuvînt. Eu, În toată povestea asta, nu eram nimic, eram fraierul, eram pastă de modelat, nu În mîinile Domnului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
hotărît să mergem pînă În Grand-Place și să intrăm la cafeneaua Roi d’Espagne, frecventată de studenți mult mai mari decît noi, În ochii noștri un adevărat Eldorado (tata ar fi zis lupanar). Am avut impresia că facem o ispravă grozavă pătrunzînd În acea cafenea precum speologii Într-un hău. Căutînd o masă liberă, mi-am zărit sora mai mare În brațele unui băiat pe care nu-l cunoșteam! „Hai, plecăm de aici, las-o În pace“, mi-a spus Jean-Claude
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
hotel. În zori, primele camioane de mare tonaj care treceau În trombă zgîlțîiau mașina și ne trezeau din somn. „Camioanele mari circulă devreme“. Fraza asta pe care o spusesem trezindu-mă Îl entuziasmase pe tata: „Ăsta ar fi un titlu grozav! Camioanele mari circulă devreme! Ah! O să-mi amintesc de el! E o găselniță!“. Cinstit vorbind, orgoliul meu a fost măgulit. Tata mă admira și avea dreptate, gîndeam eu: Camioanele mari circulă devreme făcea cît La umbra fetelor În floare. O
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
inclus pe Postum printre personajele sale. Fântâna Blanduziei stă, parcă, sub semnul odei II 14, care se deschide cu versurile : Hei, Postume, Postume, -n aprigă fugă/ se spulberă anii și-n van e-orice rugă,/ căci nici bătrâneții ce vine grozavă,/ nici morții nenfrânte n-aduce zăbavă . Ironic, Macedonski, luat drept model al personajului Zoil - după cum atestă, de pildă, scrisoarea lui Alecsandri către Ion Ghica din 9 ianuarie 1883 - constată identificarea bătrânului dramaturg cu protagonistul său, poetul latin : Coprins de-al
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
stingher. Eroul lui Victor Eftimiu reacționează diferit când este alungat de cei pe care i-a susținut mereu. Confruntat cu josnicia oamenilor, Herakles îi reproșează titanului că a încălcat rânduiala divină pentru astfel de făpturi nedemne : Aceștia îți fură muritorii,/ Grozavii tăi prieteni, fierarii și păstorii,/ De-al căror drag Olimpul ne fuse tulburat ! (IV, p. 112). Prometeu își deplânge amar iluziile pierdute cu privire la favoriții lui : Mă vezi înfrânt de atâta nerecunoștință,/ Revolta și dezgustul sunt noua mea credință/ Cu ochii
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
lui e bolnavă, Elena se simte atrasă de Casandra : Ceva spre ea mă cheamă. Iubirea și mai mult/ E ca o misterioasă putere ce mă mână (III 7). La ivirea neașteptată a prorociței, Priam întreabă dacă ea uitat-a de grozava taină ce-o urmărește și dacă a înțeles că toate sunt numa nchipuiri, Hecuba spune că fata a cerut insistent să fie lăsată să iasă din casă promițând că-și va înfige-n buze dinții spre a tăcea (III 7
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
acelor ce și-au ales pe alții, îi reproșează lui Priam purtarea trecută și îl îndeamnă să se îngrijească de trupul lui Hector : bătrâne tată, ce-ai fost crud cu aceea/ Care-ți spunea solia ce i s-a încredințat,/ Grozavă, dar fatală, nu pierde vremea aici (IV 7). La împlinirea vorbelor Casandrei, defăimătorii își schimbă atitudinea față de cea până de curând socotită nebună : Priam o numește fata mea cuminte, troienii se închină în fața ei, sacră profeteasă a zilelor cumplite, preotul
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
defel să înțeleagă seninătatea cu care fata își acceptă moartea. Când ea îi spune că e un noroc să poată muri pentru izbăvirea celor mulți, Agamemnon o crede incapabilă să realizeze oroarea sfârșitului : nu știi ce vorbești ! Și e mai grozavă durerea pentru noi... martori ai nevinovăției tale (II 2). Zadarnic protestează Ifigenia că acționează în deplină cunoștință de cauză : De ce mă credeți neștiutoare ? (II 2). Ca și Clitemnestra, regele socotește că bucuria fetei de a-și împlini existența printr-o
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
curaj smintit : mă faci să înțeleg că nu vei cunoaște mila de te las (II, p. 628). Bizuindu-se pe cel din urmă prieten, ura sa întreagă (II, p. 629), nevasta abandonată intenționează să răspundă ultragierii suferite printr-o acțiune grozavă care se va răsfânge și asupra propriei persoane. Capabilă de iubire pasionată, dar și de gelozie feroce, ea seamănă cu balena neagră care ucide din plăcerea de a ucide, observă Țiclete, îngrozit de forța creaturii malefice : când o apucau hachițele
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
alea barbare unde trăia, ca să poată veni în Grecia... Visa și ea o lume mai frumoasă, tu ! Crimele ei odioase nu erau pentru ăla... [...] Ci pentru ca să scape de lumea în care trăia, și să intre într-o altă lume, mai grozavă ! (IV, p. 661). Tot astfel, Marghioala și-a omorât primul bărbat nu atât din afecțiune pentru Ionel cât spre a se salva dintr-o situație dificilă și a se putea bucura de o existență tihnită, la adăpost de orice primejdii
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]