7,087 matches
-
cum. Nu reușesc să înțeleg nici măcar cine le încearcă. Și apoi, cine e acest eu la care mă refer?!” (p. 160). Aceste panseuri (nici suficient de ridicole, nici suficient de înalte), după ce romanul dezvoltase o formulă a extremelor: un dialog imaginar între călău și victimă în care aceștia își dau, succesiv teste de cultură generală; scena în care unui cadavru îi crește părul facial cu o viteză aiuritoare, iar polițiștii sunt nevoiți să-l bărbierească din timp în timp pentru a
Abăza dezlănțuit by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/3668_a_4993]
-
Malamen conferă veridicitate scrierii sale prin reproducerea unor pasaje din presa cotidiană. Dacă Dumitru }epeneag nu ezita să retranscrie fișe cu știri întregi cu citate din ziare și emisuni de televiziune, prozatoarea se mulțumește să indice doar titluri - reale sau imaginare -, unele dintre ele imediat recognoscibile. Aceste referințe la capul de afiș al realității, care apar când și când în roman, sunt cele mai în măsură să indice timpul și fundalul politic al acțiunii: ""Rușii au descoperit apă în Sahara", "Sankt
Discover Romania by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/9648_a_10973]
-
exista în casă, foarte hărtănită, era Breviarul Familiei și Căminului, cu copertă rigidă neagră care îi conferea un aer de solemnitate. De aceea nu m-am mirat că Joana condimenta cu reminiscențe biblice îndrăznețele ei comparații între furtună și stăvilare imaginare și ecluze sparte care ar fi inundat brusc grădinile și livezile din jurul farului de la Roca și mai încolo, ca și cum adâncile prăpastii, ca și cum lacurile subterane care aprovizionează arzătoarele ape ale infernului ar fi crescut inexplicabil ca să izbucnească din matricele naturale, cu
Almeida Faria - Conchistadorul by Micaela Ghițescu () [Corola-journal/Journalistic/9951_a_11276]
-
făcea, singur, verificări complete ale acelui ansamblu „militaro“-medical complex numit sintetic „accelerator“. Când mă așteptam mai puțin, mi-a făcut semn să mă apropii. — Ce doriți? — Să mă internez. — Mda! „S-a căutat în buzunare“, a îndepărtat o scamă imaginară de pe halatul cauciucat, apoi, privind spre un aparat, a întins o mână spre mine, rulând deg etul mare pe celelalte, în semn de „dă-mi“. Ce să-i dau?! Bani??? — Ce să vă dau? — Discheta. Era vorba de discheta pe
Diagnostic by Mirel Cană () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1368_a_2725]
-
mă umilește cu strălucirea, insensibilitatea și indiferența lui. Lipsit de timp, batjocorea lipsa mea de timp. Atunci am separat lucrurile nevii, incapabile de suferință, de cele cu viață, pe primele extrăgându-le din jurul celorlalte și aruncându-le într-o debara imaginară, mixându le într-o masă amorfă și nediferențiată. Dispăruse și ultima speranță. Ecografia făcută la jumătatea săptămânii aceleia arăta că, în ciuda radioterapiei, tumorile regeneraseră într-un ritm care-l punea pe gânduri pe doctorul L.B. Profesorul Sinescu a hotărât să
Diagnostic by Mirel Cană () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1368_a_2725]
-
lor de durată, membrii clanului Uesugi. Dacă, pe lângă aceste pericole, se mai adăuga și amenințarea unei discordii între clanurile Shibata și Tokugawa... Nu puteau decât să se roage ca așa ceva să nu se adeverească. Dar iuțeala schimbărilor întrece întotdeauna temerile imaginare ale unor oameni atât de timizi. Cam prin perioada când mesagerii ajunseră înapoi la Kitanosho, promisiunile făcute în luna trecută fură încălcate și, chiar înainte de sfârșitul anului, Hideyoshi se puse în mișcare contra părții de miazănoapte din Omi. În același
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
împotriva Troiei, când orașele-stat grecești și-au descoperit un interes comun: cel de a lupta împotriva unui inamic și de a câștiga un război pentru a-și construi pacea. Iată concluzia, de două ori adevărată astăzi: amenințarea externă, reală sau imaginară, imediată sau de viitor, reprezintă unul dintre catalizatorii cei mai importanți ai oricărui proces de integrare. A treia formă de unificare a fost generată de amenințarea persană la adresa lumii grecești. Cea mai mare formă de unitate elenică s-a petrecut
[Corola-publishinghouse/Administrative/2017_a_3342]
-
se întîmplă aceasta. În Germania și Austria nu s-ar primi nimeni în vro funcțiune a statului dacă a studiat în Franța și viceversa. Dar această cestiune e de cea mai mare greutate; ea este izvorul reputațiilor uzurpate, a meritelor imaginare, și cultura în străinătate va fi încă multă vreme rana cea mai adâncă a acestei țări. Ea ne face să nu ne cunoaștem țara, să judecăm toate după calupuri străine, admițând pe acestea ca pe niște valori absolute, ca pe
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
încît strămoșii d-sale nu ne-au împrăștiat nimic, cel puțin în limba românească nu. Apoi îl mai rugăm să nu prea generalizeze ignoranța sa, atribuind-o tutor; căci, înainte de-a manifesta o asemenea grozavă bucurie asupra unor descoperiri imaginare, ar fi putut să-ntrebe și pe alți creștini câtă importanță pot avea. Acolo unde s-a ivit o adevărată greutate s-a-ncurcat și d. Giuvara și anume la Descrierea Chinei, scrisă slavonește de spătarul Nicolae Milescu, pe care
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
proces judiciar luptă pentru obținerea unui rezultat favorabil este determinată în primul rând de imaginea pe care o astfel de persoana o are despre partea adversă. Însă, aceste procese alimentate de orgolii sunt surse continue de stres, dezamăgiri si lupte imaginare cu un „inamic” mai mult inventat decât real. Medierea poate fi benefică în situațiile în care ambele părți obosite de dispută doresc într-un mod pozitiv să-si păstreze relațiile reciproce si au interesul de a diminua neînțelegerile. În schimb
Medierea în educație by Ileana Bădulescu Anastase, Cornel Grigoruț, Mircea Mastacan () [Corola-publishinghouse/Science/1700_a_3126]
-
Tunul poate să strivească o mulțime în agitație revoluționară (cum a făcut Napoleon așezîndu-le, aceste tunuri, pe acoperișuri), dar nu mor toți, și ideea rezistă, e amânată pentru mai târziu. Dar când tu, marele Buharin, îți recunoști singur o vină imaginară în fața tribunalului, ce se mai alege de ideile tale? Nimic, neantul, mori fără idei..." Și zicând acestea se zbătu să-și tragă picioarele de sub masă, se ridică greoi și cu o expresie crispată, clipind des, stăpânit de o iritare plictisită
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
Ce era acolo? Ce vroia să i se spună? Din ce planetă îi venea o astfel de istorie? "Istoria e reală și s-a petrecut aievea, îi spusei afară, ca un erou shakespearian (Hamlet, care pune în scenă o crimă imaginară ca să descopere o alta, adevărată, printre spectatori), abia existam noi când s-au întîmplat toate acestea... Se găsesc totdeauna amatori care să dea un sens superior, chiar metafizic, crimelor demențiale, numai pentru că sânt comise de personalități istorice. Marii autori, ca
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
post-mortem (existau martori care o cunoscuseră, spintecătorul de dovleci de pildă, care nimerind întîmplător în grupul meu i-ar fi putut povesti din perversitate totul iubitei mele), pe fatala Tamara care i-ar fi insinuat alte perversități, de astă dată imaginare și imposibile, să fie deci acest grup considerat de Suzy cu totul anodin, adică toți să se poarte cu ea foarte delicat și prevenitor, vai, dumneavoastră sînteți prietena marelui Petrini, un om deosebit, o! un mare om, despre care se
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
o cristiană în trombă și mă așteptă... O imitai... Nu, zise, am timp, până la toamnă aranjez eu și chestia asta." Până la vale merse alături de mine, dar tot așa, luînd-o adesea înainte și schiind ca la un concurs, trecând printre bețe imaginare și foarte apropiate unele de altele, ceea ce o silea să facă răsuciri bruște de la dreapta la stânga. Jos ne oprirăm să ne odihnim câteva minute, în timp ce valea se umplea de schiori. Unii aterizau spectaculos, alții însă (și aceștia erau cei mai
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
și textul. Considerații preliminare pentru schițarea unei ficțiuni teoreticetc "1. Lumea [i textul. Considerații preliminare pentru schițarea unei ficțiuni teoretice" Plecând de la constatarea că, în ultima vreme, preocuparea pentru dinamica raporturilor dintre realitate și ficțiune, dintre lume și proiecțiile ei imaginare, a căpătat o anvergură considerabilă, intenționez să propun în cele ce urmează o reevaluare a literaturii (și în special a poeziei) contemporane din perspectiva unei problematici pe care cei mai mulți critici preferă să o numească postmodernă 1 (cu accent pe hibridizarea
[Corola-publishinghouse/Science/2135_a_3460]
-
ci un semn cu alt semn, un text cu alt text. Pe bună dreptate, Toma Pavel observa că, din punctul de vedere al convenționalismului extrem, textele literare „nu pot fi considerate ca referindu-se la stări de lucruri reale sau imaginare, deoarece, de fapt, așa-zisa referință este reglementată de convenții rigide care fac ca acele stări de lucruri să nu fie decât efectele unui joc iluzionistic cu totul arbitrar”2. Barometrul lui Flaubert și ușița lui Michelet, nu ar vrea
[Corola-publishinghouse/Science/2135_a_3460]
-
o voluntară suspendare a incredulității care să confere simulării (îndeletnicire inofensivă, ineficace și inocentă, prin excelență), aparența seriozității. Pe de altă parte, nu pot fi trecute cu vederea nici valențele subversive ale jocului care, tocmai în virtutea caracterului său de spațiu imaginar și ritualistic, a permis dintotdeauna scriitorilor să se ocupe de subiecte și teme tabu. Așadar, în cadrele, altminteri extrem de clar trasate, de mesaje metacomunicative (de tipul „acum ne jucăm”), ludicul a oscilat în permanență între două extreme: simularea inofensivă și
[Corola-publishinghouse/Science/2135_a_3460]
-
funcției de reprezentare a semnului, în consens cu scopul urmărit și de prezentul demers. Insistența asupra acestei funcții obiective (Darstellung, în terminologia lui Bühler) cu privire la lucruri, la realitatea extralingvitică - „fie că este vorba de o realitate fizică sau de una imaginară”209 - se justifică și prin faptul că aceasta este, de fapt, singura funcție pe care o are semnul și ca semn virtual în limbă, pe când celelalte două (de manifestare și de apel) sunt, în fapt, funcții ale mesajului sau ale
[Corola-publishinghouse/Science/2135_a_3460]
-
general sentiment al lumii. Miezul poeticii lui Mircea Ivănescu se află tocmai aici: poezia lui se propune ca joc sui-generis, instaurând o figură posibilă a realului. Mai exact, ea reconstituie preliminariile poemului și retrasează totodată actul construcției sale ca real imaginar sau imaginar primind statutul realității... În ansamblul său, universul lui Mircea Ivănescu apare ca o lume esențialmente ipotetică: fiecare poem nu e altceva decât diagrama acestei dinamici a aproximării realului și, odată cu el, a propriei substanțe a eului 356. Sunt
[Corola-publishinghouse/Science/2135_a_3460]
-
al lumii. Miezul poeticii lui Mircea Ivănescu se află tocmai aici: poezia lui se propune ca joc sui-generis, instaurând o figură posibilă a realului. Mai exact, ea reconstituie preliminariile poemului și retrasează totodată actul construcției sale ca real imaginar sau imaginar primind statutul realității... În ansamblul său, universul lui Mircea Ivănescu apare ca o lume esențialmente ipotetică: fiecare poem nu e altceva decât diagrama acestei dinamici a aproximării realului și, odată cu el, a propriei substanțe a eului 356. Sunt puține poemele
[Corola-publishinghouse/Science/2135_a_3460]
-
nu unor eroi excepționali. Treptat, ajungem să nu mai putem spune în ce fragment de lume ne aflăm, și atunci ne cuprinde o bănuială, care corespunde, fără îndoială, intenției scriitorului: că această lume făcută din bucăți nu este o lume imaginară, ci este lumea noastră de toate zilele, lumea oricărui individ anonim, că aici ne putem întâlni cu vietăți ca pisifonele sau putem fi urmăriți de umbre amenințătoare, (vezi „ipostaza rea a câinelui de aer”), că aici, pentru vini pe care
[Corola-publishinghouse/Science/2135_a_3460]
-
poezie metatranzitivă, pe care l-am propus, prezintă avantajul că - distanțându-se, în egală măsură, de referențialismul naiv, ca și de autoreferențialitea extremă - reușește să submineze prestigiul gândirii binare, convertind dihotomiile rigide în generoase rețele rizomatice unde termeni ca real, imaginar, posibil, virtual se pot - la rigoare - substitui unul altuia. Guvernată de logica intervalului, a spațiului liminar, poezia metatranzitivă manifestă - pe lângă preocuparea învederată pentru real - o evidentă aplecare către evidențierea dimensiunii metacomunicative a discursului. Apelând la procedee considerate mult timp drept
[Corola-publishinghouse/Science/2135_a_3460]
-
fond altceva decât că, în zilele noastre, conceptul însuși de realitate nu mai poate fi întrebuințat decât într-o versiune „slabă” (după formula lui Gianni Vattimo), împrejurare ce contribuie la micșorarea progresivă a distanței dintre universul fizic și proiecțiile sale imaginare. Am considerat apoi de natura evidenței faptul că destinatarului îi revine, în aceste condiții, un rol crucial. Chiar dacă la prima vedere am fi tentați să credem că avem de-a face cu o poezie facilă, „leneșă”, accesibilă tocmai datorită directității
[Corola-publishinghouse/Science/2135_a_3460]
-
străine sau trecute...” (Duvignaud, 1995, p. 15). Ideea este că, detașându-se de o concepție parohială asupra lumii și instalând În centrul actului de creație principiul deschiderii către alte sisteme de valori, artiștii croiesc drumuri noi și Își Îmbogățesc procesele imaginare. Această Îmbogățire este fie rezultatul unui contact colectiv, fie al unui demers singular, voluntar sau accidental. Interculturalitatea ca rezultat al unui act de cucerire În țările sau regiunile lumii În care anumite culturi, a priori Îndepărtate, au intrat În relație
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
desemnată public de către cea mai Înaltă autoritate din stat, În vreme ce eventuala sa structurare ca ansamblu particularist este contrară principiilor statului-națiune, așa cum este el construit În Franța. În mod paradoxal, statul Însuși grăbește autoorganizarea unei comunități care este În bună măsură «imaginară» și la care nu participă activ, În realitate, decât un număr mai mult decât limitat de evrei” (Birnbaum, 1995, p. 222). Această reprezentare fracționată a corpului social simbolizează trecerea de la un registru civic universalist la un registru civil particularist. Prin
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]