4,916 matches
-
în cartea "451ș Fahrenheit". În 2010, Allois, un artist din Los Angeles , a lansat împreună cu Bradbury o ediție ilustrată cuprinzând "Usher" și "Usher II". Publicată în "Cronicile marțiene", povestirea constituie un scurt preludiu pentru cea care o rumează, descriind sosirea imigranților bătrâni pe Marte. Inițial, povestirea a fost publicată în numărul din noiembrie 1949 al revistei "Super Science Stories". LaFarge și soția sa, Anna, și-au făcut o nouă viață, dar încă resimt lipsa fiului lor mort, Tom. În timpul unei furtuni
Cronicile marțiene () [Corola-website/Science/324303_a_325632]
-
solului” și „Biblia Targowicka” a lui Julian Ursyn Niemcewicz, „Despre apariția și căderea Constituției de la 3 mai 1791” a lui Hugo Kołłątaj, Ignacy Potocki și Francisezk Ksawery Dmochowski. Exemplele acestor opere au apărut în Lipsek între anii 1792-1794. Legăturile cu imigranții polonezi, minimalizând peste Linde poziția socială și camaraderească, i-au deschis, în pofida situației politice prezente, o carieră valoroasă care l-a legat permanent de Polonia. În perioada insurecției lui Kosciuszko s-a mutat la Varșovia în cercul suporterilor lui Ignacy
Samuel Bogumił Linde () [Corola-website/Science/329419_a_330748]
-
Cetățenia a fost acordată la început doar celor ce fuseseră cetățeni letoni la data pierderii independenței în 1940 și urmașilor lor, în timp ce veneticii veniți în timpul ocupației și urmașii lor fără legături de familie cu vechea populație au căpătat statut de imigranți. Ca urmare, majoritatea celor ce nu erau etnici letoni nu au primit cetățenie, întrucât nici ei și nici părinții lor nu fuseseră cetățeni letoni, devenind apatrizi sau cetățeni ai altor republici sovietice. În 2011, majoritatea apatrizilor dăduseră examene de naturalizare
Letonia () [Corola-website/Science/296900_a_298229]
-
În prezent, numărul creștinilor arabi care trăiesc în țările arabe este în scădere, pe când numărul lor în Statele Unite, Canada, Australia și Europa de Vest (în principal Franța și Marea Britanie), este în creștere. În special, SUA este casa pentru aproximativ 4 milioane de imigranți din țările arabe, iar marea majoritate lor este formată din arabi creștini. Nu o mai puțin numeroasă comunitate de creștini arabi există și în America Latină. Motivele pentru declinul în pondere a populației creștine în țările arabe sunt mai multe. Prima
Arabi creștini () [Corola-website/Science/330826_a_332155]
-
vorbită în Extremadura, Fala. Galiciana este vorbită de mai mult de 3 milioane de oameni, incluzând mare parte din locuitorii Galiciei, de asemenea și de mulți dintre cei de origine Galiciană de oriunde de pe teritoriul Spaniei (Madrid, Barcelona, Biscaya), și imigranții galicieni din alte țări europene (Andorra, Geneva, Londra și Paris), și America Iberică (Buenos Aires, Montevideo, Havana, Caracas, Mexico City, Sao Paolo, Guadalajara, Veracruz City and Panama City). Există controverse cu privire la includerea în limba galiciană a dialectelor Eonaviene vorbite în Asturia
Limba galiciană () [Corola-website/Science/309091_a_310420]
-
în centre urbane ca București, Brăila, Călărași, Galați, Giurgiu și Drobeta-Turnu Severin. Din punct de vedere etnic, cei mai mulți dintre ei sunt tătari, urmați de turci și de alte comunități mai mici de albanezi și rromi musulmani, precum și de grupuri de imigranți din Orientul Mijlociu. Interesele lor sunt reprezentate conform Legii Cultelor de Muftiyatul Cultului Musulman din România. Din 2005 muftiul cultului musulman din România este Murat Iusuf. În România se află peste 80 de moschei. Primii musulmani care au apărut pe actualul
Islamul în România () [Corola-website/Science/307041_a_308370]
-
Triest și se stabilesc în Roma, unde Joyce lucrează la o bancă. Noua slujbă este obositoare și neprofitabilă, motiv pentru care cei doi revin pe țărmul Adriaticii în martie 1907, arătând „aproape la fel de slabi și loviți de sărăcie ca niște imigranți italieni”, așa îi va descrie Stanislaus, cel care i-a întâmpinat la gară. În vara anului 1907, Joyce suferă de febră reumatică, este internat la spital pentru o lună și petrece alte trei luni acasă, în convalescență. Al doilea copil
James Joyce () [Corola-website/Science/298598_a_299927]
-
Dezbinarea iremediabilă a vechilor prietenii cu Sylvia Beach și Adrienne Monnier, cauzată în special din cauza unor neînțelegi financiare asupra romanului "Ulise", îl determină pe Joyce să își găsească un nou protector și "manager", în persoana lui Paul Léon, un prosper imigrant rus de etnie evreiască. Ultimii ani îl transformă în maestrul unor ample regizări: cu talentul unui ventriloc, se înconjura de o suită de exegeți (Beckett, Budgen, Gilbert etc.) care să explice operele sale publicului larg, conform propriilor lui indicații, în timp ce
James Joyce () [Corola-website/Science/298598_a_299927]
-
inundații periodice și fiind lipsite de scurgere erau mlăștinoase, condițiile de viață fiind foarte grele. Într-o primă perioadă, mortalitatea între coloniștii germani era extrem de ridicată, mulți dintre ei murind din cauza malariei sau a altor boli hidrice. Noile valuri de imigranți abia erau suficiente pentru a compensa această mortalitate. De aceea, autoritățile austriece au decis să întreprindă un vast program de lucrări hidrotehnice, având scopul protecției terenurilor din câmpia Banatului împotriva inundațiilor și salubrizarea întregii zone. Această sarcină i-a revenit
Maximilian Fremaut () [Corola-website/Science/307002_a_308331]
-
de către olandezi în regiunea de astăzi a orașului Kaapstad. Fondatorul orașului a fost olandezul Jan van Riebeeck (1652), nou fondata colonie a susținut o politică de atragere a coloniștilor albi din Europa Răsăriteană. Între 1657-1806, colonia primește primul val de imigranți europeni (hughenoți din Franța, germani, flamanzi, valoni, irlandezi, etc). Noul grup etnic format a căpătat numele de "Afrikaneri". În regiune Kaapstad-lui afrikanerii au fuzionat cu foștii robi, creând o rasă mixtă, de tranziție (""Colorați""). Acum albii trăiesc dispersați în orașe
Sud-africani albi () [Corola-website/Science/325423_a_326752]
-
din periferia "adormita" a Țel Avivului, în ultimele două decenii, orașul, care se întinde la vest până la malul Mării Mediterane și beneficiază de foarte mari suprafețe virane, a devenit domiciliul a unor mari mase de cetățeni, israelieni veterani și noi imigranți, devenind un centru comercial, industrial și cultural de primă mână. Situat în centrul Israelului, în extremitatea de sud a zonei Gush Dan (aria metropolitană Țel Aviv), primele lui case au fost construite la 12.5 km sud de Jaffa. El
Rișon Le-Țion () [Corola-website/Science/307768_a_309097]
-
cu viitorul steag al Israelului, a fluturat atunci pentru întâia dată în public pe pământul Palestinei. Ossovietzki a cumpărat încă 300 ha de pământ din Uyun Qara, în vestul lui Rishon Letzion, și le-a vândut în parcele unora din imigranții mai înstăriți care plantaseră vită de vie. Așezarea și-a dublat suprafață și din 1884 s-a trecut la reprofilarea locuitorilor pe viticultura. În urmă măsurilor luate de Ossivietzki s-a ajuns în așezare la o stratificare socială, după care
Rișon Le-Țion () [Corola-website/Science/307768_a_309097]
-
de import-export din China. În anul 1070, Împăratul Shenzong a invitat 5.300 de musulmani din Buhara (actualmente, Uzbekistan) să se stabilească în China pentru a crea o zonă tampon între imperiul său și Imperiul Liao din nord-est. Ulterior acești imigranți s-au stabilit în zona dintre capitala Kaifeng (din provincia actuală Henan) și Yenching (actualmente, Beijing). Liderul lor a fost Prințul Amir Sayyid alias "So-fei-er" (numele său chinez), care se pare că a fost numit tatăl comunității musulmane din China
Islamul în China () [Corola-website/Science/317335_a_318664]
-
mai apropiate de stilul arhitectonic al pagodelor. În China de vest, datorită faptului că acolo sunt mulți musulmani, există multe restaurante care servesc mâncare halal. În celelalte părți ale Chinei, în orașele mari, există unele restaurante (de obicei cu patroni imigranți din China de vest) care servesc mâncăruri halal pentru imigranții musulmani. Ca și carne, folosesc mai mult miel și oaie, la fel ca și majoritatea restaurantelor din alte regiuni cu populație majoritară musulmană. Mâncărurile gata preparate care sunt de vânzare
Islamul în China () [Corola-website/Science/317335_a_318664]
-
vest, datorită faptului că acolo sunt mulți musulmani, există multe restaurante care servesc mâncare halal. În celelalte părți ale Chinei, în orașele mari, există unele restaurante (de obicei cu patroni imigranți din China de vest) care servesc mâncăruri halal pentru imigranții musulmani. Ca și carne, folosesc mai mult miel și oaie, la fel ca și majoritatea restaurantelor din alte regiuni cu populație majoritară musulmană. Mâncărurile gata preparate care sunt de vânzare în magazine pot fi certificate ca fiind halal de câtre
Islamul în China () [Corola-website/Science/317335_a_318664]
-
este o mostră de spectacol politic simplu și inteligent, în care se pornește de la declarații ale unor oameni care și-au schimbat, din diverse motive, numele și se ajunge la o afirmație publică radicală. Artiști, filosofi, vânzători, oameni ai străzii, imigranți, copii, studenți rostesc o singură propoziție: Eu sunt Janez Janša. Afirmația înseamnă identificare cu structuri de putere, de cele mai multe ori inaccesiile tocmai celor care numesc puterea și o fac să existe. Are loc un transfer social de la împuternicit la cel
Cine-i prim-ministrul? () [Corola-website/Science/295635_a_296964]
-
român vorbea vreo 4-5 limbi. A murit în Rusia, unde se și afla înmormântat în cimitirul din Smolensk. Averea să a rămas dealtfel pierdută după decesul sau și un subiect de speculație. De altfel localitatea respira spiritualitate românească și datorită imigranților români de dinainte și după 1989. Conform recensământului din 2011, orașul Gyula avea de locuitori. Din punct de vedere etnic, majoritatea locuitorilor (%) erau maghiari, existând și minorități de români (%) și germani (%). Apartenența etnică nu este cunoscută în cazul a % din
Jula () [Corola-website/Science/297723_a_299052]
-
recensământului efectuat de către autoritățile țariste în anul 1817, satul Tașbunar făcea parte din Ocolul Izmailului a Ținutului Ismail . Pentru a-și consolida stăpânirea asupra Basarabiei, autoritățile țariste au sprijinit începând de la începutul războiului stabilirea în sudul Basarabiei a familiilor de imigranți bulgari și găgăuzi din sudul Dunării, aceștia primind terenuri de la ocupanții ruși ai Basarabiei. Satul Tașbunar a fost fondat în anul 1811 de către coloniști bulgari și găgăuzi. După război, în colonie au venit bulgari din Macedonia care au solicitat protecție
Tașbunar, Ismail () [Corola-website/Science/318355_a_319684]
-
fragedă, Burns și-a părăsit familia pentru a locui cu bunicul său, un miliardar sucit și fără inimă ce a avut în proprietate o moară de atomi în Shelbyville. A dus o viață privilegiată și se amuza prin rănirea muncitorilor imigranți. Burns a absolvit Universitatea Yale, unde a studiat atât știința cât și afacerile. La a 25-a reuniune a colegiului, s-a implicat romantic cu fiica unei vechi aventuri. Aceasta avea să îi poarte copilul, Larry Burns, care a fost
Montgomery Burns () [Corola-website/Science/325069_a_326398]
-
cauza, să mi se usuce mâna asta pe care o ridic acum”, a votat pentru grevă generală. Circa 20,000 din cele 32,000 de muncitori din fabricile de shirtwaists au încetat lucrul în următoarele două zile. Acești greviști - majoritatea imigranți și în cea mai mare parte femei - au sfidat prejudecățile liderilor sindicaliști conservatori, care credeau că imigranții și femeile nu trebuie să se organizeze. Lozinca lor, „"Mai bine să murim de foame dintr-odată, decât de o inaniție înceată" exprimă
International Ladies' Garment Workers' Union () [Corola-website/Science/335807_a_337136]
-
Circa 20,000 din cele 32,000 de muncitori din fabricile de shirtwaists au încetat lucrul în următoarele două zile. Acești greviști - majoritatea imigranți și în cea mai mare parte femei - au sfidat prejudecățile liderilor sindicaliști conservatori, care credeau că imigranții și femeile nu trebuie să se organizeze. Lozinca lor, „"Mai bine să murim de foame dintr-odată, decât de o inaniție înceată" exprimă intensitatea frustrării lor în munca din așa numitele ateliere ale sudorii (sweatshops) în care erau angajate. Greva
International Ladies' Garment Workers' Union () [Corola-website/Science/335807_a_337136]
-
s-a nascut pe 17 iulie 1958 la Toronto, Ontario, în Canada. Este consilier spiritual, cântăreața, autor și personalitate radio. Părinții săi, imigranți din Europa, au crescut-o împreună cu sora ei, la Toronto, canada. A urmat cursurile , apoi a absolvit la , în Ottawa, Ontario. La vârsta de 41 de ani a semnat un contract cu Records Canada. A lansat două CD-uri „Magdalene
Colette Baron-Reid () [Corola-website/Science/336571_a_337900]
-
sintagma de mai sus, de-a lungul istoriei a mai fost încercată în epoca modernă. Se poate da chiar exemplul românesc al "falansterului de la Scăieni" (județul Prahova) de la jumătatea secolului XIX. Sau mai nou, organizarea "chibuțurilor" din Israel pentru noii imigranți. La origine, Liga Comuniștilor, fondată la Londra în 1836 sub numele de Liga Celor Drepți, a fost o organizație comunist-creștină. Karl Marx, membru al acestei organizații, a apostaziat de la caracterul creștin al organizației, transformând-o prin Manifestul comunist într-o
Comunism () [Corola-website/Science/297923_a_299252]
-
de detaliu și completitudine, dar toți purtau cămăși de flanel roșii. Când s-a întors în Italia după perioada petrecută în New York, cămășile roșii și-au făcut prima dată apariția printre susținătorii lui. Garibaldi a rămas un erou pentru numeroși imigranți europeni din New York. „Garda Garibaldi” a luptat în Războiul Civil American, 1861-65. Parte din uniforma lor erau „cămășile Garibaldi”, de lângă roșie—purtate cel puțin de soldații de rând. "New York Tribune" scria: În anii 1860, împărăteasa Eugénie a Franței a declanșat
Cămășile Roșii () [Corola-website/Science/322000_a_323329]
-
lectori și prieteni. Toți aveau încredere în el, care părea atât de sigur de sine, aproape fericit. Evident, nu-și făcea iluzii cu privire la realitățile din Occident, dar era hotărât să-și noteze și chiar să prelucreze noile impresii. Puțini literați imigranți în Germania păreau atât de apți, ca el, pentru un nou început. Cu toate acestea, în mod inexplicabil, la 17 februarie 1986, la doar șase săptămâni de la emigrarea sa în Germania, Bossert s-a sinucis, la vârsta de 33 de
Rolf Bossert () [Corola-website/Science/303798_a_305127]