2,381 matches
-
au părăsit atât de curînd!... Și acum, să ne ridicăm și să păstrăm un moment de reculegere pentru cei dispăruți, care vor fi veșnic în amintirea noastră, așa cum i-am cunoscut: plini de viață și fără de astâmpăr... și să ne limpezim gândurile privind spre Cișmigiu! care a fost pentru dumneavoastră, cred, ceea ce a fost pentru haiduci codrul. Am plecat cel din urmă din clasă. Am închis ușa încet-încet, ca și când mi-ar fi fost teamă să nu-mi trezesc amintirile adormite, de
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
aia și fusese inamovat de la Dej, ajunsese la la Ismail din porunca fostul socru, senatorul Gheorghe Manu. Dar cum să dai o singură semnătură cu două mâini diferite? Și uite așa a trecut octombrie, noiembrie și, în sfârșit s-au limpezit apele. Neculai Balș a rămas șef de cancelarie iar Ion Moldoveanu revizor școlar al județului. Bine, bine dar din 10 noiembrie fusesem evacuați din cămin, așa că singura soluție ne-a oferit-o chioșcul unde vara cânta muzica, în parcul central
Vieți între două refugii by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/565_a_753]
-
numită învățătoare titulară, pe post vacant, în comuna Tabacu, județul Ismail. Și ia-l din nou pe nenea Gheorghe, mama, nelipsita căruță cu doi telegari spre necunoscut. Tabacu. Sunt lăsată, somnoroasă puțin, să cobor din căruță. Sub ochii mei, abia limpeziți a bună dimineața, ca un înger, o fetiță: Unde să merg, draga mea? Încoace. Și m-a dus de mână până în poarta casei familiei Ștefan Volcov. Aici, dintre cele două femei, cea mai în vârstă, soacra, a decis să mă
Vieți între două refugii by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/565_a_753]
-
le pune la îndemână). Grupul presează înspre punctul de vedere colectiv, care este un gen de Weltanshauung. Geneza valorilor urmărește îndeaproape căile prin care limba își capătă și își susține existența. În comunitățile legate petrecerile au și rolul de a limpezi relațiile dintre membrii lor prin intermediul dezinhibițiilor pe care le prilejuiește. Muncim pentru un viitor care este însoțit de însăși lipsa noastră de viitor, reprezentată de bătrânețe. O fugă spre ceea ce va fi nostalgia după momentele în care fugeam. Registrul emoțional
Din alchimia unei existenţe. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1406_a_2648]
-
mustre: Și-acum amintește-ți că ființele umane au o reținere față de mistere. Și asta e, într-un anumit grad, situația ta: un mister. Unde te afli? Ce este construcția din fața ta? De ce să nu te duci acolo și să limpezești misterul?" Pentru Gosseyn Trei adevărul cel mai important era altul. "Dacă era Pământul...? Ar trebui să fiu în orașul principal, să aflu ce se întâmplă acolo." "Până la urmă", veni răspunsul, "este o propunere destul de bună. Mai ales că n-ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85124_a_85911]
-
întotdeauna se simțise în siguranță în preajma lui Matei. Avea acea alură de persoană ocrotitoare, care îți dădea deplină încredere în orice fel de situație. Fără aceste sentimente n-ar fi plecat spre Sinaia. După o noapte, ninsoarea încetase, cerul se limpezise, soarele se arăta generos în acea zi. Drumul parcurs a fost o adevărată splendoare. Pădurea de brazi își dezvăluia farmecul prin coloritul alb-verde a 162 cărui monotonie nu te deranja. Ținuta maiestoasă a brazilor te plasa parcă printre coloanele unui
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
Îl aproba mișcând ușor din coadă sa stufoasă și mârâind la semenii lui Lawrence care, În ignoranța lor, continuau să flecărească aiurea Între ei, fără să Înțeleagă nimic din ce se petrecea În jur... Cu toate că preceptele lui Benedict erau la fel de limpezi ca apa de izvor, urechile ignoranților nu le deosebeau de urletele obișnuite pe care câinii, indiferent dacă au sânge nobil În vene sau sunt doar niște corcituri, le scot atunci când stăpânii lor Îi lasă singuri, Închiși În casă. Preceptele lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
bucăți de carne, pe care avea, la noapte, să le Împartă cu Spinoza, pregătindu-se sufletește de pe acuma pentru a descifra adevărurile pe care i le va aduce la lumină luna plină. Lătrăturile la ceas de noapte aveau să-i limpezească mintea, separând grâul de neghină și adevărul ultim de adevărul brut. Oliver desprinse o bucățică de carne de pe frigăruie și o vârâ În gură. N-are nici un gust”, spuse el, oarecum dezamăgit. Chipul său prelung, alb, mărginit de o barbă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
medicină. Un lucru este cert: gândurile și sentimentele noastre au o contribuție mult mai mare la sănătatea noastră decât au crezut vreme îndelungată oamenii de știință. Psihoneuroimunologia este pasul uriaș pe care l-a făcut medicina, cu care încearcă să limpezească ce se întâmplă când spiritul vindecă trupul, ea studiază felul în care psihicul, sistemul nervos și forțele proprii de autoapărare reacționează asupra organelor, a glandelor și a celulelor întrun mod care poate fi măsurabil, deci pentru oamenii de știință din
LINIȘTEA DIN INTERIOR by Doina Comanici () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1631_a_3047]
-
desigur dumnezeiască, lumină rătăcită, depărtată și totuși apropiată, lumina unei zile cu soare, lumina vieții și a limpezimii? La Început fusese sineliul bolții cerului, depărtat, străluminat se seninul dinlăuntrul său, de deasupra capului său, azuriul potolit al mării liniștite și limpezi de după maree; apoi zări În sineliul blând al cerului câțiva nori alburii, ce n‑aduceau nici a miei, nici a cireadă, albă cireadă cerească păscând, ci doar a fuioare de lână albă plutind pe mareea azurie a bolții cerului, atât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
și sastisit, plecă la crâșma „Corona“, punându‑și În buzunarul caftanului manuscrisul Drumului În Canaan. Îl găsi tare abătut pe Jeshua Krohal. Tânărul părea descumpănit, căci Înțelesese zădărnicia alegerii sale. Dacă Maestrul considera că Drumul În Canaan nu se putea limpezi, lui nu‑i mai rămânea altceva de făcut decât să se retragă. Acel ultim cuvânt părea Însă să aibă un anume tâlc, poate chiar o semnificație nefastă față de cel din Vară și pustie. (Dacă nu te hazardezi să Îmbini cele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
supse, ca pata de ceară, Crescut, între mâini ca de apă, Ce lucru al tainei cercai? Sub verdele lumilor plai Arai o lumină mioapă. MOD Te smulgi cu zugrăviții, scris în zid La gama turlelor acelor locuri, Întreci orașul pietrei, limpezit De roua harului arzând pe blocuri, O ceasuri verticale, frunți tîrzii! Cer simplu, timpul. Dimensiunea, două; Iar sufletul impur, în calorii, Și ochiul, unghi și lumea-aceasta - nouă. - Înaltă-n vânt te frângi, să mă aștern O, iarba mea din
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
lapte și miere, aferim! - Hai, ia ce vrei din coșul lui Haivada Selim." Și trase mucavaua panerului turtit... Ca sculele-n sipeturi, așa mi-ați răsărit, Alvițe rumenite, minuni de acadele Sticloase - numai tremur, văpăi și ape - ca Ocheanele de limpezi, de mici, la fel de grele... O rază prăfuită prin toate furnica. Și dârdâind sub brumă și colții de migdale Rahatul părea urmă de-ngheț după topit. Un candel cât o nucă, prin perne de halvale, Dormea-n trandafiriul lui șters și
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
a acestuia, încheiată acum 20 de ani, trebuie să continue și azi. Le creux néant musicien 1 va fi umplut și mai departe de un interminabil conținut. Pentru aceasta se vor găsi ebraice și slăbănoage Danaide. Lirismul cel nou se limpezește de apele, mai luminate, ale unei melodice arhitectonice: modul dorian (al lirei), echivalentul simplicității cântării bisericești. * Pentru "Sburătorul", această lecție de discriminare. Domnul E. Lovinescu n-are nevoie de lecții de poetică. Sincronismul și participarea lui îi umplu cu prisosință
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
bolnavi. Punerea absențelor s-a terminat. Ca la ruletă, inimile încep să ne bată. Ce va cădea? - "Scoateți caietele de extemporal!" sau "Să iasă Benedict, Bianu" sau la celălalt capăt: "Tomescu, Zamfires cu"? Nu, nimic, astăzi respirăm ușurați. Banciu își limpezește cu o tuse scurtă vocea și trece la tablă să explice. Din lecțiile multe ce ne-a făcut, păstrez amintirea mai ales a lecțiilor de aritmetică. Atunci am înțeles ce înseamnă stilul matematic, dezvoltări "more geometrico". Demonstrația teoremei lui Euclid
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
fel de șanț adânc și nu prea lung. Am sărit în groapă, m-am ghemuit pe fundul ei, eram leoarcă de sudoare, burnița îmi udase hainele, mi se lipeau ochii de somn și oboseală. După un timp, cerul s-a limpezit; tresăream din când în când și mă uitam în sus, stelele scăpărau și săreau parcă de colo colo, întreaga boltă se răsucea, tăcută, deasupra mea; am bâjbâit pe fundul gropii până ce am găsit, apoi am adormit. Când m-am trezit
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
Spre dreapta însă ghici, vag, forma lavoarului de tablă. știa că e vopsit cu verde, că are pete de rugină... Apoi zări ligheanul alb și scaunul încărcat cu niște boarfe cărora nu le dădu nici o atenție. Curând, umbra încăperii se limpezi. Ochii i se obișnuiseră cu palida lumină care izbutea să răzbată prin foile de ziar lipite peste geam. Atunci se uită spre pat. De-acolo, din cearșafuri, îl pândea tăcută și ne mișcată Lilly. De lângă ea, îl privea fix un
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
în Simeria. După ce își destănuiră unul altuia modul de viață și muncă, depănară câteva amintiri din adolescență, amândoi considerând-o un vis frumos care a zburat cam repede. După ce Radu se despărți de fostul lui coleg, gândurile i se mai limpeziră puțin, privind lucrurile cu mai multă realitate putea face față situației prin care acum trebuia să treacă. Nimic nu rezistă timpului. Până și piatra o sfărâmă timpul, orice început are și sfârșit, cum de altfel și viața care ne-a
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
prima oară, primise o recenzie favorabilă În Le Monde. Însă tocmai cînd părea că vîntul Începuse să bată din altă parte, Îi explică librarul, Carax se pomenise implicat Într-un duel În cimitirul Père Lachaise. Împrejurările acestor evenimente nu erau limpezi. Ceea ce se știa era că duelul avusese loc În zorii zilei cînd Carax trebuia să se căsătorească și că mirele nu se prezentase la biserică. Existau opinii pentru toate gusturile: unii Îl dădeau mort În acel duel, iar cadavrul abandonat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
De ce eșt îndărătnic și nu vrei să privești în urmă? Uite!” Întorc privirea...La o bună bucată de cale, încovoiată, cu bățul în mână bocănind pământul uscat...vine o bătrână...Cine o fi? Îmi frec ochii spre a mi-i limpezi și caut să mă dumiresc. Gâfâind de atâta trudă, cu ochii mijiți, în fața mea se oprește o bătrână, care mă scrutează cu o privire ascuțită. Nu-i trebuie multă vreme ca să-și dezlege limba: Da’ bine, conașule! Mă faci să
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI Vol. II by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/547_a_741]
-
să încep a vorbi a cam trecut oleacă de vreme, pentru că numai nu-mi venea în minte toată tărășenia. Știam eu că ceva nu a fost în regulă atunci când au fost ridicate dughenile. În cele din urmă, totul s-a limpezit și, mândru, am pornit a-i spune bătrânului: Apoi ipochimenul care s-a învoit cu preotul prefect al Bisericii Catolice ca să-i facă cele cinci dughene îi Manolachi teslarul. Și asta a făcut-o la 24 martie 1755. A și
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI Vol. II by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/547_a_741]
-
loc de casă și dugheni din fața porții mănăstirii. Nu întârzii și îi împărtășesc și bătrânului cele pe unde îmi umblau gândurile. Răspunsul a fost o întrebare: Și cum s-a terminat judecata, fiule? Păi nu mi s-au părut prea limpezi cele scrise la 25 mai 1709 (7217) de către Mihai Racoviță voievod și Divan. Da’ de ce nu te împaci cu cele scrise în acea hotărâre? Cum să nu fiu împotriva hotărârii, când nu se ia în seamă un ispisoc al lui
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI Vol. II by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/547_a_741]
-
De ce ne-o fi căutat țiganca? Răspunsul a venit când mă așteptam cel mai puțin: Să nu te mire faptul că țiganca ne-a ieșit în cale. Trebuie să știi...dar... Nu mă lăsa să mă gândesc la cine știe ce vrăji. Limpezește-mi mintea, sfințite părinte! Cred că ai dreptate. łiganca nu este ceea ce se vede. Ea este o făptură ce vine din altă lume...Ea se află tot timpul pe urmele noastre. Ale tale mai bine zis, pentru că așteaptă să îndeplinești
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI Vol. II by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/547_a_741]
-
pivnițe zidite cu piiatră, una acoperită, altă pivniță descoperită, și simtu gata pre Ulița Tărbujenească...Acestea am vîndut călugărilor de la svînta mănăstire de la Galata den Deal”. Cu alte cuvinte, o afacere cinstită, spre mulțumirea părților, părinte. Parcă mi-am mai limpezit sufletul. Da’ poate îmi spui ceva despre această mănăstire? Știam eu că mă aștepți la cotitură, dar m-am făcut și eu băiat mare și nu mai încurc stânga cu dreapta. Întâi am să-ți spun că au existat trei
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI Vol. II by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/547_a_741]
-
îi cu cântec, pentru că a stat mulți ani fără stăpân, încât unii și-au făcut chiar case pe el, fără să întrebe pe nimeni. Abia la 23 februarie 1759 (7267), în urma mărturiei hotarnice a unui vornic de poartă, s-au limpezit lucrurile. Păi vornicii de poartă nu se jucau când erau trimiși să cerceteze vreo pricină. Așa s-a întâmplat și de această dată: „Ștefan Popăscul vornic de poartă, hotarnic” scrie: „Din luminată poroncă preînaltului domnului nostru, măriia sa Io Ioan
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI Vol. II by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/547_a_741]