3,752 matches
-
de ani de închisoare și patru condamnări la moarte. "Prizonierul" (1805-1881), prin care se face trecerea de la iacobinism la socialism, de la 93 la Comună; cel care transmite ștafeta lui Vaillant, prin care se pun bazele celor două tradiții (patriotică și marxistă), care o va da mai departe lui Jaurès, cel care își semna rubrica literară din La Dépêche de Toulouse cu numele "cititorul", căruia îi urmează Blum, criticul literar de la Revue blanche. Marx își compară munca cu un tub digestiv: absoarbe
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
presă tipografică. În miezul mișcărilor de opoziție ca și între disidență și Stat, miza bătăliei era tiparul, condiția existenței presei, prim instrument al puterii. Lucrul care diferențiază, de altfel, cercurile populismului rus (strămoși direcți ai cercurilor de studii și partidelor marxiste) de societățile secrete republicane sau de carbonarii din Europa era insistența asupra organelor de presă. Lenin se definea ca publicist ("Noi toți, teoreticienii, sau, aș prefera să spun în ceea ce mă privește, publiciști ai social-democrației...", Două tactici, 1905) în felul
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
degenerat al socialistului european nativ, ni se pare lașă și nepotrivită, intelectual vorbind, negarea oricărei înrudiri. Mediologic, ar fi imposibil. Partea "bine instruită" și "elevul strălucit" al cadrului militant occidental, le găsim deja la Robespierre. De la nevroza școlărească a ucenicului marxist pînă la "idioțenia educativă" (Milan Kundera) a țărilor așa-zis socialiste, se produce o ruptură de sarcină, dar în același sens; ca și între utopiile pedagogice ale Convenției și lagărele de reeducare ale "republicilor populare". Fiecare principiu al Rațiunii are
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
mediațiile introduse de credința creștină. Gnosticul mizează Eternitatea împotriva Timpului, Revelația contra Istoriei, Sufletul împotriva Trupului. Marxismul investește primul termen în cel de-al doilea. Unul descompune, celălalt încorporează. Gnosticul vizează sistematic separarea, Luminii de Tenebre, a inițiatului de profan. Marxistul are în vedere în principal îndemnurile la unitate a teoriei cu practica, a forțelor culturale cu forțele de muncă, a inteligenței cu masele. Gnoza este un elitism individualist: gnosticul se ridică prin știința viziunii în Dumnezeu și nu se gîndește
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
îndemnurile la unitate a teoriei cu practica, a forțelor culturale cu forțele de muncă, a inteligenței cu masele. Gnoza este un elitism individualist: gnosticul se ridică prin știința viziunii în Dumnezeu și nu se gîndește decît la mîntuirea sufletului său. Marxistul își umilește știința în fața "ignoranților", și o mîntuire solitară nu are sens pentru el. Acolo unde cultul platonician rupe punțile cu lumea profană instaurînd inițierea și cultul misterului, marxismul și-a petrecut timpul creînd legături. Reprezentarea misterelor teoretice și vulcanizarea
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
a o confunda pe aceasta din urmă cu misticismul inițiatic al epocii Luminilor înseamnă a lua un iluminist drept un iluminat. Chiar dacă universul stalinist era ezoteric și chiar inițiatic, cu cercurile lui conducătoare, informațiile zgîrcite și cuvintele de ordine, scolastica marxistă, care se stinge sub ochii noștri, era rodul interpretării, comentariilor, și nu al gnozei sau Cabalei. * Partidele noastre și-au pierdut cuvîntul și noblețea. Acești intelectuali de grup cu origini în secolul al XVIII-lea ca societăți de gîndire, cu
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
ignorată într-o zi nu era pierdută pentru viitor. Chimia avea tot timpul să opereze. Un mesaj putea supraviețui în stoc, în vederea unei confruntări ulterioare. Nu există un exemplu care să ilustreze mai bine această acustică întîrziată decît propaganda opusului marxist. Acțiunea lucrărilor sale editate a avut nevoie de 20-30 ani întîrzierea informației asupra emisiei sale constituind resortul adoptării doctrinare. Au fost necesari 25 de ani pentru epuizarea primei ediții franceze a primei cărți a Capitalului (la care Marx a lucrat
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
viață a cărților. Aceasta poate fi estimată la trei luni pentru cărțile de succes și la trei săptămîni pentru celelalte (timp de expunere în librării). Inflație a cifrelor de afaceri editoriale, dar creștere a ratelor de mortalitate ale semnelor. Critica marxistă a capitalismului modern nu s-ar fi putut difuza, se pare, dacă capitalismul industrial ar fi avut în acel moment de partea sa sfera bunurilor simbolice. Marx a profitat într-un fel de încetineala circuitelor culturale în raport cu marea producție de
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
faptul că articulăm sub o pleiadă de termeni învechiți "hegemonie", "dominație", "ideologie" un punct de vedere care sugerează folosirea improprie a acestor termeni în înțelegerea evoluției actuale a lumii. Și nu fără a denunța naivitatea speranței antropologice care susține chemarea marxistă. Prometeu nu era mediolog. Spartacus, nici atît. O șansă pentru umanitate. Există informații pe care e mai bine să le treci cu vederea cînd mai speri în ceva. Naivitatea e o virtute întăritoare. Și asta nu fiindcă mediologul nu se
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
lege, fără a lua forma legii și nici mijloacele forței. Pe scurt, iată-ne reveniți la misterul inițial, a cărui înfățișare tenebroasă îl înspăimînta deja pe Jaurès. Nu fim oare mai avansați la acest sfîrșit de secol decît la început? Marxiștii au crezut odinioară că schimbă terenul cînd dau hegemonia aspră pe dulcegăria consensului. Gramsci nu a inventat cuvîntul. El a preluat conceptul din tradiția social-democrată rusă (Plehanov, Axelrod, Lenin), unde acesta desemna rolul conducător alocat proletariatului în alianțele cu țărănimea
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
Neamț, pentru o seară! A fost premiera cu "Muștele", în regia lui Ulici. N-aveam bilet, m-a introdus dumnealui. De fapt, mai apoi, un prieten actor îmi dăduse și un bilet. [...] Piesa, în care Sartre scaldă idei existențialiste și marxiste, mi-a plăcut! Cred că Ulici a dozat bine ceea ce la prima vedere (textul) părea greu de făcut credibil prin joc, fără improvizații tehnice (cum știu că se practică pe la alte teatre trupe din Occident!)! Actorii, buni, reușesc să transmită
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1459_a_2757]
-
mine ca să-mi fie bine: să mă comport ca o slugă nenorocită la dispoziția lor, să mă comport ca un gunoi , asemeni lor! La atât se rezuma ,,ideologia” lor, a celor care conduceau atunci societatea. La vremea respectivă, în urma teoriei marxist -leniniste cu care fusesem îndoctrinat, eram practic un ateu, dar în urma problemelor și a întrebărilor pe care le aveam, am început să mă interesez și de ce spune Biserica, și ce înseamnă religia pentru oameni. Din mesajul Bisericii Ortodoxe nu înțelegeam
Viaţa - o lecţie by Marian Ciornei () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91772_a_93175]
-
de fotbal a Argentinei la recentul campionat mondial de fotbal... În octombrie 2007 la împlinirea a 40 de ani de la dispariția sa un articol din publicația "The Economist" menționa: "Mai mult decât un creștin romantic, Guevara a fost un dogmatic marxist, care nu milita pentru eliberare ci pentru o noua tiranie. În Sierra Maestra el îi împușca pe cei suspecți de trădare. După victorie Castro l-a pus să execute pe contra-revoluționari. Ca ministru al industriei Guevara a sprijinit expropierea ultimelor
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1571_a_2869]
-
găsit una unde "compañero" apare alături de generalul Pinochet, pe atunci șeful armatei lui Allende, umăr la umăr salutând "reglementar" cu mâna la chipiu! La încheierea vizitei în Chile, Castro avea să declare: Există puține posibilități de a construi un stat marxist în Chile dacă nu se va folosi violența". Peste doar doi ani avea să fie folosită violența însă pentru a se împiedica construirea unui stat socialist în Chile! După pierdera Cubei în 1959 și evenimentele din Bolivia din 1966-1967, cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1571_a_2869]
-
atestat și de docu mente. Până azi, cel puțin. Fapt este însă că tânărul Paul Geor gescu avea suficientă motivație interioară pentru a se manifesta, în acei ani, ca promotor al noului curs în cultură, ca susținător înfocat al esteticii marxist leniniste, întemeiată pe ideea luptei de clasă. Textele sale militante, de care am amintit, vehiculau, fără teamă de repetare, aceleași și aceleași teze despre cum trebuie să fie cultura nouă, literatura revoluționară, în formulări clișeizate care, într-adevăr, nu-i
Amintiri și portrete literare - ed. a 3-a by Gabriel Dimisianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1345_a_2700]
-
cu marfa de-acasă. R.P. Repet, știu că nu vă plac citatele, dar nu rezist: „A merge în vacanță cu soția înseamnă a te duce la resta urant cu sendvișul de-acasă.“ Groucho Marx. A.R. Bună poantă. Ăștia sunt marxiștii care-mi plac: Groucho, Harpo și Lupo. Dar să-mi închei povestea. Mă rog, o fac cu un gust acru amărui. Ploaie de ironii mitocănești din partea celorlalți redactori. Și frustrare, fiindcă îmi dau seama că soțului meu i se cam
Toamna decanei: convorbiri cu Antoaneta Ralian by Radu Paraschivescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/592_a_1297]
-
trebuit să mă despart de prietenii noștri din frumoasa capitală a Olteniei - Slatina dar, ca tot omul, mai aveam și eu niște condiționări acasă, la Brăila, și nu voiam să le las să... vireze spre niște contradicții antagoniste (ah, învățătura marxist leninistă!). Multă căldură era în inima mea, multă căldură și dragoste pură în sufletele noastre, la Casa Tineretului, pe străzile din Slatina, în taxiul ce m-a dus la autogară. Mama ne-a protejat permanent: ne-a dat timp frumos
Nevăzutele cărări by FLORIN MEȘCA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91862_a_93220]
-
să se scrie o istorie sângeroasă de două decenii! La sfârșitul lui 1971 Allende primește pentru trei săptămâni vizita lui Fidel Castro, care și-ar fi afirmat cu acest prilej opinia că "există puține posibilități de a construi un stat marxist în Chile dacă nu se va folosi violența"! Allende și-a început guvernarea cu un program social economic populist naționalizări, exproprieri, reformă agrară... care a dat roade în primul an. În al doilea an au început crizele, lipsurile, demonstrațiile de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1570_a_2868]
-
bulgarul abisal”. De data aceasta, vrând-nevrând, a fost rândul meu să mă amuz. Eticheta pe care mi-o lipise Paul Georgescu era, trebuie s-o recunosc, spirituală. Dacă pe mine mă disprețuia, pe Dostoievski îl detesta. De pe poziții, nu atât marxiste, cât leniniste (dacă ținem cont de faptul că, într-o scrisoare, particulară ce-i drept, Lenin l-a numit pe autorul Demonilor - „arhiticălosul Dostoievski”). Nimic nu mă obliga să fac caz - fie și în cercurile cele mai intime - de originea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
sufletele la Dumnezeu: «m-am făcut tuturor toate», deci chiar și muncitor, dacă este nevoie, pentru apostolatul muncitoresc“. 99. Un fenomen îngrijorător Se discută foarte mult despre fenomenul îngrijorător al atâtor creștini, chiar și practicanți, care au aderat la curentele marxiste. Explicația se poate găsi în cuvintele pe care un om sincer le-a adresat parohului său: „Noi - spunea el - nu vom părăsi niciodată religia noastră, dar trebuie să fim și cu ceilalți, pentru că ei sunt aceia care ne dau de
Apostolica vivendi forma. Meditaţii pentru preoţi şi persoane consacrate by Giovanni Calabria () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100984_a_102276]
-
și la un moment dat balanța a înclinat în favoarea celor care ținuseră steagul sus. Iar cei care ținuseră steagul sus erau Biserica, stu‑ dențimea, fermierii, sindicatele libere și intelectuali mar‑ xiști precum Kołakowski. Acolo puteau fi, în același timp, intelectuali marxiști, dar și anticomuniști. Și era Partidul Comunist Polonez, care a avut întotdeauna o facțiune antisovietică. Această facțiune antisovietică a contat enorm. În timp ce la noi nu se punea așa pro‑ blema. La noi comunismul național a devenit un fel de piramidă
TranziȚia: primii 25 de ani / Alina Mungiu‑Pippidi în dialog cu Vartan Arachelian by MUNGIU‑PIPPIDI, ALINA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/862_a_1581]
-
fost partid revoluționar, Frente Amplio, fostă gherilă urbană și par‑ tid revoluționar acceptat de celelalte partide ca să se înscrie în alegeri și care a câștigat alegerile. După ce a câștigat alegerile, a făcut aceste lucruri extraordinare... Au început prin a fi marxiști și pe urmă au venit foarte mult spre centru și spre piața liberă. Și astăzi sunt un partid de centru-stânga, iar celelalte partide s-au aliniat, s-a trecut la alt stadiu al politicii. Stânga totdeauna are o bază foarte
TranziȚia: primii 25 de ani / Alina Mungiu‑Pippidi în dialog cu Vartan Arachelian by MUNGIU‑PIPPIDI, ALINA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/862_a_1581]
-
stat românesc“, ignorând astfel marele salt în Europa făcut de români, sub regimul libertăților democratice al lui Carol I, în statul gândit de pașoptiști, bazat pe aspirațiile lor cele mai înalte. Bineînțeles, Vasile Marin nu uită nici „partidul internațional, narodnicist, marxist, democrat și iudaizat al țărănismului“, cum nici pe „democratul tincturat de iezuitism de o anumită extracție blăjeană, Iuliu Maniu“, căci adeptul de acum al lui Nae Ionescu socotea că „elementul național și ortodox trebuie să se împletească în mod egal
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]
-
să se scrie o istorie sângeroasă de două decenii! La sfârșitul lui 1971, Allende primește, pentru 3 săptămâni, vizita lui Fidel Castro care și-ar fi afirmat, cu acest prilej, opinia că "există puține posibilități de a construi un stat marxist în Chile, dacă nu se va folosi violența"! Allende și-a început guvernarea cu un program social-economic populist naționalizări, exproprieri, reformă agrară..., care a dat roade în primul an. În al doilea an, au început crizele, lipsurile, demonstrațiile de stradă
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
sovietică în ceea ce privește organizarea și funcționarea societății și statului. (Mai târziu, în anii '50, academicianul Pavel Iudin este trimis la Beijing, unde mai apoi va fi numit și ambasador al U.R.S.S., spre a ajusta operele revoluționarului Mao Zedong la doctrina marxist leninistă, în vederea publicării lor. Îmi amintesc, între altele, că în prima broșură Despre noua democrație liderului naționalist autorul i se adresa cu cuvintele domnul Jiang Jieshi). Ofensiva generală declanșată de-a lungul fluviului Yangzi în luna mai 1949 de Armata
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]