2,087 matches
-
vorba de ramuri care... - Sau de consecințele unei Încăierări care degenerează În crimă! - Nu l-am ucis pe Gildas, era prietenul meu, gemu Pérec Întorcîndu-se spre Marie. Spune-i tu, apără-mă... Stingherită sub privirea tăioasă a lui Lucas, tînăra polițistă Întoarse capul pentru a se concentra din nou asupra lui Chantal, a cărei buză sîngera. Fersen Îi puse cătușe lui Yves și se Întoarse spre soția acestuia. - Vă aștept la poliție de Îndată ce este posibil, pentru depoziție. Făcu un semn autoritar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
eram singurii la curent. Doar dacă n-a făcut cumva prostia să-i vorbească nevesti-sii. Și știi mai bine ca mine cît de ușuratică este. Nu-i așa? Își Însoți disprețul din tonul vocii cu o privire stăruitoare asupra tinerei polițiste. Marie simți un val de neliniște, Înțelese că el era deja la curent cu legătura acesteia cu nepotul ei și schimbă imediat subiectul, ridicînd fără să vrea tonul. - Știți cumva dacă a ieșit cineva din castel În noaptea cînd a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
pentru mai tîrziu Într-un ungher al ființei, Marie se agăță de bidon și se luptă cu Loïc, a cărui forță părea Înzecită de furie, insensibilă la jeturile de benzină care țîșneau, stropindu-i hainele și solul de jur-Împrejur. TÎnăra polițistă se Încordă În zadar cît putu mai mai bine, puterile o părăsiră o clipă, de ajuns ca fratele ei s-o dea la o parte și să scoată o brichetă Zippo, scăpărînd-o. Flacăra acesteia se reflectă scurt În pupilele ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
fine ieșit din amorțeala care-l paralizase, venea să-i dea o mînă de ajutor. Polițistul se aplecă peste tînăra femeie lividă. Și brusc Îi răsări În minte chipul Valentinei. Se Întîmplase acum zece ani. Ea Își făcea ucenicia ca polițistă, cu inconștiența și optimismul unei tinereți convinse că viața e veșnică. Într-o dimineață, plecase pentru a urmări un flagrant delict și nu se mai Întorsese niciodată. La PJ, nimeni nu știa că erau amanți. Ținuse să fie de față
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
Îi aruncă el comandantului În chip de salut. - Viața e plină de surprize, răspunse glacial polițistul. Christian se Îndepărtă. Avea de acum un motiv suplimentar să dorească s-o ia pe Marie cu el departe de acolo. Se Însera. TÎnăra polițistă stătea pe faleza care domina golful Jefuitorilor de corăbii, vizibil cufundată Într-o dilemă greu de rezolvat. Faimoasele puncte obscure pe care Lucas voia să le lămurească se Întîlneau cu propriile ei Întrebări. Pentru specialistul În crime ritualice, chiar dacă ipoteza
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
știind perfect că spunînd așa ceva Își tăia singură punțile. În ce privește restul, o să vedem la momentul potrivit. - Marie are dreptate, declară imediat Christian. Avocatul care te-a eliberat se va ocupa și de fiul tău, bătrîne, nu-ți face griji. TÎnăra polițistă aruncă o privire piezișă spre Fersen, care Își atribuise fără rușine meritul acelei eliberări anticipate. Ce taler cu două fețe! Christian o trăgea deja de mînă, spunînd sus și tare că de acum nimic nu se mai punea În calea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
murmură Jeanne. Mésadrolul este În dulăpiorul de farmacie, spuse ea laconic Înainte de a se Îndepărta spre castel. Tristețea Mariei Îl mișcă pe Lucas, iar el Încercă s-o minimalizeze. - Nici părinții mei n-au Înghițit faptul că m-am făcut polițist... Marie Îi aruncă o privire distantă și se Îndreptă la rîndul ei spre castel fără să-l mai aștepte. El o văzu pe Jeanne Închizînd ușa de la intrare aproape În nasul fetei. Măcar acum știa, Își spuse Lucas În sinea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
să se ducă acasă. Tot mototolindu-și pachetul de cîrpe, În mod vizibil nepricepînd de ce Îi confisca Marie jucăria, dezamăgit și contrariat, Pierric se Îndepărtă În cele din urmă cu părere de rău. Lucas nu era probabil prea departe. TÎnăra polițistă străbătu situl, trecu de tumulus și aruncă o privire În jos spre golful Jefuitorilor de corăbii. Recunoscu imediat haina din cașmir a lui Fersen. I se păru ciudat că o lăsase pusă pe stînci, unde spuma valurilor Începuse s-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
gîndise pe drum la ce i-ar fi putut spune pentru a o reține, decis să nu folosească decît În ultimă instanță singurele argumente care i-ar fi putu schimba părerea, făcînd-o totodată să-l deteste definitiv. - Ești o excelentă polițistă, Marie, ești făcută pentru meseria asta și știi bine acest lucru. Locul dumitale e aici. - SÎnt și logodnica lui Christian, răspunse ea. Locul meu e lîngă el. - Ce vei face mai mult la Plymouth În afară de a aștepta și a te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
primejdie. - Uiți un mic amănunt: era În celulă În noaptea cînd a fost ucis Gildas. - Nu e exclus să fi avut un complice. - Nu e exclus nici să te Înșeli. - I-ai citit cartea? Nu face parte din marea literatură polițistă, iar personajele sînt la limita caricaturii, dar intriga e destul de bine legată. - Un scriitor devenit asasin? Făcu o strîmbătură dubitativă. - De obicei, e mai curînd invers. Mie mi se pare un tip simpatic. Un motiv În plus ca să-i ceară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
Stéphane care se uita la ei stupefiat. - Ei, care e vestea, Morineau? Bună sau rea? - Bună. Jandarmul Îi Întinse un mic dosar. - Legistul e categoric, Loïc Kermeur n-a fost asasinat: s-a sinucis. Abia cînd o văzu pe tînăra polițistă devenind lividă pricepu ce gafă făcuse. - Îmi pare rău, Marie, Îngăimă el făcîndu-se iar roșu la față, credeam doar că o să-ți facă plăcere... Roșeața din obraji i se accentuă. - Adică... vreau să spun că e o crimă mai puțin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
ei nu se opresc aici. Caută prin alte mijloace să obțină ceea ce originea ei nu i-a dăruit. Lucas făcu o pauză Înainte de a adăuga: - CÎnd de fapt avea dreptul. - O spui de parcă ar fi fost escrocată, se Încruntă tînăra polițistă. - Așa și este. În cîteva cuvinte, Îi rezumă ce aflase la Închisoare. Marie era năucită. - Fiica Yvonnei și a lui Arthus... Un amestec redutabil, murmură ea. - Da, profilul ei se potrivește destul de bine cu acela al ucigașului, admise Lucas. - Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
am ajuns aici! - Loïc s-a sinucis, Gwen, spuse Încetișor Marie. Vestea o lovi parcă În moalele capului. Trăsăturile chipului i se scobiră, umerii i se gîrboviră, ochii i se Închiseră. O imagine Îmbătrînită ca acelea retușate pe computer. TÎnăra polițistă avu sub ochi o scurtă imagine a ceea ce avea să fie Gwen peste zece sau cincisprezece ani. Sinucidere. Într-o fracțiune de secundă, Gwen Îl detestă pe cel pe care-l iubise atît de mult și care o abandonase de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
ca va ști ea cum să-l facă să tacă. El dădu din umeri. - Am o copie Într-un loc sigur. Vezi tu, ăsta e avantajul de a fi mereu singur În pat, pot să mă uit la toate filmele polițiste pe care tu le detești. Nu sînt toate grozave, dar poți Învăța din ele o sumedenie de chestii. - Ce vrei? Întrebă ea, uluită de brutala schimbare a acelui om moale de felul lui. Vrei bani? El zîmbi trist. Hotărît lucru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
Mickey. Înțelese atunci că avea să moară. Pe insula aceea de la capătul lumii. Și izbucni Într-un rîs deznădăjduit. Ușurarea lui Gwen deveni palpabilă cînd o recunoscu pe Marie În silueta proțăpită pe malul estuarului. Măsurînd-o din ochi pe tînăra polițistă, Încercă din nou să lanseze motorul. - Bujiile nu mai funcționează. Soțul tău trebuia să le schimbe În următorul weekend. Gwen dădu drumul cablului care se Încolăci cu un zgomot sec și Începu să rîdă. Blestematul de Philippe, hotărît lucru, avea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
căzu În apă. Văzînd-o cum Încearcă să se agațe de malul alunecos al estuarului, Marie Îi veni În ajutor. MÎna lui Gwen se Încleștă peste a ei și, cu o forță nebănuită, o trase violent În față, făcînd-o pe tînăra polițistă să cadă cu capul Înainte În apă. Marie ieși la suprafață, pe jumătate sufocîndu-se, și se feri În ultima clipă de vîrful vîslei scurte cu care Gwen Încercă s-o doboare. Se dădu la fund, făcu cîteva mișcări rapide de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
În scădere și Închise ghișeul pariurilor odată cu ochii. În stare de prostrație pe scaunul din dreapta șoferului În mașina Méhari, legată cu cătușe de mînerul portierei, Gwen clănțănea din dinți În ciuda păturii pe care Marie i-o pusese pe umeri. TÎnăra polițistă, ținînd legătura prin radio cu Morineau, află că Lucas plecase spre Argoz, În urma unui apel de ajutor lansat de Gwen Le Bihan, cam cu douăzeci de minute mai Înainte. Îngrozită, Marie Întoarse capul spre pasagera ei, care nu se clintise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
convinsese, nu fără bătaie de cap, s-o lase pe ea s-o interogheze pe Gwen. Singură. Dacă aceasta avea să treacă la mărturisiri, n-avea să le facă În fața unui străin. De treizeci de minute erau acolo, iar tînăra polițistă Începea să se Îndoiască În mod cît se poate de serios că va izbuti să-i smulgă adevărul. - Mă obosești cu adevărul tău, Marie Kermeur, mă obosești de cînd te știu. Nu ești decît o fată răsfățată de părinți, de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
Gwen păru gata să izbucnească În plîns aflînd că Gildas, Loïc și Yves le povestiseră părinților totul. Era oare sinceră cînd afirmase că nu auzise niciodată vorbindu-se despre lingouri? Privirea albastră Înecată În lacrimi picura Îndoiala În sufletul tinerei polițiste. - În legendă, jefuitorii de corăbii erau șase. În grupul vostru cine era al șaselea? Pierre-Marie de Kersaint? - PM? Gwen rîse disprețuitoare. - Prințișorul nu se amesteca cu gloata, că doar sărăcia putea fi contagioasă. Cine vrei să fi fost? Pierric, firește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
apă. Era dorința lui Loïc să fie scufundat În mare după moartea sa, desigur că asta ar fi fost și dorința lui Nicolas dacă viața i-ar fi dat timp să se gîndească la sfîrșit. Din dragoste pentru ei, tînăra polițistă era gata să Încalce legea. Cu mîna În mîna tatălui ei care mormăia În bretonă rugăciunea pentru marinari, privi sicriele Îngreunate de lest care se afundau Încet În apele adînci. Bulele de aer plesniră la suprafața apei, apoi se răriră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
adresîndu-se lui PM. - În onoarea cui? - Gwen a dispărut, spuse Marie. Sprîncenele lui PM se arcuiră, apoi umbra unui zîmbet Îi jucă pe buze. - Nu se poate! Nu cumva o spuneți ca să-mi faceți plăcere? Întrebă el, brusc Înviorat. TÎnăra polițistă Îi aruncă o privire deloc amabilă: - Ar fi bine să dăm de ea În viață, PM. Pentru ea, firește, dar și pentru dumneata. Hangarul pentru ambarcațiuni se sprijinea de stîncile care mărgineau plaja privată a familiei Kersaint. Soarele răsărise de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
celulă destul de deosebit, un psihiatru de renume, violator recidivist. - Credeți că ar fi posibil să avem o copie a dosarului acestui codeținut? Îl Întrebă Marie cu mare interes. În timp ce mașina de fotocopiat multiplica paginile, directorul, adresîndu-se aproape exclusiv decolteului tinerei polițiste, Își debita anecdotele despre acel ciudat psihiatru care se sinucisese În cursul transferării lui În noua clădire. Lucas interveni. - Presupun că fosta lor celulă nu mai există? - Ba da, așteptăm mereu creditele pentru renovare. - Aș putea s-o văd? - Bine-Înțeles
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
cu numele de Erwan de Kersaint (9 aprilie 1944-12 februarie 1962). Faxul din Dublin sosise În ajun. Patrick Ryan a decedat la 3 aprilie 1947 În cursul incendiului care a distrus ferma familiei. Era În vîrstă de trei ani. TÎnăra polițistă pălise. - Cel care a luat identitatea lui Ryan a ales pe cineva născut, ca și el În 1944, cineva care nu mai avea familie - aceasta pierind În totalitate Într-un incendiu -, deci fără să mai existe martori În viață. - O
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
era În sine un blestem și dădu dispoziții privind desfășurarea Întăririlor. Arthus, izolat În camera sa de cînd se Întorsese de la cimitir, se simți foarte deranjat de vizita lor. Întredeschise cu greu ușa și aținti o privire rece asupra tinerei polițiste. - Îl căutăm pe fiul dumneavoastră. - Pe care din ei? Fără să răspundă, Marie intră În cameră, urmată de Lucas. - Acesta este delict de fapt, mă voi plînge autorităților, protestă Arthus. - S-ar spune că fiii dumneavoastră au o supărătoare tendință
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
ți povesteam. Privirea Mariei se Înnoră. Făcu un efort să nu se Înduioșeze. - Ai spus: de n-ar fi fost Yvonne Le Bihan, poate că aș fi murit acolo... El dădu din umeri. - Nu poți renunța nici o clipă să fii polițistă? Ea e cea care m-a eliberat a doua zi, aveam două coaste rupte. Bătrînul dormea după beție Într-un colț. Ea m-a dus la bătrînul Pérec s ămă Îngrijească și m-a pus să jur că n-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]