2,785 matches
-
de ce suntem cum suntem. Pe de altă parte, acasă la el românul știa să mențină curățenia, în ciuda faptului că regimul conducător făcea eforturi titanice de a-l transforma într-un animal murdar. Cozile și, adeseori, bătaia pentru hârtie igienică trebuie privite ca momente de eroism ale unei populații aflate într-o luptă inegală cu bestiile care încercau să-i controleze nu doar mintea, ci și fiziologia. Spre onoarea lui, românul n-a cedat, și adeseori renunța la cozile de sute de
Cu mîinile curate by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/13890_a_15215]
-
categoriilor de organizare spațială (hors temps, cum le numea Xenakis), ci s-a răsfrânt și în ceea ce privește paradigmele sintactice ori parcursul componistic în general. Abordarea sistematică a sintaxelor muzicale (în prelungirea exegezelor lui Ștefan Niculescu), precum și analiza dinamică a structurilor monodice, privite ca produs al unui produs creator specific, au condus la determinarea tipurilor de coeficienți corelativi, care reprezintă pași importanți făcuți în profunzimea analizei oricărei melodii, indiferent de zona de proveniență stilistică. Grație unui spirit de finețe, polisat printr-o gândire
Matematica și muzica by Liviu Dănceanu () [Corola-journal/Journalistic/8683_a_10008]
-
au fost formulate de foarte timpuriu și în termeni neechivoci. Între altele, o tribună culturală, cum a fost Gazeta literară de-a lungul unui deceniu și aproape jumătate de existență (urmată de România literară, alte trei decenii și jumătate), trebuie privită și ca un document inestimabil pentru cunoașterea istoriei noastre literare din regimul trecut. Lucrurile se cuvin luate așa cum sînt și rediscutate fără prejudecăți.
50 by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/13032_a_14357]
-
cu centrul, înstrăinîndu-mă și pierzîndu-mă în acest fel în activitatea înșelătoare a scrisului (...)" (p.123). Autenticitatea este, în acest caz, asumarea acestei "activități înșelătoare" care devine spațiu al unei transcenderi către adevărul superior al ființei. Din această perspectivă integratoare trebuie privite accentele misticului din finalul "jurnalului". Misticul e pus în contextul "realităților paralele", demers cu vîrtuți revelatoare pentru că probează conectarea sensibilității creatorului la o lume în continuă transformare și abolire a granițelor, în numele unei simultaneități constitutive. (Corin Braga, Oniria. Jurnal de
Sub obrocul autenticitătii by Robert Capsa () [Corola-journal/Journalistic/17916_a_19241]
-
au înscris 365 de sportivi, care vor fi însoțiți de 485 de antrenori, medici sau delegați. Echipa masculină a României, alături de China, Rusia și S.U.A. , este cotată printre marile favorite la succesul în proba pe echipe, iar Cătălina Ponor este privită ca vedeta concursului feminin. Conform hotărârii Comitetului Executiv al Federației Române de Gimnastică, la Campionatul Mondial de la Melbourne țara noastră va fi reprezentată de următorii competitori - feminin: Cătălina Ponor și Floarea Leonida; masculin: Marius Urzică, Marian Drăgulescu, Răzvan Șelariu, Ioan
Agenda2005-47-05-Sport () [Corola-journal/Journalistic/284406_a_285735]
-
senzuală și tentantă a Norei Iuga: "Specificație: o călătorie adevărată nu se face decât cu diligența. În lipsa acesteia, cu trenul. O călătorie e un ritual de posesie - se dezbracă un trup care devine treptat-treptat al tău. Marginea mării e partea privită și mângâiată, miezul muntelui e iadul din spatele fiecărui altar." Tocmai un asemenea drum mental București-Iași pune în practică interviul pe care Ovidiu Nimigean i-l oferă lui Doris Mironescu. Temut ca polemist și extrem de rafinat ca poet, mentorul fenomenului cluboptist
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/9438_a_10763]
-
nu s-a preocupat de stilizări exterioare, esența interesului său precumpănind ca literatura, teatrul, orice activitate cultural artistică să crească din rădăcinile active ale poporului. Această orientare către izvoarele populare, se constituie în zonă de simțire autentică, firesc și realist privite, fără căderi în dulcegării pitorești, fără retorică de complezență, fără elogiu gratuit. Elogiu constă în relații posibile între locuri și oameni, prin literatură. La Cimitirul Père Lachaise din Paris, descoperirea mormântului lui Musset îi amintește de poezia Nu mă uita
Un entuziast: Iosif Vulcan by Cornelia Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/13744_a_15069]
-
trecerea de la o poveste japoneză, la una rusească, de la subtilitățle perspectivei asupra vieți, iubirii și morți, subtilităț ale codului japonez explorat în Amanți însîngeraț la Teatrul Națonal, la nuanțele rusești ale căderilor, depresiilor, patimilor și exuberanțelor în jurul acelorași teme fundamentale, privite și analizate altfel în Oblomov. Cu alte instrumente, în alt cod. Studiindu-l pe Oblomov, acest personaj chinuit și autodistrugător, apropiindu-se cu lupa de Ilia Ilici Oblomov, Tocilescu privește, într-un fel, în sine. Își întoarce și-și privește
Dulce-amar ca Zahar by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/13801_a_15126]
-
o făcătură, sicriul fiind încărcat într-o căruță de transportat bălegarul în care proprietarul auzind cui îi este destinată a mai aruncat câteva găleți de balegă proaspătă. Ceea ce face filmul lui Juan Carlos Falcón remarcabil sunt personajele, construite în detaliu, privite parcă de un antropolog; avem cu aceste personaje o lume prezentată cu o acuratețe impresionantă în reflexele ei mentalitare. Ceva din chipul vechii Spanii răzbate în acest „giudeț" al femeilor, care alcătuiesc vertebră cu vertebră coloana vertebrală unei demnități pierdute
La „giudețul” femeilor by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/6810_a_8135]
-
române postbelice îl ignoră, în general, politicos. Debutat odată cu Dimov și Mircea Ciobanu, el n-a fost și nu e revendicat nici azi de vreo grupare literară, în pofida unor afinități vremelnice cu grupul oniricilor. E un solitar greu înseriabil, atipic, privit probabil cu suspiciune de criticii pentru care poetul autentic este, în primul rînd, o „natură”. Înrudită, oarecum, cu poezia livresc meditativă a echinoxiștilor Adrian Popescu sau Ion Mircea și, mai pe departe, cu ceremonialurile lui Cezar Baltag, copios alimentată de
Poezia ca bio-Biblio-grafie by Paul Cernat () [Corola-journal/Journalistic/3508_a_4833]
-
înregistrărilor era proastă), încât s-o compar cu urmașele ei de azi. În schimb, interpreți pe care-i divinizam (de la Tito Schipa, la Franco Corelli, Giuseppe di Stefano, Mario Lanza, Placido Domingo ori Luciano Pavarotti) îmi par, ca prezențe scenice, priviți acum, simple caricaturi. Probabil voi supăra pe mulți, dar marea, deprimanta dezamăgire o reprezintă pentru mine Pavarotti. Nu vocea, desigur, ci incapacitatea lui șocantă de a interpreta. Impasibil ca o stâncă, cu o față opacă, pare, indiferent de rol, că
Seara târziu, după spectacol by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/4562_a_5887]
-
uluitoare, cu auzul în alertă maximă, cu tușe groase aplicate pe pânză cu o paradoxală pensulație lisă, adăstând pe detalii. Grotescul se umanizează, urâtul e grațios, grosolănia are farmec tocmai fiindcă descrierea fără plasă, cu distanța dintre privire și obiectul privit abolită, conferă paginilor o autenticitate vibrantă, de reality-show: „Ridică mâna a lehamite, un balans prelung, parcă s-ar apăra de ceva, apoi cască puternic, două lacrimi i se preling din ochii mari, cețoși, întâlnindu-se cu broboanele de sudoare de pe
Privirea cinematografică by Irina Petraș () [Corola-journal/Journalistic/2685_a_4010]
-
că a obținut autorizarea trimiterii de ajutoare deportaților în Transnistria; iar dimineața s-a și început cu realizarea acestei dispozițiuni, ajutoarele au început să fie trimise... Acum la atâta timp după ce s-au petrecut evenimentele dramatice despre care vorbeați, cum priviți, ca om al înțelepciunii, o problemă pe care aș putea-o contura așa: problema iertării sau a răzbunării, sau a înțelegerii acestor fapte istorice, cu toate petele și cu toate luminile lor? În orice caz, domnule profesor, din capul locului
Alexandru Șafran, marele rabin al Genevei - "Memoria este un act etic, și etic înseamnă acțiune, înseamnă viitor" by Ion Pop () [Corola-journal/Journalistic/16053_a_17378]
-
Marina Constantinescu Cititorul de ziare Deși accept foarte greu și rar să nu conduc eu mașina, descopăr cu voluptate cîte minunății poți vedea de pe locul "mortului", cum se spune. O lume întreagă, cinematografică, fragmentară se lasă privită și furată. Repede, în goana mașinii, înregistrezi case, ferestre, flori, copii aproape goi și murdari, bețivi, fîntîni, culori, voci, cai, căpițe de fîn, multă liniște pe ulițe la ceas de duminică, fete frumoase, deal, vale, deal, vale, blîndețea verde-galbenă a
Actualitatea by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/15157_a_16482]
-
viziunii din Cronică de familie o reprezintă metafora cabinetului oglinzilor. Fie că le-a trăit realmente, fie că le-a inventat retrospectiv, scriitorul a perceput violent anumite imagini sau stări, pe care le recompune apoi ca ficțiuni personale. Ele trebuie privite însă cu prudență, prozatorul măsluin-du-și uneori propria imagine și culpă. În tinerețe, vizitase un muzeu vienez și, intrat în Camera Oglinzilor, rămăsese profund surprins văzându-se reflectat într-o multitudine de ipostaze. Lățită, lungită, comprimată, fără cap sau fără picioare
Cât de tendențioasă este Cronica de familie? Paradoxul unei receptări by Oana Soare () [Corola-journal/Journalistic/8452_a_9777]
-
își urmează propria cale), privit din înălțimea dumnezeirii, el nu este decât o vietate oarecare ce își urmează drumul către moarte și care poate fi oricând suprimată, precum furnicile anonime care invadează vara bucătăria poetului. Din acest punct de vedere privită viața, progresul devine o iluzie, generațiile care se succed nu fac decât să se învârtă într-un cerc îngust, chiar dacă fiecare nouă generație este convinsă că merge cu un pas mai departe decât cea care a precedat-o. "Cel dintâi
Tristeți crepusculare by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/9935_a_11260]
-
de data asta în regim sentimental, așa cum se încheiaseră Viața la țară și Tănase Scatiu. Deducem din corespondență și din cele cîteva studii că Duiliu Zamfirescu știa perfect cum trebuie construit un roman, ce semnifică varietatea personajelor, cum trebuie ele privite etc.; nenorocirea lui a fost că mijloacele literare de care dispunea nu i-au permis niciodată să se ridice la înălțimea teoriei.
Scriitorul politicos: Duiliu Zamfirescu (fragment) by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Journalistic/5970_a_7295]
-
preia și îl conduce în necunoscutul care se revelează: "Fotografiile din paginile ce urmează reconstituie și restituie un chip dispărut în vreme, o înfățișare care a pierit. Utile ca documente fotografice, ele sunt deopotrivă urmele vizibile ale unei existențe poetice. Privite astfel, ar putea fi un însoțitor necesar pentru cititorul care va dori să nu intre singur în arcanele textelor lui Gellu Naum, ci avându-l pe autorul lor aproape". Copil, adolescent, înconjurat de prietenii din tinerețe, ipostaze de vis, de
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/12249_a_13574]
-
inventariindu-și propriile disperări, Vlasiu s-a dăruit lumii formelor - și lumii, în întregul ei - ca unei amante capricioase și paroxistice. Arta nu a fost și nu este pentru el o simplă meserie și din această pricină opera sa trebuie privită ca un fenomen natural: divers, accidentat, imprevizibil, în care splendoarea și eșecul au șanse egale.
Rememorări de Sf. Ion by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/7717_a_9042]
-
capătă o nouă înfățișare. Există în peisagistica românească, simultan, doi vectori mari care orientează căutările artiștilor, indiferent de unul sau de altul dintre momentele istorice: este vorba de dominanta impresionistă, prin extensie, sudică, și de aceea expresionistă, nordică, a sensibilității. Privită astfel, peisagistica noastră își regrupează forțele și își redefinește identitatea. Dacă, după criteriile stricte ale atitudinii față de motiv și după resursele afective angajate în expresie, Grigorescu și Andreescu pot sta în poziții diferite, în ceea ce privește tipologiile mari, ei sînt, în mod
Peisajul în pictura românească by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/7254_a_8579]
-
cu destulă rigoare. Din ce în ce mai insistent, el a fost așezat alături de Grigorescu și de Andreescu, ceea ce nu este puțin lucru pentru un tip de artist care și-a afirmat de la bun început independența de acțiune și curajul de a gîndi liber. Privit, însă, într-o perspectivă mai largă, pictorul nu poate fi definit doar prin vecinătăți autoritare. Chiar dacă el conciliază, într-un mod de multe ori surprinzător, pulsiunile jubilatorii, uneori cu o evidentă notă de frivolitate, ale picturii grigoresciene, cu melancoliile grele
Ștefan Luchian sau melancoliile unui ,,spirit liber...“ by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/6957_a_8282]
-
producții ale Teatrului German de Stat Timișoara: „Scaunele“ de Eugen Ionescu, în direcția de scenă a lui Victor Ioan Frunză, și „Regele Cymbelin“ de William Shakespeare, în regia lui Alexander Hausvater. „Anul acesta se are în vedere valorizarea operei regizorale, privită ca un concept unitar la nivelul unei stagiuni teatrale“, se arată în invitația oficială adresată de directorul artistic al festivalului, criticul Marina Constantinescu, directoarei T.G.S.T. , Ida Gaza. Dubla selecție confirmă poziția de lider al Timișoarei teatrale câștigată de T.G.S.T. în
Agenda2005-38-05-cultura () [Corola-journal/Journalistic/284198_a_285527]
-
anilor ’90, sub numele de „Gică Bibliotecă”, însoțit pe culoarele facultăților de Litere și Matematică de o nelipsită tolbă plină cu cărți. El a inspirat scrierea nuvelei Să auzi forma unei tobe din volumul Imperiul generalilor tîrzii al lui B.S. Privite ca ansamblu modular, cele 20 de capitole/eseuri ce alcătuiesc sumarul cărții de față se constituie într-o Bildung-narațiune, unificate pe dedesubt de noțiunea matematică a curburii . Noțiune care, să precizăm, a stat „la baza” tezei de doctorat a autorului
Pe curbura matematicii subiective by Paul Cernat () [Corola-journal/Journalistic/3203_a_4528]
-
în mînă. Nu, domnule Mircea Criste, subordonații domniei-voastre nu se pot pierde în anonimatul societății. Asemenea celorlalți magistrați, printre care va prenumărați, ei nu sînt oameni de rînd." Mai către sfîrșitul articolului autoarea îi adresează o invitație procurorului general: "Mai priviți o dată fotografiile (cele apărute în presă. N. cronicar). Veți vedea, domnule procuror general, ca aspectul cel mai șocant e că oamenii dumneavoastră, care vineri dimineață și-au dat demisia pentru că n-au avut încotro (...) au un fel în care pozează
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/17578_a_18903]
-
Mircea A. Diaconu Să fie Caragiale "defectiv de transcendență", așa cum spune într-un loc Livius Ciocârlie despre sine?! Împotriva tuturor aparențelor, aș crede mai degrabă că o neliniște ontologică, privită fie și printr-o prismă a relativizării ironice, fundamentează chiar actul în sine al scrisului caragialean. Fizica, adică materia, constituie un dat pe care Caragiale îl înregistrează cu speranța de a-l epuiza și de a trece dincolo de el, la
I.L.Caragiale. Variațiuni by Mircea A. Diaconu () [Corola-journal/Journalistic/11772_a_13097]