2,130 matches
-
5 g apă distilată. După 15 minute se aduce la greutatea de 100 g cu apă distilată. Se agită energic, se lasă să se depună sedimentul după care se filtrează supernatantul. Lanolina Adeps lanae anhydricus, este materia grasă extrasă și purificată de pe lâna de oaie. Este constituită din 95% esteri ai acizilor grași cu alcooli alifatici superiori, alcooli steroidici și triterpenici, acizi grași liberi, alcooli grași liberi. Lanolina formează întotdeauna emulsii de tip A/U. Într-o capsulă de porțelan se
Chimie fizică : principii şi experimente by Maria Vasilescu, Adrian Florin Şpac, Daniela Zavastin, Simona Gherman () [Corola-publishinghouse/Science/729_a_1303]
-
nu se mai confundă cu linia conservatoare, în vreme ce „liberalismul“ nu este monopolul unei direcții radicale. Argumentul lui Filitti răstoarnă, așadar, prejudecățile comune. Departe de a fi unicii depozitari ai unei sensibilități liberale, radicalii munteni sunt cei care, prin tenace propagandă, purifică mișcarea liberală de orice concurenți ideologici. Organizarea istoriei politice în jurul canonului liberalradical (organizare care transpare și în textul lovinescian de la 1925) elimină din ecuația intelectuală diversitatea originară. „Liberalismul“ românesc nu se poate reduce, notează profetic Filitti, la radicalismul postiacobin al
Junimismul și pasiunea moderației by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Science/584_a_1243]
-
64). Deoarece stimularea olfactivă poate fi influențată de gazul sau vapori odorifici care ies din aparate, contaminând astfel ambianța se recomandă desfășurarea experimentului într-o cabină sau cameră numită olfactoriu, care are pereți de sticlă etanșați și unde aerul este purificat automat. Un olfactometru mai perfecționat este cel prin injecție; unei sticle cu un volum cunoscut i se atașează un dop etanș, în sticlă pătrund prin dop două tuburi (unul de intrare și altul de ieșire). Cu ambele tuburi închise aerul
by MIHAELA ŞERBAN [Corola-publishinghouse/Science/1002_a_2510]
-
stabilit un stipendiu pentru militari pentru ca aceștia să nu se dedea la tâlhării. Soldatul care ucide în luptă, poate fi instrumentul voinței lui Dumnezeu, care adesea se servește de vreun război, pentru a extirpa viciile unui popor și de a purifica o națiune de moravurile sale corupte: Războaiele vor fi purtate cu blândețe de către cei buni, dacă este posibil, astfel încât, prin potolirea dorințelor nestăpânite, să fie distruse aceste vicii care trebuie ori nimicite, ori ținute în frâu de puterea cea dreaptă
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
ar fi altceva decât momentul trecerii sale dintr-un trup într-altul (influența budistă), ca dintr-o lumină într-alta. Prin urmare, negau judecata și învierea trupului, adevăruri predicate în principal de sfântul Paul, pentru că, în opinia lor, sufletul se purifică prin metempsihoză. Supraevaluarea vieții umane i-a determinat pe acești doi gnostici să considere orice ucidere păcat, războiul imoral, iar meseria armelor josnică. Nu știm dacă au fost mulți sau puțini acei soldați care au îmbrățișat cuvântul lor, însă Filaster
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
a rușinat de religia creștină; peste puțin timp a ajuns la conducerea imperiului (364-375). Faptul s-a petrecut într-o zi pe când împăratul Iulian intra foarte tulburat în templul Geniului Public. Doi custozi ai templului se aflau la porțile sacre purificându-i cu apă lustrală pe cei care intrau, după cum prescria religia lor. Pășind înaintea împăratului, când a văzut căzându-i pe ținută o picătură de apă, Valentinian, a lovit cu pumnul custodele, spunându-i că l-a contaminat. Pentru acest
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
depinde de următoarele : relația dintre structura chimică a substanței și a solventului; diferența de solubilitate a substanței la cald și la rece; punctul de topire al substanței în comparație cu punctul de fierbere al solventului; solventul sa nu reacționeze cu substanța de purificat; utilizarea unor solvenți suficient de volatili pentru a putea fi îndepărtați din substanța cristalină cât mai ușor. Alegerea procedeului de separare finală a substanței din soluție se face ținând cont de coeficientul de solubilitate al substanței de purificat. Astfel putem
Aplicaţii practice privind sinteza şi caracterizarea compuşilor anorganici by Prof. dr. ing.Daniel Sutiman, Conf. dr. ing. Adrian Căilean, Ş.l. dr. ing. Doina Sibiescu, Ş.l. dr. chim. Mihaela Vizitiu, Asist. dr.chim. Gabriela Apostolescu () [Corola-publishinghouse/Science/314_a_634]
-
substanța de purificat; utilizarea unor solvenți suficient de volatili pentru a putea fi îndepărtați din substanța cristalină cât mai ușor. Alegerea procedeului de separare finală a substanței din soluție se face ținând cont de coeficientul de solubilitate al substanței de purificat. Astfel putem clasifica metodele în: 2.1.a. Cristalizarea prin concentrarea soluției. Dacă, diferența între coeficienții de solubilitate la fierbere și la rece a substanței supusă purificării, pentru solventul utilizat, este foarte mică, atunci se folosește metoda cristalizării prin concentrarea
Aplicaţii practice privind sinteza şi caracterizarea compuşilor anorganici by Prof. dr. ing.Daniel Sutiman, Conf. dr. ing. Adrian Căilean, Ş.l. dr. ing. Doina Sibiescu, Ş.l. dr. chim. Mihaela Vizitiu, Asist. dr.chim. Gabriela Apostolescu () [Corola-publishinghouse/Science/314_a_634]
-
fost eliminate activitățile celorlalte "rase""409. În al treilea rând, notează Burke, este vorba despre o consecință a celor două aspecte menționate în prealabil: "renașterea simbolică"410. Cu siguranță, o persoană care crede în propria "demnitate înnăscută" și s-a "purificat prin disociere" va avea o "viziune "pozitivă" despre viață"411, va simți că progresează, înaintând spre un scop. În acest caz, observă Burke, poate mai mult decât în celelalte, Hitler "dă o turnură malignă unui aspect benign al gândirii creștine
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
nu ne mai rugăm. (Ne simțim limitele și cerem ajutorul Domnului numai atunci când suntem Într-un mare pericol; apoi uităm repede și redevenim aceleași ființe infatuate, care cred că sunt atotputernice.) În viziunea poetului filosof Kahlil Gibran, pentru a ne purifica și Înălța prin rugăciune, aceasta nu trebuie să fie egoistă, interesată: „Când vă rugați, vă și Înălțați, pentru a-i Întâlni În văzduh pe cei care, asemenea vouă, la aceeași oră se roagă și pe care, În afara timpului de rugă
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
realism, este o amenințare la adresa iluzionărilor din iubire.) „Atât timp cât nu iubim pe cineva decât pentru calitățile sale, nu e grav, dar În ziua când Începi să-i iubești defectele, aceasta este dragostea.” (S. Guitry) Dragostea care corupe adesea inimile pure purifică inimile corupte. (Dragostea Îl poate abate, la un moment dat, din drumul său chiar și pe un puritan, dar tot ea Îl poate face pe un om știut drept păcătos să aprindă candelă În biserică.) „Frumusețea unui sentiment se măsoară
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
dreptate În același timp; și, implicit, acceptarea unui singur adevăr de către toți, În aceeași situație, este foarte greu de realizat. Μ Ce Înseamnă a „suferi călugărește”? Înseamnă, cum foarte frumos spunea Mircea Eliade, să meditezi asupra „treptelor extazului cu mintea purificată de asceză și contemplație” (Drumul spre centru, 1991). Μ Omul modern trebuie să recurgă tot mai mult la practici ascetice și contemplative pentru a realiza ceea ce se cheamă o „depășire de nivel existențial”, adică o ieșire din smogul unei realități
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
decât aceste mormane de volume, aceste parapete de opere care se Înalță pe cheiurile Senei, milioanele de tomuri, de broșuri eșuate pe malurile ei, asemenea unor epave intelectuale aruncate acolo de curgerea timpului care se despovărează de ele și se purifică de gândurile noastre?. Or, excesul de lectură a avut drept consecință faptul că l-a privat pe France de originalitate. Tocmai acesta este, În ochii lui Valéry, principalul risc la care lectura Îl supune pe scriitor, subordonându-l celorlalți: Domnilor
[Corola-publishinghouse/Science/2314_a_3639]
-
îl primesc pe salvatorul lor papă polonez, și aceea pe care o primim noi, pe ecrane, în familie, spațiul public, ne spune Dayan. Prima reprezentare este de ordin teatral, spectatorii aflați acolo, în suferință, participă activ la piesă și își purifică pasiunile, ca în orice astfel de manifestare. Aici, reprezentarea nu este luată ca expresie. Ea pune în valoare expresia publicului prin însăși separarea, reprezentant- reprezentat, pe care o implică. Sănătate sau întoarcerea la sănătate prin purificarea pasiunilor. A doua reprezentare
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
acut sentiment al comunității cu istoria, poetul, dacă nu va rămâne Ceahlăul sau Vezuviul de altădată, simboluri ale firii lui mărețe, va reveni la ipostaza plutonică; se va identifica cu soarele-n amurg, cu stelele, cu flăcările focului menite să purifice lumea. Ipostaza plutonică datează din perioada "Cântecelor de pierzanie" și ea se potențează de-a lungul existenței poetice, pentru ca în volumul "Arderi" (cum a remarcat critica) să devină idee nucleu în jurul căreia gravitează problematica operei. Arderea se desfășoară pe același
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
prințului din Levant care "a văzut idei". Peisajul fizic și spiritual variază; universul realizat în imagini expresioniste dă sentimentul sfârșitului în "Alexandru refuzând apa: "Un soare imens, fioros policandru/ rănea alburiul zenitului fiert." Poetul cosmicizează o arșiță interioară, menită să purifice lumea; soarele parcă a topit văzduhul, zămislind o nouă geografie care poartă pecetea păcatului. Dar Alexandru nu-și potolește setea și călăreții aclamă: Atunci călăreții strigară în cete,/ și stânci licărind repetară: De-acum/ noi nu mai cunoaștem nici foame
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
va putrezi în mlaștini, Craiul de Ghindă este un mesager al morții dragostea lui este similară extincției: "Ucide copiii ce-mi seamănă mie/ să nu mai cadă spița prin timp". Fecioarele își pierd frumusețea prin moarte sau, dimpotrivă, ea le purifică (ca elemente ale dezagregării biologice sunt invocate apa și focul). Că trupul nostru dispărea în unde,/ dar frumusețea trupurilor nu". "Acela-ce-nu-se-teme-de-nimic" este înfrânt de opreliști transcendentale: "într-un avânt nemărginit/ cu brațu-ntins spre-al zilei astru,/ ca spre-un vrăjmaș
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
ca structură poetică, de Al. Philippide și G. Călinescu, nu numai în sensul organizării și elaborării poeziei, ci și în conceperea actului poetic ca fenomen de cultură. Apar jocuri de cuvinte: "Cadavrul pelerin/ plutea deasupra lumii balerin/ întins ca să-și purifice sandala,/ pe spini și pe cuvinte alandala". Baladele scrise în această perioadă 1 implică, asemenea celor precedente, dar cu mai multă meditație și poate mai gravă, mai metaforic exprimată prin cultivarea simbolului, a alegoriei, a parabolei. "Cerbul invizibil" reprezintă aspirația
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
și cercuri și elipse.". Alexandru Andrițoiu, la începuturile lui poetice, a fost retoric și declarativ: "În țara moților se face ziuă" (1953). Devine un poet care într-adevăr reface tradiția și un trubadur patetic, un voluptos a cărui muzică se purifică și se rarefiază "pe măsură ce înaintează în timp". Este horațian prin excelență, nostalgic, un îndrăgostit de dragoste. Volumele de elecție adună ceea ce este valoros și reprezentativ în creația poetului. Poetul cântă suita de anotimpuri, ornamental, rafinat și fantezist, cu implicații realiste
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
autentice: Nu putem cerși la curțile imperiale/ Nu putem fura la drumul mare sau pe ascuns/ Avem o istorie în suflete refuzând atentatul pieirii." Și este necesar să recuperăm steagurile, podurile arse, să umplem de zăcăminte munții prădați, să ne purificăm memoria. Pe trădători îi biciuiește, ca altădată Arghezi: "Ați îndoit lumina țării dreaptă/ Și ați murit visând-o în noroi/ Iar azi când nici mormântul nu vă rabdă/ Mai reveniți în lume ca strigoi". Drumul spre noua societate nu este
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
de certitudini, iar tensiunea poetică lua naștere tocmai din această puternică aspirație și imposibilitatea înfăptuirii ei totale, la Ioan Alexandru zbaterea este între o formă sau alta de existență, între cele două îndemnuri: al vieții obișnuite și al unei existențe purificate până la starea de imn divin " Căci îmi doresc de-a pururea să fiu/ zdrobit de tine cu iubire/ Decât să viețuiesc înmormântat/ în acest veac ucis de cimitire/ Paharul bucuriei l-am sorbit/ Beție sfântă pururi Slavă ție/ Eu nu
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
spre miazănoapte". Ioan Alexandru compune tablouri în secvențe care ne trimit la Chagall, la felul cum acesta așează imaginile pe pânză, precum și un anumit ton de culoare și mai ales cum reușește să întoarcă lucrurile spre prototipuri, felul cum le purifică, dându-le posibilitatea de zbor amintind de tehnica compoziției pictorului: "De păsări pământul atârnă/ Seara-l vezi/ Razele înfipte primăvara-n el/ Abia plutind sub aripă departe/ abia ajung în cealaltă parte" ("Invers"). Poetul urcă dinspre moarte spre copilărie: Atâta
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
de ochii șarpelui spre lume". Poemul îmbină basmul cu magia, narațiunea epopeică cu incantația psalmului, dar și a descântecului. Universul biblic este convertit într-un mare poem inițiatic, în care, așa cum s-a putut observa, Manimazoș a trebuit să se purifice în momentul în care din zeu a devenit om, pentru ca spiritul să poată să se întrupeze mai departe, în lungul drum al experiențelor fundamentale, relatate de poet, într-un ritual solemn, biblic. "Cavalerul Trac" deschide drumul "de la fondul imemorial al
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
poeziilor. Bradul, ca și în folclor, simbolizează moartea: "Mai frumos și mai de spaimă ca strigoii!" Izvorul exprimă viața ce se dezlănțuie spectacular, ca apa râului de foc mistuitor, de care poetul zadarnic încearcă să fugă și care îl va purifica: "rămas voi fi, pe-al apei rug/ Om cu genunchii de cer." În volumul "Ultrasentimente" descoperim și romanțe false, ușor antonpannești, fixate într-o lumină romantică cu peisaje nocturne și lunare: Până la zori mai e un ceas/ Mai spală-mi
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
câteva poeme: "Fereastra viermelui", "Resturi", "Umil pretext": "Ei sunt fereastra viermelui spre an,/ Pervaz pe care se tivește/ și e bolnav, senin, stăruitor,/ Lăsând pe mine urma lor de drojdie". Aspirația spre lumină, spre cer este fereastra-oglindă în care se purifică o existență măruntă de vierme târâtor. Un poem intitulat "Testament" explică conținutul volumului "Fântâna somnambulă". Aceasta, ca și "Mieii primi", cuprinde versuri ce vor cânta cu predilecție adolescența, de care poetul se desparte și tinerețea în care intră și care
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]