2,477 matches
-
de pregătire în România. În anul 1912, Nicolae Iorga, era deja membru al Societății pentru editarea izvoarelor privitoare la istoria Suediei. Relațiile economice româno-suedeze au început după 1880. Portul Bergen avea, în anul 1882, relații comerciale cu porturile Galați și Sulina; în anul 1881, sosiseră 15 vase, având încărcătură de 18 tone; în anul 1882, a sosit la Stockholm primul vas de la Galați și Brăila, iar în anul 1883 au sosit cinci nave, încărcate cu 2.500.000 kg grâu. În
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1528_a_2826]
-
în cadrul statului național român. Astfel, Constanța a devenit principala poartă de export a României, beneficiind de accesul la Marea Neagră și, implicit, prin Bosfor și Dardanele, la Marea Mediterană. O dezvoltare rapidă au cunoscut și porturile dunărene din Dobrogea, Tulcea, Cernavodă și Sulina, acesta din urmă, devenit unul dintre cele mai importante porturi europene în cea de-a doua jumătate al secolului al XIX-lea. Un prim pas în organizarea administrativă a provinciei dintre Dunăre și Marea Neagră a fost făcut de către guvernul român
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
după relatările lui Ion Ionescu de la Brad, de 2 26843. Turcii se ocupau cu: creșterea animalelor, agricultura și comerțul, o mare parte a lor trăind în satele: Greci, Cerna, Hasanlar, Rahman, Alifacî, Satiskioi, Anadalkioi, Caracoium, Hasiduluk, dar și în: Tulcea, Sulina, Constanța (Kustendge) și Babadag. La sud de valea Carasu cea mai mare parte a populației era turcească 44. Populației turcești locale i se alătură trupele otomane staționate în Dobrogea și funcționarii otomani. De altfel, întregul sistem administrativ otoman se baza
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
care Rusia ocupa Basarabia, granița cu Imperiul Otoman fiind stabilită pe brațul Chilia 75. În 1817, la puțin timp de la fondarea Sfintei Alianțe și încheierea congresului de pace de la Viena (1814-1815), Rusia revendică o parte a deltei Dunării până la brațul Sulina, sub pretext că brațul Chilia își schimbă uneori cursul făcând granița nesigură. Deși inițial Poarta s-a opus unei noi cedări teritoriale, în cele din urmă, prin prevederile Convenției de la Akkerman din 1826, a acceptat noua graniță pe brațul Sulina
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
Sulina, sub pretext că brațul Chilia își schimbă uneori cursul făcând granița nesigură. Deși inițial Poarta s-a opus unei noi cedări teritoriale, în cele din urmă, prin prevederile Convenției de la Akkerman din 1826, a acceptat noua graniță pe brațul Sulina 76. Războiul ruso-turc din 1828-1829 a produs în Dobrogea importante pagube materiale și a determinat apariția unei stări generale de nesiguranță. Unii participanți la război asemănau provincia cu un "veritabil deșert", satele fiind arse "până la temelie"77. În cursul acestui
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
de Bearn, care însoțea armatele ruse în 1828-1829, consemna că pe lângă multe sate, majoritatea pustiite, continuau să existe în Dobrogea și centre urbane cu bazaruri și moschei. Astfel, Babadagul avea 500 de case, Tulcea avea doar 20 de case, în timp ce, Sulina intrase într-o fază de decădere. Alte centre importante erau: Mahmudia declarată oraș printr-un firman din 1822, Hârșova unde exista o starostie a mocanilor, Mangalia, Isaccea care avea 150 de case, în timp ce, Kustendge (Constanța) avea doar 68 de case81
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
către Moldova a sudului Basarabiei cu județele: Cahul, Ismail și Bolgrad. Astfel, Rusia era îndepărtată de la gurile Dunării, Marile Puteri hotărând crearea unei Comisii Europene a Dunării (CED), însărcinată cu supravegherea liberei circulații pe fluviu, sediul acesteia fiind fixat la Sulina. Înainte de încheierea războiului, la 6 iulie 1855, a debarcat la Constanța inginerul francez Lalanne cu scopul de a stabili, împreună cu o echipă de specialiști, traseul unei șosele între Rasova și Constanța 106. O altă misiune franceză sosită la Constanța în
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
fusese acordată de guvernul turcesc unui consorțiu englez. De asemenea, câțiva negustori greci mai făceau oarecari operațiuni modeste cu cereale"119. În 1864 este realizată o nouă împărțire adminstrativă, sangeacul Tulcea, din cadrul vilaietului Dunării cuprinzând 8 cazale: Babadag, Mangalia, Medgidia, Sulina, Tulcea, Isaccea, Chilia Veche și Mahmudia 120. Datorită importanței politico-militare a Dobrogei pentru Imperiul Otoman, mutesselimul de la Tulcea era superior în rang pașalelor de la Varna și Vidin. În perioada 1860-1877 sangeacul Tulcei a fost condus de către: Suleiman Bei, Reșid Pașa
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
1858-1860135. Ca urmare, populația orașului a crescut la 15-20 000 de locuitori, dar din cauza malariei și a tifosului, în 1876, aceasta a scăzut la 7 000 de locuitori 136. În momentul constituirii Comisiei Europene a Dunării, activitățile comerciale desfășurate la Sulina și Sfântul Gheorghe erau limitate fiind afectate de brigandaj și piraterie 137. Circulația navelor la Sulina era dirijată cu metode primitive trebuind să țină seama de capriciile curenților marini. Exista un far la Sulina și un altul în Insula Șerpilor
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
a tifosului, în 1876, aceasta a scăzut la 7 000 de locuitori 136. În momentul constituirii Comisiei Europene a Dunării, activitățile comerciale desfășurate la Sulina și Sfântul Gheorghe erau limitate fiind afectate de brigandaj și piraterie 137. Circulația navelor la Sulina era dirijată cu metode primitive trebuind să țină seama de capriciile curenților marini. Exista un far la Sulina și un altul în Insula Șerpilor 138. Comisia Europeană a Dunării a cumpărat cele două faruri de la turci, ulterior, instalând altele noi
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
a Dunării, activitățile comerciale desfășurate la Sulina și Sfântul Gheorghe erau limitate fiind afectate de brigandaj și piraterie 137. Circulația navelor la Sulina era dirijată cu metode primitive trebuind să țină seama de capriciile curenților marini. Exista un far la Sulina și un altul în Insula Șerpilor 138. Comisia Europeană a Dunării a cumpărat cele două faruri de la turci, ulterior, instalând altele noi. La Sfântul Gheorghe a fost instalat în 1859 un far care era vizibil de la 14 mile, iar la
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
și un altul în Insula Șerpilor 138. Comisia Europeană a Dunării a cumpărat cele două faruri de la turci, ulterior, instalând altele noi. La Sfântul Gheorghe a fost instalat în 1859 un far care era vizibil de la 14 mile, iar la Sulina au fost instalate 4 faruri ce puteau rivaliza cu cele mai performante existente în Europa acelui timp139. Inițial, sediul Comisei Europene a Dunării a fost la Galați și, ulterior, la Sulina. După alegerea brațului Sulina pentru amenajare în vederea navigației s-
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
far care era vizibil de la 14 mile, iar la Sulina au fost instalate 4 faruri ce puteau rivaliza cu cele mai performante existente în Europa acelui timp139. Inițial, sediul Comisei Europene a Dunării a fost la Galați și, ulterior, la Sulina. După alegerea brațului Sulina pentru amenajare în vederea navigației s-au întreprins lucrări de dragare la gura sa de vărsarea în mare140. Începute în aprilie 1858, lucrările de realizare a două diguri provizorii la Sulina au fost terminate în iulie 1861141
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
de la 14 mile, iar la Sulina au fost instalate 4 faruri ce puteau rivaliza cu cele mai performante existente în Europa acelui timp139. Inițial, sediul Comisei Europene a Dunării a fost la Galați și, ulterior, la Sulina. După alegerea brațului Sulina pentru amenajare în vederea navigației s-au întreprins lucrări de dragare la gura sa de vărsarea în mare140. Începute în aprilie 1858, lucrările de realizare a două diguri provizorii la Sulina au fost terminate în iulie 1861141. După stabilirea sediului Comisiei
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
fost la Galați și, ulterior, la Sulina. După alegerea brațului Sulina pentru amenajare în vederea navigației s-au întreprins lucrări de dragare la gura sa de vărsarea în mare140. Începute în aprilie 1858, lucrările de realizare a două diguri provizorii la Sulina au fost terminate în iulie 1861141. După stabilirea sediului Comisiei Europene a Dunării la Sulina, orașul se dezvoltă rapid, iar în 1872 obține statutul de "porto-franco"142. Între anii 1860-1865 au fost construite la Sulina două biserici grecești, iar în
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
s-au întreprins lucrări de dragare la gura sa de vărsarea în mare140. Începute în aprilie 1858, lucrările de realizare a două diguri provizorii la Sulina au fost terminate în iulie 1861141. După stabilirea sediului Comisiei Europene a Dunării la Sulina, orașul se dezvoltă rapid, iar în 1872 obține statutul de "porto-franco"142. Între anii 1860-1865 au fost construite la Sulina două biserici grecești, iar în 1866 a fost construită o biserică românească. Mai existau în oraș: o sinagogă, două geamii
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
a două diguri provizorii la Sulina au fost terminate în iulie 1861141. După stabilirea sediului Comisiei Europene a Dunării la Sulina, orașul se dezvoltă rapid, iar în 1872 obține statutul de "porto-franco"142. Între anii 1860-1865 au fost construite la Sulina două biserici grecești, iar în 1866 a fost construită o biserică românească. Mai existau în oraș: o sinagogă, două geamii, două lăcașuri de cult germane și unul anglican 143. În perioada 1856-1877 atât Tulcea cât și Sulina au reprezentat două
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
fost construite la Sulina două biserici grecești, iar în 1866 a fost construită o biserică românească. Mai existau în oraș: o sinagogă, două geamii, două lăcașuri de cult germane și unul anglican 143. În perioada 1856-1877 atât Tulcea cât și Sulina au reprezentat două orașe cosmopolite prin intermediul cărora s-a propagat în Dobrogea procesul de modernizare inițiat de interesele Marilor Puteri la gurile Dunării. În această perioadă traficul de mărfuri și de călători pe Dunăre era deservit în mare măsură de
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
întocmită de către generalul rus Beloțercovici, guvernatorul Dobrogei în anii 1877-1878, anterior integrării provinciei în statul național român la 14 noiembrie 1878154. Astfel, conform acestei statistici, în sangeacul Tulcea, cuprinzând cazalele: Tulcea, Chilia, Mahmudia, Isaccea, Măcin, Hârșova, Babadag, Constanța, Medgidia și Sulina, dar excluzând cazalele: Mangalia, Cernavodă și Silistra, locuiau 15 701 familii. Dintre acestea: 5 542 erau românești, 4 750 bulgărești, 1 670 lipovenești, 1 579 rusești, 544 grecești, 416 germane, 222 evreiești, 131 tătărești, 111 armenești și 736 de alte
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
iunie 1877, la operațiune contribuind și navele românești: "Fulgerul", "Ștefan cel Mare" și "Rândunica"224. Concomitent cu operațiunea de debarcare a trupelor ruse în Dobrogea, din 9-10 iunie 1877, a avut loc o bătălie navală pe mare, în apropiere de Sulina, la aceasta participând 4 torpiloare turcești împotriva a 2 torpiloare și 4 șalupe rusești venite de la Odessa împreună cu nava "Constantin"225. Forțele rusești debarcate în Dobrogea grupau: 22 000 de infanteriști, 4 000 de cavaleriști și 130 de tunuri, în timp ce
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
măsuri pentru prevenirea unor atacuri navale turcești. În acest sens au fost instalate tunuri pe înălțimile ce domină Tulcea și au fost scufundate în Dunăre corăbii încărcate cu piatră, în dreptul satului Prislav, în aval de Tulcea 227. În amonte de Sulina au fost scufundate câteva șalupe încărcate cu nisip pentru a izola forțele navale turcești din zonă și au fost instalate câteva tunuri la Hârșova 228. Tot la Hârșova au fost construite magazii pentru aprovizionarea armatei 229. Trupele otomane staționate la
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
corăbii care transportau cereale și lână spre capitala Imperiului Otoman 231. Înainte de sosirea trupelor ruse la Constanța, orașul fusese părăsit de către turci. Celelalte naționalități din oraș se aflau sub protecția consulului englez. Un vas de război englez a sosit la Sulina pentru a asigura protecția orașului 232. Cu toate acestea, locuitorii bulgari au devastat casele ce aparținuseră turcilor, distrugerile producându-se pe toată perioada administrației rusești 233. După ocuparea Constanței, misiunea armatei ruse din Dobrogea s-a redus la controlarea căilor
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
lui Osman Pașa cu spatele frontului nu putea fi ruptă 245. Urmare a acțiunilor trupelor româno-ruse, la sfârșitul lunii octombrie 1877, Osman Pașa era încercuit la Plevna. La începutul lunii octombrie 1877, trupele ruse au atacat obiectivele militare otomane de la Sulina. Cu acest prilej a fost scufundată canoniera "Suna", precum și celelalte nave otomane staționate la Sulina 246. Încă de la declanșarea războiului împotriva Imperiului Otoman, Rusia s-a lovit de statutul special de care beneficiau gurile Dunării. De altfel, preocupată fiind de
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
româno-ruse, la sfârșitul lunii octombrie 1877, Osman Pașa era încercuit la Plevna. La începutul lunii octombrie 1877, trupele ruse au atacat obiectivele militare otomane de la Sulina. Cu acest prilej a fost scufundată canoniera "Suna", precum și celelalte nave otomane staționate la Sulina 246. Încă de la declanșarea războiului împotriva Imperiului Otoman, Rusia s-a lovit de statutul special de care beneficiau gurile Dunării. De altfel, preocupată fiind de a i se respecta personalul și instituțiile, Comisia Europeană a Dunării a adoptat o poziție
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
războiului împotriva Imperiului Otoman, Rusia s-a lovit de statutul special de care beneficiau gurile Dunării. De altfel, preocupată fiind de a i se respecta personalul și instituțiile, Comisia Europeană a Dunării a adoptat o poziție de strictă neutralitate 247. Sulina, sediul Comisiei Europene a Dunării, nefiind fortificată, era apărată de o escadră formată din 4 cuirasate. Invocând prezența la Sulina a forțelor otomane, Rusia a prevenit diplomații europeni din oraș asupra intenției sale de a bombarda obiectivele militare turcești din
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]