2,029 matches
-
pozitivă a partenerului; * orientarea spre acțiunea concretă - prin transformarea punctelor din negociere în propuneri concrete, prin identificarea consecințelor deciziilor luate pe termen mediu și lung, formularea în scris acordului respectiv. 3.Desfășurarea propriu-zisă a negocierii În această etapă se aplică tacticile de negociere: * “frontul rusesc” - eșecul unui punct de vedere major pentru partener va duce la anularea tuturor înțelegerilor stabilite până atunci; * “bomba atomică” - dacă nu se cade de acord asupra unui anumit punct consecințele pot fi catastrofale; * “placa stricată “ - repetarea
COMUNICARE ŞI CONFLICT ÎN MEDIUL EDUCAŢIONAL by CARMEN ZELINSCHI () [Corola-publishinghouse/Science/708_a_1150]
-
tensionate; * “de ce nu?” - înfruntarea opoziției mai ales în faza inițială când se definesc pozițiile; * “diversiunea” - sublinierea unei probleme relativ neimportante; când adevărata problemă va apare, ea va avea parte de o atenție mai mică în beneficiul părții ce a utilizat tactica; * “rezumarea incorectă” - în timpul prezentării stadiului la care s-a ajuns, se face o eroare în interes propriu; În desfășurarea oricărei negocieri trebuie evitate câteva erori comportamentale: * agresivitatea (agresiunea și furia întunecă înțelegerea fenomenelor); * personalizarea (legarea unei situații conflictuale de o
COMUNICARE ŞI CONFLICT ÎN MEDIUL EDUCAŢIONAL by CARMEN ZELINSCHI () [Corola-publishinghouse/Science/708_a_1150]
-
concesia - dacă faci o concesie trebuie să știi exact ce vrei să primești în schimbul ei; 4. să știi rezultatul dorit - înainte de începerea negocierii trebuie să ai clar definit scopul negocierii; 5. dezinformarea - cu cât negociatorul are mai multe informații despre tacticile și opțiunile celeilalte părți, cu atât are mai multe șanse să obțină rezultatul dorit; 6. tăcerea - poate fi o tactică eficientă când adversarii devin agresivi, lipsiți de respect și nepoliticosi; 7. judecata lui Solomon - trebuie să se stabilească de comun
COMUNICARE ŞI CONFLICT ÎN MEDIUL EDUCAŢIONAL by CARMEN ZELINSCHI () [Corola-publishinghouse/Science/708_a_1150]
-
un simplu coeficient al puterii, care îl face capabil să meargă cel mai eficient în direcția pe care și-a ales-o"462. Practic, "vocea interioară" pe care Hitler o articulează este garantul "celui mai înalt grad de realism, în ce privește tacticile eficiente"463. De exemplu, notează Burke, în momentul în care Hitler a hotărât că masele au nevoie de certitudini ca și el însuși, de altfel a încropit un "program cu 25 de puncte, drept platformă a Partidului Național Socialist German
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
asta numai din vina mea. L-am lăsat prea slobod. Irina: Nu, tata, vina ta este că ne-ai împins, ca și azi, la compromisuri, la concesii, la a trece cu vederea, la tăcere. Și uite unde ne-a adus tactica ta! Alex a fugit, sau a plecat, spune-i cum vrei, penttru că i-a fost rușine. A plecat să se salveze pe el, nu pe Și bine a făcut. Mihai: Știi numai să vorbești. Asta știi. Asta știți cu toții
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
a făcut. Mihai: Știi numai să vorbești. Asta știi. Asta știți cu toții foarte bine. Irina: Da tu ce-ai făcut? Noi te-am ascultat, că așa ne-ai poruncit, și am făcut tot ce ne-ai cerut tu. Tu cu tactica ta. Dar tu ce-ai făcut? Mihai: (e adevărat că nu prea știe ce să răspundă) Va să zică eu n-am făcut nimic după părerea voastră?! Da? Bine. Bine. (îi privește pe fiecare în parte, grav, tensionat, dînd impresia că-și
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
a gardianului: lupta împotriva ei presupune un efort de analiză capabil să le furnizeze o soluție de scăpare, fie și provizorie. Țintuiți de privirea omniprezentă a unui ins dominator, dar neidentificat, cei doi nu se resemnează să rămână nemișcați; dimpotrivă, tactica lor este aceea de a nu sta o clipă locului. Să te sustragi controlului, măcar o secundă, capătă pentru amândoi, în ciuda apartenenței la tabere opuse, sensul unei victorii simbolice indispensabile salvării demnității umane, demnitatea luptătorului care nu cedează. Un alt
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
exprimă, de la bun început, bănuielile în privința lui Rosenkrantz și a lui Guildenstern, anticipând astfel eșecul misiunii lor? „Cum, nu v-au chemat?”, se miră el, perfid. Fiindcă Danemarca este „o închisoare”, supravegherea generează aici reacția de autoapărare menită să contracareze tactica puterii. Hamlet știe prea bine că trăiește într-o lume în care nu are ce să caute încrederea... suspiciunea, acesta este antidotul supravegherii! Shakespeare observă însă că, deși generalizată, supravegherea nu izbutește să corupă totul, mai sunt oameni care îi
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
astfel, Agnès poate comunica, se poate elibera interior din lanțurile în care o ținuse temnicerul ei „conceptual”. Îngrădirea este aici rezultatul unei decizii mentale pe care neprevăzutul existenței o va face țăndări. După ce constată dezastrul, Arnolphe, strateg obstinat, își schimbă tactica și decide să transforme interiorul într-o capcană pe care o observă din exterior, cu alte cuvinte își continuă supravegherea, dar de pe alte poziții. Această conversiune înăuntru/în afară a fost genial pusă în scenă de către Louis Jouvet în 1936
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
Sistemul prezidențial american este mai pluralist: partidele sunt mai libere față de executiv și la fel sunt și legislatorii, federalismul adăugând încă o dimensiune de "libertate". Faptul că grupurile sunt și ele mai libere poate să nu pară atât de surprinzător. Tactica și eficacitatea în cadrul grupurilor sunt așadar diferite în cele două sisteme. Într-un sistem parlamentar de tip cabinet, presiunea se pune pe guvernarea centrală: aceasta poate fi sufocată cu ușurință. În Statele Unite, grupurile trebuie să atace multe aspecte pentru a
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
evidențiază diferența cheie. În optica democratică, pluralitatea nu este o anomalie, ci un fenomen firesc și util. În sînul unei familii, al unui grup, al unei clase, al unei societăți, se pot manifesta idei diverse și opuse, nu numai cu privire la tacticile de urmat sau la strategiile de adoptat, ci și cu privire la valorile și finalitățile pentru care se va opta. În optica totalitară, individul trebuie să fie în deplină armonie cu societatea. În optica democratică, individul trebuie să își conserve capsula personală
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]
-
un răstimp crucial. Refuzul de a se iniția un proces al comunismului, metamorfoza Securității în Serviciul Român de Informații, refacerea structurilor de putere pe linia unei pseudo-social-democrații declarate, bănuită mereu de criptocomunism, crearea unei categorii de cointeresați în stabilitatea sistemului, tactica diversiunii și a confuziei au înlesnit opera întreprinsă. În același timp, trebuie spus că presiuni de tot felul, interne și externe, au constrâns noul regim la unele concesii, mai ales cu privire la standardele europene, sub lozinca unei integrări ce avea să
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
parte de sprijin popular, atât în țărănime cât și în muncitorime; ca și în celelalte țări est-europene, comuniștii au avut de înfruntat o opoziție dezorientată și divizată care nu a opus decât o slabă rezistență"(Istoria românilor, 1984, p.275). Tactica divizării și eliminării pe rând a adversarilor a dat rezultate. Lipsa de hotărâre a unor fruntași politici a făcut să se nască un vid de putere, vid folosit apoi cu destulă abilitate de partidul comunist. Ne putem închipui o altă
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
forță și semnarea tratatului de pace, peste trei luni, încheiau oarecum această tranziție dramatică, deși instituția monarhiei a mai rezistat, fără șanse, până la 30 decembrie 1947. Începuse atunci epoca "democrației populare", a cărei sumbră istorie rămâne încă a fi scrisă. Tactica preluării puterii de către partidul comunist nu era nouă. "Ca și în celelalte țări est-europene, scrie Vlad Georgescu în Istoria românilor, acesta a știut să divizeze opoziția, să ceeze pentru un timp impresia că dorește o cârmuire de coaliție, marginalizând apoi
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
elitară și cosmopolitism la atitudine turbulentă și trădare nu e decât un pas, iar agenții puterii l-au și făcut, înconjurând grupul de la "22" cu cele mai perfide insinuări și acuze. "Calomniez, calomniez toujours, il en restera quelque chose". E tactica pusă la lucru de regim și în efortul de a discredita partidele de opoziție. Regimul, se vede, nu dorește un dialog veritabil, cu toate că îl recomandă solemn și uneori îl mimează cu stângăcie. Modul cum i-a tratat pe tinerii din
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
interacțiunii profesionale, le negociază permanent. Cojocaru consideră că atât supervizații, cât și supervizorii joacă diverse roluri în relațiile pe care le stabilesc. În privința supervizaților, sunt de notat o serie de tactici prin care ei încearcă să modifice procesul de supervizare: tactica manipulării nivelului cererilor, reducerea asimetriei puterii, redefinerea relațiilor și controlul situațiilor. La rândul lor, supervizorii „joacă diferite jocuri din aceleași motive ca și supervizații”(ibidem). Supervizorul utilizează mai multe tactici în scopul reducerii stresului generat de unele sarcini pe care
[Corola-publishinghouse/Science/2132_a_3457]
-
de unele sarcini pe care le deține în cadrul organizației. Printre ele, identificăm: redirecționarea dezacordului față de soluția oferită de supervizat către explorarea și analiza rezistenței supervizatului (supervizorul exploatează poziția sa de autoritate pentru ca, în final, să-și impună propria poziție) sau tactica de a răspunde la o întrebare lansată de supervizat printr-o altă întrebare (Kadushin,1992, cf Cojocaru, 2005). Comunitatea are o anumită influență asupra momentelor de supervizare, dar inițiativa poate veni și din partea finanțatorului. Supervizarea promovează împuternicirea agenților locali de
[Corola-publishinghouse/Science/2132_a_3457]
-
de apărare Capitolul șase Planează sub radar Capitolul șapte Re-educă-l Capitolul opt Ignoră-l Capitolul nouă Menține-ți punctul de vedere Capitolul zece Articulează-ți clar opiniile Capitolul unsprezece Cum să părăsești scena Partea a treia Iadul dezlănțuit Capitolul doisprezece Tacticile josnice ale șefului și contracararea lor Concluzii Arată-le ce poți Introducere Du-te naibii, du-te direct în iadă „Voi ce intrați, lăsați orice speranță!” îDante, Infernulț Dacă pui la socoteală activitățile obișnuite precum somnul, mîncatul, drumul pînă la
[Corola-publishinghouse/Science/1886_a_3211]
-
modifica personalitatea, dar încercarea de a o înțelege te poate ajuta să-i anticipezi reacțiile și să fii pregătit pentru ele. Există o mare varietate de tipuri de personalitate ale șefilor dificili; multe din ele sînt prezentate în Capitolul doisprezece. Tacticile josnice ale șefului și contracararea lor. în termeni generali, personalitățile șefilor dificili se împart în trei categorii principale: agresive, pasive și manipulatoare. Personalitate agresivă Șeful dificil agresiv este șeful al cărui mecanism „luptă sau fugi” este setat întotdeauna pe luptă
[Corola-publishinghouse/Science/1886_a_3211]
-
schemei”. Din nou, manipulatorul trebuie să spună lucrurilor pe nume și să rostească: „Păi cred că ar trebui să o introduci și pe ea în schemă”. Atunci cînd manipulatorii încep să observe că nu adopți o atitudine defensivă vizavi de tacticile lor, vor începe să se comporte cu tine într-un mod mai direct, iar atîta timp cît nu simt că ai un comportament agresiv, relația voastră se va îmbunătăți într-o anumită măsură. E important să înțelegi unele aspecte legate
[Corola-publishinghouse/Science/1886_a_3211]
-
calea ei nu lasă, ci viața ți-o sleiește și ți-o stinge, și e din fire-atît de ticăloasă că pofta-în veci nu și-o mai potolește și după prînz ar sta din nou la masă. îDante, Infernulț Capitolul doisprezece Tacticile josnice ale șefului și contracararea lor Nimeni nu a fost concediat vreodată pentru că era prea vesel, foarte entuziast sau din cale-afară de motivat. Ține minte acest lucru. Dacă te calcă pe nervi, dezarmează-l cu amabilitatea ta. în primele două
[Corola-publishinghouse/Science/1886_a_3211]
-
mai devreme, așa cum voiam, ar fi OK să plec măcar la 5”. Șeful nu ar fi fost prea fericit, dar mesajul a fost transmis. într-o manieră pașnică, Jill i-a comunicat că nu poate să o exploateze la nesfîrșit. Tactica aceasta este eficientă, deși nu trebuie folosită prea des. Dacă procedezi astfel, Stăpînul de sclavi poate căpăta impresia că îi pui la îndoială autoritatea, iar în acest caz, va simți nevoia să împingă lucrurile și mai departe. Bariera Pe durata
[Corola-publishinghouse/Science/1886_a_3211]
-
este extrem de dificil să-l surprinzi asupra faptului sau să dovedești că a făcut ceva rău în mod intenționat. Cea mai bună metodă pentru a face față unui Manipulator este să îi dai de înțeles că ești la curent cu tacticile lui - desigur, fără să ai o atitudine agresivă sau acuzatoare. Dacă ai impresia că se joacă cu tine, fă tot ce-ți stă în putință ca să-l oprești. în exemplul cu managerul de vînzări care amîna aprobarea creditelor ca să nu
[Corola-publishinghouse/Science/1886_a_3211]
-
cînd apare un client dificil, iar șeful dispare ca prin minune, comunică-i clientului numele șefului și spune-i că acesta ar dori să se ocupe personal de problema respectivă. Roagă-l să aștepte cîteva minute, pînă la apariția șefului. Tactica folosită va avea un efect dublu: pe de o parte, șeful e nevoit să se ocupe de clientul nemulțumit, iar pe de altă parte, clientul a devenit și mai nervos, pentru că a fost pus să aștepte. Chiar dacă șefului nu-i
[Corola-publishinghouse/Science/1886_a_3211]
-
creșterea productivității este să-i monteze pe angajați unul împotriva celuilalt. Are grijă ca în orice moment cel puțin un angajat să fie în grațiile sale, iar altul să fie căzut în dizgrație. Nu ar fi un lucru grav, dacă tactica sa ar transmite un mesaj motivant: cei care depun eforturi vor fi răsplătiți, iar cei care nu se implică suficient își vor primi pedeapsa. Problema e că șeful pare să facă alegerile complet la întîmplare. într-o zi ești pe
[Corola-publishinghouse/Science/1886_a_3211]