2,141 matches
-
Conform lui Paine, în The Rights of Man, "sistemul războiului" a fost inventat "pentru a menține puterea sau slujbele oamenilor de stat, ale soldaților, ale prinților, ale diplomaților și ale fabricanților de arme, și pentru a consolida și mai mult tirania lor asupra poporului" (Howard, 1978:31). Războaiele le oferă guvernelor scuze pentru a inventa taxe, pentru a-și extinde aparatul birocratic și pentru a-și crește controlul asupra cetățenilor. Popoarele, pe de altă parte, sunt iubitoare de pace prin natura
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
și ale lui Engels subliniază logica expansionismului, care este specifică și pentru capitalismul modern. Esența capitalismului este "a te strădui să dărâmi orice barieră din calea interacțiunii", "a cuceri întreaga lume pentru a o transforma în piață" și a anihila tirania distanței prin "reducerea la minim a timpului petrecut în mișcare dintr-un loc în altul" (Marx 1973: 539). Într-un fragment celebru din Manifestul comunist (Marx și Engels 1977) care demonstrează că Marx și Engels au fost printre primii teoreticieni
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
Marx și Engels afișau adesea o atitudine condescendentă și disprețuitoare la adresa societăților care nu se înscriau în spațiul occidental. Ei erau convinși că imperialismul occidental și răspândirea capitalismului erau necesare în vederea eliberării "popoarelor lipsite de istorie" de miturile religioase și tirania tradiției. În acest stadiu al argumentării, este important să ne amintim cât de chinuitor era pentru marxiștii clasici să vorbească despre rolul mișcărilor de eliberare națională în lupta pentru socialism și despre locul ocupat de națiune în viitoarea ordine mondială
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
este regândirea structurii ontologice a statului suveran astfel încât să răspundă corespunzător la problema (re)constituirii statului suveran ca modul normal de subiectivitate în relațiile internaționale. Violența Gândirea politică modernă a încercat să depășească formele nelegitime de guvernare (cum ar fi tirania sau despotismul), unde puterea nu este constrânsă sau controlată, ci arbitrară și violentă, prin crearea unor forme de guvernământ legitime și democratice în care autoritatea este subordonată legii. În politica modernă, rațiunea a devenit măsura legitimității, și nu puterea sau
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
reușește; pleacă prin una din laterale; lumina crește, concentrată pe sticlă; de pe banda sonoră se va auzi finalul reclamei "Always Coca-Cola" "Întotdeauna Coca-Cola") "gheorghe popescu" de gheorghe popescu Constantin Popa: Frica naște frică... Un spectacol oglindă Există, fără îndoială, o tiranie a Trecutului mai mult sau mai puțin apropiat. Îl evocăm, îl cităm, îl renegăm, îl adulăm, îl detestăm, dar el, trecutul, s-a instalat în noi, definitiv, ca o boală incurabilă ce ne devoră cu voluptate, secretând periodic amintiri și
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
uimitor de repede și ușor peste greșeala de a se fi luat prea în serios, și atunci își revine, și-și fabrică un echilibru de urgență în preajma unei halbe cu bere și doi mici..., evident, cu muștar. Constantin Popa Blînda tiranie a trecutului Între actorii-scriitori, Constantin Popa ocupă un loc distinct prin valoare și continuitate. Poet și dramaturg, a publicat de-a lungul vieții multe volume de poezie și teatru, trăsătura lor comună fiind lupta cu limitele. Cînd actorul-scriitor împlinea 60
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
lor aparent liniștită, îi răvășește, îi tulbură, îi stoarce ca pe două biete cîrpe. Aici este punctul forte al spectacolului și întreaga lui miză regizorală pe care Ovidiu Lazăr o și consemnează în caietul de sală: "există, fără îndoială, o tiranie a trecutului... El, trecutul, s-a instalat în noi definitiv ca o boală incurabilă ce ne devoră cu voluptate, secretînd periodic amintiri și atitudini... Cultivăm uitarea ca pe un panaceu tămăduitor, dar această nu înseamnă că rănile psihice sau cele
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
TABLOUL XIII 9 TABLOUL XIV 9 Cavou bar Măștile absurdului 9 Păreri și păreri... 9 PARTEA ÎNTÎI 9 PARTEA A DOUA 9 PARTEA A TREIA 9 "gheorghe popescu" de gheorghe popescu Un spectacol oglindă 9 Frica naște frică... 9 Blînda tiranie a trecutului 9 Obsesia ca sursă a creativității 9 De la Secu' la Sala Studio.Admirabil "autodenunț" la Teatrul Național Iași 9 Vreți să fiți pentru o seară Gheorghe Popescu? 9 Angoasa trecutului, angoasele prezentului Teatrul din noi. Teatrul recunoașterii 9
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
Dacă totuși secolul XX este prezent În Umbrele rătăcitoare, aceasta se datorează explicitării unei atitudini aflate În filigranul oricărei legende relatate. O atitudine etică Îl desparte pe Pascal Quignard de tot ceea ce Înseamnă civilizația tehnică, dictatura drepturilor omului, filoperisabilitatea contemporană, tirania Unu-lui. Aici, scriitorul se Întîlnește cu spiritul aristocratic-libertin al unui Bataille, pe care-l citează cu Partea blestemată, al lui Deleuze sau al lui Barthes. Mai mult; nu atît al unor gînditori, cît al unei morale anti-puritane. Poziția lui
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
o problemă aparte regizorului, care trebuie să ia o decizie. Aici, spectatorul nu mai este suprainformat a priori, căci strategia Ducelui va fi cunoscută de-abia la sfârșitul experienței sale. Angelo pare să acționeze nestânjenit, tinerii par să-i îndure tirania fără ca nimeni să-i sprijine... când, de fapt, ochiul stăpânului veghează asupra tuturor. Dar spectatorul, ca și Isabella de altfel, nu știe cum stau lucrurile în realitate și, atunci, întrebarea este: ce ar fi mai avantajos - personajul să fie lăsat
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
gâtului și cozii calului accentuează organizarea centrică în jurul masei corpului, iar silueta călărețului, ridicându se de pe locul său, cu partea din spate ridicată și picioarele întinse, susține tema compozițională. Suspendat liber în aer, corpul animalului con stituie o provocare la adresa tiraniei solului. O abstracție geometrică poate desfășura, cu o anumită claritate, o mulțime de forțe dinamice care constituie o compoziție sculpturală. La prima vedere, aspectele excentrice ale Obeliscului spart al lui Barnett Newman au o direcție cu precădere ascendentă. Pornind de la
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
în cazul operelor private de funcție publică sau care nu au avut niciodată o astfel de funcție. David al lui Michelangelo, luat de pe postamentul său și mutat în rotonda unui muzeu, nu-i mai cheamă pe cetățenii Florenței să reziste tiraniei, nemaiconștientizând chemarea pe care i-o adresează aceștia. Mă voi întoarce la influența privitorului asupra compoziției percepute a operelor de artă. Exemplul reliefului lui Sekine (frontispiciul) demonstra că, atunci când centrul principal al unei opere este plasat la nivelul ochiului privitorului
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
de lupta continuă pentru a face din el imaginea potrivită ce am vrea s-o proiectăm către ceilalți, sugerând pe această cale un mod a-l nostru de-a fi (deseori unicul). Dominația altora tinde astfel să fie potențată de tirania propriului corp, ce ia naștere din raportarea la el în modalitățile trasate de modă. Atunci când suntem preocupați de propria imagine, pe care presiunea consumului o așează la baza stimei de sine, să observăm că ne investim întreaga existență în nașterea
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
de cea a „Supra-Eului”, actele sale apar determinate din afară; în măsura în care voința „Eului” ajunge să stăpânească pornirile libidinale sau sexigențele hiper-morale, actele sale apar ca ceva izorât din propria sa voință. În primul caz, avem un sentiment de constrângere, de tiranie, care este urmat în chip firesc de o formă tipică de reacție din partea Eului (reacție descrisă de S. Rosenyweig în teoria sa asupra frustrării, sub denumirea de „apărarea Eului”). În al doilea caz, avem un sentiment de libertate, când actele
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
a le amplifica prin prelucrare, ceea ce face să aibă un răsunet / ecou deosebit în conștiința sa. Iată unul din acele numeroase și tulburătoare monologuri interioare ale lui Șt. Gheorghidiu, prin care acesta face eforturi disperate de a se smulge de sub tirania sentimentului de îndoială, pe care-l trăiește. Acest monolog îi este prilejuit de găsirea, la un moment dat, printre lucrurile soției sale, a unei scurte scrisori, care explică absența „nemotivată”(!) de acasă a acesteia, într-una din seri: „Simt că
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
s-a arătat mai devreme, "constituționalismul" se referă la o formă de guvernare bazată pe restricții. La sfârșitul secolului al XVIII-lea și de-a lungul secolului al XIX-lea, constituțiile au fost privite ca principalele mijloace de combatere a tiraniei și de garantare a libertății. Aceste constituții se legau inițial de ceea ce am numit în capitolul 3 dimensiuni sau mijloace de guvernare, mai curând decât de participare sau chiar de politicile substanțiale; ele puneau accent pe proceduri. Acest fapt a
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
ruperii în două a sunetelor/ a mirosurilor/ aidoma/ unirii solemne a flăcărilor/ Aprinderea lor ne îndepărtează/ înălțarea/ ne apropie cum îmbrățișarea bărbatului/ rupe-n două fecunda înlănțuire a femeii" (Unirea solemnă a flăcărilor). Atunci când reușește să se delimiteze de dubla tiranie, a influenței și a retoricii gongorice, Ștefan Amariței își fabrică un scenariu complicat, nelipsit de interes, despre sfârșitul lumii, inclusiv al lumii cărților. O galerie substanțială de creaturi întunecate, cu potențial demonic, se naște și din obscuritatea, din tenebrele nopții
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
vreunei maladii geriatrice încă din ușa din spate (Editura Cronica, Iași, 1994) apărea această conștiință a îmbătrânirii psihologice, firește anterioare celei biologice, determinate de o multitudine de cauze, între care regăsim mai întâi chiar imposibilitatea de a se elibera de tirania cititului autarhic: "caută bătrâne un doctor/ că-mi încărunțesc degetele pe cărți/ caută bătrâne un doctor/ și uită supărările/ că suntem europeni și aproape medievali/ costume cu pene avem și frumoase cu sâni/ cântați" etc. (ca zarea rotundă). Chiar și
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
un principiu ordonator sau matcă a toate câte ființează. E adevărat totuși că, întocmai ca și romanticii secolului al XIX-lea, poetul are obsesia timpului devorator, visceral, ce-și hrănește substanța îngurgitând, insațiabil, din carnea experiențelor umanului literalmente trăind sub tirania trecerii. Poetul se declară însă cu mult mai rănit de viziunea unui nivel se suprarealitate, accesibil, desigur, doar celor apți a intui sensul real al lanțului de aventuri înscriind ființa într-un traiect simbolic; nodurile pe linia vieții sunt cele
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
pitoresc, dar și pentru că sînt o sinteză a tuturor tendințelor, acele mici grupuri de "naturieni", de "sauvagiști", ce-și au originea în timpurile arhaice și care în Franța anilor 1900 înțelegeau să opună idealul unei "vieți naturale" urîțeniei, corupției și tiraniei "civilizației 47". Periodica lor Vîrstă de aur nu este decît o durată repede trecătoare. Dar programul "naturian" redactat de desenatorul Gravelle (autor al unei lucrări intitulate Starea firească și publicată în 1894) nu este mai puțin revelator pentru o adevărată
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
particularului", s-a constituit un centru, punct de convergență și de fuziune a tot ceea ce era Franța, punct în jurul căruia s-a putut afirma "impunătoarea și abstracta realitate a Patriei"... "Fatalitatea spiritului local a fost înlăturată, omul a scăpat de tirania ambientului natural." Ce altceva a pus omul în vîrful ierarhiei creaturilor vii, dacă nu acea coeziune dominatoare a personalității, acea unitate a ființei? "La animalele inferioare, la pești, la insecte, la moluște și la altele viața locală e puternică", afirmă
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
idee-sperietoare pentru burghezii anticomuniști și idee-torță pentru adepții săi, își pierde consistența. În spatele cuvîntului totalitarism, cuvîntul socialism se estompează într-un șir de imagini ce pălesc pe măsură ce altele li se suprapun. Revelația că "democrația reală" nu este decît pseudonim al tiraniei totalitare reevaluează "democrația formală" în ochii intelectualilor de stînga. Democrația "formală" devine reală, încetînd a fi percepută ca deghizare a tiraniei capitaliste. Astfel, opoziția democrație / totalitarism se va substitui opoziției capitalism / socialism. În cursul acelorași ani 1970-1980, lumea realizează că
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]
-
șir de imagini ce pălesc pe măsură ce altele li se suprapun. Revelația că "democrația reală" nu este decît pseudonim al tiraniei totalitare reevaluează "democrația formală" în ochii intelectualilor de stînga. Democrația "formală" devine reală, încetînd a fi percepută ca deghizare a tiraniei capitaliste. Astfel, opoziția democrație / totalitarism se va substitui opoziției capitalism / socialism. În cursul acelorași ani 1970-1980, lumea realizează că URSS nu mai este fortăreața asediată. În urma unei enorme investiții militare începute după afacerea din Cuba (1962), URSS se înfățișează dintr-
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]
-
riscă să se reducă la extrem în lume. Pe celelalte continente, democrațiile stabile sînt rarisime. În America Latină și în Africa puciurile militare alternează cu restaurațiile democratice. Însă în acest secol principalul dușman al democrației nu mai este dictatura militară sau tirania unui conducător. Este sistemul totalitar, care, odată implantat, domină în mod absolut toate aspectele vieții sociale și înăbușă în fașă orice deviere, părînd astfel să dispună de o capacitate de auto-perpetuare. Multă vreme democrația a fost definită în raport cu monarhia absolută
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]
-
conducător. Este sistemul totalitar, care, odată implantat, domină în mod absolut toate aspectele vieții sociale și înăbușă în fașă orice deviere, părînd astfel să dispună de o capacitate de auto-perpetuare. Multă vreme democrația a fost definită în raport cu monarhia absolută, cu tirania, cu dictatura. Virtutea totalitarismului stă în puterea sa de a ne face să înțelegem mai bine natura democrației 37. Însă pentru aceasta trebuie să înțelegem totalitarismul, ceea ce nu este nicidecum lesne, și asta nu numai pentru că totalitarismul nu se numește
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]