3,994 matches
-
te supune la inspecție, simți pur și simplu că nu te ridici la gradul ei. Din punct de vedere mental, vine spre tine să te Întâmpine și apoi face stânga‑mprejur și se Îndepărtează cât de repede o pot purta tocurile Înalte. E bizară, Chick. Dar și tu ești o curiozitate. Artiștii se Îndrăgostesc, desigur, dar iubirea nu e darul lor de căpetenie. Ei Își iubesc menirea lor Înaltă, geniul lor, și nu femeia propriu‑zisă. Artiștii posedă propriul lor gen
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
Bloom? Răspunsul ei era: „Ce mi‑e el, ce mi‑e altul?” Mă gândeam la Vela ca la o frumusețe greu de Întrecut. Purta fuste strâmte, colate pe fund. Avea o crupă de cavalerist și un bust trufaș, iar țăcănitul tocurilor ei Înalte, când intra Într‑o cameră, Îți evoca tobele militare, dar nu‑ți oferea nici un indiciu asupra a ceea ce simțea sau gândea ea. Vela avea buza de sus țeapănă. Am fost Întotdeauna Înclinat să acord buzei de sus o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
îi răsări pe buzele acum livide un cuvânt care pentru el nu avea nici un înțeles, dar îl repeta mereu: „Trebuia, trebuia”... Două tinere care trecură pe aproape îl auziră, se uitară speriate în jur apoi grăbiră pașii. Țăcăniturile mici ale tocurilor se mai auziră multă vreme ca sunetele unui metronom dereglat. Pe șesul de la marginea orașului calul mic, de un alb murdar, cu un ciuf zbârlit în frunte, îl primi cu un nechezat ușor ca pe un prieten demult așteptat, ascunzându
Parasca by Mititelu Ioan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91853_a_92383]
-
pe care unii nici nu le cunosc. La noi se pare că una din surse a fost „Doamna”. „Doamna” și atât! O cunoașteți pe „Doamna”, nu-i așa? Pe „Doamna” noastră cea blondă din Pleșcoi, cea prea bine înfiptă pe tocurile cele mai cui, în vreo trei ministere deodată. Acest apelativ, “Doamna”, în urmă cu ceva timp, era folosit doar de către apropiați sau doar de colegii dânsei de partid... Dacă ai fi întrebat ce fel de doamnă este și dacă
Parasca by Mititelu Ioan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91853_a_92383]
-
rând m-am gândit ca în scenariul meu femeile să nu fie doar cu țâțele goale fiindcă ar fi, parol, împotriva naturii umane. Dumnezeu nu a creat femeia (chiar și pe cea de tip, Udrea) îmbrăcată în costum la modă, toc, cui și poșetă Vuiton. Deci, jos orice, absolut orice produs textil. Bărbații oricum nu contează cu ce se îmbracă, fiindcă orice ar îmbrăca, lor tot nu le stă mai bine decât atunci când sunt goi pușcă, deci vor fi cât de
Parasca by Mititelu Ioan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91853_a_92383]
-
contează cu ce se îmbracă, fiindcă orice ar îmbrăca, lor tot nu le stă mai bine decât atunci când sunt goi pușcă, deci vor fi cât de cât îmbrăcați și în plus vor fi acoperiți cu teci pentru cuțite tip Rambo, tocuri de revolvere și pistoale, benzi de mitralieră ca în filmul Viva Zapata, cel puțin o legătură de grenade, neapărat defensive, vreo două, trei, puști automate, un aruncător de grenade și un tun portabil fără recul. Nu-i așa că în felul
Parasca by Mititelu Ioan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91853_a_92383]
-
tâmpiții mioritici s-au pus pe distrus, sedii, magazii, grajduri, au împărțit animalele, ferme de creștere a animalelor și în general tot ce se vedea cu ochii ca fiind făcut în acea epocă ceaușistă. Au luat ciolovecii colectiviști câte un toc de geam, câte o ușă sau câteva cărămizi fiindcă așa-i îndemnaseră copoșii. Dar partea cea mai criminală de abia de aici urma: au distrus digurile, au luat dalele beton de pe diguri și au pavat curțile lor, au distrus livezile
Parasca by Mititelu Ioan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91853_a_92383]
-
seară, Luana se cocoță pe un colț al toaletei și-o privi pe mama care se gătea în oglindă. Era superbă în costumul de catifea grena, a cărui fustă dreaptă îi punea în valoare picioarele lungi, încălțate în pantofi cu toc înalt. Cum poți să mergi pe astfel de tocuri? se miră fetița. Crezi că ai să poți dansa încălțată astfel? Sanda zâmbi amar. Nu-ți face probleme, nu mă va invita nimeni la dans. Glumești...Nu vezi ce frumoasă ești
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
și-o privi pe mama care se gătea în oglindă. Era superbă în costumul de catifea grena, a cărui fustă dreaptă îi punea în valoare picioarele lungi, încălțate în pantofi cu toc înalt. Cum poți să mergi pe astfel de tocuri? se miră fetița. Crezi că ai să poți dansa încălțată astfel? Sanda zâmbi amar. Nu-ți face probleme, nu mă va invita nimeni la dans. Glumești...Nu vezi ce frumoasă ești? Femeia o mângâie, cu vădită tristețe. Ce ai, mamă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
una de alta făceau un dans de balansoar, sus și jos. Oamenii de pe stradă priveau cu sprâncenele ridicate mersul ciudat al celor două. O dată ce ochii le alunecau în jos, se opreau în loc uluiți. Într-un picior un pantofior elegant, cu toc subțire, în celălalt unul sănătos, bine făcut, cu talpă joasă, încheiat cu șiret. Fiind dezvoltată, domnișoara Voch avea admiratori printre elevii mai mari. Un oarecare Săndel, din clasa a VIII-a, îi trimitea bilețele și insista ca fata să-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
strigând: Luana! Aceeași voce, ce trăda un simțământ aparte, ca în ziua în care îi pusese mâinile la ochi. Se întoarse să-l privească și să-l certe dar Rosti începu să bâlbâie scuze și iertăciuni, cu fruntea lipită de tocul ușii. Văzându-l atât de infantil și de neputincios, Luana izbucni în plâns. Un hohot amar de ciudă și ură față de toți bărbații care-i ieșiseră în cale doar s-o facă nefericită. El se repezi spre ea, simțind că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
de la dormitor. Rezemată de perne, cu brațele strânse sub piept, pregătită din vreme cu un botic nostim, ce voia să arate de departe o teribilă supărare, Luana, încadrată de buclele strălucitoare, îl ameți cu frumusețea chipului ei. Se rezemă de tocul ușii să-și tragă sufletul, să se dezmeticească și să nu-i cadă la picioare, făcând-o în acest fel să se îndrepte către el mai înainte de-a fi pregătită pentru asta. Se apropie de pat cu teamă, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
antren. — În acest caz, domnilor... Nu știu cum să spun... La revedere! Și mulțumesc că ați venit. Dacă ar mai fi zăbovit un minut, poate că Maigret ar fi Întrebat-o dacă nu a amenințat-o cineva. Dar acum se Îndepărta, pe tocurile ei Înalte, și Îndată ce va Închide ușa camerei de la hotel, se va debarasa de rochia neagră cumpărată pentru această ocazie. — Ce zici? Își Întrebă Maigret colegul din Clermont. — Ați remarcat, nu-i așa? Aș vrea să am o discuție cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2055_a_3380]
-
Grand Canal Street căutând un taxi, deși știa că, cel puțin în teorie, ar fi fost cam tot atât de rapid să o ia pe jos. Dar cum era îmbrăcată în costumul ei negru și subțire, cu cizme din piele întoarsă cu toc imens, marca L.K Bennett, ideea de a parcurge mai mult de câțiva metri pe jos nici nu intra în calcul. Nu existau taxiuri. Făcu câțiva pași pe trotuar, șovăind pe tocurile înalte și întrebându-se cum se făcea că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
și subțire, cu cizme din piele întoarsă cu toc imens, marca L.K Bennett, ideea de a parcurge mai mult de câțiva metri pe jos nici nu intra în calcul. Nu existau taxiuri. Făcu câțiva pași pe trotuar, șovăind pe tocurile înalte și întrebându-se cum se făcea că întotdeauna găsești taxiuri când nu ai nevoie și niciodată când ai. Dacă fac vreo bășică, o să-i dau în judecată pe cei de la Iarnrod Eireann cu tot cu defecțiunile lor tehnice! își spuse îmbufnată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
intens, cădea acum pe umeri în bucle lejere în loc să îi acopere fața, ca înainte; sau cu faptul că era zveltă ca o actriță de la Hollywood; sau cu faptul că bluza și jeanșii erau completați de o pereche de cizme cu toc foarte înalt și de bijuterii discrete, dar în mod clar scumpe, iar unghiile ei lungi (nu mai fuseseră niciodată lungi; Nieve își rodea unghiile, ce Dumnezeu!) erau într-o culoare de ojă care se asorta cu bluza. Nieve arăta într-adevăr
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
lui era niște bere pusă la răcit. Faci grătar? întrebă Nieve. M-am gândit că ar fi frumos, îi spuse închizând cartea. De mult n-am mai făcut și e o seară minunată. — Sigur. Nieve își dădu jos pantofii cu toc și își scoase ciorapii. Ar fi preferat de o mie de ori să meargă cu picioarele goale la serviciu, dar Ennco era împotriva femeilor care nu purtau dresuri la birou. Cu toate că locuia în America de atâta vreme, Nieve nu prea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
îndreptă spre raionul de încălțăminte, de unde își alese o pereche de pantofi Marc Jacobs care să se asorteze la costum. Lui Darcey îi plăceau pantofii scumpi. Sigur că nici pe aceștia nu și-i cumpăra în culori foarte tinerești, dar tocurile îi plăceau pentru că știa că datorită lor gleznele ei urâte arătau mult mai subțiri. Rezultatul era însă faptul că nu prea avea confort la mers. Și sigur că mai era și posibilitatea de a se trezi lățită pe trotuar în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
din vitrină și simți cum se transforma din femeie de afaceri în fetiță lăsată să-și facă de cap într-o cofetărie. Privirile îi fură atrase de o pereche de pantofi violet-închis cu o fundiță roz în vârf și cu tocuri foarte înalte. O poșetă de piele moale cu un detaliu aplicat era așezată lângă ei. În Dublin, Darcey strâmbase din nas în fața unei perechi mult mai discrete de Marc Jacobs violeți. Iar tocurile acestora erau mult mai înalte decât era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
o fundiță roz în vârf și cu tocuri foarte înalte. O poșetă de piele moale cu un detaliu aplicat era așezată lângă ei. În Dublin, Darcey strâmbase din nas în fața unei perechi mult mai discrete de Marc Jacobs violeți. Iar tocurile acestora erau mult mai înalte decât era ea obișnuită să poarte. Însă ceva o făcu să se întoarcă să se uite la ei chiar și după ce trecuse de vitrina respectivă, spunându-și că nu erau genul ei. Influențată de lumină
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
în lift, și căderea pe scări au fost idioate. Sunt o neîndemânatică. —Ai și tu momentele tale, se învoi el. Ții minte seara când am fost la Covent Garden și te-ai împiedicat de dalele alea... — Și mi-am rupt tocul la singurii pantofi mai acătării pe care îi aveam și m-am trezit lungită pe jos, întrerupse ea. Și a trebuit să mă întorc acasă în picioarele goale. Prin ploaie! Cum aș putea să uit! Râseră amândoi de această amintire
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
n-ar mai trebui, dar încă ceva din mine tresare neliniștit ori de câte ori se întâmplă ca Aida să treacă pe aici, nimic nu mă poate opri să nu-mi arunc privirea spre fereastră atunci când recunosc în auz inconfundabilul scârțâit al porții, tocurile ei pe trotuarul pietruit din curte, silueta elegantă trecând pe lângă ferestrele mele, apoi îndepărtat urcând scările de piatră spre apartamentele de deasupra, o seară frumoasă, să ies sau nu în întâmpinarea ei?! Nu înțeleg de ce te-ai mai întrebat cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
momentelor neobișnuite pe care le trăiește, după ce a epuizat câteva filme, Thomas, obosit, se oprește din lucru, Lena trece dincolo și se schimbă, redevine copila străzii cu haina lungă, uriașă care o acoperă până la genunchi, își pune cizmele roșii cu toc pe care cine știe din ce gunoaie le-o fi găsit și pleacă, Thomas o plătește nemțește și eu mă întreb ce face fata asta cu banii, fiindcă de când o cunosc umblă cu aceleași haine ponosite, nici măcar o pereche de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
există puține informații în legătură cu materialele din care se produceau încălțările. O breaslă a ciubotarilor există însă și membrii ei erau înstăriți, semn că meșteșugul lor era eficient. Izvoarele ne vorbesc, la fel, despre calapodari, specializați în confecționarea unor botine cu toc înalt. Dacă slujnicele însărcinate cu pieptănătura Doamnelor aveau mai puțin de lucru (coafura femeilor s-a arătat mult mai atașată de aranjamentele tradiționale, fără a obstrucționa pătrunderea noutăților complicate), „cosmeticienele” care trebăluiau în iatacul de lângă camera Doamnei erau mult mai
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
și au luat românești”327. A reintrat, adică, sub presiunea circumstanțelor, în normele codului și ale cutumei. Și totuși, elementele apusene pătrundeau chiar în rigidul costum de ceremonie. într-o miniatură, Doamna Elena a lui Matei Basarab poartă pantofi cu tocul înalt de evidentă proveniență apuseană. în rest - spune Corina Nicolescu 328 - datele costumului îmbrăcat de soția voievodului - conteș de serasir îmblănit, cu mâneci până la cot, cu motive florale înscrise în ogive, având pe piept șapte rânduri de găitane cu nasturi
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]