3,404 matches
-
pe focul nerăbdării lui Genba de a ataca. O asemenea veste îl făcea pe un general cu adevărat curajos să dorească lupta cu atât mai mult. — Va fi interesant. Genba dădu la o parte pânza cortului și ieși. Privind peste verdeața proaspătă a munților, văzu Shizugatake la o distanță de vreo două leghe spre miazăzi. Mai aproape, sub locul unde stătea el, un general urca de la poala muntelui, însoțit de câțiva aghiotanți. Comandantul apărării de la poarta barierei din lemn se grăbea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
era verde și plin de seva verii calde și ploioase, și terasa casei lor unde încă de departe, venind pe alee, o zărise șezând pe iubita lui mătușa Georgiana împreună cu ai săi, i se păruse, așa cum era, înconjurată toată de verdeață, mai veselă ca oricând. Sosită pe neanunțate, ea îl întâmpina șezând pe-un taburet, c-un zâmbet care aducea cu cel din poza cu sfârleaza stricată, doar că de astă dată fără acea nuanță oblăduitoare ci mai degrabă cu adresă
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
o cam tăvălise cu picioarele tot așezând la crengi verzi de jur-împrejur. Tu ai făcut casa asta? Dragoș o lăsă înainte. Trecură aplecați printr-un tunel cu acoperiș de crengi rupte, cam cinci pași, nu mai mult, afundându-se în verdeață. Dincolo de tunel ieșeau din nou în soare. Nu-i casă, e un fel de îngrăditură. De afară nu se vede nimic. Neti își roti privirea peste zidul de crengi pe care Dragoș le așezase de jur-împrejur umplând golurile dintre tufe
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
și să cerceteze cu de-amănuntul, și cu tot sufletul, piciorul copacilor împlântați în pământ, și piciorul tufelor, printre tulpinile subțiri și dese, unde iarba nu ajungea să crească. Dar acolo unde ar fi putut să ajungă, dincolo, era negreșit verdeață și era soare cu raze calde, mai mângâioase chiar decât aici. Neti stătea înaintea lui, cu mâinile la spate, ținându-și capul lăsat într-o parte și ușor răsucit. Zâmbea ferindu-și ochii de soare. Doamna Prodan îi prinsese părul
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
muguri, tuberculi etc. ale unor plante. Legumele constituie o foarte bună sursă de energie pentru organism datorită glucidelor pe care le conțin. Alături de sucurile de fructe, consumul sucurilor de legume este și el extrem de bun pentru sănătate. Fructele, cerealele, legumele, verdețurile, ”tezaurizează” multiple valori nutritive necesare organismului uman. Am putea face și o clasificare a lor: rădăcinoase (morcovi, pătrunjel, țelină, ridiche, sfeclă roșie); bulbifere (ceapă, usturoi); tuberculiere (cartofi); vărzoase (varza albă, varza roșie, varza creață, varza de Bruxelles, conopida) fructoase (roșii
Cărticică înspre… minte, trup şi suflet = mic tratat de bunăstare by Dan Alexandru Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/545_a_749]
-
piață aparate electrice de gătit cu aburi, care nu sunt foarte costisitoare, fiind, alături de aparatele de făcut suc, moara pentru cereale și alte părți tari ale plantelor, o foarte bună achiziție). Există și plante spontane cu proprietăți legumicole (sau de verdețuri) cum ar fi: urzica, năsturelul sau usturoița. Legumele sunt atât de multe și de variate încât pur și simplu nu te poți plictisi de ele. Încercați să vă faceți un obicei din a însoți cina de fiecare dată cu câte
Cărticică înspre… minte, trup şi suflet = mic tratat de bunăstare by Dan Alexandru Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/545_a_749]
-
un tabel ,dar să vedem întâi notațiile folosite: P proteine: carnea (cu toate derivatele sale), laptele, iaurtul, brânza, ouăle, soia, nucile; L - lipide: untul, smântâna, uleiurile vegetale, slănina; G - glucide: cartoful, orezul, pastele făinoase, cerealele, fructele uscate; V vegetale: legume, verdețuri; I iritanți: ceapa, usturoiul, ridichea, hreanul, prazul, ardeiul iute, ghimbirul. Observație: fructele se consumă singure ÎNTOTDEAUNA! Ele nu aparțin nici unei grupe, putând fi combinate eventual doar cu fructe uscate (prune uscate, curmale, smochine, caise etc. care însă au fost înmuiate
Cărticică înspre… minte, trup şi suflet = mic tratat de bunăstare by Dan Alexandru Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/545_a_749]
-
căror ardere se obțin acizi în proporție de 100%: carnea, grăsimile animale, grăsimile vegetale, pâinea albă, intermediară, cozonacul, zahărul alb rafinat, ciocolata, sarea de bucătărie, rahatul, dulciurile gătite cu zahăr. Alimentele care se transformă 100% în baze sunt: cartofii copți, verdețurile, zarzavaturile, ceapa, țărâțele de grâu, castanele comestibile, germenii de grâu. Restul alimentelor sunt între cele două tipuri. Unele fructe sunt cumva neutre: bananele coapte, pepenii, merele coapte, roșiile. Cerealele crude fac să se obțină până la 60% baze dar prin fierbere
Cărticică înspre… minte, trup şi suflet = mic tratat de bunăstare by Dan Alexandru Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/545_a_749]
-
din jurul Parcului și prin West Side, cu terenurile lui virane și pasajele lui subterane. Străzile își continuau desfășurarea meticulos elaborată. Mă așteptam să dau peste un complex sportiv sau o sală de sport sau peste unul din acele dreptunghiuri de verdeață umbroasă care te iau prin surpindere pe străzile Londrei. „Iar ai dat-o-n bară“, mi-am spus eu când am ajuns în dreptul clădirii care îmi fusese menționată de Fielding. Era un zgârie-nori ai cărui pereți de sticlă se înălțau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
câteva încercări și am fost tot mai sigur că era imposibil. În prima zi, după o oră de nemișcare pe Lexington, șoferul a traversat Park-ul ca să-și încerce norocul pe anarhicele bulevarde din West Side. Când Guyland a remarca verdeața, sau lipsa betoanelor (cam la jumătatea drumului), s-a oprit brusc în mijlocul unor bolboroseli, ridicând un pumn încordat și tremurător. — S-a întâmplat ceva, Lorne? am întrebat eu. Dar Lorne rămase încordat. — Trage pe dreapta, mârâi el, scuipă el, pe când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
Teiul lui Eminescu, să ne spunem rugăciunile de suflet, ca un fel de rămas bun de la Iași, acest oraș plin de nostalgii, pe care mâine îl părăsim fără să-l cunoaștem. - De acord! Și fetele porniră entuziaste spre oaza de verdeață a orașului. Un fotograf amator le propuse să le imortalizeze momentul. Ele tratară intenția acestuia la început fără interes, dar insistența lui le determină să accepte. Se cernea pe zare certitudinea că o asemenea clipă s-ar putea să nu
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3121]
-
căci sunt adăpostite bine, zidurile albe ale unei biserici: este biserica Mănăstirii Secu. Fără sfială - căci de jur împrejur sunt chiliile călugărilor ce o-nconjoară ca un brâu, dând mănăstirii un aer de cetate - ea stă în mijlocul curții inundate de verdeață și de liniște și își trimite solie de pace către cer: turlele (ce vor parcă a simboliza frăția dintre cele două țări atât de mult timp 103 despărțite - Moldova și Țara Românească) ce se înalță asupra colinelor împădurite, și glas
Bucurii sfinte în glasuri din cetate by Ierodiacon Hrisostom Filipescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/462_a_1113]
-
care cresc în voie, de-a valma, alcătuind laolaltă un colț de rai în care poetul meditează și își scrie cărțile. Gândurile îi sunt acompaniate de cântecele sutelor de păsărele care și-au găsit loc pentru concert în desișul de verdeață. Și pentru ca activitatea creativă să-i fie stimulată și susținută, prietenul meu a avut ingenioasa idee de a planta, prin cele mai umbroase și tainice desișuri câte o măsuță primitivă și bănci însoțitoare cu două-trei locuri. Singurătatea și liniștea de
Parfum de spini by VASILE FETESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91814_a_92973]
-
nostru, Agrippa. Nu spuse însă că de foarte mulți ani ea nu putea merge acolo. Chipul ei frumos era slăbit, gâtul subțire, sub pielea căruia se ghiceau venele, dar ea continua să zâmbească. — E o insulă frumoasă, cu foarte multă verdeață, pentru că acolo e un izvor. Tata era un marinar priceput - a găsit cel mai ferit loc de debarcare și a construit un mic port. Îmi plăcea. Gajus își pierdea răbdarea, simțea că îi scapă controlul asupra acelei discuții. Abia după
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
orizontul dimineții. În stânga, departe, se ridica sacrul Capitolium acoperit de marmură. Pe urmă se zăreau acoperișurile de pe mons Quirinalis, iar apoi o altă colină, mons Esquilius, și o mică vale. Deoarece coasta de răsărit a colinei Palatinus era plină de verdeață - pe atunci nu existau imensele edificii ale dinastiilor Flavia și Severiana -, se vedea în întregime marea colină Caelius. Apoi, într-o vale mică, se contura Via Appia, strada de miazăzi, regina tuturor străzilor. În dreapta ei, în apropiere, misteriosul mons Aventinus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
complexe de apartamente de-a lungul lui Western Avenue. Propriul nostru bloc cu apartamente din Drayton Park se afla la un kilometru și jumătate nord de aeroport, într-o insulă plăcută de unități locative moderne, stații de alimentare înconjurate de verdeață și supermarketuri, apărat de îndepărtata aglomerație a Londrei de un racord de acces spre autostrada nordică de centură, care trecea pe lângă noi pe eleganții ei piloni din ciment. Mă uitam în jos la această imensă sculptură mobilă, a cărei platformă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
câte ceva, după o cafea, elîi făcu semn, din nou, spre pat. Ea se urcă înaintea lui. După ce se iubiră din nou, adormiră. Se treziră către seară. Din nou - la duș. Din nou - la masă. Apoi - afară,în balconul încărcat de verdeață și de răcoare, pe dinafară, și de profundă fierbințeală,în interiorul sufletelor, trupurilor și inimilor domniilor lor. Profesorul o invită, jos,în curte, pe una din băncile aflate, din belșug, pe marginile aleilor betonate. Se așezară. Elîi ceru, dacă poate, să-l
Blândeţea by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/672_a_1240]
-
în urmă pe un cer mov-violet de speranță, ca o scenetă ce se repetă la nesfârșit și în destinul oamenilor. În dreptul străzii unde era așezată școala ca un U imperfect, malul se termina brusc descoperind o faleză înaltă îmbrăcată în verdeață, castraveciori de mare țepoși, arbuști minusculi, sălcii pitice și buruieni. Din ierburi apărea pe neașteptate ca într-un film, o scară nesfârșită parcă a timpului și oboseai numai coborând zigzagurile cenușii din beton până pe plajă. Cam așa au fost acele
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
decât astăzi. Spre bulevard avea aleea mai îngustă și un gard vopsit într-un verde ambrat din sârmă, destul de înalt și iederă cu floricele prinsă de el. Aceiași castani, poate chiar mai mulți și numeroși molizi pitici. Un colțișor de verdeață și aer curat, răspândit de natură chiar în mijlocul tumultului general. Pe alee, din loc în loc, câte un felinar aproape orb, aruncă o lumină ireală< întunericul nopții de iulie s-a născut doar pentru ei, rondoul de piatră este ideal pentru
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
veselă. Și el se săturase de hotel boschet. În seara precedentă au găsit iarba cosită și a avut tot timpul o stare de disconfort. Îl prinde apăsat de mijloc. Merg pe străduțe lăturalnice, pierzându-se în labirintul veșnic încărcat cu verdeață în acest anotimp. El nu înțelege ceva și pe drum o interoghează ținând-o strâns de umeri: - Ți-e frică de el? Câteodată și tăcerea vorbește: - Te bate, de ce are cineva dreptul să dea în altcineva? Tăcere. - Atunci cine și
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
să fii un om liber... Nu întotdeauna faptele tatălui trebuie puse în cârca moștenitorului! Sunt „așchii” care sar foarte departe de trunchi. Simți să urăști ceva sau pe cineva?! Lasă-ți pașii să te poarte într-o poiană plină cu verdeață, flori de păpădie și alte flori, priveștile, privești-le lung... Sentimentul „urii” va dispare pe dată! Atenție la cele ce se publică prin gazete, ai multe de învățat și multe de... dezvățat! Citindu-i pe jurnaliștii mincinoși, poți lesne ajunge
MINIME by COSTANTIN Haralambie COVATARIU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1685_a_3002]
-
atât s-ar fi rezumat tot ce aveau să-și spună și totul ar fi fost în perfectă regulă între ei doi. Ajungând la Șosea și apropiindu-se de parcul Herăstrău, pe unde primăvara umpluse orașul de flori și de verdeață proaspătă, Victor renunță brusc la conversația de complezență de până atunci, se opri în mijlocul trotuarului larg și aproape pustiu și o cuprinse pe fată în brațe, cerându-i să-l ierte. Pentru ce să te iert?! se arătă ea mirată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
Luna plină, și se lasă Repede, ca o năpastă Peste codru-acoperindu-l. Codrul se trezește-n grabă Și un gând îl întristează: Nu cumva regina Toamnă Vrea să vină-n grabămare? Nu cumva ea vrea să-mi șteargă Orice urmă de verdeață, Să mă lase gol și singur Doar cu apa din izvoare, Să văd iar cum îmi gonește Orice urmă de-ncântare! Dar n-apucă bine codrul Gândul tot să și-l termine, Căci împărăteasa Toamnă, Îmbrăcată în tăcere, Se coboară
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
prin roua dimineților, adormea legănată de vânturi călduțe și de vise plăsmuite în umbra pleoapelor. Când ploaia răpăia în drâmbe dese, culegea picuri în căușul palmelor și-si răcorea tâmplele cu apa prelinsă printre degețelele roz și reci. Oaze de verdeață și flori vopsite în pensule muiate în curcubeu îi erau culcuș știut numai de ea. Când umbra rece a pădurii cobora odată cu amurguri roșii, pași cuprinși de-nfiorare o alungau spre casă. Fructe dulci-amărui o desfătau în zile cu dogoare năucitoare
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
fi ca acea persoană să îngroape frunzele, ele comportându-se, de-a lungul timpului, precum un îngrășământ natural pentru pământ, deoarece îngrășămintele chimice îl deteriorează. De asemenea, dragă pământule, sunt tristă că ai îmbătrânit și că nu mai ai acea verdeață de odinioară. Eu acum sunt mică, întrucât nu te pot ajuta într-un mod considerabil, dar cât va sta în puterile mele, voi încerca să te readuc la viață, colaborând cu fiecare persoană care încă te mai iubește. Eu, deși
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]