20,821 matches
-
clinchete de arme. Un călăreț se desprinse din formație și sosi, la trap, În fața voievodului. Descălecă, puse genunchiul drept la pământ și spuse: - Comisul Tudor Jurj, comandantul corpurilor unu și doi de vânători domnești, la porunca măriei tale! - Ridică-te, comise! spuse Ștefan. Și spune-le oamenilor tăi că au prețuirea mea pentru victoria de pe Prut. Acum, Însă, avem de Îndeplinit cea mai grea sarcină din istoria acestei țări. Și cea mai sfântă. Eliberarea!! Ultimele cuvinte fuseseră rostite pe un ton
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
indonezian ca oricare altul de pe insula asta. Așa spune și pașaportul meu. Culoarea pielii n are nimic de-a face cu asta, ți-am spus-o mereu. Iar dacă vine poliția să mă ia, o să spun același lucru. N-am comis nici o crimă, sunt la fel ca toți ceilalți. Așa că au rămas. Au rămas, iar soldații au venit. Adam avusese tot timpul dreptate, fusese Încredințat că soldații aveau să vină după ei. Drept e că-și Închipuise că o să fie Închis
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
și foarte concentrat. Se uita oare la ei? Ea l a privit de vreo două ori, dar de fiecare dată el Întorcea capul În altă parte. Să stabilești un contact vizual cu cineva cu prea mare ușurință era o greșeală comisă de mulți străini. Sensul unui chip zâmbitor nu e Întotdeauna lesne de deslușit, iar ceea ce trans mite surâsul unui european nu e Întotdeauna ceea ce intenționează el. Pe masa băiatului nu era nimic; nu comandase nici de mân care, nici de
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
de Rilke În traducerea lui Chairil Anwar. — Ți se pare că respectă originalul? — E mai bună traducerea lui din Gide. Cu Rilke Își dă prea mare silință, vrea cu tot dinadinsul să fie În armonie cu Rilke. La Gide nu comite astfel de stângăcii, parcă s-ar cunoaște personal. Cu Rimbaud, Anwar ar fi fost extraordinar. Au atâtea În comun, libertatea comportamentului, părul În bătaia vântului... Păcat că nu l-a descoperit niciodată. Ar fi fost o pereche potrivită. M-a
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
a Avanpostului - mătasea de Bemberg neschimbată, comerțul de cereale cu tendință crescătoare - înainte să se lase înspăimântat pentru a nu știu câta oară de reportajele de groază în care este stors la maximum, pagină după pagină, măcelul de pe trei septembrie comis de „neoameni polonezi“, „duminica însângerată de la Bromberg“, el se urmărește pe sine, ba nu, pe băiatul care, prin intermediul volumelor scoase de Knackfuß, admiră mai întâi polivalența lui Klinger, pictorul, sculptorul, desenatorul, dar care acum, după ce într-un alt volum a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
mea secundară, când am numit-o incurabilă cronică mai mult chiar, când i-am descris cu o plăcere infernală depravata mea dependență de fete tinere, femei mature, de femeia în sine și când am supralicitat ispitirile sfântului Anton cu desfrâul - comis cu animale și făpturi fabuloase din atelierul flamand al lui Hieronymus Bosch - pater Fulgentius a renunțat la strădaniile sale de a mă converti. „Ah, da, carnea“, a spus el și și-a ascuns mâinile în mânecile rasei; așa procedează întotdeauna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
se întoarcă la Stuttgart imediat, fără alte comentarii! Tăieturile din ziare confirmau lucrurile îngrozitoare pe care le citise în presă. Era vorba, preț de un articol întreg, de ucidearea unei tinere fete de către un cioplitor în piatră, o crimă brutală, comisă cu uneltele acestuia, ciocan și șpiț, care erau reproduse ca indicii fotografice. Drept care eu eram fără nici o ezitare identificat în scris, de o mamă turbată, cu cioplitorul asasin. În plus, în tăietura din ziar atașată scrisorii se mai putea citi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
fi avut nici o opinie despre războiul din Coreea ori despre moartea atomică. Dar, în vreme ce sărmanul B.B. își molfăia încă mut trabucul, iar reprezentanții intelectuali ai puterilor mondiale - Melvin Lasky la vest, Wolfgang Harich la est - îi înșirau celeilalte puteri crimele comise de ea și se amenințau pe rând cu atacuri nucleare pe care aveau să le declanșeze primii, cancerul o devora pe mama mea. Noi cumpăram un frigider la mâna a doua, cea dintâi achiziție a noului cuplu - interiorul ei era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
de fragilă, încât ar fi trebuit să facă eforturi ca s-o comenteze. Apoi, o clipă mai târziu, nu mai fu chiar atât de sigur. Propria sa poveste n-ar fi părut cu mult mai plauzibilă dacă vreodată ar fi comis greșeala de a o transpune în cuvinte. ― Chiar n-ai nici un loc unde să te duci? ― Nici unul, spuse ea. Și cu asta, totul era clar: fata îi rămânea în grijă pe toată durata jocurilor. Fără ca ea să-i opună vreo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85122_a_85909]
-
că Excelența Voastră ar fi prima care ar protesta dacă vreun alt imperiu, altul decât cel pe care îl conduceți, ar anexa domeniile sale, în mod accidental să zicem, un sistem solar. Poziția Ligii este perfect clară: Cel care a comis greșeala, trebuie s-o rectifice. Enro se încruntă: ― Vom negocia această problemă cu ocazia următoarei sesiuni a Ligii. ― Bine, dar până atunci mai este un an. Enro păru să nu-l fi auzit. ― Mi se pare că-mi amintesc acum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85122_a_85909]
-
materiale sau te miri ce alte motive, că grozăviile îndurate nu se pot recompensa cu nimic, iar tinerețea și maturitatea irosite nu ți le va restitui nimeni și nicicând pe lumea asta. În schimb, ar trebui să plătească pentru tâlhăriile comise toți cei care se fac vinovați de distrugerea Țării în ultimul sfert de secol, de viață liberă, cum s-ar spune, sau de tânără democrație, dar care a ajuns cam de multișor la vârsta unei domnișoare bătrâne. Aici domnul 512
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]
-
Îți dai seama, Alex, îți dai seama în ce situație ne aflăm? Au trecut atâția ani și noi n-am știut nimic! - Cum a fost posibil!? - E înfiorător, Alex! Pare de necrezut și totuși... De când mi-a mărturisit că a comis această fărădelege, nu-mi mai revin. Mă simt golită de parcă mi s-a scurs tot sângele din corp, mi-e sufletul strâns ca un ghem în care nu mai pătrunde nici o licărire de lumină, nu știu pe unde calc, am
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3123]
-
Îmi dai dreptate, Ina? repetă el, în glasul lui făcându-și prezența acumularea unei nestăvilite furii, o nemărginită revoltă. Neașteptând răspuns la spusele lui, continuă să arunce cuvintele ca pe niște pietre: nu cred să fie cineva în stare să comită o faptă mai demnă de condamnat! - Nici eu... nu cred! - Așa e! Și ceea ce este și mai grav, nici nu și amintea bine numele țigăncii, din ce șatră făcea parte. - Nu ți-a dat nici un indiciu cât de cât plauzibil
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3123]
-
poveste care mi s-a părut, chiar din momentul ce mi-a fost relatată, ca fiind mai mult decât delicată. Acum însă aflând că însăși Olga a recunoscut pe patul de moarte greșeala ei de neiertat, nu cred că eu comit un act de injustiție. E drept că m-am hotărât destul de târziu să vorbesc! Nu mi-a fost ușor ca ani de-a rândul să închid în mine o taină ce merita pusă în lumină. Acum, având și eu copii
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3123]
-
seama că m-am transformat. Poate că nu atît alăturarea Elenei, cît pierderea ei m-a molipsit. Am început să gîndesc ca ea, să fiu sensibil la miriadele de transformări minuscule ale naturii din jur, la bunătăți prețioase și să comit copilării premeditate. Am devenit strigoiul ei. Așa că dorind să redevin eu, capăt instantaneu o dorință nemăsurată de a o ucide și imaginez scenarii care de care mai violente. Faptele devin aproape reale și, de fiecare dată, cruzimea mea se infectează
Celsius : 41.1 by Victor Cojocaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/464_a_721]
-
valurile se contopesc cu materia primară. E naștere și moarte într-o plutonică îngemănare iradiind energii distrugătoare, așteptînd să spulbere, într-o secundă, lumea. Doctorul și-a reluat lectura. Personajul V. tulburat de crima pe care altul din sine a comis-o, se îmbată ca să-și anestezieze somnul dar crima făcută în noaptea următoare de Justițiarul visului devine furibundă, patologică. Următorul dușman e găsit rupt în bucățele și vînăt tot iar polițiștii nu-și pot închipui ce armă înfiorătoare a putut
Celsius : 41.1 by Victor Cojocaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/464_a_721]
-
diamante “eul” priapic și a te închina lui salivînd. „-Nu sînt eu ăla”-îi spun. „-Ce citești tu și nu înțelegi ar vrea să spună că ne naștem fără nici o certitudine. Și trăim mereu invers față de noi. După legea visului: comitem ce nu vrem, dorim doar ceea ce nu putem obține. Imposibilitatea sa e o condiție a veșniciei omului. De aceea crima și holocaustul nu schimbă pe nimeni, cum nu-l schimbă pe om coșmarul. Starea de vis e prima dovadă a
Celsius : 41.1 by Victor Cojocaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/464_a_721]
-
bine și se Încadrează În legile universului. În momentul În care considerați că unii sunt mai buni decât alții, că modul unuia de a se ruga este mai bun sau mai puțin bun, deja ați Încălcat una dintre legile universale, comițând păcatul mândriei. Rugăciunea este forma sufletului de a se conecta la spirit, făcând mintea fizică să conștientizeze acest act. Rugăciunea nu este o rețetă care se aplică identic fiecăruia, cu același rezultat. Rugăciunea este individualizată, se exprimă În funcție de gradul de
MATRICEA DIVINĂ by ALALEXANDRA C. XANDRA C. VASILE BOL OGAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1589_a_2960]
-
dacă vă echilibrați și nu vă mai temeți de ziua de mâine, dacă nu mai priviți Înspre trecut cu reticență și furie și neputință, că nu ați acționat Într-un mod sau altul. Este foarte important să Învățați din greșelile comise de voi, fiecare entitate, este foarte important să trageți Învățăminte din greșelile celorlalți, apoi să nu le mai repetați. Este adevărat că vă veți confrunta, din ce În ce mai mult cu această problemă a prezenței metalelor grele În hrana de bază, În pește
MATRICEA DIVINĂ by ALALEXANDRA C. XANDRA C. VASILE BOL OGAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1589_a_2960]
-
nu te-nfuria. — Doamne, Ellie, m-ai dus cu zăhărelul! — Știu. Am greșit. Îmi pare rău! — Și m-ai lăsat în ceață tot timpul. Am incercat sa ma amăgesc singură, Șam, prefăcându-mă că nu s-a întâmplat nimic. — Am comis destule greșeli mari în viață, spuse Șam emoționat. Chiar și fără participarea mea - cu cincizeci la suta - la treaba asta. Îmi pare rău, Șam! repeta Eleanor. Se apropie de el și-i puse mâna pe braț. — Spune-mi că mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1918_a_3243]
-
Spuneți, domnu polițist, e cinstit să-mi facă una ca asta? Păi n-ar trebui băgat la pușcărie? Legea ce zice despre bărbații care-și abandonează femeile însărcinate? Stați cu mâinile în sân, alergați tinerii prin baruri și când se comite o crimă ca asta ce faceți? Ă? - Doamnă... - Nici o doamnă! Nu mai sunt doamnă! Sunt văduvă, aia sunt! Copilul meu o să se nască fără tată. Și când o să crească, o să afle că poliția a stat cu mâinile în sân. Atunci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
ceva de primă instanță și altceva de secundă instanță - este oricând nesigură. Presupune a distinge între două atitudini, una ce ar putea fi numită naturală și o alta elaborată, fapt deloc simplu. Să dau un exemplu în această privință. A comite cu ingenuitate un paradox (spunând, cum se întâmplă uneori, că omul se află sub timp) pare un fapt de primă instanță. Ar putea ține de atitudinea noastră naturală. Nu însă și atunci când Hegel spune, în „Introducere“ la Filozofia spiritului, că
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1175]
-
o acuză, să-i spui verde în față că nu a înțeles cum se cuvine sau nu s-a exprimat corect logic. Mai potrivit ar fi să începi „prin ai face evidentă această aparență“. A reproșa cuiva faptul că a comis o judecată absurdă „este întotdeauna un defect personal, care trebuie evitat“. Dacă se convinge singur de eroa rea săvârșită, cel cu care discuți este rezonabil. „Dacă persistă, atunci este desigur un om absurd; iar în această situație nu mai este
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1175]
-
că-i va plesni capul, dacă nu se vor revărsa, mai repede, zorile. Dar, iată, că, să revărsau. Limpezi, ca limpezimea cerului, către răsărit. Și gândurile lui se limpeziră, În cele din urmă, cum nici nu se aștepta. Hotărâse. Nu comit crima. Băiatul e zălud. E, poate, chiar, nebun. Și eu n-am dat În mintea lui. Am să le spun, părinților, cu ce mă plătește, el, ca să fac, ce vrea el să le fac. Și-am să mă duc, totodată
Vieți răscolite by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91621_a_92849]
-
dea el, personal, m-a trimis pe mine. Greșeala a fost că nu și-a scris cu mâna lui scrisorile. Dacă ar fi fost scrisul lui, n-ai mai fi descoperit nimic. Acum, mă simt așa, nu știu cum, de parcă aș fi comis o trădare!... ― Aș, nu este decât o mică și banală escrocherie sentimentală din partea voastră! Atât și nimic mai mult! Am înțeles ce trebuia să înțeleg... Eram prin dreptul grădiniței din strada Luigi Cazzavillan. Pe străzi, liniște ca într-o zi
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]