20,716 matches
-
țină cont era că pentru aceste țări, sacrificate pentru ca "tăvălugul roșu" să nu ajungă la Atlantic, nu exista cale de întoarcere. Viitorul lor fusese hotărât. De aceea se impune să avem în vedere falsitatea teoriilor care oferă argumente în privința instaurării comunismului pe calea "revoluțiilor democrat-populare", întrucât în fapt acestea nu au existat 792. Putem, în schimb, să vorbim foarte bine de un import de sistem, de un implant de regim, și nu de "revoluții". Argumentul îl constituie instaurarea regimurilor democrat-populare în
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
care RDG a adoptat-o cu acest prilej. Ceea ce se întâmpla în noaptea de 20-21 august 1968 în Cehoslovacia a "beneficiat" de o indiferență aproape generală din partea comunității internaționale 834. Țări precum RDG și Polonia atrag atenția asupra "deturnării sensului comunismului". Primăvara de la Praga era pe cale de a deveni așa cum s-a și întâmplat o problemă a întregului bloc socialist 835. Dar, la 14 iulie, conducătorii a cinci țări comuniste URSS, Polonia, RDG, Ungaria și Bulgaria se întâlnesc la Varșovia. Ordinea
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
paradoxal, acest terifiant edificiu de beton a căzut fără ură sau violență. De la începutul anului 1989, mii de est-germani au manifestat în favoarea schimbării (Die Wende). Ei au fost încurajați desigur de Perestroika lui Gorbaciov 850 și de îndelunga opoziție contra comunismului din Polonia și Ungaria, în special. Aceasta din urmă lua, la 10 septembrie 1989, extraordinara hotărâre de a înlătura "Cortina de fier" care închidea frontiera sa cu Austria, pentru a lăsa liberă trecerea miilor de est-germani spre Vest851. Deja din
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
ani, și Dönitz, la 10 ani închisoare. 791 Pentru poziția și consecințele împărțirii lumii după cel de-al Doilea Război Mondial, pe larg: W. Churchill, Triumph and Tragedy, Boston, 1953. Fl. Constantiniu, op. cit., pp. 106-107. 792 Pentru amănunte în privința instaurării comunismului în estul Europei aflat sub influența URSS, vezi și Gh. Bichicean, op. cit., pp. 170-172. 793 Apud P. Milza, S. Berstein, op. cit., p. 43. 794 Allemagne. Faits et réalité, p. 113. 795 von Krockow, op. cit., p. 285. 796 Jacques Le Rider
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
astfel un veritabil câmp de luptă”), prin portretele pe care Dorra le trasează popoarelor din zonă și mai ales abisalului „bărbat din Balcani”, precum și prin subtilele (contra)transferuri între medic și pacienta sa. Pretextul clinic este dezvoltat și în Istoria comunismului povestită pentru bolnavii mintal și alte piese (2001), unde un scriitor sovietic primește misiunea de a propovădui „adevărata” doxă printre clienții unui ospiciu. Parabolele lui Iuri Petrovski, care nu se sfiește să facă risipă de imagini excremențiale pentru a-și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290587_a_291916]
-
ca un câmp de luptă sau Despre sexul femeii - câmp de luptă în războiul din Bosnia, București, 1998; Mais qu’est-ce qu’on fait du violoncelle?, Paris, 1999; L’Histoire du communisme racontée aux malades mentaux, Carnières-Morlanwelz, 2000; ed. (Istoria comunismului povestită pentru bolnavii mintal și alte piese), Brașov, 2001; Poeme ulterioare, București, 2000; Caii la fereastră. Ultimul Godot, Brașov, 2002; Le Roi, le rat et le fou du roi, [Carnières-Morlanwelz], 2002; Caii la fereastră. Ultimul Godot, București, 2002. Repere bibliografice
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290587_a_291916]
-
vizibil la autorii pur canonici e acela că factorii neconștienți joacă un rol mult mai important decît factorii care provin din manipularea conștientă și din presiunile instituționale" (V.N.). Între exemplele la care apelează este și cel al literaturii române sub comunism, cînd Blaga și Barbu, inclusiv Eminescu prin anumite poeme, au fost interziși și înlocuiți cu autori comuniști. Odată dispăruți din curriculă, ultimii n-au lăsat nici o urmă în conștiința publică, iar cei interziși o perioadă n-au pierdut nimic din
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
născută din vizualitate artistică, ci cromolitografie sentimentală. De aceea dezvoltarea tehnicii artistice este de neînțeles dacă o raportăm la rudimentarele trebuințe estetice ale omului normal". Între ultimele înscrise în registrul ideilor gingașe sînt cîteva analogii posibile. Prima, între creștinism și comunism. "Alături de ura împotriva bogatului și condamnarea lui radicală, stătea, în revoluția creștină ca și în acea comunistă de astăzi, o ură, tot atît de veninoasă poate, împotriva intelectualului. Pentru fanatic, intelectualul este diavolul, fiindcă intelectualul se îndoiește. Entuziasmul pentru știință
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
Editura Allfa, RL, 1999, 18; Florin Ardelean, Ucenici la demoni, F, 1999, 4; Gabriela Inea, Jurnal american, TMS, 1999, 6; Dicț. analitic, II, 397-398; Călin Căliman, „Struma”, o tragedie uitată, CNT, 2001, 10; Mircea Iorgulescu, În căutarea timpului trăit sub comunism, „22”, 2002, 12, 13; Ion Crețu, Discurs despre dictatură pe două voci, LCF, 2002, 17; Paul Cernat, Anatomia „scheletului din dulap”, OC, 2002, 107; Cecilia Caragea, Dialog cu Stelian Tănase, Cluj-Napoca, 2002; Magdalena Boiangiu, „Discuția noastră e fără obiect: nu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290051_a_291380]
-
un fragment resuscitat din cartea de istorie al cărui potențial subversiv era, din nefericire, mult mai scăzut decât colindele pe care, cu dibăcie, le transmiteau angajații secției românești ai acestui post de radio, excepțională armă de propagandă și luptă împotriva comunismului, inteligent finanțată de americani. Colindele erau de fapt interzise de comuniști pentru potențialul lor "obscurantist", care îi împiedica pe oamenii acelei Românii să devină, în masă, marionete decerebrate. Nu se mai temea nimeni de rege; Ceaușescu pusese laba pe Castelul
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
în capitală. Dinamitarea ofertei economice locale, lipsa fondurilor pentru dezvoltarea infrastructurii, dislocarea oportunităților de centru regional (în favoarea Bacăului, a Neamțului și, mai nou, a Sucevei) sunt efecte ale impotenței și relei credințe care au animat clasa politică ieșeană de la căderea comunismului încoace. Polul sărăciei în Europa este aici (comuna Lungani), și deconturile economice și simbolice ale acestei decăderi sunt aruncate cinic tot pe spinarea noastră, a votanților. Alegerile europarlamentare ar fi fost ocazia ca oameni competenți dintr-un centru universitar de
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
atinge prin ricoșeu, consecințe foarte importante pentru noi în acest succes al unei foste conaționale, alungată din această țară de sistemul represiv românesc și care a găsit tăria să nu uite acest lucru și să vorbească necontenit lumii despre ororile comunismului și despre scheletele din dulapul stângii occidentale. Nobelul din acest an potențează un mesaj care, vorba lui Andrei Pleșu, spus de alții nu a avut niciun efect: "Sistemul criminal comunist este egal în abjecție și teroare celui nazist!" Este, în
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
țintuiască în pat pe o frumoasă baschetbalistă, ajunsă azi Procuror General. Nu e de jucat cu asta! 7 noiembrie 2009 Tocmai se împlinesc două decenii de când am uitat să mai sărbătorim, pe 7 noiembrie, Revoluția din... Octombrie. Cu toate acestea, comunismul, singura doctrină totalitară care a impus terorismul de stat și masacrarea cu metodă a propriilor cetățeni sub pretenția mincinoasă a unei "orânduiri mai bune și mai drepte", nu pare a fi murit complet, ci ne bântuie încă, strigoi însetat de
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
de jurnalist, intelectual sau politician imberb. Mai nou, cică ar fi cool să fii de stânga, marxizant flegmatic, revoluționar antisistem (cu inevitabila meclă a lui Ché pe burtă) sau luptător neobosit pentru drepturile minorităților oropsite. Ca om care a trăit comunismul pe propria piele, îmi înfrâng cu greu repulsia naturală pe care o resimt la adresa acestei doctrine criminale (cosmetizată și rebrănduită astfel) și încerc, după puteri, să tratez dreptul oricui de a se afilia politic, după cum îl taie capul sau după cum
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
sistemul de credit care a născut schimburi economice "în aer", virtuale, nu a făcut decât să amâne și să adâncească criza izbucnită anul trecut). Pe scurt, capitalismul e extrem de inconfortabil și nedrept, mai ales cu proștii și cu leneșii. Când comunismul a apărut ca un fel de soluție imaginară la răul economiei de piață, esența sa, rămasă neschimbată și azi, era de "doctrină a resentimentului". Adresându-se nevoiașilor needucați din fabrici și de pe ogoare (deci nu leneșilor, precum stânga contemporană!), comunismul
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
comunismul a apărut ca un fel de soluție imaginară la răul economiei de piață, esența sa, rămasă neschimbată și azi, era de "doctrină a resentimentului". Adresându-se nevoiașilor needucați din fabrici și de pe ogoare (deci nu leneșilor, precum stânga contemporană!), comunismul marxist, transformat în drog partinic de Lenin și distilat în mașinăria ucigașă de stat a lui Stalin, a fost, de la bun început, o ideologie a urii și a crimei. Lichidarea fizică a dușmanilor reali sau închipuiți a fost și este
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
fost amintiți și azi doar în șoaptă, la parastasul de douăzeci de ani. 29 decembrie 2009 Ne agresează și ne sufocă cu stridența și proasta lor creștere. Cu gălăgia și mirosul lor. Cu animalitatea lor. Deși erau prezenți și în timpul comunismului, libertatea de după '90, greșit înțeleasă ca desfrânare, democratura haosului și legea junglei instaurate după asasinarea lui Ceaușescu le-au priit de minune. Acești bipezi necivilizați, mutanți toxici ai omului normal, ne-au invadat și ne otrăvesc zilnic, făcând ca țara
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
valoarea ei paradoxală: contactul cu intelectualul de stânga, de regulă un om titrat, cu o origine burgheză și un venit îndestulător, care, însă, cochetează dezinvolt și vocal, fie cu pulsiunile radicale ale anarhosindicalismelor (dacă e mai pervers), fie, direct, cu comunismul neaoș sovietic și utopic. Spre stupefacția multor tineri intelectuali din Est, aceste personaje bizare, care profită fără sfială de toleranța politică a lumii liberale, democratice, pentru a o submina pe față făcând propagandă prosovietică - fie cu cinism, fie cu iresponsabilă
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
la viitoarele alegeri un rol decisiv. Vine și vremea marginalizaților, din cartiere, că ne-am săturat de nomenclaturiștii din centru. 19 februarie 2010 Unul dintre lucrurile care lipsesc lumii noastre pentru a se însănătoși după cei cincizeci de ani de comunism bolșevic este reconstrucția literară, susținută artistic, a acelei societăți. După excesele jurnalistice, după stângăciile resentimentare sau evocările umorale, după minciunile puzderiei de autori "liberi" care și-au inventat, post factum, jurnale în care se ipostaziau ca eroi, a venit, în
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
lege pentru scriitori, artiști și academicieni). Nu există, cu excepția lui Carol al II-lea, prin Fundațiile Regale, șef de stat al României din secolul XX, care să se poată lăuda cu așa ceva (în condițiile în care construcțiile instituționale făcute în comunism vizau evident subordonarea culturii doar ca instrument de propagandă, fiind minate de cenzură și de autocenzură). În anii '90, din cauza disputelor politice care fracturaseră societatea românească, se crease impresia că artiștii și intelectualii "buni" erau de găsit doar la dreapta
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
între timp. Descoperind că poți spune nestingherit tot ceea ce îți trece prin cap, foarte mulți scriitori onorabili, care tăcuseră chitic în timpul dictaturii ceaușiste, au devenit viteji și dezinhibați în ziare și la televiziuni, luptându-se inutil, dar artistic, cu fantoma comunismului. În mod paradoxal, față de suporterii literari "de stânga", care au rămas solidari și neclintiți de-a dreapta domnului Ion Iliescu până azi, tabăra cealaltă s-a fragmentat încontinuu, canibalizându-se unii pe alții până la conflicte ireductibile și violențe publicistice mai mari chiar
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
ar avea vreo urmă de talent literar). Lipsită de un cod moral, societatea românească s-a încovoiat neputincioasă în fața tupeului dezlănțuit și a agresivității câteodată contondonte la propriu (vezi scandalul făcut în Parlament la citirea discursului președintelui de condamnare a comunismului!) de impenitentul imprecator. Faptul că avalanșa de flagrante încălcări ale legii (ultraj, calomnii, atacuri, escrocherii, șantaje, infracțiuni economice, negaționism sau discurs rasist) a rămas nesancționată de o justiție impotentă și complice la acest profund și iritant derapaj moral al societății
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
care există cu adevărat o piață a muncii, nu ca în România, unde președintele însuși ne spune verde-n față să ne luăm tălpășița din țară pentru că nu avem unde munci. Totuși, ce se întâmplă este absolut halucinant. Nici în comunism și, îndrăznesc să spun, nici în timpul frământărilor sociale din perioada interbelică nu exista așa ceva. "Curbele de sacrificiu", atunci, au ținut șase luni și, apoi, salariile au fost returnate. Greviștii celebri din manualele de istorie erau oameni îmbrăcați la costum și
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
face ravagii și în țara readusă la viață și la civilizație de sora din Vest cu cheltuieli fabuloase, țară devenită simbol al capitalismului biruitor, țară în care, totuși, utopia socialistă umple programele intelectualilor și artiștilor. De unde rezultă că nostalgia după comunism e un vector care ar putea fi utilizat și în agendele provocărilor artistice ale prezentului. Pentru că, se pare, nostalgia după vechiul regim, după tinerețe și după timpurile revoluționare nu poate fi extirpată din lumea democratică, dar incomodă, a capitalismului, fiind
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
revoluționare nu poate fi extirpată din lumea democratică, dar incomodă, a capitalismului, fiind suficient de vitală pentru a genera noi utopii. (Nostalghia e un film de Tarkovski, un regizor ale cărui filme lungi și metaforice ne mobilau viața interioară în comunism. Timpul și disponibilitatea intelectuală de a le vedea și diseca pe îndelete alături de prieteni, atunci, în lungile seri din noaptea comunismului sunt singurele mele nostalgii ale acelor vremuri, sper, apuse.) 16 septembrie 2013 Cultura elitistă îi vizează, prin însăși natura
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]