2,040 matches
-
atingă. Mai interesant este romanul Cafeneaua Pas-Parol (1992), o punte de trecere între poezia și dramaturgia lui V. Tema cărții este, după declarațiile autorului, „intelectualul încolțit de istorie”, a cărui dramă se manifestă, în cazul de față, într-un orășel bucovinean, cu puțin timp înaintea ultimului război mondial. Riposta imediată a intelighenției locale constă în înființarea unei „Societăți a intelectualilor”, al cărei obiectiv principal e emanciparea semenilor în fața amenințărilor prezentului, dar ale cărei acțiuni sunt limitate drastic de evidența - enunțată de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290587_a_291916]
-
din negație o armă. A biruit și a biruit dușmanii prin fapte, nu prin înjurături și vorbe grele, De aceea e un adevărat biruitor" (apud Ion Filipciuc). În ce privește seria Torouțiu a "Convorbirilor", între scriitorii tineri și bătrîni, cum spune poetul bucovinean, cărora le-a deschis paginile, s-au aflat, între alții, Mircea Eliade, Emil Cioran, Constantin Noica. Primii doi sînt prezenți și într-un medalion al convorbiriștilor publicat într-un număr din 1938. Pe regretatul profesor Al. Husar l-am aflat
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
casei punînd înăuntru arhiva personală: cînd securitatea a venit, a dărîmat zidul, a recuperat hîrtiile - lăsînd în urmă pe cei doi soți în pragul disperării. Am crezut, la început, că scena s-a petrecut pe undeva prin nord, Torouțiu fiind bucovinean; nu. Era o cameră, nu o odaie, care se afla în București, pe strada Argentina". Ion Filipciuc notează: "Tragedia era cunoscută în rîndul prietenilor, căci Iulian Vesper, în memoriile sale scrie următoarele despre moartea soților Torouțiu: "înțeles cu soția sa
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
de sinucidere - dacă nu cumva scrisoarea despre moartea soților Torouțiu a fost o "comandă specială" pentru a zăgăzui vorbele despre otrăvirea cărturarului -, ci de o moarte hărăzită printr-o voință mai presus de fire. Și, pe drept, cei doi cărturari bucovineni meritau această sublimă izbăvire într-o vreme de tristă izbeliște culturală. Nu meritau însă uitarea care i-a învăluit vreme de-o jumătate de veac". E o "uitare" pe care ultimul diriguitor interbelic al revistei "Convorbiri literare", cu adevărat nu
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
xerografiate de el în marile biblioteci ale lumii țineau loc de universitate, merită a fi făcut. În orice caz, "cafeaua de la Zub" (o linguriță de ness, de care habar nu am cum reușea să facă rost, în ceșcuțele de ceramică bucovineană, semnate Colibaba) era pretextul unei înviorătoare ieșiri din atmosfera închistată și apăsătoare a vremii, era o splendidă lecție de solidaritate intelectuală și probitate academică, virtuți modelatoare cu atât mai mult cu cât modelul intelectual în cauză nu se instala superior
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
Pe parcursul a cinci ani, până în 1944, cu excepția perioadei de ocupație sovietică din 1940-1941, S.S.B. a ținut ședințe aproape în fiecare sâmbătă, a organizat șezători literare, întâlniri ale scriitorilor cu cititorii, la Cernăuți, Storojineț, Hotin, Suceava, a inițiat „Colecția Societății Scriitorilor Bucovineni”, în care au apărut câteva volume colective de versuri și proză, a editat „Revista Bucovinei” (Cernăuți, 1942-1944, Timișoara, 1944), sub îngrijirea lui Dragoș Vitencu și a lui Traian Cantemir. În 1995 a fost reînființată la Suceava, membri ai ei devenind
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289770_a_291099]
-
înțelegerea istoriei întregului. "Partea" asupra căreia se oprește analiza noastră vizează Țara de Sus - nordul Moldovei. Plasarea ținutului Botoșanilor și a celui sucevean sub denumirea generică de nord al Moldovei poate părea forțată, căci în fond alăturăm județe regățene celor bucovinene, cu istorie și moștenire culturală diferite, aflate însă sub tutela aceluiași perimetru geografic 4. Și totuși, încă din interbelic, nordul Moldovei se constituie ca o (semi)regiune distinctă. Suceava și județele învecinate au fost leagăn al limbii și tradiției românești
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
preocupările vizează mai ales sate sau alte așezări mici. Nu lipsesc însă publicații despre orașele nord-moldovenești care să confere istorii totale, de la întemeiere până la epoca recentă, cu abordări diacronice axate pe aspecte sociale, culturale, economice sau politice 6. În spațiul bucovinean, cercetarea orașului Cernăuți eclipsează studierea celuilalt centru urban - Suceava. Desigur, apar studii care pun în valoare istoria fostei cetăți domnești, dar, o lucrare de sinteză care să acopere istoria Sucevei de la întemeiere și până în contemporaneitate nu a ieșit încă de sub
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
cărui patrimoniu cultural este valorificat în Suceava. Anuarul Muzeului Bucovinei, conținând studii de istorie, arheologie, geologie, conservare, la care colaborează cercetători români, dar și din străinătate. În cadrul muzeului funcționează Biblioteca Bucovinei "I. G. Sbiera" cu o contribuție remarcabilă la istoricul bucovinean prin editarea seriei Biblioteca Bucovinei ce grupează bibliografia publicațiilor românești din zonă, începând cu Foaia Societății pentru cultură și literatură românească în Bucovina, apărută în 1865, la Cernăuți. Pe lângă aceasta, Biroul de Informare Bibliografică redactează și o bibliografie a materialelor
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
redactează și o bibliografie a materialelor despre Bucovina, apărute în cărți sau reviste literare din țară. Primul număr al seriei apare în 2006 și prezintă bibliografia revistei Iconar (1935-1937), continuând, în anii următori, cu revistele Bucovina literară (1994-1995) și Pagini bucovinene (1982-1989). Din 2009 se începe redactarea bibliografiei județului Suceava, realizată pe baza a zece publicații apărute în anii '90, conținând secțiuni de editoriale, literatură, istorie, viață culturală suceveană, științe, educație, politică, corespondență etc. Astfel de bibliografii devin instrumente de lucru
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
Augsburg, transformat ulterior în Institutul Bucovina, obiectivul Centrului viza investigarea și clarificarea trecutului unei provincii cu o istorie dramatică. Astfel, pe lângă organizarea periodică de manifestări științifice de diseminare a cercetărilor întreprinse în zonă18, institutul editează publicații periodice - Țara Fagilor, Revista Bucovineană, Septentrion, Codrul Cosminului, Bucovina literară etc. - în care predomină studii de anvergură cu caracter interdisciplinar. Un proiect de amploare pe care Centrul ar fi trebuit să îl pună în practică a constat în conceperea unei Enciclopedii a Bucovinei axată pe
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
nordul Moldovei. După stabilirea cadrului instituțional, am realizat, pe baze statistice, o imagine de ansamblu a populației școlare și a absolvenților instituțiilor de învățământ cercetate, pe criterii confesionale și de apartenență socială, cu evidențierea particularităților din județele "regățene" și cele "bucovinene". Istoriografia dedicată formării intelectualității românești urmărește, de regulă, traseul academic al intelectualilor români la universitățile din țară sau din afara granițelor. Rolul social al școlii românești de diferite grade (gimnazii, seminarii, licee) nu ocupă un spațiu istoriografic atât de vast, fiind
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
parte, localismul apare și ca strategie culturală, de deprovincializare și pătrundere în viața culturală a centrului. Analiza a dezbătut de altfel această problematică a provincialismului, stabilind că un complex al provinciei diferă de la zona regățeană a nordului Moldovei la zona bucovineană, în funcție de anumiți factori determinanți. Izolarea provincială a canalizat însă energiile creatoare în jurul unor reviste sau grupări locale. Au fost analizate succint, cu accent pe disputele în jurul relației antagonice centru-periferie, revistele reprezentative din zona de nord a Moldovei: Junimea Moldovei de
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
o bună pistă de identificare a intelectualilor, dacă pornim de la premisa că scrisul reprezintă principalul instrument de impact în relația cărturarului cu societatea. Studiul prosopografic a evidențiat producătorii culturali, 38 din județele nord-moldovenești ale Vechiului Regat și 83 din județele bucovinene. Analiza acestora a vizat încadrarea pe criterii de vârstă, indicând ponderea majoritară a celor formați înainte de 1900, dar și criterii privind profesia intelectuală, studiile și domeniile abordate. Astfel, cei mai mulți producători culturali au aparținut cadrelor didactice, cu licențe în diferite domenii
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
impunerea tendințelor în literatură, la politici educaționale uniformizatoare și la centralizări instituționale, genera complexe prin ignorarea periferiilor sau desconsiderarea a ceea ce cultura locală putea oferi naționalului. În nordul Moldovei, vremurile de glorie, atât pentru zona Botoșanilor, cât și pentru Suceava bucovineană, păreau demult apuse. Ceea ce odată fusese târg comercial sau chiar reședință domnească figura în interbelic ca simplu punct urban pe o hartă. Regiunea putea să iasă din anonimat doar prin crearea unei culturi care să contribuie la propria afirmare, dar
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
nimic ca să fie oropsit"41. Orice revenire a iluștrilor pe meleagurile natale este receptată mereu cu entuziasm, dar și cu o anumită nostalgie a unei faime ce planează asupra ținutului, dar care dispare odată cu finalizarea vizitei. În amintirile sale, scriitorul bucovinean Eugen Pohonțu, fost elev al Liceului Laurian din Botoșani, rememorează o vizită a istoricului Nicolae Iorga în incinta școlii. După o primire triumfală, elevii liceului rămân fascinați de un om pe care îl percep dincolo de limitele genialității. Iar faptul că
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
în Bucovina, dar și a unei literaturi a provinciei, în ciuda grupărilor culturale destul de prolifice, precum Iconarul. Replica bucovinenilor a survenit în același cotidian, înfierând literatura decadentă a capitalei și accentuând asupra sobrietății ce caracterizează spiritul și creația moldovenească: Adevărata literatură bucovineană va rămânea tot sobră, moldovenește de sobră, va disprețui surlele și își va urma drumul departe de tămâile Capșei și de cele crăinicești"46. Dacă localismul vizează promovarea localului în scopuri, până la urmă, integratoare, pentru Bucovina, acest fenomen a fost
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
integratoare, pentru Bucovina, acest fenomen a fost secondat uneori de ideea de regionalism, de descentralizare care să confere un anumit grad de autonomie provinciei, sugerând și că un complex al provinciei ar avea aici și alte coordonate. În interbelic, spațiul bucovinean traversează o criză de identitate generată de două imagini contradictorii: pe de o parte, provincia se percepe ca păstrătoare "orgolioasă" a spiritului românesc în pofida contactului forțat cu o cultură germană - ce-i drept, nerenegată; pe de altă parte, complexul de
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
românesc în pofida contactului forțat cu o cultură germană - ce-i drept, nerenegată; pe de altă parte, complexul de superioritate se suprapune, paradoxal, cu resimțirea unui statut de inferioritate produs prin ignorarea Bucovinei de către forurile centrale. Regionalismul vehiculat adesea în presa bucovineană de către unele voci transcende culturalul, implicând conotații politice. Mostre de regionalism apar și în cadrul redacției liberale a ziarului Glasul Bucovinei, manifestate în timpul guvernării țărăniste. În 1930, primului-ministru țărănist Iuliu Maniu i se reproșa că este "un intratabil regionalist la el
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
atunci când e vorba de interese regionale ale altora"47. Complexele decurgeau dintr-o serie de probleme semnalate un an mai târziu într-un memoriu care reclama, la nivel politic, nereprezentarea Bucovinei în guvern, lipsa autohtonilor în administrațiile celor cinci județe bucovinene, în justiție și servicii publice. La nivel cultural, se solicita menținerea nemodificată a sistemului de învățământ secundar, dar și suplimentarea bugetului pentru Universitatea din Cernăuți ce contribuia, prin educație, la cimentarea relației cu Vechiul Regat 48. Respingând totodată orice pretenții
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
liniștea muntoasă din Sinaia. Îndrumarea sa pentru tinerii intelectuali ar viza părăsirea cât mai grabnică a capitalei - căreia, oricum, îi neagă mult clamată atmosferă culturală - în aceasta constând, de fapt, maturitatea intelectuală 53. În aceeași tonalitate se exprimă și scriitorul bucovinean Mircea Streinul, un alt izolat am zice, care înainte de a oferi vreo soluție exodului, neagă pretențiile capitalei de centru cultural, considerând că Bucovina sau Ardealul sunt "mai culturale și mai civilizate decât Bucureștiul", iar orice incursiune în capitală s-ar
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
Valerian conștientizează că lipsa instituțiilor culturale - teatru, biblioteci, universitate - determină exodul tinerilor, dar, consideră că "după ce au asimilat nectarul din florile îndepărtate", aceștia ar trebui să se întoarcă la matcă. Un model de mobilizare este preluat chiar dintr-un orășel bucovinean unde poetul a asistat la o reuniune a intelectualilor cu ocazia unei sărbători anuale stabilite chiar în acest scop57. În opinia lui Eugen Cialîc, exodul se va stopa doar atunci când toate sectoarele vieții vor fi descentralizate, un prim pas în
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
periferiile lipsite de rețea de canalizare sau de instalații de iluminat public conferă societății românești din acele vremuri imaginea unui spațiu al contrastelor. Discrepanțele au fost adesea obiectul ironiei din presa provinciei. Iată cum ilustrează mirajul capitalei pentru un țăran bucovinean, o foaie literară umoristică din Botoșanii de la 1932: Moș Pintilie, un chiabur țăran dintr-un sat din fundul Bucovinei, auzind de minunile din București, se hotărî să vină în capitală să le vadă. Prima dorință îi fu să vadă șoseaua
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
orașe precum Suceava, ce suferea consecințe negative în urma divizării ținutului în 1775, sau Dorohoi, cu un grad de urbanizare de aproximativ 4% și orașe ca Botoșani, cu un procent de urbanizare de peste 30%. Perioada 1821-1860 pare a fi benefică orașelor bucovinene montane ce beneficiază de pe urma dezvoltării industriei extractive și a lemnului, nivelul de urbanizare depășind 35%. În schimb, între 1860 și 1948, deși au loc transformări, nivelul mediu al țării depășește constant urbanizarea din Moldova 6. În nordul Moldovei interbelice, urbanizarea
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
Filimon Taniac - Revoluția lui Horea, Cloșca și Crișan, Șt. Pavelescu - lectură din Crăișorul, Filimon Taniac - M. Eminescu, Bogdan Dragoș și Necrolog pentru Cincinat Pavelescu, Fatalism sau caracter. Venitul obținut în urma acestor conferințe a fost donat ridicării unui bust pentru folcloristul bucovinean Simion Florea Marian 45. În 1925, Liga Culturală și Ateneul român organizează, sub patronajul lui Nicolae Iorga, o seară costumată cu tematică istorică, intitulată "La curtea domnească din Suceava"46. Remarcăm apoi implicarea publicului feminin într-o conferință organizată în
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]