2,918 matches
-
treaba asta. M-a privit foarte victorioasă, de parcă i-aș fi destăinuit, în sfârșit, adevărul despre mine. Futu-i. — Vreau să zic, ce pierdere că n-am fost în stare să fut o tipă zdravănă și sănătoasă ca tine. Se cutremură toată de silă. — Spune-mi, te rog, de ce ții morțiș să folosești mereu cuvântul ăsta? — Acolo, în munți, băieții nu folosesc cuvântul „a fute“? — Nu, mi-a răspuns ea condescendentă, în nici un caz ca tine. — Păi, am spus eu, îmi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
pe masa unora. Până să ajungă, Mărgărit o mai încasă. De la sobolul bătrân de astă dată - un jab lansat cu gestul unui aruncător de disc de undeva de sub coapsă, pe lângă care ce-i dăduse blondul fusese o mângâiere. Mărgărit se cutremură ca electrocutat, se îndoi și se ghemui cu capul între brațe. Îi curgea sânge din nas, dar în pofida durerii și a umilinței, rămăsese țeapăn în loc. Încăpățânat ca un catâr ca să-și apere dreptatea, poate și unde-l simțea pe Rafael
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
alunga spaima, spunându-și că poate nu învârtise ea bine ceașca. Zâmbește firav amintindu-și că în urmă cu numai patru-cinci zile văzuse două sicrie. Simțise chiar și un iz ușor de iute-crud, specific lemnului proaspăt tăiat. Semn rău, se cutremurase ea atunci cu gândul la cine știe ce nenorocire. Dar uite că acum e aici, acasă. Și apoi cum să nu persiste mirosul în nările ei, după ce aproape o zi întreagă supraveghease lucrările la gater pentru expedierea unui transport de cherestea? Marius
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
Karel oamenii cad ca popicele. Motocicletele se răstoarnă. Din Opel-ul de transmisiuni distrus, zboară bucăți de tablă ascuțite, la fel de periculoase ca niște proiectile. Camioanele sar în aer unul după altul, aruncând fragmente însângerate de trupuri umane. Răcnete, țipete și vaiete cutremură văzduhul. Cei care cu puțin timp în urmă nu avuseseră drept unică grijă decât un șofer slab de înger, acum sunt copleșiți de focul ucigaș care coboară peste ei parcă direct din cer. Unii dintre soldații adăpostiți în spatele camioanelor, încearcă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
nimerește pe trăgător în burtă. A doua în gură, împroșcându-i partea din spate a capului pe un tablou al Führer-ului. Din cadrul ușii, locotenentul aruncă o privire indiferentă peste cadavru. Un tip din SS, Scharführer după cum arată gradele. Clădirea se cutremură din temelii, exploziile și zgomotele gloanțelor care ricoșează pe pereții din beton au o rezonanță năucitoare. La parter, Mâțu aleargă printre flăcările nestăvilite care luminează locul luptelor ca în miezul zilei. Din capătul coridorului, din spatele unei uși, este întâmpinat cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
brațe trupul neînsuflețit al Smarandei și ies cu toții pe coridor. În jurul lor se dezlănțuie iadul. Obuzele percutează violent pereții, transformându-i în moloz. Țăndări, drugi metalici, cărămizi, schije zboară nebune. Urletele celor uciși sunt acoperite de zgomotul exploziilor. Clădirea se cutremură din temelii. Etajul este lovit în plin. Drept în fața lui, irupe un deget de foc. Vede cum Karel Hrozny și partizana dispar într-un rug uriaș. Unda de șoc a exploziei îl trântește la podea, dar se ridică și continuă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
a femeii. Începu cu creștetul și cu fruntea, apoi continuă cu sprâncenele, cu ochii și cu obrajii ei, iar când îi simți buzele umede și amărui i le acoperi pătimaș cu sărutări repetate, lungi, încete, amețitoare. O, Doamne, rosti el cutremurat pe dinăuntru, până la ultima fibră a făpturii sale, o, Doamne Dumnezeule, îți mulțumesc din tot sufletul că mi-ai dăruit-o pe această femeie, îți mulțumesc din suflet, o, Doamne!... iar ție, Arm, îți jur pe tot ce am mai
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
din Roman, mi-au ieșit înainte câteva rude, între care și mătușa mea, în doliu. Atunci am simțit ceva care nu se poate exprima. Pot spune ce mi s-a întîmplat în organism: mi s-au răzvrătit, mi s-au cutremurat toate organele interne: plămânii, inima, stomacul. Parcă le-ar fi amestecat cineva cu o mână, băgată în mine. M-am dus la casa noastră, unde-l adusese mort de la spital. Era o mulțime de oameni - mai multe femei. Galben și
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
ne-a spus la toți să nu ridicăm capul. Dar eu tot l-am ridicat puțin și m-am uitat spre Timișoara. Se vedea cum arde, ca un ban de aur, cu țâșniri de foc și fum spre înalturi. Se cutremura pământul sub noi ca un câine uriaș care se scutură după ce a ieșit ud de apă și nămol dintro mlaștină. Câte o schijă rătăcită zbura pe deasupra capetelor noastre. Intrase frica în noi, dar stam așa pitiți, până ce a trecut prăpădul
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
sănătos, din toată inima. Râdeam și noi, fiecare în felul lui. Mai târziu avea să reia întregul episod, întreaga întâmplare cu cei doi rățoi rivali și, bineînțeles că și de data aceasta un nou val de hohote de râs îl cutremură. Gică iubea viața, trăia din plin orice întâmplare și nu rata nicio ocazie de a demonstra cât de mult știe el să o parcurgă, nu ca un trecător oarecare ci ca unul implicat adânc în ea. A trecut și ziua
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
glob și atuncea ne mutăm pe stele, intervine, neîncrezătoare, fina. - N-om ajunge noi zilele cele ! Ce să ne mai mute Parcă pot ei așa ceva ! Vai de capul lor ! dă din mână, cu lehamite, Belioaie. - Vai, mare păcat fac ! se cutremură Soltana. Pe noi ne-a chemat la școală, la ședință, și ne-a spus așa și așa, cum de-au făcut c-au zvârlit sufulicu- n cer. Dar mie parcă îmi stătea pe limbă să zic că l-au trimis
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
lui copii vor avea nevoie de ele). Știu că într-o bună zi, poate chiar pe acest laptop, vei scrie povestea iubirii noastre, mi-a spus el, mângâind încurajator tastele, ca pe un aliat de nădejde, în timp ce eu m-am cutremurat de fiorul viitorului, ca și cum cineva ar fi clătinat din greșeală, nepermis de mult, cortina foarte fină care desparte trecutul de prezent. Într-o zi, Jan, partenerul meu de la cursul de tango la care mă înscrisesem la centrul sportiv din campus
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
glonț, o lamă de ras, o punguliță aparent inutilă, de păstrat smirnă, levănțică răcoritoare... Podeaua era zguduită din timp în timp, intra în vibrație cu tramvaiele trecând huruitor pe stradă... Atunci te speriai, te agățai de mine, strigai că-i cutremur, că ne prăbușim... trebuie să ne salvăm, să ne salvăm neapărat, e nevoie... și cădeam îmbrățișați pe covoare, tu având grijă să-ți așezi imediat picioarele șlefuite pe umerii mei, să-ți înalți bazinul cu pubis ascuțit... Și gemeai glumeț
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2172_a_3497]
-
Desdemona o trecu un fior. ― Poți să scrii ce vrei, dulceața. Miltie n-o să accepte. ― Nu e ilegal sau așa ceva. Și verii primari se pot căsători. Noi suntem doar veri de-ai doilea. Milton a cercetat toate legile. Desdemona se cutremură Încă o dată. Sleită de Îngrijorare, abandonată de Sfântul Hristofor, Încetă să se mai lupte cu o eventualitate care nu fusese niciodată rânduită de la bun Început. ― Dacă tu și Milton vreți să vă căsătoriți, aveți binecuvântarea mea, spuse ea. Apoi, o dată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
or pune capăt căscatului imens al unui public sastisit. Nu-și dau seama că nu ei sânt de vină, că degeaba scriu pagini care ar muia și pietrele, degeaba dezlănțuie o imaginație demiurgică, degeaba descriu crime și incesturi care ar cutremura zeii, căci au de-a face cu cititori care aud, placizi, la știrile din fiecare seară grozăvii cu mult mai mari și citesc în cotidiane fapte cu mult mai improbabile. Cu cititori care umblă după ei cu liste nesfârșite ale
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
o adevarată încântare pentru elevul venit din Iași. Eram definitiv cucerit. Admirația mea s-a transformat în dragoste când, în repetate rânduri, profesorul Pârvulescu își arăta fățiș ura față de năvălitorii din răsărit. Utiliza, în afara lecțiilor, figuri de stil care ne cutremurau: - Ce ați spune dacă ați vedea o firmă pe care scrie: „La adevărata democrație“, iar în interior ar fi sârmă ghimpată... Sau: „La răsăritul... apusului Uniunii Sovietice“... Ne iubeam profesorul, devenisem apropiați sufletește, încât ne permiteam în recreații să-i
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2187_a_3512]
-
dă să bem ape otrăvite, pentru că am păcătuit împotriva Domnului. 15. Așteptăm pacea, și nu vine nimic mai bun, o vreme de vindecare, și iată groaza!" 16. "Sforăitul cailor săi se aude dinspre Dan și de vuietul nechezatului lor se cutremură toată țara, vin, mănîncă țara și ce cuprinde ea, cetatea și pe cei ce o locuiesc." 17. "Căci iată că trimit între voi niște șerpi, niște basilici, împotriva cărora nu este nici un descîntec, și vă vor mușca, zice Domnul." 18
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85098_a_85885]
-
a luat-o Domnul împotriva Edomului, și planurile, pe care le-a făcut împotriva locuitorilor din Teman: "Cu adevărat, îi vor tîrî ca pe niște oi slabe, cu adevărat li se va pustii locuința! 21. De vuietul căderii lor se cutremură pămîntul, strigătul lor se aude pînă la marea Roșie... 22. Iată, ca vulturul înaintează vrăjmașul și zboară, își întinde aripile peste Boțra, și în ziua aceea inima vitejilor Edomului este ca inima unei femei în durerile nașterii." 23. Asupra Damascului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85098_a_85885]
-
care a luat-o Domnul împotriva Babilonului, și planurile pe care le-a făcut El împotriva țării Haldeilor! Cu adevărat, îi vor tîrî ca pe niște oi slabe, cu adevărat, le vor pustii locuința. 46. De strigătul luării Babilonului se cutremură pămîntul, și se aude un strigăt de durere printre neamuri." $51 1. Așa vorbește Domnul: "Iată, ridic împotriva Babilonului și împotriva locuitorilor Haldeii, un vînt nimicitor. 2. Trimit împotriva Babilonului niște vînturători care-l vor vîntura, și-i vor goli
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85098_a_85885]
-
căpetenii de oaste împotriva lui! Faceți să înainteze caii ca niște lăcuste zbîrlite! 28. Pregătiți împotriva lui pe neamuri, pe împărații Mediei, pe cîrmuitorii lui și pe toate căpeteniile lui, toată țara de sub stăpînirea lor! 29. Se clatină pămîntul, se cutremură, căci planul Domnului împotriva Babilonului se împlinește și El va face din țara Babilonului un pustiu nelocuit. 30. Vitejii Babilonului nu mai luptă, ci stau în cetățui; puterea le este sleită, și au ajuns ca niște femei. Vrăjmașii pun foc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85098_a_85885]
-
se minuneze și, eventual, să se bucure, meșteșugarul nostru se uită în zare după aeroplan, fluieră a pagubă și conchide: "Toate-s nimica". Astfel e jocul de-a cuvintele în poezia lui Emil Botta. În loc să-l bucure frumusețea mirajului, îl cutremură pericolul nebuniei, adică al glisării într-un absolut al gesturilor fără consistență. Și atunci, din spirit de conservare, își creează un metalimbaj ce îl oglindește pe primul, cu dorința perfidă de a-l anula; un joc de-a capul și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1504_a_2802]
-
comparație, doar o utopie. Atât timp cât actorul nu o privește, ea dispare. Personajul grotesc și trist de pe scenă depinde de o lume pe care nu și-o dorește. Efortul lui este acela de a-și câștiga independența față de ea. Se simte cutremurat de singurătate, dar își dorește să fie mult mai singur. Tirania iluziei, dominația noii lumi create prin reverberări spațiale, prin jocuri de lumini și confeti se dovedește a fi mai puternică decât legătura, atât de problematică și fragilă, cu universul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1504_a_2802]
-
cuvinte, Încercare zadarnică. Capul Îi vâjia, iar câteva momente avu senzația unor unor stupide „Halucinații!!”. Muncitorii Împreună cu șeful lor de echipă aveau mâinile deosebit de lungi, În timp ce fiecare mișcare a lor era făcută cu Încetinitorul...! În ce privește figurile lor, Tony Pavone se cutremură. Luaseră forme unele mai hidoase, mai Înfricoșetoare și mai diforme decât celelalte, Într-o așa manieră Încât, se socoti pierdut În imensitatea nebuloasă, aparținând unei alte lumi...!!! Închise ochii și-i deschise. Oamenii erau aceeași cum Îi știa din todeauna
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
Petron”. „Aceste lacuri Îmi aparțin...” - interveni moșierul. Sunt deosebit de bogate În toate varietățile de pește, iar În partea de Sud a lacului Vegorrites, am reușit o imensă crescătorie de pește crap...!” În momentul când Tony Pavone auzi cuvântul „Pește”, se cutremură de groază. Amintirea suferințelor, a „Dansului Morții”, În care timp de douăzeci și patru de ore aproape părăsise această lume, Îi produse o sudoare rece pe șira spinării, și o vizibilă paloare a feții. Se strădui totuși să fie atent. Anteprenorul interveni
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
mort, visânduse În viață...!! Vederea Încă Îi era extrem de tulbure, iar locul unde se afla evident părea ostil. Concentrându-și memoria, revăzu imaginea uriașului carnivor preistoric cu enorma lui gură deschisă năpustindu-se asupra lui, Încercând să recapituleze situația. Se cutremură de groză la gândul incontestabil, acum se află În burta hidosului Înfometat care desigur, Îl Înghițise fără al mai trece prin măsele!! De regulă niciodată nu purta un cuțit ori altă armă În caz de pericol, iar În prezent regreta
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]