5,033 matches
-
tu ești?/ și mi-a răspuns: eu sunt!” Exasperat de amprenta telurică a condiției umane, într-o lume în care perfecțiunea și concretul senzorial se exclud reciproc, poetul închipuie ca refugiu împotriva angoasei existențiale un tărâm fabulos, Baaadul, locul „transcendenței desăvârșite a morții”, în care devenirea este abolită. În cetatea imaginată, poetul nu este de găsit nici printre vii, nici printre morți, pentru că Baaadul este, asemenea limbului dantesc, un spațiu nespațial: „!La Baaad să nu mă cauți/ printre acei care mănâncă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287648_a_288977]
-
și-n același timp efectuează o deplasare în raport cu stelele apropiate. Masa sistemului planetar - mai bine de 99% este monopolizată de Soare. Știați că ... undele sonore au nevoie de un mediu pentru a se propaga ? În spațiul cosmic este o liniște desăvârșită, deoarece nu există atmosferă prin care să se propage undele; undele luminoase se propagă în spațiul cosmic? în spațiul cosmic este întuneric pentru că este vid ? Nu avem atmosferă care să reflecte lumina de la stele. 4.2 Scurt istoric asupra Sistemului
De la Macro la Microunivers by Irina Frunză () [Corola-publishinghouse/Science/779_a_1755]
-
104 Asumarea modelului francez s-a făcut într-o manieră conștientă, dovadă fiind numeroasele poetici care reiau principiile atât de clar exprimate de Boileau. Dintre acestea, mai importante ar fi Eseul asupra criticii a lui Alexander Pope, Despre poezia italiană desăvârșită, scrisă de Ludovico Antonio Muratori, Încercare a unei arte poetice critice a lui Johann Cristoph Gottsched sau Poetica lui Ignacio de Luzán. Aceste texte, care vor fi analizate pe larg în cursul capitolului de față, reprezintă punctul central al neoclasicismelor
[Corola-publishinghouse/Science/1558_a_2856]
-
cred și voi crede întotdeauna că Parisul este mai presus de Atena în privința tragediilor și a comediilor.[...] Vă spun, fără nici o teamă, că toate tragediile grecești mi se par niște lucrări de școlar pe lângă înălțătoarele scene din Corneille și tragediile desăvârșite ale lui Racine."133 nota în aceeași scrisoare către Horace Walpole menționată mai sus, adăugând totodată în această direcție: Cred că pot demonstra că în Paris sunt mult mai mulți oameni de gust decât la Atena [...] la Atena poporul de
[Corola-publishinghouse/Science/1558_a_2856]
-
reacție contrară la influența acestui clasicism și a criticii franceze, manifestată prin voci vehemente precum cea a lui Lessing, a putut literatura germană modernă să se regăsească 177, constrângerea lui Gottsched pregătind de fapt înflorirea. III.5. Despre poezia italiană desăvârșită Acesta reprezintă titlul celui mai important tratat de poetică scris în limba italiană la începutul secolului al XVIII-lea. Autorul său este Antonio Ludovico Muratori, personalitate marcantă a epocii prin erudiția de care dădea dovadă, dar și prin eforturile sale
[Corola-publishinghouse/Science/1558_a_2856]
-
II.6. Epilogul britanic 53 II.7. Concluzii 57 III. Neoclasicismul secolului al XVIII-lea 59 III.1. Contextul general 59 III.2. Voltaire 68 III.3. Experiențele estetice britanice 75 III.4. Gottsched 90 III.5. Despre poezia italiană desăvârșită 93 III.6. Ignacio de Luzán 95 III.7. Concluzii 97 IV. Neoclasicismul pașoptiștilor români 99 IV.1. Coordonatele epocii pașoptiste. Ambivalența clasic-romantic 99 IV.2. Gheorghe Asachi 107 IV.3. Grigore Alexandrescu 109 IV.4. Ion Heliade Rădulescu 111
[Corola-publishinghouse/Science/1558_a_2856]
-
puncte esențiale, care demonstrează, implicit, de ce invazia romanului polițist american a scos în evidență precaritatea stilistică, uscăciunea lingvistică și infantilismul cultural al literaturii detectivistice britanice: din cauza absenței legăturii organice dintre limbaj și conținut. Solemnitatea, eleganța, conotația socială a englezei împiedică desăvârșita conectare a temei la uneltele lingvistice. Prima - și esențiala - constatare a lui Raymond Chandler privește o subtilitate neobservată decât de un practician al scrisului: fluiditatea. Engleza americană e o limbă la fel de maleabilă ca engleza din vremea lui Shakespeare, un idiom
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
la uneltele lingvistice. Prima - și esențiala - constatare a lui Raymond Chandler privește o subtilitate neobservată decât de un practician al scrisului: fluiditatea. Engleza americană e o limbă la fel de maleabilă ca engleza din vremea lui Shakespeare, un idiom de o versatilitate desăvârșită, care acceptă cu ușurință cuvinte noi, sensuri noi pentru cuvinte vechi, împrumutând după bunul-plac și cu ușurință din practica altor limbi (Chandler, 2000, p. 35). Într-adevăr, capacitatea de a compune și recompune cuvintele (în stilul germanei) a devenit una
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
autorului: Nu am nici o ezitare să-mi pun în joc reputația literară pe care o am acum sau o voi avea vreodată și să mizez pe viitorul literar al acestui scriitor. Fiecare rând al lui Chandler e compus cu un desăvârșit control al artei scriitoricești (MacShane, 1976, p. 89). (Ca informație pur anecdotică, numele lui Morton Thompson - altminteri un jurnalist, romancier și scenarist de oarecare notorietate în anii ’40-’50 - a rămas în amintirea urmașilor mai ales ca autor al unei
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
și amanți de teapa lui Chris Lavery. Înarmat cu aceste informații, Marlowe decide că următoarea lui escală va fi locuința recentului amant. Imagine clasică a gigoloului, Lavery e un amestec de cinism și bădărănie. Frumusețea fizică e dublată de un desăvârșit egoism și de un înspăimântător dispreț față de morală. Printre minciuni și refuzul de a admite evidențele, Marlowe distinge, totuși, o geană de adevăr: Lavery n-a fost în Mexic cu Crystal. Asta nu înseamnă că el nu a fost în
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
cărțile și-mi servi o chintă roială de pică, la popă. - Sunt mai puțin primejdios cu un Steinway, zise el. În acest scurt capitol - inutil și emfatic, după părerea unor comentatori - putem descifra secretul scriiturii lui Chandler, născută dintr-o desăvârșită artă a contrapunctului. Polițistul-prestidigitator este un personaj plin de secrete și previzibil, totodată, așa cum sunt mulți dintre „ciudații” întâlniți de Marlowe. Strania pereche unchi-nepot, gorila Toad și pistolarul oligofren Alfred, trec la fel de meteoric - și memorabil - prin existența lui Marlowe doar
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
pe loc și mă privea cu țigara în mână. Nu se mișcă și nici nu făcu vreun gest când mi-am întors capul spre el. Stătea neclintit. Nemișcat. Marile calități ale romanului trebuie căutate în astfel de stampe de o desăvârșită eleganță literară. Retras la o semidistanță convenabilă, Marlowe se rezumă la postura observatorului obiectiv al universului pe care nu-l mai suportă. Nu simte nevoia nici să facă dreptate, nici să pedepsească vinovații, nici să-și dovedească inteligența. Singurul lucru
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
destul de mult de când se întorsese acasă și se certaseră. S-a împiedicat și a căzut peste pat. Am intrat în cameră și am văzut-o încercând să-i pună corsetul la loc. Dar era deja mort. Deși narată cu o desăvârșită obiectivitate, scena lasă loc speculațiilor. Cumberland nu pare să omită argumentele în defavoarea fiului său, dar întrebările se ridică de la sine: și-a ucis Betty soțul sau, dimpotrivă, a încercat să-l salveze? În oricare dintre situații, e limpede că are
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
Și totuși, o anumită inconsistență în construirea personajelor, diluarea acțiunii, mutată dintr-un loc în altul (din Los Angeles în Esmeralda), imprecizia în conturarea tramei încurajează speculațiile conform cărora Chandler n-ar mai fi avut energia necesară pentru un control desăvârșit al textului. Acestor imputări - nu lipsite de îndreptățire - li s-ar putea răspunde că, în schimb, a mizat pe o savantă tehnică a amânării. Neavând probe, Marlowe își folosește intuiția. Relația cu Eleanor King este, din acest motiv, ambiguă și
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
anterioritatea "Orientului Latin"29 cu privire la originea Adunărilor reprezentative ale stărilor privilegiate? Pornind de la studiile lui Nicolae Iorga 30, care aprecia că Așezămintele regatului Ierusalim evidențiază nu doar o sinteză a obiceiurilor feudale din țările Europei creștine, "alcătuind sistemul cel mai desăvârșit al drepturilor și îndatoririlor de vasalitate și de feudă", Gh. I. Brătianu aduce în discuție precedentul creat de existența Așezămintelor (Cutumelor) din care s-a inspirat Occidentul în organizarea Adunărilor de stări, acordând o atenție specială Magnei Charta din 121531
Europa monarhiei stărilor by Gheorghe Bichicean [Corola-publishinghouse/Science/1436_a_2678]
-
București, 1988. 17 Politica, I, C. I, § 10. Lucrarea a fost tradusă din limba greacă în 1260, la insistențele lui Toma d'Aquino. 18 Lucrarea sa de referință De regno este considerată de mulți autori ca fiind "expresia cea mai desăvârșită a artei guvernării în Evul Mediu". Etienne Gilson, Tomismul, Humanitas, București, 2002, p. 540-542. Pentru o analiză critică a operei lui Toma d'Aquino cu privire la artele guvernării, a se vedea: M. Senellart, op. cit., pp. 157-175. 19 Gh. I. Brătianu, op. cit
Europa monarhiei stărilor by Gheorghe Bichicean [Corola-publishinghouse/Science/1436_a_2678]
-
JAR ȘI SLOVĂ, publicație apărută la Târgu Mureș, lunar, din aprilie până în octombrie 1937, sub conducerea unui comitet. Redactor este Vasile Netea. Revistă tradiționalistă, J. și s., care continuă „Clipa” (1936-1937), are drept scop lupta „pentru triumful desăvârșit al ideii naționale, pentru realizarea ei în literatura și arta noastră, în cultura și filosofia noastră”. În articolul-program, La plecarea noastră, Vasile Netea afirmă: „Deviza veche a lui Alexandru Papiu-Ilarian, fiu al acestor meleaguri, «Cultura, numai cultura va scăpa pe
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287666_a_288995]
-
Școlar „Vasile Pavelcu” Iași Îmi amintesc, cu deosebit respect, anii și Întâmplările rostuite de timp, alături de regretatul nostru profesor, Virgil Florea. Întâmplarea mă adusese În umbra lui unde aveam să deslușesc tainele lumii nevorbite, a cuvântului neauzit. Cu un tact desăvârșit, cu măiestria pedagogului de altadată și toate la un loc Îmbracate În aura profesionalismului, domnul profesor Florea Virgil Își punea, de aceasta dată, la o vârstă Înaintată, sufletul, zâmbetul, răbdarea, experiența anilor de dascăl, la picioarele unor micuți frumoși, plângăcioși
Ad-Studium Nr.1 2 by Ana Rotaru [Corola-publishinghouse/Science/786_a_1745]
-
plan diabolic a fost nevoie de multă jertfă. Primul care S‐a jertfit a fost Domnul Iisus Hristos, care ne‐a dat cea mai bună pildă de credință și curaj. De fapt întreaga viață pământească a Mântuitorului este un model desăvârșit de credință pe care ar trebui să‐l urmăm cu toții. Hristos a pătimit, S‐a Răstignit, S‐ a Îngropat, a Înviat și S‐a Înălțat la cer din iubire, pentru ca noi să avem viață veșnică, să ne mântuim. Pentru câte
INVATATURI NECESARE UNUI BUN CRESTIN by Stefan MAXIM () [Corola-publishinghouse/Science/538_a_853]
-
măiestrie în meseria lor prin învățătură. Pentru formarea armoniei dintre mișcare și muzică astăzi nu ne mai putem rezuma la instincte. Sunt necesare cunoștințe muzicale concrete, în special din domeniul alcătuirii exercițiilor la sol. Muzica este modalitatea artistică cea mai desăvârșită prin care omul își exprimă sentimente, trăiri și stări sufletești. La auzul muzicii omul reacționează involuntar - prin marcarea tactului cu piciorul, bătaia palmelor, mișcarea ritmică a capului etc. Când forma de manifestare a reacției este mișcarea, mai ales mișcarea cu
Aspecte teoretice privind pregatirea asrtistica in gimnastica artistica feminina by LIUȘNEA DIANA NICOLETA () [Corola-publishinghouse/Science/1673_a_2936]
-
realitatea însăși; altfel, arta ar copia realitatea. Lumea „ficțiunilor ideale” îl ridică pe cititor deasupra intereselor cotidiene, egoiste și îl determină să se uite pe sine ca individ. Pentru a atinge acest scop, artistul trebuie să fie de o sinceritate desăvârșită și să ocolească imitația. Aceasta din urmă este un principiu distructiv cu atât mai primejdios, cu cât duce la neglijarea individualității naționale a poporului din care face parte artistul. Specia literară cea mai aptă de a releva specificul național i
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287962_a_289291]
-
în februarie, același an). Conflictul nu mai e, ca în Sanda, între două mentalități și două feluri de a fi, ci se produce în cugetul personajului principal, medicul Dinu Mureș. Specializat în boli nervoase, el se comportă ca un profesionist desăvârșit, refuzând compromisurile și practicând, în relațiile cu pacienții, un stil de rece probitate. Echilibrul lui se năruie pe măsură ce îl acaparează obsesia că ar putea moșteni „stigmatul” nebuniei, de care suferiseră tatăl și bunicul lui. Omul de știință atât de stăpân
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287033_a_288362]
-
saturniană, celălalt, creatorul lumii vizibile și Suflet al Lumii, este divinitatea mînioasă a Vechiului Testament 92. O cosmologie În două faze presupune o antropologie În două faze: „Adam a fost creat cu două trupuri. Unul este trup de lumină, imagine desăvîrșită a formei omenești figurate din veșnicie de către Înțelepciune și pe care l-a avut cîndva și Lucifer. Celălalt este un trup de Întuneric, după chipul spiritului acestei lumi, spiritul macrocosmosului”93. Böhme reprezintă o verigă importantă dintr-o teorie care
[Corola-publishinghouse/Science/1867_a_3192]
-
ci numai, ar fi spus Aristotel, posibil), sau este în același timp adevărat și fals: el este dincolo sau dincoace de adevărat și de fals, iar contractul paradoxal de iresponsabilitate reciprocă pe care îl face cu receptorul său este o desăvârșită problemă a faimoasei dezinteresări estetice"44. În textul polemic, fenomenul "fictivizării" apare, cel mai adesea, sub forma enunțului ironic, ca modalitate fundamentală a ocurenței ludicului într-un gen considerat, ab initio, non-ficțional. Asupra acestui aspect vom reveni însă cu detalii
by Minodora Sălcudean [Corola-publishinghouse/Science/1086_a_2594]
-
Cu propriile-i cuvinte, visul ar fi compatibil cu anumite convenții. Pentru că poetul oniric nu descrie visul, el nu se lasă stăpânit de halucinații ci, folosind legile visului, creează o operă de artă lucidă, cu atât mai lucidă și mai desăvârșită cu cât se apropie mai mult de vis (...). Creația literară onirică, la fel cu cea picturală conchidea Dimov -, nu este un decalc, filmarea unui vis (ne-am afla atunci în fața unui naturalism à rebours) ci dimpotrivă, investigarea imaginii reale cu
[Corola-publishinghouse/Science/1545_a_2843]