1,897 matches
-
1925 au fost prezentate diverse evenimente legate de viața diecezei, de comunitatea catolică din România și cea din străinătate, precum: publicarea Bulei Papale de numire a lui Alexandru Th. Cisar în funcția de arhiepiscop de București 457, începutul construcției Palatului Episcopal 458, instaurarea Monseniorul Auner în funcția de promotor apostolic la data de 30 ianuarie 1927459. Pe parcursul anilor 20, în paginile revistei au apărut o serie de articole referitoare la lupta ideologică și culturală purtată de unele dintre curentele teologice ale
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
Wetze. S-a intrat în cea de-a treia perioadă a apariției revistei. Publicația a trecut sub patronajul Diecezei de Timișoara. În această perioadă, revista a apărut însoțită de suplimentul Das Herz (Inima). Redacția a rămas la București, în Palatul Episcopal. În ciuda tuturor adversităților, publicația-numită mai nou Bukarester sonnatagsblatt a continuat să apară până în anul 1942, când, din pricina războiului, a dispărut. Jugendfreund După război, presa catolică s-a dezvoltat, diversificându-se și specializându-se. În 1921 a apărut o revistă dedicată
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
bisericile și parohiile acestora. Școlile și institutele catolice au fost reamenajate ca spitale și au fost rechiziționate de statul român ca bunuri ale "dușmanului"519, atitudine față de care episcopul Netzhammer a protestat în numeroase rânduri. A fost percheziționat și Spitalul episcopal, sub pretextul găsirii unui eventual telegraf fără fir. După intrarea trupelor germane în București și refugiul guvernului român la Iași, situația s-a schimbat: școlile catolice germane din București și-au reluat parțial activitatea, iar preoții arestați s-au întors
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
numit director al "Școlii Sf. Andrei" din capitală. În această funcție a stat până în momentul numirii sale ca episcop de Iași, la 22 aprilie 1920. Consacrarea s-a realizat în catedrala din București, la 15 august 1920. Instalarea în scaunul episcopal din Iași a avut loc la data de 22 august 1920550. În perioada cât a fost episcop de Iași, Cisar a luptat pentru redeschiderea cursurilor la seminarul diecezan (întrerupte în perioada războiului). În timpul pastorației sale a încorporat în teritoriile diecezei
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
cronica vizitelor canonice ale episcopului Mihai Robu, relatări privind sfințirea de biserici și diferite alte corespondențe de actualitate, prezentări ale ultimelor apariții editoriale la Editura "Presa Bună" și "Serafica"; a promovat-o pe aceasta din urmă în calitatea de secretar episcopal, pe când îl însoțea pe episcopul Mihai Robu în satele catolice din Moldova, cu ocazia vizitelor canonice. El a recomandat parohilor și credincioșilor să sprijine presa catolică. Ca publicist, s-a făcut remarcat prin seria de articole publicate ani de-a
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
este întru totul de acord cu unirea forțelor, dar crede că sunt câteva îndoieli în ceea ce privește cooperarea episcopilor uniți din Transilvania, ba chiar și a latinilor din vechiul regat"876. În încheierea scrisorii, Gabor și-a exprimat nerăbdarea în privința organizării conferinței episcopale ce urma să trateze problema presei catolice (care însă nu s-a mai realizat). El și-a exprimat speranța privind înnoirea presei din Transilvania și a menționat progresele făcute de publicațiile Cultura creștină, Unirea (din Blaj) și Sionul românesc (din
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
în promovarea publicațiilor catolice din România. Contribuția sa a fost esențială pentru înființarea acestui institut. Anton Gabor s-a născut la Tămășeni în județul Neamț, în ziua de 6 iunie 1883. În 1896 și-a început studiile teologice în Seminarul episcopal din Iași, iar în 1906 a fost trimis pentru continuarea studiilor în Germania, la Innsbruck. A fost sfințit preot în anul 1908, dar și-a continuat formarea în străinătate până în anul 1911, obținând doctoratul în teologie, după care s-a
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
în România, a fost numit profesor la Seminarul din Iași, post la care a renunțat doar în perioada Primului Război Mondial, când a administrat parohia Valea Seacă (Bacău). A fost preot spiritual și capelan la Institutul Notre-Dame de Sion (și director), delegat episcopal, administrator al comunităților din Fălticeni și Pașcani.Cele mai importante funcții pe care le-a deținut au fost cea de redactor al publicațiilor Lumina creștinului (timp de 23 de ani, până la moartea sa) și Sentinela catolică și cea de director
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
240.000 lei) dar au venit și din partea mai multor familii catolice din Iași, Huși, Luizi Călugăra, Gherăiești etc.982. La data de 17 mai 1926 au început lucrările de construcție a clădirii din strada Ștefan cel Mare (lângă Palatul Episcopal) destinate tipografiei. Pentru cumpărarea tipografiei și construirea sediului a fost constituit un comitet de inițiativă, din care făceau parte: episcopul Mihai Robu, mons. Anton Gabor, pr. Gheorghe Peț, pr. Bruno Falewski, pr. Dumitru Romila, pr. Dumitru Andrieș, pr. Iosif Ghiuzan
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
față de alte domenii importante, precum medicina sau politica. Și în aceste medii existau asociații catolice, însă Magisteriul nu făcea o analiză amplă a profesiei în sine; atenționările sale vizau chestiuni morale sau doctrinare, întâlnite în articolele de presă. La întrunirile episcopale s-au stabilit norme de conduită pentru ziariștii și scriitorii catolici, însă dintr-o perspectivă morală 1024. În secolul al XX-lea, importanța mijloacelor media a devenit tot mai evidentă, motiv pentru care imixtiunile pontificale s-au înmulțit, ajungându-se
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
ne referim la România lui Cuza) a fost fără îndoială Monseniorul Anton Gabor (practic artizanul presei catolice din Moldova). S-a născut la Tămășeni, județul Neamț, în ziua de 6 iunie 1883. În 1896 își începe studiile teologice în Seminarul episcopal din Iași, iar în 1906 a fost trimis pentru continuarea studiilor în Germania, la Innsbruck. A fost sfințit preot în anul 1908, însă studiile în străinătate le-a continuat până în anul 1911, obținând doctoratul în teologie, după care se întoarce
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
o parte din ea, ajungi În cele din urmă să o pierzi cu totul. Cu patru secole În urmă, regele Iacob I din dinastia Stuart era conștient de acest lucru - de unde refuzul tăios adresat prezbiterienilor scoțieni care protestau Împotriva puterii episcopale: „Unde nu există episcop, nu există rege”. Gorbaciov și revoluția sa controlată au fost În final măturați de amploarea contradicțiilor pe care le-au generat. Privind În urmă, el observa cu oarecare regret: „Este normal să mă mâhnească faptul că
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
20, aparținem unei civilizații în care una dintre condițiile pentru a fi o bună gazdă este aceea de a oferi un vin bun. În trecut, când burghezia nu avea încă influență, regele și înaltele fețe stăteau de obicei în casa episcopală când se opreau în oraș, iar vinul necesar pentru a-i trata pe aceștia cum se cuvine provenea din beciul episcopului 21. Ca mulțumire pentru ospitalitatea lui, oaspeții plini de recunoștință îi ofereau episcopului diverse daruri. Această recunoștință se putea
by JEAN-FRANÇOIS GAUTIER [Corola-publishinghouse/Science/973_a_2481]
-
-i trata pe aceștia cum se cuvine provenea din beciul episcopului 21. Ca mulțumire pentru ospitalitatea lui, oaspeții plini de recunoștință îi ofereau episcopului diverse daruri. Această recunoștință se putea materializa prin oferirea unui teren care să înlesnească extinderea podgoriei episcopale, sau putea fi chiar concesionarea unui drept care să faciliteze circulația și comerțul vinicol. Prim personaj al orașului, episcopul, era bineînțeles considerat a fi pater vinearum (părintele podgoriilor). Acestuia îi revenea datoria și în același timp onoarea de a planta și
by JEAN-FRANÇOIS GAUTIER [Corola-publishinghouse/Science/973_a_2481]
-
unui drept care să faciliteze circulația și comerțul vinicol. Prim personaj al orașului, episcopul, era bineînțeles considerat a fi pater vinearum (părintele podgoriilor). Acestuia îi revenea datoria și în același timp onoarea de a planta și de a exploata personal podgoria episcopală. Ca și în cazul episcopilor, și în baza aceluiași temei, călugării trebuiau să se asigure că nu le lipsește vinul și că acesta este de calitate 22. Venind din Egipt la sfârșitul secolului al IV-lea, călugării (termen care provine
by JEAN-FRANÇOIS GAUTIER [Corola-publishinghouse/Science/973_a_2481]
-
care îl izolează de lumea exterioară, prevăzut cu o glugă care îi este ca o mică chilie. Urmând dispozițiile Conciliului de la Aix-la-Chapelle din anul 816, care încurajau viticultura ecleziastică, podgoriile franceze sunt de obicei rezultatul unei alăturări între o reședință episcopală (uneori aleasă în funcție de calitatea terenului) și un curs de apă navigabil (cum este cazul celor de la Bordeaux, Lyon și Paris), pentru că, așa cum bine se spune într-un proverb viticol francez, "podgoria trebuie să cunoască fluviul 26". Extinderea podgoriilor a fost
by JEAN-FRANÇOIS GAUTIER [Corola-publishinghouse/Science/973_a_2481]
-
lui sunt numai pe jumătate nuduri, dacă se poate zice astfel și se poate, căci ele au discreția și distincția care le fac să pară voalate. Se petrece invers cu domnul Pallady ceea ce se întâmplă cu bestialitatea, care, îmbrăcată împărătește episcopal, evocă senzații libidinoase și năravuri. Se cunoaște că femeile domnului Pallady ar putea scoborî prea bine din cadrul lor în lume; cu bumbul țâței sâmburiu ca ametistele, cu floarea de crin ridicată către șolduri, concavitatea diafană a pântecului modelat frumos, proeminențele
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
pus din nou stăpânire pe gândirea politică a cărturarilor ardeleni care i-au urmat episcopului Klein în perioada postiosefină a restituțiilor privilegiale. Acțiunea românească este reluată un an mai târziu, prin adresarea Supplex-ului din 30 martie 1792 purtând semnăturile capilor episcopali ai națiunii valahe, Ioan Bob și Gherasim Adamovici. Reiterând argumentele istorice deja forjate ale priorității, continuității, egalității originale, precum și cele moderne ale numărului majoritar de locuitori, Suplica din 1792 combate în 17 puncte concluziile Dietei care respingeau categoric pretențiile ridicate
Memoria naţională românească. Facerea şi prefacerile discursive ale trecutului naţional by MIHAI STELIAN RUSU () [Corola-publishinghouse/Science/1000_a_2508]
-
mai precaută atât cu privire la vechimea creștinismului la români, cât și în privința apostolatului românesc. Din sursă iradiantă a creștinismului, românii sunt redefiniți ca receptori. Masificarea creștinismului în teritoriul Daciei Traiane este datată ca survenind după reforma constantiniană, acesta pătrunzând din centrele episcopale de la sud de Dunăre începând cu secolele IV și V (Floru, 1923, p. 27). În elaboratul istoriografic al aripii naționalismului de esență tare al interbelicului, un loc central în ocupă teza supraviețuirii românității prin religie. Rămași complet descoperiți pe plan
Memoria naţională românească. Facerea şi prefacerile discursive ale trecutului naţional by MIHAI STELIAN RUSU () [Corola-publishinghouse/Science/1000_a_2508]
-
Gonța. El nu vede după „întemeierea statului feudal ca și mai târziu decât: 1- sate puse sub administrația ocoalelor domnești; 2- sate încredințate boierilor, indiferent dacă boierii sunt pani sau simpli slugi, puse sub administrația ținuturilor; 3- sate mănăstirești sau episcopale și; 4 - slobozii, numai mănăstirești, la început, în secolul al XIV-lea și abia mai târziu și boierești, către sfârșitul celui de-al XVI-lea și în secolele următoare”. Autorul citat nu acceptă existența satelor libere, de genul celor considerate
Umbrărești : vatră milenară de istorie by Ion T. SION () [Corola-publishinghouse/Science/101010_a_102302]
-
urmarea dispozițiilor date în acest sens preoților de la sate de către autoritățile superioare de stat și de la Episcopie. Pentru zona noastră restricția poartă semnătura episcopului de Roman, de care depindeau la vremea respectivă parohiile din județul Tecuci. Iată ce cuprindea enciclica episcopală adresată protopopilor de la județe: „aflăm că în câteva județe unii săteni purced cu duhul răzvrătirii și să înfăptuiască grave neorânduieli care turbură ordinea și siguranța publică. Ca să nu înceapă duhul acesta și în eparhia noastră, puneți preoților în vedere să
Umbrărești : vatră milenară de istorie by Ion T. SION () [Corola-publishinghouse/Science/101010_a_102302]
-
Maicii Domnului k)10. Biserica Radna Orașul Lipova, localitatea Radna Arad k)11. Biserica Sfântul Gheorghe Municipiul Pitești Argeș k)12. Ansamblul Mănăstirii Municipiul Câmpulung Argeș Negru Vodă k)13. Biserica Sfântul Nicolae Municipiul Curtea de Argeș Argeș (Domnească) k)14. Biserica Episcopală Municipiul Curtea de Argeș Argeș a Mănăstirii Argeșului k)15. Ansamblul fostei Comuna Aninoasa, satul Aninoasa Argeș Mânăstiri Aninoasa k)16. Fosta Mănăstire Tutana Comuna Băiculești, satul Tutana Argeș k)17. Fosta Mănăstire Valea Comuna Țițești, Argeș satul Valea Mănăstirii k)18
EUR-Lex () [Corola-website/Law/275089_a_276418]