6,028 matches
-
unei prepoziții: de, la, lângă, peste: „Sunt zece la număr Și, umăr de umăr, Se duc, câte doi, în coșciuge.” (T. Arghezi, 139) • constituite dintr-un substantiv determinat de un atribut esențial pentru planul semantic al circumstanțialului: „Nu glumesc deloc! Exclamă însă dl. Culala cu o ironie împrăștiată.” (M. Preda, Cel mai iubit..., III, 178) • constituite pe baza pronumelui nehotărât unul (una): „... Făcuseră parte, pe rând, din nu știu câte plutoane, decimate, unul după altul, până în iulie...” (M. Eliade, Dionis, 396) • comparații stilistice
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
arată în Macbeth: Then comes my fit again 950. Simptomele emoționale și cognitive ale Regelui Lear au fost studiate și de Sigmund Freud, descoperindu-se variate aspecte de modificare ale personalității acestuia: manie. Depresie, delir, psihoză etc. Cât de frumos exclamă însuși personajul: the tempest in my mind/ Doth from my senses take all feelings else/ Save what beats there 951. Perioade de luciditate alternează cu momente de confuzie și imposibilitatea orientării spațiale și temporale. Fluctuația cunoașterii denotă demență. Dar medicii
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
o păstrează. Dincolo de nebunie aparentă, memoria e o stare de grație amintind voioșia clipelor de altădată, epurată de orice urmă de păcat (nu e decât mizeria pe care omul luminat o poate privi în sine). Poate că de aceea sfinții exclamau: „Sunt cel mai păcătos dintre oameni” și nimeni nu înțelegea o iotă din ceea ce auzea. Noi suntem după maștile de sticlă și nu vedem petele de praf care se așază cu anii poate că din cauza aceasta oamenii capătă cearcane și
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
orbitoare [...]. Când zări de departe umbra deasă a nucilor, simți cum începe să-i bată inima și grăbi ușor pasul.” Ultimul semn al realului pe care îl lasă în urmă, „tramvaiul gemând metalic”, se depărtează; hotărârea este luată: „Prea târziu! exclamă. Prea tarziu!”. Grădina este un loc magic, este spațiul de trecere în ireal, o poartă a irealului, păzită de semne magice, cum se mai întâlnesc și în alte nuvele: o fântână sau muntele, în Pe strada Mântuleasa, marea, în Un
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
a celei clasice”<ref id=”12”>Marin Popa, Călătoriile epocii romantice, Editura Univers, București, 1972</ref>. De alungul călătoriilor el devine un contemplator cinic și umoristic al clipelor ce i se perindau de-a lungul spectacolelor vieții. Contemplând clipa, Faust exclamă: „Rămâi, ești prea de tot frumoasă!”. Însă clipa nu putea fi oprită în loc deși Faust pare că ajunsese la punctul suprem al înnobilării firii sale setoase de universalizare. Invocarea Elenei va limpezi semnificațiile Frumosului etern și va dura cât spiritul
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
cei cu adevărat înstăriți și foarte bine poziționați, își permiteau să consume, adică să fumeze moneda și dacă intrai într-o încăpere, chiar mai spațioasă, în care cineva aprindea o țigară Kent, îți dădeai seama imediat. Aici se fumează Kent!", exclamau aprinzându-se toate beculețele sistemului nervos propriu. Moneda țigară era făcută să circule, să evalueze, să stingă obligații sau să creeze obligații. Uneori circula până când ambalajul său ajungea să se uzeze. Cei care știau asta se uitau cu grijă la
[Corola-publishinghouse/Science/84957_a_85742]
-
mai cred în democrație: „«Democrația», impudica metresă a finanței, nu poate să ne seducă oricâte farduri de retorică proastă și-ar așterne pe față.” Singura soluție întrezărită este regenerarea morală prin naționalism, prin „încadrarea perfectă în spiritul rasei noastre”, autorul exclamând în încheiere: „Vreți un «Program»? Nu avem! Vreți o energie morală ? Avem.” Atitudinea radical antiliberală a revistei e demonstrată de nenumăratele note și articole antiguvernamentale, ca și de polemicile susținute cu mult zel la rubrici ca „În capcană”, „Per pedes
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287433_a_288762]
-
Semnificativ este că mai mult de jumătate dintre membrii fondatori erau scriitori sau filologi. Însemnătatea care se acorda limbii române a fost evidențiată și cu prilejul inaugurării de cărturarii veniți la București din toate provinciile românești: „Limba ne unește, domnilor”, exclama Alexandru Roman, după cum V. A. Urechia ținea să precizeze: „limba împarte pururea soarta poporului.” La rândul său Timotei Cipariu afirma cu aceeași ocazie că noua instituție „va îngriji pentru conservarea unității limbii românești din toate provinciile locuite de români. Ea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285146_a_286475]
-
Cu alte cuvinte, iată cum instituțiile pot servi nu numai la aservirea individului, conform unui raționament mai vechi al lui Michel Foucault, ci și la împuternicirea sa. Lăsând în urmă aceste fapte istorice, la care tocmai m-am referit, dar exclamând, cum a procedat Kenneth Burke, într-un context pe care îl vom discuta împreună la un moment ulterior al acestui periplu în care ne-am angajat: "pentru numele lui Dumnezeu, (dacă tot le avem la îndemână - adăugirea mea) haideți să
[Corola-publishinghouse/Science/84943_a_85728]
-
nu ține seama de nici un fel de plan, necum de cutuma de a nu vorbi deloc într-o manieră lipsită de patriotism americanilor, a cărei încălcare, de către pastor, Black o numește "contravenție"126. Toate acestea îl determină pe profesor să exclame: "Dar la ce bun să continui? Discursul a avut un public virtual inexistent, așa că la ce bun să discut un solilocviu ascultat de trei persoane?"127. Și totuși, Edwin Black remarcă, alături de Edmund Wilson, faptul că discursul lui Chapman e
[Corola-publishinghouse/Science/84943_a_85728]
-
fost suficient de îndatoritor (helpful, în limba engleză) încât "să pună cărțile pe masă, cu fața în sus"341, astfel încât "palmele" sale se află, încă, la distanță de o privire de fiecare dintre noi, cei care îl citim. Prin urmare, exclamă criticul, "pentru numele lui Dumnezeu, să le examinăm!"342. Mein Kampf este "testamentul magiei naziste; magie crudă, însă eficientă"343. Poporul american, educat în spiritul pragmatismului, este dator, apreciază Burke, să cerceteze o astfel de ilustrare a "magiei", iar Mein
[Corola-publishinghouse/Science/84943_a_85728]
-
realizarea - adăugirea mea) relației dintre Reagan și publicul său"524. Prin urmare, narațiunea nu este un simplu instrument retoric util președintelui, ca oricărui orator, în vederea articulării discursive cât mai eficiente a ideilor sale: "Mesajul lui Reagan este o poveste"525, exclamă Lewis, convins. Astfel, continuă criticul, președintele american povestește continuu pentru "a își face cunoscute strategiile, pentru a oferi temei explicațiilor sale și pentru a inspira publicul, în timp ce dominanța narațiunii e de folos în a da seama de varietatea de reacții
[Corola-publishinghouse/Science/84943_a_85728]
-
cere 10000 de dolari.” Este mult mai puțin decât sperai. Ai fi fost dispus să dai până la 15000 de dolari. Deci prima ta reacție ar fi să accepți imediat, dar ești destul de deștept încât să pari Surprins (vezi Capitolul 3). Exclami „10000 de dolari! În nici un caz n-aș putea accepta așa ceva. E mult prea mult. Să fiu sincer, 8000 ar fi un preț acceptabil. Dacă sunt de acord cu 8000 de dolari spune-mi și mai vorbim.” Ziua următoare revine
[Corola-publishinghouse/Science/2304_a_3629]
-
o singură nară”. Toată cartea este un strigăt de suferință după „anii furați”, după jocul interminabil de-a compromisurile cu cenzura, cu Dulea, Suzana Gâdea și armata de gudurăi, cu „vizionări” și „comisii ideologice”. „A venit ceasul să rup pisica”, exclamă personajul când i se cenzurează filmul Croaziera. „Marele Timp al ruperii Marii Pisici”, exclamă el când este lăsat să concureze peste hotare: „Abia în momentele astea simți că ești de-aici și cari în spate, ca un melc blestemat, toți
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286683_a_288012]
-
jocul interminabil de-a compromisurile cu cenzura, cu Dulea, Suzana Gâdea și armata de gudurăi, cu „vizionări” și „comisii ideologice”. „A venit ceasul să rup pisica”, exclamă personajul când i se cenzurează filmul Croaziera. „Marele Timp al ruperii Marii Pisici”, exclamă el când este lăsat să concureze peste hotare: „Abia în momentele astea simți că ești de-aici și cari în spate, ca un melc blestemat, toți turcii, rușii, ceaușeștii, țiganii, toți minerii și hoții”. Odată cu Marilena și câteva voluptăți (1999
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286683_a_288012]
-
mea. La prima schimbare produsă pe iaht, dămi un telefon. -Așa voi face domnule profesor. Luminile candelabrului din tavan s-au stins, aprizându-se spontan lumânările din sfeșnicul de argint cu trei brațe. -Vă rog să păstrați liniștea. Nu comentați. Nu exclamați. Priviți totul în tăcere. Profesorul se așeză pe canapeaua albastră din încăpere, concentrându-se. Asistența privea uluită cum din corpul profesorului se desprinde clona acestuia, începând să leviteze spre tavanul salonului, după care survolând salonul ieși fulgerător prin sticla groasă
Infern in paradis by Gabriel Cristian () [Corola-publishinghouse/Science/1178_a_2136]
-
minunat îl toropește. Visă dealuri și dumbrăvi de aur, care dansau și i se închinau. Boierii și mitropolitul îi jurau mare credință și în fața sa îngenuncheau. Sfatul țării îl numi Domn. Petru când află, era după marele său vis și exclamă: -De mult așteptam aceasta ca să vie! Se îmbrăcă cu haine scumpe, cu slujitori, în faeton de gală, se îndrepta către cetatea de scaun. Când se sui în elegantul faeton, pescarul Vladimir prieten din fragedă pruncie strigă: -Domne ce facem cu
Infern in paradis by Gabriel Cristian () [Corola-publishinghouse/Science/1178_a_2136]
-
fac. Întâmplarea a făcut să treacă pe la noi chiar atunci asistenta de copii de la aceeași circă sanitară de care aparțineam și care ne cunoștea de mult timp. Eu i-am arătat rețeta, ea a citit-o atent iar apoi a exclamat: -„Apoi nu știe mama matale ce să-i facă băiatului, vă uitați în gura lu’ domn’ doctor!”. Și mama mea a știut ce să-i facă băiatului să-i trecă febra, gâtul și celelalte, fără să-i dăm atâtea medicamente
NU PUNE, DOAMNE, LACÃT GURII MELE by Servilia Oancea () [Corola-publishinghouse/Science/1835_a_3165]
-
alt țigănuș băgat și el la “pulitici” pentru că, jucându-se cu alți puradei pe lângă linia ferată, pusese la un semnal culoarea verde în locul culorii roșii și invers, recunoaște cizmele supraveghetorului. Un hohot de râs a izbucnit din piepturile deținuților, unii exclamând: “- Al dracu’ țigan ! I-a făcut-o lu’ nen-su ! “ Iar țigănușul a explicat furtul cizmelor prin faptul că, atunci când a fost prins, era desculț. Și pentru a fi sigur ca nu-i vor fi luate cizmele, în acea noapte cu
NU PUNE, DOAMNE, LACÃT GURII MELE by Servilia Oancea () [Corola-publishinghouse/Science/1835_a_3165]
-
trăi ceva fără îndoială legitim și totodată obscen. Nu izbuteam să delimitez cele două aspecte. Îți pândeam reacția, dar tu mergeai fără să spui nimic, înălțând la răstimpuri obrazul spre unduirea zăpezii. „Iată-i pe noii stăpâni ai țării!“ am exclamat în sfârșit, întorcându-mă spre gloata lor care intra în restaurant. Tăceai. Mergeam de-a lungul unei alei ce cobora pe lângă zidurile incintei, pe lângă turnurile având în creștet cristalele tulburi ale stelelor roșii. În fața tăcerii tale, mi-a venit chef
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
un aer atent și respectuos. Și vorbi fără să renunțe la expresia aceea, luând chiar o mutră de țăran obtuz, dar plin de bună-credință. — Să le predau sovietului? Păi cum puteam să le predau? Ar fi cea mai mare pungășie! exclamă el făcând-o pe cel cu onoarea ofensată. Activiștii schimbară între ei o privire, descumpăniți. Cum așa, o pungășie? Ce vrei să zici cu asta? se miră inspectorul, îngroșând notele metalice din voce. — Păi veniți să vă uitați, tovarășe inspector
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
se întâmpla să iau parte la acel soi de reuniuni tipic pariziene, nu era niciodată pentru a vorbi. Răspundeam invitației pentru că știam că în acea societate compozită exista șansa să dau peste un invitat care, aflând de unde eram, putea să exclame: „Ia te uită, nu mai târziu decât ieri am întâlnit-o, acasă la cutare, la Lisabona, pe compatrioata dumitale, cum o cheamă...“ Oricum, astfel îmi imaginam că-ți pot prinde umbra, c-o pot reține, c-o pot împresura pe
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
pompele filtrante... Era cu un cap mai înalt decât băștinașii care-l înconjurau cu respect și se uitau la el cum vorbește. De data asta, vacarmul lor a fost cel care ne-a împiedicat să înțelegem. M-am auzit atunci exclamând, încă străin parcă de mine însumi: — Fă-le mai întâi pe gărzile dumitale de corp să tacă! Te-am văzut zâmbind, mi-am dat seama de comica absurditate a situației, am râs și eu. Acel bodyguard îmi scăpase. Mai târziu
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
hârtia de la Jean-Luc, iar joi...“ În ghereta paznicului, televizorul clipea, transmițând ultimele minute ale unui meci. În picioare, în pragul ușii, omul avea un aer obosit și încă marcat de emoția spectacolului. „Patru la unu! N-am mai văzut așa ceva...“, exclamă el, remarcând privirea mea îndreptată spre ecran și neîndoindu-se nicicum că putea cineva să nu fie surprins de scor. Mi-am spus că meciul era difuzat în timpul proiectării filmului. La ieșire, s-a iscat o îmbulzeală, cea de la sfârșit
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
edificatoare În această privință. Sintagma dulceață de fragi din poemul: „dulceață de fragi - / prea puțin din mireasma / pădurii În zori”, poate fi Înțelească și la propriu, ca o denumire comună peste care poți trece cu ușurință doar lingîndu-ți degetele și exclamînd cu satisfacție suficientă: mmm, mmm, yam-yam!, dar și ca una care ascunde abil o antiteză simbolică. Înainte de a fi doar un substantiv comun, care numește o bunătate preparată de gospodine, dulceața numește o generalitate, o abstracție, Însușirea de a fi
Mulcom Picurând by Corneliu Traian Atanasiu () [Corola-publishinghouse/Science/1259_a_2200]