2,221 matches
-
chestie extrem de simplă. — Și tu chiar vrei s-o fac? — Cred că-i cel mai bun lucru pe care-l putem face. Dar nu vreau s-o faci dacă tu nu vrei cu adevărat. — Și dacă o fac, o să fii fericit și totul o să fie ca Înainte și o să mă iubești? Și acum te iubesc. Știi că te iubesc. — Știu. Dar dacă o fac, o să ți se pară din nou că-s drăguță când zic că unele lucruri arată ca elefanții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
cu o burtă mare, și care avea o grămadă de treburi. — Ar trebui să Încetezi cu asta, Billy, și să Începi un tratament. Dacă vrei, pot să-ți aranjez eu ceva. — Nu vreau nici un tratament. Sunt cât se poate de fericit. Toată viața am fost fericit. — De cât timp ești În halu’ ăsta? — Ce-ntrebare! spuse William Campbell respirând prin cearșaf. — De când ești În bucluc, Billy? — Ce, nu mi-am făcut treaba? — Ba da, sigur. Eu te-am Întrebat doar de când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
Unde? Pe piciorul meu stâng că pe dreptul țin filtrul de cafea.înainte să-ți completez asigurarea, te felicit pentru alegerea firmei noastre. Vei avea numai de câștigat. Roagă te să ai un accident major și vei avea mașină nouă, fericitule! Și Cel de Sus a auzit urarea. Și a răspuns chemării. Bună dimineața. ‘Nă. Am revenit. Știți? Sâmbătă seara am avut un impact prin coliziune. Vinovatul era, ca și mine, asiguratul dumneavoastră. Ne-a pus Dumnezeu mâna în cap. Că
CÂINELE DIZIDENT by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/505_a_1289]
-
grupului Divertis, poate erau toți acolo, e bine ca elita românească să se destindă după atîta efort, să bea și să mănînce bucurîndu-se de generozitatea unui om cu comportament și trăsături elevate, căruia-i place să-i facă pe alții fericiți, cînd, Într-o zi binecuvîntată, am auzit la radio vorbindu-se despre el - ceva despre o proprietate care i-ar fi fost luată de stat sau de altcineva, n-am acordat prea multă atenție faptului pînă-n clipa de frumoasă aducere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
ai gândit despre mine, auzindu-mă... Dar aș vrea să văd lumea cu tine, s-o văd cum o vezi și tu. E frumoasă și mare, nu e așa? De ce se bat oamenii în jurul nostru? Aș vrea să fie toți fericiți. Ba. nu, vorbesc prostii. Ce bine îmi pare că e așa, ce bine îmi pare... Începu să râdă. Mă trezii cu o Maitreyi din iarnă, cu acea fată inocentă și sperioasă, vorbind discontinuu și paradoxal. Se ștersese parcă întreaga ei
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
și comentam împreună Shakuntala) și că nu știu cum să fac s-o cer în căsătorie; iar doamna Sen răspunsese că asemenea căsătorii, rezultate dintr-o simplă infatuare sentimentală, nu conduc decât la nenorociri pentru ambii soți, pentru că nimic durabil și nimic fericit nu poate ieși dintr-o pasiune, când această pasiune n-a fost corectată de tradiție, adică de familie, de oameni care cunosc ce înseamnă căsătoria și dragostea, fapte mult mai grele decât ne închipuim noi, tinerii, căci a fi căsătorit
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
afaceri. — Ia o sticlă de bere. — Tu nu mai Îngrijorezi? — Sigur că nu, Îi zic. Grăma’ afacere mare. Foarte recunoscător. — Bine, zice Frankie și mă bate pe spate. Face pe mine mai fericit ca orice. Tot ce vreau e tu fericit. GĂlbejiții afacere bună, Ă? — Minunată. — Face pe mine fericit. VĂzusem că-i gata să izbucnească-n plîns, atît era de fericit că totul se rezolvase, așa că l-am bătut pe spate. Și Frankie Ăsta... Dimineață la prima oră m-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
ta” - a răspuns Gruia. În cele din urmă, a luat mâinile Mariei Într ale lui și, sărutându-i-le, a vorbit, cu glas tremurat: ― Îți mulțumesc, iubito, pentru un asemenea dar. Numai tu puteai să mă faci peste măsură de fericit. Vă iubesc pe amândoi din toată inima! După aceste cuvinte, pe chipul lui Gruia - fără voia lui - a fluturat o umbră de tristețe: ― Ce te supără, iubitule? Te-ai Întristat fără motiv - a observat Maria, Îngrijorată. Gruia a tresărit. “Să
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
sentimentul că ochii lui au gheare-n loc de gene. Depinde de felul cum dai pagina, zîmbește Magda U.. Eu, din tot ce mi se-arată aciișa, pus cap la cap, constat că omul te iubește. Ce-i drept, ridicolul fericiților îți apare mult mai clar la vîrsta noastră. Felul ăsta de-a iubi se cheamă vînătoare. Ți-am spus: depinde de felul cum dai pagina, Iordana. Vînătorul e îndrăgostit de vînat. Cum te cunosc, zău că nu știu cine pe cine ține
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
poate lua nimeni!“; „Sigur, tu ești un generos“, a spus rotunjind frumos buzele și cântând din vocea ei inimitabilă, „mai bine ai fi un egoist!“. Am retezat-o cu o privire-sabie; „Ne despart ani-lumină!“ i-am spus (dar cât de fericit eram, dacă mă lua de braț, ca din Întâmplare, sau dacă ne atingeam corpurile când ne Înghesuiam În laborator, la ora de chimie; avea loc o explozie solară În ființa mea, mă umplea brusc o energie necunoscută ce se conserva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
fix, Penelope mă aștepta afară și am fost depuse la adresa cerută la timp. Pe West Broadway erau o tonă de restaurante și toată lumea părea să se fi aglutinat la mesele de afară, arătând cu toții puși la punct și iritant de fericiți. Am avut ceva dificultăți până am găsit localul, pentru că managementul restaurantului uitase să pună un panou. Poate că era de fapt o chestiune practică: din moment ce perioada de glorie a majorității localurilor la modă din New York este de sub șase luni, asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
eu ce trebuie să fac? am strigat-o pe când se pregătea să plece. —Tu? Păi, Bette, singurul lucru de care trebuie să ai grijă e Philip. El e cheia Întregii chestiuni, așa că tu concentrează-te să-l faci cât de fericit se poate. Dacă vrea ceva, dă-i. Dacă are vreo nevoie, Împlinește-i-o. Dacă Philip e mulțumit, atunci și prietenii lui or să fie, iar proiectul ăsta va fi floare la ureche. Îmi făcu cu ochiul, În caz că vreunul dintre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
un întreg compact, prin a cărui densitate își caută spațiile de refugiu și visare. Narațiunile sunt constant supuse presiunii obsesiei și nevrozelor, sunt supraîncărcate sonor și olfactiv și dau impresia unui flux copleșitor de senzații și conexiuni. Aerul de vagabond fericit alternează cu melancolia exilatului din paradisul american al începutului de secol XX, iar rătăcirile sale încep să reveleze, în straturi suprapuse, peisajele crude ce vor deveni reperele unui spirit convulsiv ce a marcat în literatură un nou cod moral și
[Corola-publishinghouse/Science/84939_a_85724]
-
ca un pumn de boxeur, pref. Gheorghe Grigurcu, București, 2000; Sexagenara și tânărul, București, 2000; Fasanenstrasse 23. O vară la Berlin, București, 2001; Autobuzul cu cocoșați, București, 2002; Lebăda cu două intrări, București, 2003. Traduceri: August Strindberg, Vrăjitoarea. Răzbunarea. Insula Fericiților, București, 1979; Abraham Peter, Vântul și sticlele de limonadă, Berlin-București, 1982; Knut Hamsun, Ultimul capitol, București, 1983 (în colaborare cu George Almosnino); Barbara Bronnen, Povara, București, 1987 (în colaborare cu George Almosnino); Elfriede Jelinek, Pianista, București, 1994; Herta Müller, Încă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287642_a_288971]
-
și dogmatice sau tradiției vii, de-a pururi prezente a Bisericii"16, precum s-a întâmplat cu "sinoadele tâlhărești". Argumentația naeionesciană corectează eroarea fostului ministru Vasile Goldiș referitoare la infailibilitatea sinodală, eroare care îl plasează în registrul catolic al augustinismului. Fericitul Augustin este autorul celebrei teorii fides implicita potrivit căreia creștinul e dator să urmeze "orbește indicațiile Bisericii, oricare ar fi ele, pentru a fi mântuit". Nae Ionescu accentuează un fapt central: PENTRU ORTODOXIE, INFAILIBILITATEA SINODALĂ ESTE CONDIȚIONATĂ. Condiționarea este dată
Biserica şi elitele intelectuale interbelice by Constantin Mihai [Corola-publishinghouse/Science/898_a_2406]
-
că nu există mântuire în afara Bisericii 3; că cel care nu are Ecclesia mamă, nu poate avea tată pe Dumnezeu 4. Dacă Sfântul Ciprian aseamănă Biserica cu corabia lui Noe, în afara căreia fiind, nimeni n-a putut să scape 5, Fericitul Ieronim mărturisește că cel care se mântuiește, se mântuiește în Biserică 6. În schimb, Fericitul Augustin spune răspicat că nimeni nu ajunge la mântuire și la viața veșnică fără suportul christic Hristos, cap al Ecclesiei -; numai cine se află în
Biserica şi elitele intelectuale interbelice by Constantin Mihai [Corola-publishinghouse/Science/898_a_2406]
-
poate avea tată pe Dumnezeu 4. Dacă Sfântul Ciprian aseamănă Biserica cu corabia lui Noe, în afara căreia fiind, nimeni n-a putut să scape 5, Fericitul Ieronim mărturisește că cel care se mântuiește, se mântuiește în Biserică 6. În schimb, Fericitul Augustin spune răspicat că nimeni nu ajunge la mântuire și la viața veșnică fără suportul christic Hristos, cap al Ecclesiei -; numai cine se află în trupul Său Biserica - îl are pe Hristos cap7. În timp ce pentru Sfântul Irineu al Lyonului, credința
Biserica şi elitele intelectuale interbelice by Constantin Mihai [Corola-publishinghouse/Science/898_a_2406]
-
la extensia lucrului cunoscut; acest fapt permite menținerea unei identități perfecte între obiectul comprehensiunii infinite a lui Dumnezeu și cunoașterea finală a celor aleși. Textele patristice care par a nega posibilitatea cunoașterii divine trebuie interpretate pornind de la următorul principiu: cunoașterea fericiților nu va putea niciodată să se adecveze extensiei lucrului cunoscut (adequare amplitudinem rei cognitae). Tributar tradiției patristice răsăritene, Petre Țuțea subliniază imposibilitatea cunoașterii divine în transcendența sa absolută, în afara oricărei relații cu ființele create, dincolo de revelarea Lui în iconomia creației
Biserica şi elitele intelectuale interbelice by Constantin Mihai [Corola-publishinghouse/Science/898_a_2406]
-
Între suflet și spirit, București, Editura Humanitas, 1996. Noica, Constantin, Echilibrul spiritual, București, Editura Humanitas, 1998. Noica, Constantin, Despre demnitatea Europei, București, Humanitas, 2012. Noica, Constantin, Șase maladii ale spiritului contemporan, București, Editura Humanitas, 2012. Racoveanu, George, Viața și nevoințele fericitului Paisie, Starețul sfintelor monastiri Neamțul și Secul, Râmnicu Vâlcea, Tipografia Episcopul Vartolomeu, 1936. Racoveanu, George, Gravura în lemn la mănăstirea Neamțul, București, Fundația Regală pentru Literatură și Artă, 1940. Racoveanu, George, Omenia și frumusețea cea dintâi, București, Editura Predania, 2009
Biserica şi elitele intelectuale interbelice by Constantin Mihai [Corola-publishinghouse/Science/898_a_2406]
-
Teologia. Integrala publicisticii religioase, Cezarismul bisericesc, p. 382. 11 Nae Ionescu, Zece mii de lei și o pastorală, în "Cuvântul", an VI, nr. 1800, 27 aprilie 1930, p. 1, în Nae Ionescu. Teologia. Integrala publicisticii religioase, p. 386. 12 Pastorala Prea Fericitului Miron Cristea, Patriarhul Bisericii Ortodoxe Române cu privire la cazul urgiei de la Costești, reprodus în Nae Ionescu, Zece mii de lei și o pastorală, în "Cuvântul", an VI, nr. 1800, 27 aprilie 1930, p. 1, în Nae Ionescu. Teologia. Integrala publicisticii religioase, Cezarismul
Biserica şi elitele intelectuale interbelice by Constantin Mihai [Corola-publishinghouse/Science/898_a_2406]
-
L., IV, col. 519, apud George Racoveanu, op. cit.: "Habere jam non potest Deum patrem, qui Ecclesiam non habet matrem". 5 Ibidem, p. 11: "Si potuit evadere quisquam qui extra arcam Noe fuit, et qui extra Ecclesiam foris fuerit evadit". 6 Fericitul Ieronim, Comment. in Joelem liber, cap. IV, 1 sq., in Migne, P. L., XXV, col. 980, apud George Racoveanu, op. cit., p. 11: "dicimus omnem qui salvatur, salvari in Ecclesia, sive in coelesti Jerusalem". 7 Fericitul Augustin, Contra Donatistas, liber unus
Biserica şi elitele intelectuale interbelice by Constantin Mihai [Corola-publishinghouse/Science/898_a_2406]
-
Ecclesiam foris fuerit evadit". 6 Fericitul Ieronim, Comment. in Joelem liber, cap. IV, 1 sq., in Migne, P. L., XXV, col. 980, apud George Racoveanu, op. cit., p. 11: "dicimus omnem qui salvatur, salvari in Ecclesia, sive in coelesti Jerusalem". 7 Fericitul Augustin, Contra Donatistas, liber unus, cap. XIX-49, în Migne, P. L., XLIII, col. 429, apud George Racoveanu, op. cit., p. 11: "Ad ipsam vero salutem ac vitam aeternam nemo parvenit, nisi qui habet caput Christum. Habere autem caput Christum nemo poterit
Biserica şi elitele intelectuale interbelice by Constantin Mihai [Corola-publishinghouse/Science/898_a_2406]
-
Bisericii Ortodoxe din Moldova, care este parte a Patriarhiei Moscovei”. Ce este mai grav, unele dintre tezele dragi moldoveniștilor, dar și stăpânilor lor de la Moscova, se regăsesc și în scrisorile pe care patriarhul Alexei al II-lea le trimitea Prea Fericitului Patriarh Teoctist: „Războaiele ruso-turce, începute în 1768, au dus la eliberarea de sub stăpânirea otomană a unor părți din Moldova și Valahia (...) Din iunie 1940, teritoriul Basarabiei este în componența URSS (...) După eliberarea, în 1944, de către armatele sovietice a teritoriului eparhiei
„Poporul moldovenesc” şi „limba moldovenească” * De la anexarea țaristă la aniversarea a „650 de ani de la întemeierea Țării Moldovei” by Iulian Sînzianu () [Corola-publishinghouse/Science/91559_a_92365]
-
cel care nu se pleacă în fața unui consiliu omenesc să disprețuiască și chinurile, pe care vei putea să le eviți numai aducând sacrificii, altfel ai să vezi cât vor fi de îngrozitoare“. Văzând că nu putea să-l înduplece pe fericitul Ferreolus prin amenințări, a poruncit să fie arestat și torturat cu cruzime, dar dându-și seama că nu-l putea înmuia nici măcar prin torturile care urmau, a poruncit ca, plin de lanțuri, să fie aruncat în închisoare. Apoi a spus
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
expus publicului pe mijlocul unei străzi din oraș. Trecând pe acolo un oarecare Optius, și el din legiune, își bătea joc de el spunând: „Unde este Dumnezeul tău și Regele pentru care lupți? De ce nu te eliberează din aceste chinuri?“. Fericitul Theogenes i-a răspuns: „Am spus-o deja puțin mai înainte și o mai repet și pentru tine: aceste chinuri nu mă vor urma la judecata Regelui meu, pentru că Regele și Dumnezeul meu mă va apăra și mă va elibera
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]