7,087 matches
-
Zaoual, 2002b). Principiile aplicate se bazează pe respectarea diversității și a multiplicității practicilor, considerate a fi o metamorfoză a dimensiunilor mai mult sau mai puțin invizibile ale regiunii luate În considerare. Pe scurt, locul simbolic de apartenență este un marcator imaginar al spațiului trăit. Cu alte cuvinte, este o entitate imaterială care impregnează Întreg universul local al actorilor. Locul acesta este Întotdeauna singular, deschis și Închis În același timp. El conține un cod de selecție și de evoluție propriu: În acest
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
câteva femei tahitiene, comunitatea fiind instalată aici din 1790. În măsura În care putem Întrevedea marile linii istorice ale hibridării umane, distingem perioade de mișcări de populații și de metisaj, urmate de perioade de stabilitate demografică. În general, rasismul atribuie diferențelor reale sau imaginare, fizice sau mentale, o importanță ce rezultă din modul privilegiat de a vedea anumite trăsături și din ocultarea tuturor celorlalte. Constantîn atitudinea rasistă este faptul că asociază acestor diferențe, prezentate ca fiind semnificative, judecăți de valoare care corespund Întotdeauna menținerii
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
Lévy, 1994, p. 65 și urm.). Această reluare obsesivă a ideii unei integrități străvechi, care trebuie cu orice preț păstrată și transmisă, protejând-o de orice pericol, ba chiar de orice contact, se exprimă pozitiv printr-o dorință de omogenitate, imaginară, dar reprezentată ca reală, și negativ prin teama de metisaj și de contacte, percepute ca dramatice și distructive. Concepția cu privire la igiena rasială aflată la originea genocidurilor comise de naziști este edificatoare. Știm că regimul hitlerist, de exemplu, a alunecat rapid
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
plutitoare de la Cádiz, În care au fost Înghesuiți supraviețuitorii de la Trafalgar și deținuții de la Baïlen, au fost și mai cumplite. Gardienii și ofițerii dădeau adesea dovadă de sadism față de cei care erau Încarcerați. Sub cel mai mic pretext, chiar și imaginar, sentinelele nu ezitau să lovească cu patul armei sau cu baioneta, ba chiar să deschidă focul (Masson, 1987, p. 88 și urm.). Chiar și englezii au recunoscut că o ședere de șase ani Într-un astfel de loc era maximul
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
activități colective a căror utilitate nu rezidă În Îndeplinirea lor propriu-zisă, ci În legătura pe care o instaurează Între individ și normele sociale (indiferent dacă este vorba despre religie sau despre alte tipuri de interacțiune). Eroii sunt concretizări, reale sau imaginare, apropiate sau Îndepărtate, ale unor valori recunoscute ca esențiale de grupul căruia Îi servesc drept model. Simbolurile sunt obiecte verbale, picturale sau de altă natură care denotă și conotează multiple semnificații pe care le Împărtășesc actorii ce dețin aceleași sisteme
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
Dynamiques institutionnelles, Bordeaux, Maison des Sciences de l’Homme d’Aquitaine. Φ APARTENENȚĂ (sentiment de Î), BILINGVISM, Contracultură, Diferență (dreptul la Î), IDENTITĂȚI CULTURALE, MINORITĂȚI (dreptul Î) Loc de apartenențătc "Loc de apartenenȚĂ" Un loc, În calitatea sa de „patrie imaginară”, este Înainte de toate o entitate imaterială, invizibilă. El influențează În mod misterios comportamentele individuale, colective și toate manifestările materiale ale unui ținut dat (peisaj, habitat, arhitectură, cunoștințe și tehnici, unelte etc.). Din acest punct de vedere, este un patrimoniu viu
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
a claselor populare. Acestea pot fi drapele, imnuri și festivități care regrupează punctual și În aceeași fervoare populațiile așezate pe un teritoriu dat. Ele furnizează „simbolurile și ritualurile sau practicile colective, singurele care dau o realitate palpabilă unei realități altfel imaginare”. „Dimensiunea critică” a elementelor de identificare pune și ea probleme: sfintele icoane pot fi prea mari și pot depăși frontierele viitoarei entități naționale sau, dimpotrivă, pot fi prea restrânse și limitate la o singură regiune. Ele nu alimentează În mod
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
tradiție, În Germania). Iar istoria a acutizat o dilemă care nu era astfel prin natura ei. Filosofii germani ai culturii (Herder, În primul rând) reprezintă reacții de orgoliu și rezistențe politice Împotriva dominației franceze și a corolarului său (real sau imaginar): Luminile. Puterii politice a monarhiei Bourbonilor și apoi a Revoluției Franceze le corespund pregnanța culturii și a rasei, ca punct de vedere german. Evenimentele esențiale se produc la trecerea din secolul al XVIII-lea În cel de-al XIX-lea
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
nazism. Numărându-se printre inspiratorii anumitor aspecte ale fascismului lui Mussolini, Georges Sorel, cel care făcea apologia grevei generale sindicaliste, consideră violența colectivă purificatoare și generatoare de istorie (Sorel, 1946). În Violența și sacrul (1972), René Girard construiește o filogeneză imaginară a umanității și face din sacrificiu, văzut ca ucidere a victimelor, un mecanism fondator al ordinii sociale. În opinia lui, omul este o ființă a dorinței, dorință al cărei obiect este desemnat Întotdeauna de un terț. În străfundurile naturii umane
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
i-au plăcut și ne plac în continuare poveștile (în special dacă ele coincid cu sfera noastră de preocupări și interese, trăiri etc.). Astfel, ne place istoria pentru că suntem atrași de "poveștile" trecutului. Citim romanele pentru că sunt, de fapt, chiar imaginare, "povești" ale destinelor și trăirilor umane. Ne place biologia pentru că încearcă să descifreze "poveștile" naturii. Ne place medicina pentru că aflăm "poveștile trupului uman" și cum se poate redresa el. Ne place Biblia pentru că aflăm și ne conectăm la "poveștile" înțelepciunii
[Corola-publishinghouse/Science/1468_a_2766]
-
formative, este JOCUL de ROL, metodă de predareînvățare bazată pe simularea unei funcții, relații, fenomen, pornind de la crearea în joc a unor interacțiuni în cadrul unei relații, situații sociale, de grup, prin interpretarea unui tip de ,,personaj” al vieții reale sau imaginare. Copiii își au modelul de joc, de obicei din lumea în care trăiesc, la școală ei simt protecție, liniște și au curajul să se joace cu ideile și impresiile din lumea celor mari, selectândule doar pe acelea care sunt relevante
Jocul de rol, Universul copiilor by Mirela Bondrea, Lică Prisecaru () [Corola-publishinghouse/Science/1296_a_2069]
-
Nicolescu, Nicolae Orfea. Din 1991 este redactor al revistei „Calende”, redactor-șef al editurii cu același nume și cadru didactic la Universitatea din Pitești. Și-a susținut doctoratul în 1999, cu o teză despre Ion D. Sârbu. Prima carte, Provinciile imaginare, îi apare în 1993. În cronicile, recenziile și eseurile publicate în periodice, O. s-a arătat interesat de examinarea literaturii sub aspect tipologic (tematic și compozițional). Analizele, bine conduse, sunt orientate spre identificarea/delimitarea dimensiunilor individualizante ale operei într-un
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288552_a_289881]
-
de ansamblu a fenomenului și spre nuanțele particulare, cristalizate original în creația unei pleiade de poeți români contemporani. Bacovia e văzut ca un element catalitic, și nu ca model imitat. Eseul semnalează, concomitent, terenul predilect al criticului - poezia contemporană. Provinciile imaginare grupează douăsprezece eseuri despre scriitori contemporani, ilustrând vârste diferite ale literaturii române. Patru prozatori și opt poeți sunt examinați fie ca „autori epici de spațiu”, fie ca exploratori lirici ai unui „teritoriu distinct, cu frontiere nostalgic hașurate”. „Dicomesia” lui Ștefan
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288552_a_289881]
-
lui Ștefan Bănulescu, „Balcania” lui Fănuș Neagu, „Albala” lui G. Bălăiță, „Vladia” lui Eugen Uricaru, „Umbria” lui Adrian Popescu, „Țara lăuntrică” a lui Mircea Ivănescu și „Provincia senzuală” a lui Ovidiu Genaru sunt tot atâtea ipostaze sau tot atâtea lumi imaginare, chip al esențelor, geografii spirituale cu „ieșirea în cer”. Culegerile Opera și autorul (2001) și Timpul lecturii (2002) ilustrează prestația cronicarului literar, în timp ce cărțile despre Al. Macedonski (1999), Ion D. Sârbu (2000) și V. Voiculescu (2003), pe aceea a eseistului
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288552_a_289881]
-
ieșirea în cer”. Culegerile Opera și autorul (2001) și Timpul lecturii (2002) ilustrează prestația cronicarului literar, în timp ce cărțile despre Al. Macedonski (1999), Ion D. Sârbu (2000) și V. Voiculescu (2003), pe aceea a eseistului pertinent și bine informat SCRIERI: Provinciile imaginare, Pitești, 1993; Al. Macedonski între romantism și simbolism, Cluj-Napoca, 1999; Ion D. Sârbu și timpul romanului, Pitești, 2000; Literatura română postbelică, între impostură și adevăr (în colaborare cu Călin Vlasie), Pitești, 2000; Opera și autorul, Pitești, 2001; Timpul lecturii. Selecție
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288552_a_289881]
-
Voiculescu, Pitești, 2003; Literatura „Echinox”-ului, I, Cluj-Napoca, 2003. Ediții: Iraclie Porumbescu, Amintiri, pref. edit., Cluj-Napoca, 1978. Repere bibliografice: George Muntean, O „restituire” aproximativă, RL, 1978, 27; Cornel Moraru, Criticul la prima sa carte, VTRA, 1993, 8; Al. Cistelecan, „Provinciile imaginare”, „Cuvântul”, 1993, 48; Cornel Ungureanu, Cornelia Ciocârlie, Nicolae Oprea și alți optzeciști întârziați, O, 1993, 11; Octavian Soviany, Cronotopul provinciei, APF, 1994, 1-2; Gheorghe Grigurcu, Între provincie și univers, CNT, 1994, 47, Lefter, Scriitor rom. ’80-’90, II, 241-242; Petru
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288552_a_289881]
-
Eugen Simion neagă realitățile de azi din România, construindu-și ad-hoc o irealitate amenințată crede el de intelectualii "politizați", ne duce cu gîndul la un realist-socialist întîrziat care, printr-o logocrație regăsită, neagă realitatea reală pentru a-i substitui una imaginară." Pentru a fi cît mai aproape de ce a reprezentat și reprezintă Virgil Ierunca pentru cultura noastră, vom apela la cuvintele sale cînd vorbește despre Basil Munteanu, cu micile modificări necesare: "Pentru puțini exilul a însemnat, ca pentru Virgil Ierunca, un
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
1984 al lui Orwell îi permite Monicăi Lovinescu a da o definiție totalitarismului, poate cea mai cuprinzătoare și exactă: "totalitarismul nu înseamnă doar genocid, etnic sau social, nu numai prigoana inocenților cărora li se impune sub tortură să inventeze crime imaginare, ci, în primul rînd, luarea în posesie totală a fiecărui individ". Singura opțiune salvatoare este instaurarea reală a democrației de tip occidental. În caz contrar, ne atenționează autoarea Seismogramelor, vom fi absorbiți de mlaștina rusă. Pronunțîndu-se în contra corectitudinii politice și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
împotriva ordinii sociale. Rejudecat, pedeapsa se reduce la 3 ani și 6 luni. "Am trecut prin închisorile de la Jilava, Gherla, Aiud și Cluj. În timpul detenției, nu am beneficiat de nici o asistență medicală, iar la Jilava am fost pedepsit pentru vini imaginare cu izolarea în celule neîncălzite, complet dezbrăcat și fără hrană. După ieșirea din închisoare, la 16 octombrie 1962, autoritățile comuniste au refuzat să-mi acorde pensia legală, pentru că, așa cum afirmau ei, "uneltisem" împotriva ordinii sociale, deși fusesem eliberat înainte de termen
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
fusesem eliberat înainte de termen și fiind complet nevinovat. Așa cum eram, lipsit de vedere, totuși Securitatea m-a urmărit și suspectat în permanență, pînă la Revoluția din decembrie 1989". O profesoară, Tomița Crăciunescu-Pelin (n. 1922), arestată în august 1952, pe motive imaginare, niciodată dovedite, urmare a torturilor fizice și psihice, a umilințelor de neimaginat, ajunge în stare de șoc și este internată la Spitalul de Psihiatrie Socola-Iași, unde îi vor rupe o mînă. După doi ani și două luni, nereușind să-i
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
internaționalistă, de sorginte etnică alogenă, pînă în 1960, și cealaltă, de pură stirpe românească, devotată "gliei și neamului". Fără a nega faptul că în prima sa fază Securitatea a acționat cu o brutalitate înspăimîntătoare pentru zdrobirea oricărui inamic, real sau imaginar, al regimului, este necesar să accentuăm că în perioada Ceaușescu această instituție a continuat să practice metode ilegale de lichidare a oricărei forme de rezistență". În numele unui colectivism oligarhic (sintagma aparține lui George Orwell și apare în romanul 1984) se
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
locul bătătorit de mine rămînea o pată murdară, din care nu mă puteam smulge. Nu-mi venea să cred că îmi era atîta frică de libertate". Crunte, nesfîrșite și permanente erau bătăile administrate de personalul lagărelor, cu motive reale sau imaginare, fără motive, toate din plăcerea sadică de a lovi în dușmanii poporului care oricum nu aveau șansa nici să riposteze, nici să le evite. Erau, cu mare ușurință și evidentă încîntare pentru torționari, pe rînd, transformați într-o masă de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
izvoarele vieții organice ori social-economice și ale cosmosului. Fiecare tradiție cu ciclicitățile specifice, dar și cu irepetabilitățile inerente. Nu întâmplător, Guénon se folosea de reprezentarea mișcărilor ciclice de degradare și refacere a spiritualității prin succesiuni de căderi și urcușuri pe imaginara spirală a devenirii cu 14 cicluri, la vechii indieni, încheiate prin revenirea la Principiul descris și în (9b). Fiecare ciclu se degradează prin străbaterea a patru vârste (Yuga). Omenirea s-ar afla la finalul celui de al 7-lea ciclu
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
și realizăm că nu numai Estul presupune Vestul, dar și invers. Popoarele au fost și sunt într-o continuă mișcare, care generează metamorfoze de cele mai multe ori greu de explicat. Printre altele, "începutul" ajunge să atingă "sfârșitul", fiind despărțite prin bucla imaginarei spirale cu care se schematizează mișcarea socială în timpul și spațiul social, dar mai ales în relațiile dintre "obiectiv" și "subiectiv", dintre realitate și vis. Cu toate ereziile, schismele și războaiele dintre confesiuni, creștinismul constituie un element major de continuitate și
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
RTV relevă că românii au talente sincrone atât cu formele populare ori clasice, cât și cu cele postmoderne din diferitele genuri de artă, sporturi, forme de comunicare. Până în anul 1989 "Estul Europei" era despărțit de Vest după criterii spiritual-religioase prin imaginara linie care unea țările din jurul Mării Negre cu cele așezate pe țărmurile Mării Baltice (vezi harta din (3a, p. 144)). Ulterior, invocându-se și criteriile organizării mișcărilor dizidente anticomuniste, s-au deosebit două grupuri de țări estice: primul grup cuprinde Polonia, Cehia
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]