2,694 matches
-
și simt dezinteresul pe vîrful limbii. Se cuvine o precizare. Nu absolutizez. Intră în discuție doar calitatea, valoarea, doar actul care provoacă analiză, revenire, meditație. Actul creației și creatorul ei, pentru care arta sa este echivalentul sensului existenței, raționalul și iraționalul ei. Este saltul din sine și dincolo de el, este anularea sinelui pentru a-l inventa de o mie de ori altfel, este exercițiul năucitor de a-ți lepăda eul și de a purta mereu altă identitate, altă poveste, cu credință
În căutarea actorului by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/9317_a_10642]
-
intru comunism - cei mai convingători. * Punctul vulnerabil al libertății: îndoială. Dar există și o supralibertate care o anihilează: extazul. * Numai Dumnezeu a creat din pură generozitate. Omul creează pe seama unor distrugeri. * Găsim la Valéry o formulă eclatanta a recunoașterii elementului irațional în creație: "Conștiința domnește, dar nu guvernează". * Admirația e un sentiment ce ține pasul cu noi doar în copilărie și-n tinerețe. Apoi se uzează, devine capricioasa, superficială, nevolnica. La vîrstnici, e aproape terminată (prețuirea e altceva: un mecanism cu
Din jurnalul lui Alceste (VII) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/16446_a_17771]
-
cele mai detestate: Robespierre, Marat, Saint-Just, eroii absurzi, făcând o politică aparent lipsită de bun-simț, descreierată. (Ioanide: "Robespierre voia ceva onorabil: să doboare despotismul monarhic!") O paranteză: Bunul-simț n-are succes în istorie. Spre pildă, Napoleon. Toate campaniile lui sunt iraționale, politica lui este ieșită parcă din capul unui poet epic în delir. Și cu toate astea, l-au urmat frenetic milioane de oameni și prestigiul epocii lui a fost atât de mare, încît în umbra lui a putut să se
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
-se peste frunte. I se părea o poartă ferecată și sudată. Drummond își întinse brațele și căscă. — Da, și eu m-am simțit jenat. Fetele care-ți spun că te iubesc se așteaptă în schimb la tot soiul de acte iraționale din partea ta, ca de exemplu, la sinceritate. Cu toate astea, am petrecut o noapte plăcută. E fecioară, știi. O văzusem cu atîția bărbați încît nu mă așteptam la asta. Am avut grijă să nu i-o iau. îmi place virginitatea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
lucreze ca funcționar de informații de gradul D? — O, da, poate. A și făcut-o. L-am încercat la un sub-centru de stabilitate, și a provocat o revoltă. Clienții au găsit răspunsurile mult prea mecanice. Cei mai mulți oameni au o încredere irațională în ființa umană. — Dă-i înainte, Provan, zise Pettigrew. — Amin, Pettigrew. Dă-i înainte, Provan, zise Gilchrist. — Ce vreți să spuneți? întrebă Lanark. — Dă-i înainte este o expresie colocvială prin care un eveniment anticipat este chemat să se producă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
salvă. Bella retrăise pentru câteva ore experiențe cu care sperase sa nu se mai întîlnească, contemplând simplitatea și ferocitatea cu care luptau urmașii clonelor de pe Lumile Agricole. Nu riscau inutil, dar lupta părea că le induce un fel de stare irațională, care le împingea mereu spre muchia prăpastiei. Acte eroice individuale, coroborate cu o înțelegere profundă a felului cel mai eficace de a produce maximum de distrugeri folosind minimum de mijloace, îi făcea pe acești soldați, readuși de undeva din negurile
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
ai înzestrat îmi vor arde?! Poate mă voi transforma într-un fluture fără aripi, și doar cu aripile tale, vom zbura împreună către niciunde, către nicăieri. Ne vom contopi într-o singură aripă, într-un unic zbor, înspre primordial sau irațional, undeva unde să nu ne pierdemă eu de mine, tu de tine, noi de noi. Vino cu mine în visul meu Să petrecem noaptea împreună Mi-e somnul ușor și dorul greu Și vise deșarte nopțile-adună. Vino la mine în
JURNAL ABSENT by CATI GAVRIL () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1688_a_2950]
-
m-ai înzestrat Îmi vor arde?! Poate mă voi transforma Într-un fluture fără aripi Și doar cu aripile tale Vom zbura Către niciunde, Către nicăieriă Ne vom contopi Într-o singură aripă Într-un unic zbor Înspre primordial Sau irațional, Unde să nu ne pierdem Eu de mine. Tu de tine, Noi de noi! SE-ADUNĂ Se-adună ploile-n cascade Și caii nechezând în herghelii Îmi cântă un străin balade Atât de vechi și-atât de vii. Se-adună
JURNAL ABSENT by CATI GAVRIL () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1688_a_2950]
-
vrea, și cât vrea, și cum vrea.” Dincolo de această supremație regizorală, se înregistrează și în teatru nașterea unei „noi structuri”. Se caută acum un „teatru pur”, idee născută dintr-o ostentație anticonformistă „cu veleități de cruciadă artistică”, ce atinge uneori iraționalul. Se impune, astfel, teatrul de avangardă, supunându-se acelorași reguli, sau, mai bine, aceleiași lipse de reguli, ca și celelalte genuri. Regizorii își iau libertăți tulburătoare, sub pretextul reîntineririi și reactualizării clasicilor, încât la Londra Hamlet se joacă în haine
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea - de la teorie la practică 1 by Mihaela Doboş () [Corola-publishinghouse/Memoirs/427_a_1356]
-
experimentul ăsta.» Am impresia că te lași luat de val până la capăt. Înțeleg bine lucrul ăsta. Deoarece ne ocupăm de lucruri și de interacțiunea dintre ele, ne concentrăm pe latura lor rațională. Însă, când ți se cere să cântărești latura irațională, nu mai e așa de simplu. Chiar și în firmă, nu numai într-un laborator, atunci când te afli la conducere, intri în contact cu oamenii. Cu cât stai mai mult să te gândești, cu atât o grămadă de lucruri devin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
vizau intențiile URSS de a construi sisteme defensive anti-rachetă, în prezent situația s-a inversat: Statele Unite sunt pe cale de a construi un sistem defensiv, pornind de la argumente strategice suplimentare, și anume alterarea echilibrului strategic de existența unor state nucleare noi, iraționale, cu intenții ofensive, care complică echilibrul central și nu acționează potrivit MAD. MAD de altfel, potrivit lui Henry Kissinger, a devenit, odată cu sfârșitul Războiului Rece, în mare măsură irelevantă: Aproape plauzibilă atunci când exista doar un singur adversar strategic, teoria nu are
Argumentul nuclear în politica externă a statelor by Rodica Dinulescu [Corola-publishinghouse/Administrative/890_a_2398]
-
faptului că perioada în care ne aflăm este descrisă, uneori, ca epocă a tăcerii nucleare 5, armele nucleare continuă să dețină un loc important în strategiile de securitate și doctrinele militare și, deși utilizarea acestui tip de armament este considerată irațională, grupul statelor nucleare și-a mărit numărul de membri, iar, pe de altă parte, nuclearul s-a adăugat drept atribut al unor forme de terorism, apanaj posibil, al unui alt club, cel al rogue states. Anual, resurse semnificative sunt destinate
Argumentul nuclear în politica externă a statelor by Rodica Dinulescu [Corola-publishinghouse/Administrative/890_a_2398]
-
originea războaielor 136. În cazul teroriștilor, conform aprecierilor reprezentanților administrației republicane (Condoleezza Rice, Donald Rumsfeld, Dick Cheney), nu se mai aplică instrumentele tradiționale ale doctrinelor de îndiguire (containment) sau descurajare (deterrence), care nu poate să funcționeze în cazul unor actori iraționali, imprevizibili. Criticii la adresa doctrinei acțiunilor preventive consideră că doctrina are o problemă din punct de vedere al definirii termenilor. O acțiune de prevenire presupune încercarea de a preîntâmpina ca un fapt să aibă loc, dar nu presupune în mod necesar
Argumentul nuclear în politica externă a statelor by Rodica Dinulescu [Corola-publishinghouse/Administrative/890_a_2398]
-
împotriva Alianței, dar NATO nu are drept țintă vreun stat. Dispozitivul nuclear servește, în egală măsură, intereselor Aliaților, țărilor partenere și ale întregii Europe. Astfel, forțele nucleare ale NATO sunt destinate să contribuie la pacea și stabilitatea Europei, evidențiind caracterul irațional al unui război major în regiunea euro-atlantică. Acestea fac ca riscurile agresiunii împotriva NATO să fie incalculabile și inacceptabile într-un mod în care doar forțele convenționale nu ar fi putut-o face. Apărarea colectivă acordată de dispozitivul nuclear al
Argumentul nuclear în politica externă a statelor by Rodica Dinulescu [Corola-publishinghouse/Administrative/890_a_2398]
-
amenințării nucleare, îndeosebi, riscurile provenite din iraționalitatea unor actori (state paria sau teroriști). Într-o astfel de analiză s-ar prezuma că statele implicate în programele nucleare dețin capacități sigure și adoptă o atitudine rațională, pericolul fiind generat de factorii iraționali. Pasul imediat următor este de a prezuma că, în absența unui context care să facă posibilă o strategie de tipul MAD, este nevoie de un sistem de apărare, defensiv. Prin amplasarea de sisteme antibalistice, se intenționează să se prevină sau
Argumentul nuclear în politica externă a statelor by Rodica Dinulescu [Corola-publishinghouse/Administrative/890_a_2398]
-
că scutul antirachetă îi reduce capacitatea de disuasiune (nucleară), și drept urmare inserează în doctrina militară ideea că sistemele de apărare antirachetă reprezintă o amenințare la securitatea națională. Este, însă, suficientă perceperea amenințării nucleare doar din perspectiva luării în considerare a iraționalului, în vreme ce este pus în paranteză raționalul care, e drept, a împiedicat o catastrofă nucleară (până acum), dar nu a fost în măsură să oprească proliferarea fără precedent a armelor nucleare din ultimii ani? Între cele două foste protagoniste ale Războiului
Argumentul nuclear în politica externă a statelor by Rodica Dinulescu [Corola-publishinghouse/Administrative/890_a_2398]
-
încă, și gesturile de etalare a capacităților nucleare de la teste la desfășurări de rachete. Este posibil, astfel, ca ecuației Războiului Rece actor rațional strategie de intimidare (deterrence) sisteme ofensive (rachete balistice) să i se adauge o alta, aceea de actor irațional strategie de apărare (defence) sisteme defensive (apărare împotriva rachetelor balistice), fără ca, în fapt, modul de gândire asupra pericolului fundamental generat de armele nucleare să înregistreze progrese semnificative. Încă nu s-a ajuns la ceea ce Hans Blix numea ca fiind prima
Argumentul nuclear în politica externă a statelor by Rodica Dinulescu [Corola-publishinghouse/Administrative/890_a_2398]
-
timorarea, transpirația rece și migrena m-au azvârlit afară din pavilionul zgomotos și festiv. Părăsisem, după doar vreo zece minute, evenimentul. Traumă apăsătoare, mă consideram singurul vinovat pentru dezastrul acelei seri atât de reale și ireale totodată. Un fel de irațională premoniție a ceva Încă obscur, care aparținea doar viitorului? Sau aparținea, de fapt, unui trecut hibernat, de care Încă nu mă vindecasem și de care nici viitorul, aveam să aflu curând, nu se vindecase? Spre uluirea editurii, care suportase cheltuielile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
ca un fruct negru care se cocea lent În scânteietoarele raze ale nenumăratelor fapte ignobile, așteptând să cadă În capul cuiva”. Tonul devine tot mai ferm, implacabil: „Încetați a mai spune că Auschwitz nu poate fi explicat, produsul unor forțe iraționale, incomprehensibile; există oricând o explicație pentru fapte rele... ceea ce este cu adevărat irațional și, Într-adevăr, ceea ce nu poate fi explicat nu este răul, ci, dimpotrivă, binele”. Alter ego-ul lui Kertész, naratorul anonim al Kaddish-ului, motivează, apoi, printr-o amintire
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
ceea ce nu poate fi explicat nu este răul, ci, dimpotrivă, binele”. Alter ego-ul lui Kertész, naratorul anonim al Kaddish-ului, motivează, apoi, printr-o amintire, de ce nu-l mai interesează führerii, cancelarii, dictatorii de toate felurile, ci sfinții, singurii cu adevărat iraționali, de neînțeles, a căror existență rămâne, Într-adevăr, enigmatică, inexplicabilă, ilogică. O Întâmplare de lagăr, desigur. Călătoria de câteva zile, iarna, a bolnavilor lagărului În vagoanele de vite, spre o destinație necunoscută, fusese precedată de distribuția minusculei porții de mâncare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
produce vreo aiureală. Grăbit să se Întoarcă la locul său, să evite glonțul destinat nedisciplinaților, Profesorul are totuși timp să vadă chipul uluit al tânărului și să murmure: „Cum adică, cum, chiar credeai că aș putea să...?”. În neașteptata comportare „irațională” și „inexplicabilă” a Profesorului, care și-a anulat șansa dublă, naratorul vede „singura șansă genuină”, de fapt, a acestuia de a supraviețui, cu adevărat. Lepădarea de „principiul interior” al adevăratei supraviețuiri nu ar fi fost de fapt o șansă. „Profesorul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
cei dragi au fost înlocuiți cu roboți, dubluri sau extratereștri. Chipul celui drag trezește amintiri, dar nu și emoții. Lipsa validării emoționale e mai puternică decât organizarea rațională a memoriei. Sau hai să zicem altfel: rațiunea inventează explicații sofisticat de iraționale ca să explice un deficit al emoției. Logica depinde de simțire. Ea chicoti. De ultimă oră: bărbații savanți confirmă ceea ce e al dracului de evident. Deci, scumpule. Fă o călătorie. Du-te să vezi lumea. Nu te ține nimic. —Nu te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
indian american care să se priceapă la traumatisme craniene închise, ți l-aș recomanda mai degrabă pe el decât pe cei cu care ai vorbit tu. Nu pomeni numele lui Gerald Weber. Nici nu era nevoie. Daniel căpătase o aversiune irațională față de omul acela fără să-l fi cunoscut. —Trebuie să-i spun doctorului Weber, zise Karin. Voia să spună că-i scrisese deja. Chiar trebuie? Daniel intră într-o stare de liniște extatică. De parcă ar fi meditat. Păi, e unul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
de pe monitor, uitându-se pe fereastră la arțarul străvechi care - când? - căpătase brusc culorile unui sticlete de mai. Nebraska la vremea recoltei: ultimul loc din lume unde ar fi vrut să se ducă. Care era cuvântul ăla care însemna frică irațională de spații goale, întinse? Să scrie și mai mult era singura lui salvare. Un raport concentrat, publicat sau nu. Unul care să răscumpere tot ceea ce fusese rușinos la celălalt. Nu un studiu de caz, o viață. Putea să-și asigure
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
seama? Adică, dacă nimeni n-a văzut când s-a întâmplat... Adică până și eu m-am prins abia acum, deși e pielea mea la mijloc! Vorbi cu el multă vreme, mai întâi încercând să-l convingă rațional, apoi devenind irațională și încercând pur și simplu să-l liniștească. El intrase în panică; nu știa „cum să moară de-adevăratelea“. Zicea că o dăduse în bară cu tranziția - „Am zăpăcit cărțile“ - și că nu părea să existe nici o soluție ca să restabilească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]