2,482 matches
-
simți sufletul că-i e aproape Dumnezeu. Ora își pierde sensul, dispare odată cu respirația ta precum un șarpe care, mușcîndu-și coada, se înghite cu totul. Ai urlat? Ai sfidat? Fîs! Te-ai chinuit, doar, aievea.” Doctorul mă privește o clipă mirat, apoi mă întrebă: „-De unde în tine, demolatorul, gîndurile astea? Asupra inutilității răului și a propriei vanități ai perfectă dreptate.” Și eu rîd gesticulînd fericit de jocul gîndurilor: „-Scăparea e să poți iubi. Exact ce eu nu mai pot. Aici
Celsius : 41.1 by Victor Cojocaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/464_a_721]
-
curte. A bătut la poartă și femeia s-a dus să vadă cine este omul care-i acolo. Străinul aflase cum o cheamă, când aceasta a deschis poarta, el i-a spus: - Săru’ mâna, mătușă Maghiță! Bătrâna s-a uitat mirată și cu suspiciune la străin. Nu-l mai văzuse prin sat. - Da’ de unde știi cum mă cheamă, omule, că nu te cunosc! - Apoi, mătușă mi-a spus un gospodar pe care l-am întâlnit pe cărare, după ce am trecut de
Pensionariada by Corneliu Văleanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91844_a_92866]
-
acest nou și ingenios tertip de a scăpa de mine, pentru a-și putea duce funestul plan la îndeplinire? Se joacă cu paradoxurile... Le speculează..." Da! răspunse Filip. Chiar dacă aș face-o numai din conștiinciozitate. Conștiinciozitate?! îl îngână Carol sincer mirat și indignat. Ce-i aia? O mâncare exotică? O boală de piele? Sau o caricatură a conștiinței? Conștiinciozitatea mercenarului! Exact ce-ți spuneam. Mercenarul ajunge să-și riște viața pentru a putea supraviețui. Paradoxal, nu?! Trebuie să omoare și până la
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
rar privesc în sus" își reproșă Bătrânul. "Asemenea porcului care râmă toată viața în gunoaie. Când i se taie beregata, de Ignat, cade pe spate și cu gustul mărului pe cerul gurii, cu ochii deja înțepeniți, cu ultima privire vede mirat și umilit stelele..." Se culcaseră pe spate, cu mâinile sub cap, lipiți unul de altul, simțindu-se legați de o veșnicie, fără ca vreunul să fi auzit vorba celuilalt. Adormiră amândoi, cu ochii deschiși, privind Casiopeea. Somnul scurt, dar adânc și
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
cârja prea în față, iar eu nu eram în stare să fac pașii atât de mari cu piciorul rămas. Când am văzut ceasul de la intrarea în Bancă am răsuflat ușurat, căci nu întârziasem nici un minut. Am înfruntat destul de ușor privirile mirate ale portarului, liftierei și colegului din fața biroului meu, însă nici unul nu a avut curajul să mă întrebe ce se întâmplase, nici măcar managerul. Ziua a decurs cât se poate de normal, ca și cum aș fi avut două picioare. În dimineața următoare m-
Soarele răsare din televizor by Carmen Dominte () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1323_a_2718]
-
reprezintă camera uriașului Găman. Acesta stă la o masă din centrul camerei și mănâncă lacom. Slugile abia reușesc să-i schimbe felurile de mâncare.) Cotoșman: (se oprește în fața mesei și face o plecăciune adâncă) Să trăiești, voinicule! Uriașul: (privindu-l mirat) Ce vrei, mă, lighioană? Cotoșman: Să-ți fiu oaspete. Uriașul: Ce tot vorbești, mă? Nici mai mult nici mai puțin? Să-mi fii oaspete, hai? Cotoșman: Nu mă cunoști, uriașule Găman? Eu sunt cavalerul Cotoșman...Motanul Încălțat.(Face o plecăciune
MICI ŞCOLARI, DAR MARI ACTORI by Oana ARGHIRE () [Corola-publishinghouse/Imaginative/368_a_561]
-
Și? S-au Împăcat. Și? Și-au dat și mâna. Și, Încă? Păi, Încă, da!, că, de-aia râdeam așa, venind pe scări. Că, În glumă, polițistul le-a sugerat să se și pupe. Și? În timp ce ei s-au uitat mirați unul la altul, Uța, a sărit, arsă, aprobând zisa omului legii: chiar! Da! Să ne pupăm, ca să fie, Împăcarea, cu o frumoasă Încheiere. Și a și făcut, doi pași, către Valucă, Întinzând capul spre el. El, na!, ce să mai
Vieți răscolite by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91621_a_92849]
-
fi semănând, nu știu! Numai pungași, hoți și haiduci îți umblă prin minte... Numai Iancu Jianu și Ghiță Cătănuță! Aventurile lui Sherlock Holmes! Altceva mai știi? Mai citești tu altfel de cărți? Tata își continua rechizitoriul, iar eu îl ascultam mirat că este atât de furios pe eroii mei, care-mi dăduseră atâtea emoții și-mi procuraseră atâtea ore de nevinovată plăcere... ― Auzi, nu mai știa dumnealui alte povești. Cu împărați... cu zâne... cu Feți-Frumoși... cu Zmei, cu... în fine... n-
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
Va-sile, Oprea Gheorghe și Simulescu Valeriu. Trei dintre cei chemați vin la catedră cu caietele în mână și se aliniază, prefăcîndu-se că-l așteaptă pe al patrulea, ca să-nceapă examinarea. Profesorul Dinu își ridică ochii spre ei și-ntreabă mirat: ― Parcă am chemat patru! Simulescu Valeriu unde e? Aici, Simulescu și-a jucat rolul de invalid cu o deosebită artă. A făcut lăudabile eforturi să se ridice, ca apoi, extenuat, să-și compună o privire de vițel care merge la
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
trecu la altul. Apoi veni din nou la Moscu. De data asta, Moscu, care nu voia cu nici un chip să-i dea teza, și știa el, săracul, de ce, îi spuse mai rugător ca niciodată: ― Punctuația, vă rog! ― Ce punctuație?! făcu mirat Chimistul. ― La teză... să corectez punctuația! ― Lasă, dom'le Moscu! râse acru profesorul, lasă că nu e teză la Romînă! Dă-o-ncoace, că nu mă uit eu la punctuație, ci la fond, la știința dumitale! ― Nu... vă rog... o
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
Când ne cita date astronomice, eram cu toții vorbiți să ne mirăm. Tînărul: Ă, ă, ă,... de la steaua cutare, la steaua cutare... sânt 3.785.000.000 de kilometri! Noi: Psss! Țî, țî, țî!... Extraordinar! Tînărul: Ă, ă, ă, nu vă mirați, tinere, sânt ă, ă, ă, date precise! Dragu Henry (cu multă naivitate): De multe ori avea obicei să ne răpească din recreație, furat de explicație. Suna, și el nici nu se gândea să plece. Atunci unul dintre noi striga: ― A
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
-nfurie Cioc. Asta e lipsă de sportivitate! Și punând fluierul la gură, șuieră mai strident ca niciodată. Jucătorii rămaseră pe loc, așa cum se găseau. Se auzi glasul lui Cioc, imperativ la culme: ― Moscu, la mijloc! Moscu veni în fața lui foarte mirat și-l întrebă cu naivitate: ― De ce, don' profesor? Dar Cioc o ținea întruna ca un apucat, fără să-i dea nici o explicație: ― Moscu, la mijloc! ― Dar de ce, don' profesor, că nu mi-a prins mingea nimeni?! ― Ființa lui Dumnezeu, înțelege
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
atât, că mi l-am și ținut! ― Cum naiba, că nu prea văd?! ― Poftim, mai întîi citește poezia, și pe urmă să stăm de vorbă! Dinulescu citi cu o atenție demnă de un scop mai înalt. Mi-o înapoie foarte mirat: ― Am citit-o și găsesc că e bună. N-o să facă decât să-i sporească acțiunile lui Cornel în fața lui Tanți... Numai cuvinte frumoase: "te-ador", "chin mistuitor", "pleoape calde", "farmec dulce", "domnița lui sfîntă", "comoară" etc. ― Ei, acu' țin
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
nici un caz la dumneata! ― Dacă te deranjez, mă retrag imediat... ― A, mm, nu! ― ... Imediat, după ce am să-mi îndeplinesc misiunea ce mi-a fost încredințată de prietenul nostru comun Gică! (Drăguță e, mă, a naibii!) ― O misiune? întreabă ea foarte mirată. Vorbind, încep să-mi pipăi buzunarele. Unde Dumnezeu am pus scrisoarea? A, am găsit-o! ― Duduie Veturia, Gică ar fi dorit să-ți vorbească ceva, după câte mi-a spus el, foarte important: s-a gândit însă că este mai
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
atâta, mă? Ce-a zis? ― Am condus-o pîn-acasă! Doar nu era să-i dau scrisoarea și s-o las în mijlocul drumului. ― Bine, bine... dar ce-a zis? ― Ce să zică? A primit-o cu plăcere, dar a rămas foarte mirată că nu te-ai dus tu, personal! ― S-a supărat? ― Nu s-a supărat; dar, după câte am observat, i-ar fi făcut mai multă plăcere să te... deranjezi tu! ― Hă, hă, hă! Las' că e bine și așa! Mă
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
pentru mine! Când să-ncep pentru a patra oară această interesantă lectură, a sosit Veturia. A venit surâzând și cu mâna întinsă: ― Încă o dată, bună dimineața! Ce mai faci? ― Te așteptam, îți mărturisesc cinstit, cu emoție! ― De ce? se prefăcu ea mirată. ― Pentru că mă simt în fața ta ca un școlar... ― Care a fost prins că a făcut tema altuia, fără să se gândească la consecințe... ― N-am vrut să spun chiar asta... ― Dar o spun eu... Este de prisos să-ncerci să
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
ajuns să vedem zidirea ridicată de ei "pe Argeș în jos, pe un mal frumos!" Am pornit din nou la drum, și am ajuns la mânăstire. Frumoasă pe dinafară, cum nu mai văzusem alta, e adevărat, dar toți am rămas mirați, că ne așteptam să fie mai mare, așa cum o făurise imaginația noastră, după ilustrațiile din cărți! Înăuntru, însă, o minune! În special albastrul, care se-mbina cu aurul, ne-a făcut o impresie extraordinară! Am rămas mult în picioare, tăcuți
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
și dăduseră examen de-a VIII-a acolo, Barosanul li se adresă, zîmbind: ― Mă, să stați drepți, și să fiți respectuoși cu ăștia care au dat examen particular de a VIII-a aci, la Seminar! ― De ce, domnule diriginte? întrebară ei mirați. ― Așa, pentru că voi ați făcut numai opt clase, pe când ei au făcut nouă! Opt la Lazăr, în întregime, și a noua, aci, în particular! * Totuși, până la urmă, Jujucă, prin intervenții tari la Ministerul Instrucțiunii, a reușit să ne readucă la
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
vârstă aproape venerabilă, când Într-o bună zi Începu să se lățească În sutană și să prindă rotunjimi nebănuite. Și nu mult timp de la aceste semne, starețul dădu naștere la niște gemeni zglobii, un băiețel și o fetiță, care priveau mirați, țipând și dând din piciorușe, la barba sură ce se apleca spre goliciunea lor. Nașterea copiilor fu tăinuită mult timp În mănăstire, dar până la urmă vestea ajunse unde trebuie și starețul Împreună cu gemenii luară drumul capitalei. Aici starețul fu supus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
vocea nu i se mai aude. Pe cer sunt înscrise, cu litere de flăcări, suratele pe care Cush le recită, înainte de fiecare bătălie în care se aruncă. Și iată-l și pe Shamael cum convoacă din foc, în fața unui Corto mirat și subțiat ca o lamă, spiritele celor morți. Între trecut și viitor, Corto se balansează ca un arlechin și deasupra lui cerul deșertului este plin de premonițiile pe care doar cărțile secrete ale ereticilor le mai pot interpreta, un simplu
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
observase că, la sosirea sa la bordul navei Dzan, fusese nevoie ca sora lui să-i traducă limba Gorgzid în engleză, iar acum, nu numai că înțelese întrebarea lui Gosseyn, dar și răspunse la ea. - În limba engleză? se prefăcu mirat Gosseyn. Tăcere. Apoi, cu un zâmbet acru, super-leader-ul comentă: - În liniile de comunicație interstelară se operează o traducere automată; și principalele limbi pământene au fost adăugate după ce, draga mea soră - se opri și aruncă o privire spre Patricia Crang - a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85124_a_85911]
-
Gelu nu este la facultate? Este. De ce mă întrebați? I-am văzut azi prin oraș cu o fată. —Azi? — Da, azi. —Pe la ce oră? — Cred că pe la vreo unsprezece. Nu se poate! L-ați confundat! i-a răspuns Tatiana foarte mirată știind că îl sunase cam pe la vreo zece. Nu avea cum să ajungă într-o oră în oraș s a gândit ea. În aceeași zi, i-a mai fost confirmată prezența lui Gelu în oraș și de alte persoane. Și-
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
faci acolo? Depistezi boli, le tratezi, tai mâini, picioare, aduci pe lume bebeluși, a încercat Cecilia să afle în ce domeniu al medicinii este specializat. Sunt portar, s-a gândit Matei să nu-i spună adevărul. —Portar?! a reacționat Cecilia mirată. Nu te arată figura a fi portar. Nu-mi place să mă minți. Nu te mai descos ca să nu mă consideri băgăcioasă. Pe cei pe care-i iubesc nu-i consider decât așa cum sunt ei, ori tu ești foarte, foarte
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
cu ea, o invitase de multe ori în oraș, dansaseră la petreceri, dar de când o cunoscuse pe Cecilia se cam răcise relația lor. Georgeta însă se ținea scai de el, fiindcă îi plăcea mai ales atunci când se sărutau. A rămas mirată, ca toți ceilalți, când i-a văzut împreună. Cei care n-o cunoșteau pe Cecilia discutau: — De când umblă Matei cu fata asta? — Până azi nu i-am văzut împreună. — În ultimul timp era cam rezervat, nu-l prea mai vedeai
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
a intrat comandându-și o cafea. Când Matei, în toiul jocului, a greșit, primind pedeapsa cu sărutarea, a căutat-o din priviri pe Cecilia care dispăruse. —Elena, unde-i soră-ta? a întrebat îngrijorat. Nu știu, a ridicat din umeri mirată și ea. —Ți-ai pierdut iubita. Vezi, dacă nu știi să ți-o păzești. — Te-a părăsit. — Lăsați-mă cu prostiile voastre. N-ați văzut unde s-a dus? Gândindu-se că nu avea unde să fie decât la restaurant
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]