2,087 matches
-
adăugă el, feroce, trîntind portiera. Drept răspuns, trînti și ea portiera din partea ei și plecă țăcănind din tocuri pe pietrele curții. De la postul de pază, jandarmii care supravegheau ușa de la intrare Îl văzură pe Fersen ajungînd-o din urmă pe tînăra polițistă și apucînd-o de braț. - Nu Înțeleg cum Îți poți imagina măcar o clipă că ai putea să trăiești alături de un mincinos, care pe deasupra mai e și laș. Și impostor! Atît de grăbit să se Întoarcă alături de tine că nici măcar n-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
cînd ajunse la jandarmerie. O salută scurt pe Annick: aceasta băgă de seamă cearcănele și mutra Încruntată fără să facă nici un comentariu. - Cafea? Marie Încuviință fără să se oprească. - Așteaptă, am să mă duc să deschid obloanele de la birou. TÎnăra polițistă flutură din mînă În semn că se va descurca și singură, intră În birou și se Îndreptă spre fereastră, cînd se poticni de un pat de campanie așezat de-a curmezișul Încăperii. Se prăvăli cît era de lungă peste ocupantul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
de ani, nu m-am gîndit decît la un singur lucru: să știu cine a ucis-o pe soția mea. - I-ai făcut să vorbească sub hipnoză pe foștii naufragiatori și i-ai ucis! exclamă aproape fără să vrea tînăra polițistă. - Nu, Marie, ți-am spus, voiam doar să știu. Toți mi-au vorbit, În afară de Loïc. S-a sinucis mai Înainte... - Mie mi-ai spus că Gwen era vinovata, altă minciună! - Așa credeam la vremea aceea. Aveam de gînd s-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
câte un singur glonț, de calibre diferite. Incidentul a ocupat prima pagină a celor mai importante ziare din Brazilia pentru câteva săptămâni; mai ales, pentru că misterul suscitat de intervenția celor cinci era pe măsura miracolului săvârșit de îngerul exterminator. Dimensiunea polițistă, alături de cea metafizică a incidentului, reușea să capteze interesul unei largi pături a populației. Ea nu cumpăra un ziar cu lunile, s-a obișnuit să trăiască așa, fără să știe ce se întâmplă în lume, de pe vremea când oglinzile dispăruseră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
Prieteni ca Diego Gabutti, cu fantezia sa pirotehnică, cu adevărat ultimul dintre marii futuriști. Sau Igor Longo, extraordinar cunoscător al prozei detectivistice din Întreaga lume. Și apoi Leonardo Gori, Daniele Cambiaso, Renée Vink, autori și pasionați cititori de romane istorice polițiste, cu care de atâtea ori am schimbat idei și impresii. Alții, care, În schimb, au contribuit nemijlocit la text, Începând cu redacția editurii Mondadori, care a Îngrijit cu inteligență corectura și tipărirea manuscrisului revăzându-l În mai multe rânduri și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1916_a_3241]
-
Am ridicat din umeri. — Mick este prieten la cataramă cu Bowron și cu jumătate din Consiliul Local. Vezi arma și cătușele astea? — Da. — Cohen a plătit pentru ele. A adunat marafeți pentru un fond care să-i ajute pe tinerii polițiști să-și plătească echipamentul. Stă excelent la capitolul relații cu publicul. Fiscul nu-i verifică niciodată registrele, fiindcă banii pentru benzina și uleiul din mașinile inspectorilor de teren vin tot din buzunarul lui Mick. Așa că nu-s tocmai șocat de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
Și pe colegul meu la fel. Madeleine se opri din mângâieri. — A pomenit Linda de mine? — Nu. În plus, m-am uitat prin dosarul cazului. Faza ta cu bilețelele lăsate prin baruri nu e menționată nicăieri. Dar au băgat o polițistă cu ea în celulă, ca s-o stoarcă de informații, și dacă ciripește, te-ai ars. Nu sunt îngrijorată, dulceață. Probabil că nici nu-și mai amintește de mine. M-am răsucit astfel încât s-o pot privi pe Madeleine deaproape
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
fiu brici în timpul interogatoriilor. La Arestări, cu Lee, fusesem vioara a doua, dar dacă Fritzie și cu mine deveneam parteneri, voiam să știe că n-o să fac pe marioneta sau pe lacheul, ca Harry Sears pe lângă Russ Millard. Millard, antiteza polițistă a lui Fritzie, trăgea și el de mine. Transformase camera 204 de la El Nido în biroul lui de pe teren și se ducea acolo la sfârșitul turei ca să citească din colecția de hârțoage frumos îndosariată de Lee. Acum, că Lee nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
credeți că încerca să demonstreze? Întrebări la care primeam răspunsuri negative și teorii care mai de care mai ciudate: e o nebună care-și închipuie că-i Dalia Neagră, e o prostituată care profită de pe urma asemănării cu Dalia, e o polițistă sub acoperire, care vrea să-l descopere pe ucigașul Daliei, e o aiurită bolnavă de cancer, care încearcă să-l atragă pe asasinul Daliei și să-i dea cu tifla bolii ei incurabile. Am înțeles că următorul pas era acela
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
bine o mătură și-un mop. Uneori mă las cuprins de lene. Investigația în cazul lui Beth e din nou pe rol? E un caz prioritar? — Nu, sunt aici pe cont propriu. De unde-ai prins jargonul polițienesc? — Am un prieten polițist. Am măturat un gândac gras de pe mânecă. — Tommy, povestește-mi despre tine și Beth. Spune-mi ceva ce nu s-a scris în ziare. Ceva important. — Pentru tine e ceva personal? Ca o vendeta? — E mai mult decât atât. — Prietenul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
nu s-a mai auzit decât vântul foșnind prin frunze, mi s-a făcut frică; nu izbuteam să-mi dau destul curaj spunându-mi că eram liber și aproape m-am bucurat când tata a venit înapoi cu un câine polițist care mi-a adulmecat repede ascunzișul, silindu-mă să mă reîntorc în cușcă și să mă duc la școală unde singura mea consolare erau cărțile despre junglă și despre deserturi, mai ales cele cu poze, pe care le găseam în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
pentru a...” Îmi pare chiar rău că nu mă pot duce. E singura idee care mi-a trecut prin cap și ar merita să fac și eu ceva după capul meu. Sau m-aș putea duce să cumpăr un roman polițist pe care să-l citesc. N-am mai citit romane polițiste din copilărie. Acum mă feresc. Mi-e frică să nu fiu văzut de cineva. Chiar și funcționarii hotelului mă spionează. Știu că pot vinde curioșilor diverse amănunte despre viața
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
E singura idee care mi-a trecut prin cap și ar merita să fac și eu ceva după capul meu. Sau m-aș putea duce să cumpăr un roman polițist pe care să-l citesc. N-am mai citit romane polițiste din copilărie. Acum mă feresc. Mi-e frică să nu fiu văzut de cineva. Chiar și funcționarii hotelului mă spionează. Știu că pot vinde curioșilor diverse amănunte despre viața mea intimă. Și, sigur, s-ar răspândi imediat zvonul: „Vai, ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
mă feresc. Mi-e frică să nu fiu văzut de cineva. Chiar și funcționarii hotelului mă spionează. Știu că pot vinde curioșilor diverse amănunte despre viața mea intimă. Și, sigur, s-ar răspândi imediat zvonul: „Vai, ai auzit, citește romane polițiste! Nu-mi închipuiam. Îl credeam artist serios. Ce să faci, dragă, nici măcar geniile nu mai seamănă cu geniile de altădată. Lumea e în regres”. Ca să fiu pe placul admiratorilor mei, ar trebui să mă hotărăsc să-mi decern Premiul Nobel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
care se vedeau stelele, dedesubt clădirile înalte, zgârie norii, imensele edificii nu a m-au impresionat de mică, luminat, plin de viață (orașul ce nu doarme niciodată). Câte filme nu văzusem cu acest oraș, cu întreaga Americă: acțiune, thriller-uri, polițiste. Am dorit civilizația aceea. Și acum eram la o petrecere, ceva șic de după serviciu pentru a-l serba pe un coleg. Vântul îmi adia prin păr. Mă chema. Mă numesc Anca Negru și în această noapte eram tristă pe viață
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
cu cătușele de un scaun. Nu am simțit nici o durere, doar m-am trezit așa. Ce vrei? întreb după câteva momente de liniște. Eu?! Dar ce pot avea? Ce poate avea un tip obișnuit, învățat să se distreze, cu o polițistă ce îl deranjează? Îl persecută? Face o pauză, apoi continuând șoptit: îl jignește și-l provoacă? Du-te dracului! Serios? Se sprijină superior de perete. Bine. Și dă să plece, jucând teatru, bineînțeles, când se întoarce: Dar știi ce? Acum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
cu scopul precis de a-i fura inima. Un hoț care își lăsase intenționat amprenta atât de puternic în mintea ei încât toate gândurile se învârteau doar în jurul lui, a enigmei pe care ea trebuia să o elucideze. Urmărind filme polițiste, de multe ori ghicea cine era personajul negativ ascuns printre chipurile care doar erau bănuite de o anumită infracțiune. Era momentul să se transforme într-un detectiv bazându-se pe intuiția care o ajutase de multe ori să dezlege secrete
Clipe fragile by Mihaela Alexa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100966_a_102258]
-
în viața ei. Același rol al personajului necunoscut, mereu în umbră, mereu doar la un pas de a fi deconspirat și apoi o nouă mască. Prezent, dar intangibil. Ce poveste ciudată. O atrăgea misterul, necunoscutul, la fel ca în filmele polițiste în care trebuia să descopere infractorul. Erau mici detalii care-l demascau, detalii care erau adesea trecute cu vederea de alții, nu și de ea. Dar detaliile din povestea ei duceau spre uși închise. Labirintul, cu cărările lui nesfârșite, cu
Clipe fragile by Mihaela Alexa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100966_a_102258]
-
Joseph Reddy, fusese acasă la o dată pe care trebuia să jur că mi-o amintesc. Și am jurat. —Kathy a noastră are o memorie a detaliului excelentă, i-a spus tata polițistului. Nu-i așa, iubita? Hai, zâmbește-i domnului polițist. Tatăl este modelul de bărbat pe care natura i-l oferă unei fetițe, și-n cazul În care modelul e stricat sau desfigurat, atunci ce se-ntâmplă? În timp ce intru pe ușa principală a clădirii Edwin Morgan Forster, sunt recunoscătoare pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
rumoarea celor care închinau cu paharele le acoperi conversația. El nu spuse nimic, doar întinse mâna după o felie de pâine și-atunci ea îi încleștă degetele pe încheietură, sub brățara ceasului pe care îl purta. — Nu ești veterinară, ci polițistă, îi zise încercând să-și retragă brațul. Că doar nu te-ai speriat!... Ce fel de oriental oi fi tu, cu o față atât de albă? Și știi bine engleza... Brusc, simți că nu mai voia să îi spună nimic
Omar cel orb by Daniela Zeca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/607_a_1328]
-
dispăruseră undeva la etaj. Tot Veterinara îl smulsese din amețeala acelui moment de derută: — Dacă îți lipsește ceva, aia e o țigară, hai afară să tragem o pipă a păcii, fiindcă văd că te-ai supărat. Nu ești veterinară, nici polițistă, ești vrăjitoare, le citești oamenilor în gând. — Le citesc în inimă, îi răspunse, scuturându-și capul pe spate, cu coamă cu tot. Un dar numai al ei era revărsarea pletelor negre, care îi încadrau fața cu nasul fin, dar cu
Omar cel orb by Daniela Zeca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/607_a_1328]
-
mici coincidențe istorice o luau înaintea fiecăruia dintre ei: când, după primul mandat, Mahmud Ahmadinejad venise în Liban să-și salute susținătorii, Sonia umpluse Beirutul de huse cu fața lui de faun surâzător, ducând un trandafir între dinți. Toată lumea încremenise. Polițistul anchetator nici nu îndrăznea să aducă o „probă“ ca asta sub ochii altora. Doar că tinerii din Beirut aflaseră și considerau ipostaza ca fiind foarte cool și bună de dus în marșuri de stradă. Erau zece mii de pancarte ale liderului
Omar cel orb by Daniela Zeca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/607_a_1328]
-
prințul în turn, spre dezgustul meu. M-am strâmbat. — Da, Vi a primit rolul greșit, zise Hugo, observându-mă. Fata care o juca pe Fuchsia, adăugă el pe un ton meditativ. Chiar îmi place. Parcă ar fi titlul unui roman polițist, nu crezi? Bineînțeles că ea ar fi moartă înainte să înceapă totul. —Ca Laura, sări Matthew. Hugo și cu mine am deschis gura, ne-am oprit o secundă și am închis-o la loc, la unison, de parcă ne-ar fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
de tare, i-aș fi spus să-și ia cel puțin o pereche de cizme de cauciuc. Deși s-a dovedit că i-ar fi trebuit mai degrabă niște cizme de pescar. Era destul de adâncă apa, acolo jos. —Bun, zise polițista notând, să reluăm puțin ordinea evenimentelor. Marie Pratesi coboară scara, urcă la loc să vă spună că e ceva acolo jos, se întoarce să verifice, începe să țipe când vede corpul în lumina lanternei și cade de pe scară. — Cade cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
decât să tremure. Au dus-o la spital, nu? Sper că-i fac toate analizele, adăugai eu. Apa aia era incredibil de dezgustătoare și s-a scufundat cu totul în ea când a picat. Probabil că are deja ciumă bubonică. Polițista își închise carnețelul. —Bun, domnișoară Jones. Doamnă 1, zisei eu pe un ton ferm. Doamnă Jones, asta e tot, pentru moment. Vă mulțumesc foarte mult. Puteți să treceți mâine pe la secție să dați o declarație oficială? N-o să dureze mult
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]