3,441 matches
-
tă- cere/liniște) funcționează fertil și poezia curge în ritmuri blagiene: „E-atâta liniște în câmp -/că poți s-auzi în noua primăvară,/ crăpat de umezeală și de seară/ cum crește spicul grâului în câmp.”// (Seară mistică) Poezia erotică din Priveliști oscilează pe un registru larg, de la ingenuitate și un imagism serafic cu spațiul paradisiac al iubirii în teritoriul naturii la gesturi mai ferme și gânduri tăinuite, la izbucniri vitaliste, la momente încărcate de neliniști și zbucium. „Ca un bețiv de
Note despre expresionismul poetic al lui B. Fundoianu by Alexandru Ruja () [Corola-journal/Journalistic/3900_a_5225]
-
într-o cămăruță sordidă, locuință neiubită, visează Feodor la clipa consacrării literare, inventariind minuțios fiecare element de interes al străzii, cele trei magazine, o magazie de cărbuni, o casă cu fațada năpădită de iederă: „toate acestea alcătuiau, în sine, o priveliște, întocmai cum camera, în sine, era o entitate separată”. Treptat, peisajul urban, berlinez, devine parte a unei geografii personale, spirituale, integrându-se într-un peisaj mai complex, care este cel al memoriei: „Mergea pe străzi care i se insinuaseră deja
Între bulevardul Pușkin și strada Gogol by Andreea Răsuceanu () [Corola-journal/Journalistic/2989_a_4314]
-
la demolarea unei istorii și, în miezul acesteia, la demolarea făpturilor umane, cuprinse de blazare, de torpoare, împietrite într-o dezumanizare ce pare a nu mai avea remediu: "Plimbare cu Cornelia prin cartier. Timp rece, cer senin. Urcăm la Chirigiu. Priveliștea apocaliptică a șoselei Tudor Vladimirescu, pustie, fără case, în urma demolărilor devastatoare. Maidane acoperite cu gunoaie. Cîini vagabonzi. Senzația că trăim într-un trecut barbar, fără speranțe. Pe calea Rahovei, clădirea roșie a Vamei ( «Vama Poștei») unde întorceau tramvaiele pe vremuri
Conotațiile libertății (II) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/13927_a_15252]
-
ai avea în privința morții altora, ea nu poate ține loc de experiența ei intimă. Pe aceasta nu o poți trăi decît de unul singur, și numai atunci cînd îți vine ceasul. Prin urmare, fiecare moare de propria sa moarte, iar priveliștea morții altora nu ne conferă nici un certificat de competență în privința ei. Filozoful, la fel ca anatomopatologul sau ca preotul, este dezarmat în fața morții, iar sub acest unghi al neputinței biologice, el nu se deosebește cu nimic de cel mai de
Spinul morții by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/9072_a_10397]
-
subiective "étatșsț d'âme". Ele, de altfel, se răsfrâng, mai totdeauna, în iazuri sau în ape speculare, ca și, firește,-n "sufletul ș...ț fântână": oglindă în oglindă, ca într-un "game of shifting mirrors", - fiind, adesea, "cadre" propriu-zise înfățisând priveliști pitorești, ca redundant-romantica veduta (ce e o pânză ruysdaëliană) din Remember. Iar "mult poesc", să zicem, e nu doar Pașadia; e astfel și Mateiu I. Caragiale (frate și fiu al unor "poescofili" notorii); și, ca în Prăbușirea Casei Usher, un
"Ale turnurilor umbre..." by Șerban Foarță () [Corola-journal/Journalistic/8215_a_9540]
-
icoane și oglinzi: răsfrângerile, rare, în afară ale unui suflet cetluit, - care se caută, consideră, adoră, a la Narcis, sau dimpotrivă, masochistic, se dezaprobă (cvasi-complezent și nu fără, se pare, voluptate), prin mijlocirea lor, pe sine însuși. În rest, nicio priveliște sau "cadră", și niciun domiciliu, la Mateiu, nu par să aibă altă funcție decât aceasta: speculară, - oglindire-a sufletului celui ce le contemplă sau îl locuiește 6. Nu-i vorbă, de o largă recuzită de sorginte, eventual, barocă, adică: "lacuri
"Ale turnurilor umbre..." by Șerban Foarță () [Corola-journal/Journalistic/8215_a_9540]
-
al patriotismului socialist, poetul îi închină versuri de o cuceritoare sinceritate: �Si-s oștean sub steagul tău de pară/ Și-l urmez la bine sau la greu,/ Căci fierbinte dragoste de țară/ Mi-a turnat în piept partidul meu!� (...)" Înspăimântătoarea priveliște a literaturii nu ne mai înspăimânta. Ana Selejan a transformat-o într-un obiect de studiu, i-a revelat - prin punerea în râma - istoricitatea. O femeie frumoasă și delicată, care își petrece timpul în biblioteca, se numără printre groparii comunismului
CIMITIRUL VESEL AL LITERATURII ROMÂNE by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/17442_a_18767]
-
automobilului care te lua din mijlocul familiei și te ducea în necunoscut, pentru săptămâni (mai rar!), luni, ani, ori pentru totdeauna. Au năvălit în casă vreo 4-5 «băieți», au percheziționat apartamentul, miamintesc că au luat Britannicus de Racine, Chipurile și priveliștile Americii de Petru Comarnescu, și m-au ridicat pe mine, «spioana». Ultima imagine a tatălui meu a fost, într-adevăr, aceea a unui om prăbușit pe masa din sufragerie, plângând, dar nu în hohote, cum s-a spus, pentru că era
Ochiul magic by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/4427_a_5752]
-
cu piper în vîrful limbii, îndeamnă la potriviri facile de cuvinte miezoase cît cantalupii, aruncate în joacă, și-n contra chestiunilor grave. O cronică de moravuri, în felul lor, judecate pe firul apei, sînt Poeme-le balkanice. În șase părți: Priveliști balcanice, Cântece noi în limba veche, Cântece în stil popular, Însemnările lui Balcaneus, Poeme burlești și Poezii pentru documentare. Iată, grotescă și radiind o bucurie secretă, o înmormîntare de patriarh: "Bucureștiul, scaun țării, azi sofa pentru cadîne/ Rîde îmbulzind mulțimea
Rîsul pămîntului by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/6960_a_8285]
-
și intimității sunetului, precum și șansa muzicii culte de a ieși din criza ei de autoritate și chiar de identitate, criză în care a intrat tocmai datorită coabitărilor circumstanțiale ori fortuite. Pentru cel ce scrutează sistemul modal în întreaga lui imensitate, priveliștea este dominată de dubla perspectivă, cantitativă și calitativă, după care s-a ordonat totalitatea entităților modale. Ordinea cantitativă a dislocat pe de o parte prepentatoniile de tipul oligocordiilor, pe de altă parte pentatoniile și postpentatoniile (moduri ce încorporează mai mult
Devălmășie by Liviu Dănceanu () [Corola-journal/Journalistic/11958_a_13283]
-
în bucătărie, parcă era petrecere, așa că doamna Honey a venit să afle ce anume provocase toată zarva. Și a spus, Jeremiah, văd că iar ești pus pe șotii și profiți de femei, însă a făcut-o zâmbind, ceea ce era o priveliște rară la doamna Honey. El i-a zis că exact asta făcea, căci nu putea rezista atâtor femei frumoase, deși nici una dintre ele nu era mai frumoasă ca ea; doamna Honey a cumpărat și ea două batiste, deși i-a
Alias Grace () [Corola-journal/Journalistic/4738_a_6063]
-
a comediilor lui Caragiale; amintirea republicii din Ploești sau a gărzii civice se vor fi risipit de mult; fiecare rînd al Scrisorii pierdute va trebui însoțit de un altul de comentarii. Ceea ce noi simțim deadreptul va fi pentru urmași o priveliște trecută printr-un geam aburit; cu cît timpul se va scurge cu atît geamul se va aburi și mai mult“. Din fericire lucrurile s-au petrecut altfel și o putem spune sprijiniți de mărturia celor o sută de ani și
Subiecte deschise by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Journalistic/2384_a_3709]
-
albă e o frumoasă, iernatică iubire: "Viscolul arde ca flacăra,/ Arde ca părul tău de mărgean./ Nu mai știu, sunt o mie de ani ori un an/ De când totul era flacără, flacără...". În acest modernism exuberant, visînd colorat într-o priveliște albă, unde totul este permis, apar semnele metaforelor mai ascunse, mai comprimate, ce vor să vie: Am strâns atâtea mâini, atâtea minuni,/ Una singură și-a lăsat tiparul/ Pe mâinile mele, în acest album,/ Pe orele mele nearătate." (Album) Cîte-o
Cîntecele inocenței by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/7825_a_9150]
-
neapărat adoptarea unei atitudini solemne și grave, care să-l facă susceptibil pe cititor. O dovadă o constituie chiar poezia lui Daniel Bănulescu, spectaculoasă risipă de fantezie, umor și inteligență artistică. Ca o superproducție hollywoodiană, această poezie este plină de priveliști panoramice, de figuranți, de elemente de cascadorie (lingvistică), de efecte speciale, de tot ceea ce s-a inventat - și a mai inventat și autorul - în materie de tehnică poetică. Iată cum arată o carte publicată recent de Daniel Bănulescu: pe coperta
Poezie fără frontiere by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/16906_a_18231]
-
ofițerului anonim care își păstra singur, în solitudinea îngrozitoare a casei, rațiunea sigură de a exista și de a se răzima de o sabie." (p. 220) Ce înseamnă poza lui, pe lîngă strania atotputere a neantului? Pe lîngă deriva de priveliști și de trăiri a unui trup închis într-o sticlă? Pe lîngă urarea, de un liber arbitru crud, de neînțeles pentru toți cîți trăiesc pe uscat, să te faci bine, "dacă vrei"... Și chiar dacă nu. Vindecarea, după ce ai văzut fundul
Ape grele by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/7673_a_8998]
-
mă opresc la jumătatea acestei distanțe. Fiindcă aici mediatorul primește o importanță mai mare decât părțile. Rugăciunea devine, neașteptat, dependentă de literă: Când sunt cu Tine,/ dar când sunt cu Tine ? îngerii cărților/ sunt și ei împreună-perechi fără nimic/ împrejur, priveliștea e înăuntru, și/ textul, și starea de grație în întuneric./ Când sunt cu Tine, cu mine sunt/ îngerii textelor.// Ce mă mâhnește este/ amestecul limbilor, nesiguranța/ că ni s-a dat și nepriceperea de-a îndura/ unul celuilalt străinătatea ca
Necititele by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/7752_a_9077]
-
Techirghiol, unde îmi făceam cura prescrisă de doctor în formă de băi calde cu nămol, iar Marioara făcea băi regulate în imensul lac și în mare. Într-o zi urcarăm cele 260 de trepte ale farului de la Tuzla, de unde o priveliște măreață ni se prezentă ochilor. Uriași nori de furtună pluteau în văzduh, iar marea de o culoare de plumb topit mi se așternea la picioare, luna se ridica enormă de culoarea aramei. Nici un zgomot, totul pare că îți ținea răsuflarea
Amintiri(III) by Aurelia Cionca () [Corola-journal/Journalistic/83673_a_84998]
-
a vieții și o negație vehementă a vremelniciei acesteia. Din Maramureș pînă în Bărăgan și din Apuseni pînă în inima Moldovei, adică pe toate coordonatele mari ale României, artista călătorește și absoarbe totul; observă, participă, realizează frugal notițe grafice despre priveliști, deprinderi, evenimente, animale, port (îmbrăcăminte) și oameni. Voluptatea artistului, a privirii sale însetate de forme, de culori și de atitudini, coexistă pînă la identificare cu uimirea descoperitorului, cu rigoarea cercetătorului și cu scrupulul moralistului. În mod natural, fără nici o emfază
Un document artistic și uman by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/16634_a_17959]
-
s-ar potrivi. Mai curând, adunare. Întâi și întâi, primirea în apartamentul său luxos din interiorul unui zgârie-nori. Era întâia oară când, luând liftul, urcasem rapid spre un etaj sus de tot și când, ușa liftului deschizându-se silențios, o priveliște ca de vis mi se arătă în fața ochilor: apartamentul ultraelegant și Podea înaintea mea, primindu-mă drept în mijlocul lui, un ins înalt, falnic, un ardelean ajuns, un bărbat cum rar se mai vede azi... Nu știam dacă Podea era quaker
Note americane (III) by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/14283_a_15608]
-
de termeni și apoi tălmăcită, care este întîiul jurnal de călătorie românesc și întîia călătorie de studii[...] merge către lanuri și gospodărie sătească, spre instituțiile publice, spre școli, spitaluri, aziluri, muzee, teatre, edilitate și numai întîmplător către caracterul estetic al priveliștilor. El e înfipt ca un japonez modern, vrea să vadă tot și intră pretutindeni în ciuda îmbrăcăminții orientale ce atrage atenția asupră-i și, probabil, amuză." * * * În întreaga literatură universală, între foarte puțini autori există o diferență capitală, - ca mod de
Băgarea de seamă a Golescului by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/17184_a_18509]
-
ființei ce nu se poate exprima decât an impulsurile sale contradictorii. Ființă recurge la o exteriorizare specială, care țâșnește din interior. ăncearcă "a păcăli" realul, substituindu-i propriile-i metafore, emoții, reflexe, stupefacții, neăndurări, care par a se confundă cu priveliștea realului ănsusi, așa cum un animal amenințat adopta culorile, structurile, rigiditățile ambientului: Ar trebui să fim mai atenți/ cu scheletul nostru secret,/ să păcălim realitatea cu mușchi de atlet dopat/ care ne cântă zilnic prohodul./ Dar cine știe ce ne face mai bine
Solitudinea Marianei Marin by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/17481_a_18806]
-
și târgurilor în romanul românesc al secolului XX peisajele rurale și urbane ocupă un loc secundar. O excepție o constituie impresiile despre Telenești, un târg pitoresc, ca de pe o stampă străină care, de departe și în lumina amurgului, oferea o priveliște fantastică, pitorească și exotică, dar sub soarele fierbinte al zilei de iunie care a urmat n-a mai arătat decât ca o groapă tristă și murdară. încât acest înfiorător târgușor cu uliți pe care le cutreierau porci și câni ca
Klaus HeItmann - Mihail Sadoveanu călător prin Basarabia by Dumitru HîNCU () [Corola-journal/Journalistic/11036_a_12361]
-
Sărbătorile Crăciunului primii oaspeți ai caselor de vilegiatură Belavista și Brădișor, construite de Asociația Muntele Mic, avându-l președinte pe directorul Uzinei Electrice și Tramvaielor Comunale, dr. ing. Cornel Miklosi. Confortul de nivel european al vilelor („ca în Austria”), frumusețea priveliștilor ce se deschid spre Valea Timișului și către Câmpia Banatului, aerul puternic ozonat pe care-l revărsau asupra locurilor pădurile de brad și molid au cucerit de la început lumea interesată a orașului de pe Bega. Și aceasta în ciuda faptului că de la
Agenda2005-52-05-turism () [Corola-journal/Journalistic/284554_a_285883]
-
cît și al unei mentalități intrinseci, însă aci cu nuanțe proprii. Acest conservatorism nu reprezintă, ca de-atîtea ori, o lunecare înapoi, o retractilitate ce refuză prezentul, un paseism greoi, nefuncțional, ci o înălțare ca de avion, de unde se desfășoară o priveliște largă. Remanența nu împiedică agerimea observației și luciditatea, ci le potențează. Dl Paleologu nu privește obsedant în urmă, ci în toate direcțiile. în economia intelectuală a eseistului, conservatorismul implică o echivalare cu cîștigurile capitale ale culturii, cu bazele sale imperisabile
Glose la Alexandru Paleologu (II) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/12851_a_14176]
-
11 ianuarie, 1936), a publicat articolul "Cel mai influent om al Americii, Felix Frankfurter", pentru că în "Revista Fundațiilor Regale" (1940, pp. 192-197) să scrie "Două energii excepționale: Felix Frankfurter și R.M. Hutchins". Ultima sa carte despre S. U. A., "Chipurile și priveliștile Americii" (1940), trebuia să ajungă pe birourile acestor oameni de seamă, inclusiv pe cel al președintelui S.U.A. din acea perioadă, Franklin Delano Roosvelt, dar, din cauza războiului, aceasta nu s-a mai întîmplat.* La Muzeul de Artă Comparată din Sîngeorz-Băi, jud.
Petru Comarnescu și S. U. A. by Icu Crăciun () [Corola-journal/Journalistic/8035_a_9360]