2,130 matches
-
mantie aprinsă și momentul este straniu: "Și trebuie să taci să nu se prăbușească/ Ora este aleasă ", adică există un singur moment când fântâna este bântuită de flăcări purificatoare. Fântâna spre care se îndreaptă poetul este o oglindă menită să purifice insul înnămolit de viață. Poemul se încheie lăsând impresia că seninătatea fântânii, cercurile clare de apă sunt stări aparente, dincolo de ele, în adâncime, stă ființa bântuită de dorinți, pământul, noroiul menit să putrezească în propria lui nuntă. "Curând se face
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
gol în sus încât tot ce se-ntâmplă/ jos, pe pământ, nu are un sens,/ nu clătina, savantule, râvnita tâmplă/ întinsă pe butucul văzduhului imens ("Plafon cu pâlnii"). Suferința poetului provine din nevoia de purificare. Pentru a ajunge să se purifice, Iov va trece prin suferință ("Iov era plin de guri"). Dialogul devine biblic, suferința este un har divin, cel sortit suferinței "este ales", altfel va fi sortit plictisului și morții acestui veac ambiguu și sec: "De ce mă lași pământului pigmeu
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
sau mană peste vii,/ Când cade strugurimea atât de grabnic coaptă,/ Se coace agurida în viile pustii." Mai apare în acest volum obsesia morții și a ploii, dezagregarea lumii, un timp apăsător și întinat, de aici nevoia de a se purifica. Sentimentul de sfârșit de lume se deslușește într-o exasperantă monotonie, o lentă dezagregare a lumii: plouă peste veac, peste fostul dumnezeu, peste gurile ce au tăcut, plouă peste tot ce simțim: "Plouă istoric și postum/ ploaia de dincolo". În
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
să împlinească un ideal social ce subzistă de secole: existența cuiva care să-și asume și să recunoască vina pentru ceea ce este rău în societate, contribuind astfel la identificarea răului și la nașterea iluziei de purificare. De veacuri societatea se purifică prin victime. Ne scapă faptul că existența atâtor categorii arată o disfuncționalitate a societății, că idealurile și realitățile sociale, pretins totalizante, nu reușesc să încadreze toți membrii. Dacă n-ar exista acești "vinovați", societatea ar trebui să-și schimbe atât
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
strunga de oi./ Să fiu tot cu voi/ în dosul stânii./ Să-mi aud cânii". Această dorință nu este o dovadă de slăbiciune, de resemnare, ci de superioritate morală, de demnitate și tărie, deoarece crede că astfel criminalii se vor purifica moral constatând ei înșiși urmările abominabilei lor fapte. De fapt, în singurătatea munților, ei sunt singurii care pot împlini rânduielile înmormântării, dacă măcar o brumă de omenie le va fi rămas în sufletele lor întunecate. Precizarea locului unde să fie
LIMBA ŞI LITERATURA ROMÂNĂ GHID DE PREGĂTIRE PENTRU EXAMENE ŞCOLARE by CRINA- MIHAELA CHIRIAC () [Corola-publishinghouse/Science/625_a_1292]
-
suferința ca o condiție a mântuirii viitoare, fie prin convertirea acesteia În eroism, acceptând suferința ca o formă de sacrificiu. Creștinismul asociază suferința cu mântuirea, veritabil catharsis moral și spiritual, de factură superioară, prin care omul nu numai că se purifică, ci se transformă complet. Prin mântuire, el redobândește starea de puritate originară pe care a pierdut-o odată cu păcatul originar, revenind la starea de puritate și inocență, ca ființă a creației divine. Chinul Am descris durerea și suferința ca stări
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
virtuoasă se pervertește. Apăsată de păcat sau vinovăție, ea va trăi chinuită de complexe și remușcări. Ce trebuie făcut În aceste situații? Se poate vorbi despre o terapeutică psihomorală a păcatului și vinovăției? Da. Omul se poate restaura. Poate fi purificat. El trebuie să se „desprindă” de Rău și să redobândească starea de Bine. El trebuie ca din vinovat să redevină virtuos, Întrucât, așa cum spune Aristotel, „omul virtuos este măsura actelor umane”. Care sunt căile restaurării morale și sufletești ale omului
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
șir de acte, sufletești și morale, prin care conștiința obligă Eul să reevalueze critic actele sale și să facă efortul unei reparații. Restaurarea vine din regret. În felul acesta, durerea și suferința morală sunt mijloace prin care persoana se va purifica, se va deculpabiliza, va repara propriile sale acte din trecut. Regretul este efortul pe care persoana va trebui să-l plătească pentru a-și regăsi liniștea și echilibrul interior, atât În plan sufletesc, psihologic, cât și valoric, moral. Durerea și
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
umanității, ne putem ridica pe treapta spiritualității eterne”. Pentru genialul scriitor rus, F.M. Dostoievski, regenerarea morală a omului nu se poate produce decât prin durere și remușcare, suferința individuală având în viziunea sa, această calitate de a înălța, de a purifica, viața sufletească a omului. Mitea Karamazov, de exemplu, se lasă condamnat fără a fi săvârșit paricidul de care era acuzat, dar de care conștiința lui nu era străină, deoarece în străfundul sufletului său își detestă tatăl, iar într-o anumită
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
macro istorie, politic, timp, destin, sfârșit, poezie în sonuri variate, mergând de la tandrețea învăluită metaforic până la sarcasmul șfichiuitor. Variate sunt și formele poematice pentru care optează Michael Astner: există, în acest volum sintetic, și expresii textuale concise până la sentință sau purificate până la esența haiku-ului, și poeme de o respirație largă, în care descriptivul este subordonat meditației sociale sau istorice. De un real interes sunt poemele ce corporalizează entropia identitară specifică unui autor care nu ezită să-și mărturisească, într-un
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
ce corespunde acelui "om puternic" văzut de C. Dimitrescu-Iași ca "un vulcan de pasiuni animat de un ideal", corespunde pe deplin condiției poetului și condiției profesorului. Și poezia, și educația transformă știința în conștiință, luminează obscuritatea ce ne înconjoară, ne purifică, ne conduce în abisul adevărului, din boboc ne face floare, din crisalidă devenim fluture. Dar fiecare privim și primim larma vrăjită a lumii dinspre limitele care ne împresoară și ne delimitează un prizonierat: al locului și al timpului. Trăim aici
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
Africa și în cele din urmă restituie Algeria algerienilor islamici (1962). După 1970, Portugalia își va lichida atît coloniile, cît și regimul dictatorial. Acest proces de decolonizare nu face altceva decît să opereze replierea națiunilor europene asupra continentului lor. El purifică noțiunea de Europă de aspectele sale cele mai urîte și pregătește pe nesimțite purificarea ideii de Europă, limitînd tragica ambiguitate a termenului care însemna intramuros libertate, drepturi ale omului, democrație, iar extramuros dominație, exploatare, aservire. Și totuși el a avut
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]
-
ispășească și să se curețe de păcatele sale", căci "prin ispitele suferinței numai se curăță noroadele". Suferința, "divina necunoscută", după o expresie celebră, e un factor al istoriei. Suportabilă, cât timp nu pare absurdă, ea nutrește la limită explozii ce purifică, instituind noi echilibre, dacă nu cade în exces de voluntarism și vindictă. Epoca regenerării, la care ne-am referit îndeosebi, e plină de învățăminte din acest punct de vedere. "Pentru popoare, ca și pentru individ, suferințele nu sunt totdeauna pierdute
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
puncte de sprijin pentru o resurecție morală cât mai profundă. Trecutul, multă vreme poluat, ca și pământul, ca și văzduhul țării, redevine o sursă dinamogenă, una ce se cuvine a fi purgată, ea mai întâi, de noxele ideologiei totalitare. A purifica pe cât posibil discursul istoric e o datorie pe care profesioniștii domeniului nu mai pot întârzia să și-o asume. L'histoire sous surveillance (Marc Ferro, 1985) indică interesul puterii de a o ține sub control, dar și nevoia breslei în
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
zgomote Doamne, scrâșnetul ușii / este un geamăt al lumii - / nemărturisit și ascuns în pietre spălate de foc // și când se scoală cu toții iar clopotul anunță nașterea luminoasă a graiului / și satul plutește în aburul laptelui fiert / plec în somn și purificat mă închid / în fluturii rechemați în unghere” (De profundis, II). Impactul expresionist, niciodată anulat, va fi amortizat progresiv în versurile din următoarele două decenii - O casetă cu șerpi (1970), Bunica se așază în fotoliu (1971), Sufletul obiectelor (1972), Trecătorul de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289952_a_291281]
-
schimbării atitudinii sale, Securitatea l-a exclus din rețeaua informativă și, mai mult decât atât, a elaborat un plan de măsuri pentru urmărirea sa. Păcat că nu posibilitatea toți informatorii au avut să plece la Mecca, pentru a se întoarce purificați sufletește! Păcat că nu toate cultele au o „Mecca” a lor! Referat, 10.03.1984 „Numitul O.S. a fost recrutat la data de 19.07.1974 ca informator în probleme de contraspionaj turc. Din anul 1978, când a fost
[Corola-publishinghouse/Science/2229_a_3554]
-
născuți ursitoarelor. Acțiunea moașei, în afara precauțiilor luate înainte de venirea pe lume a copilului, cuprinde elementele unui ritual, ale cărui momente principale par a fi: să «ridice» copilul, adică să-l primească atunci când iese în lume; să-i facă prima baie, purificându-l; să spele și să purifice lehuza; să pregătească cele necesare pentru primirea ursitoarelor. Moașa face o serie de operații, din care o parte vor fi preluat de Biserică; într-adevăr, la rândul lui, preotul vine 40 de zile după
?ACCEP?IILE VIE?II by Br?ndu?a ? Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/83168_a_84493]
-
luate înainte de venirea pe lume a copilului, cuprinde elementele unui ritual, ale cărui momente principale par a fi: să «ridice» copilul, adică să-l primească atunci când iese în lume; să-i facă prima baie, purificându-l; să spele și să purifice lehuza; să pregătească cele necesare pentru primirea ursitoarelor. Moașa face o serie de operații, din care o parte vor fi preluat de Biserică; într-adevăr, la rândul lui, preotul vine 40 de zile după naștere să purifice copilul, lăuza, casa
?ACCEP?IILE VIE?II by Br?ndu?a ? Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/83168_a_84493]
-
spele și să purifice lehuza; să pregătească cele necesare pentru primirea ursitoarelor. Moașa face o serie de operații, din care o parte vor fi preluat de Biserică; într-adevăr, la rândul lui, preotul vine 40 de zile după naștere să purifice copilul, lăuza, casa. La întrebarea [Cum te pune pă ursitori?], informatoarea construiește următoarea povestire: "[...] așa ț-așternea o rogojân-așa m pat șî te punea acolo stăteai acolo tu te mai dai joz de! Că nu puteai ca să stai lemn acolo
?ACCEP?IILE VIE?II by Br?ndu?a ? Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/83168_a_84493]
-
spuneau înainte de începe orice acțiune: Să fie bună, binevoitoare, fericită, norocoasă! La ceremoniile sacre, cu caracter public, cereau să fie liniște: când se stabileau zilele de sărbătoare se preciza să nu aibă loc procese și nedreptăți. La fel, când se purifica o colonie, când generalul purifica armata iar cenzorul, poporul, erau alese de către conducătorul ceremoniei persoane cu nume de bun augur, pentru a aduce sacrificiile. Tot așa la înrolări, consulii aveau grijă ca primul soldat să aibă un nume norocos"68
by Cristina Gavriluţă [Corola-publishinghouse/Science/1065_a_2573]
-
Să fie bună, binevoitoare, fericită, norocoasă! La ceremoniile sacre, cu caracter public, cereau să fie liniște: când se stabileau zilele de sărbătoare se preciza să nu aibă loc procese și nedreptăți. La fel, când se purifica o colonie, când generalul purifica armata iar cenzorul, poporul, erau alese de către conducătorul ceremoniei persoane cu nume de bun augur, pentru a aduce sacrificiile. Tot așa la înrolări, consulii aveau grijă ca primul soldat să aibă un nume norocos"68. Aceasta poate fi considerată doar
by Cristina Gavriluţă [Corola-publishinghouse/Science/1065_a_2573]
-
asemenea situații este posibil ca focul să se transforme în vehicul între lumi sau în mesager al subconștientului. Cei care practică divinația sunt convinși că flacăra focului poate "spune" mai multe decât am putea noi bănui. Dacă forța sa poate purifica, distruge și da viață, de ce nu ar putea să fie și purtătoarea unor mesaje ascunse? Natura sa divină și misterioasă conferă focului toate șansele de a face legătura între văzut și nevăzut. Omul modern trăiește astăzi sentimentul dominării naturii și
by Cristina Gavriluţă [Corola-publishinghouse/Science/1065_a_2573]
-
suntem în acel loc: cercetarea divinației în cositor. Imaginea focului readuce în prim-plan simbolismul acestei stihii, adesea asemănată puterii divine. El este imagine a divinității prin excelență. Aparținând sferei sacrului, focul are o reprezentare duală. El este cel care purifică și ucide, cel care dă viață (focul viu), dar poate aduce și moartea. Imaginea bătrânului alchimist care nu încetează să creadă că materia ordinară se poate preschimba în aur curat prin "coacere" la foc revine în prim-plan atunci când practicile
by Cristina Gavriluţă [Corola-publishinghouse/Science/1065_a_2573]
-
unul... sî știi mata." Nelipsită din ritualul turnării cositorului este apa. Ca element primordial, ea se bucură de toate virtuțile conferite de o valorizare magico-religioasă. Proveniența sa accentuează legătura cu sacrul și rolul pe care îl are în ansamblul ritual: purifică, primenește, curăță. La fel de importantă este și apa nevorbită sau neîncepută. Motivul apei neîncepute este deja unul clasic, analizat în lucrările de etnologie românească. Secvența nr. 14 10.10-10.44 "Dacă mata ti caini cî ti doari ceva aici sau ti
by Cristina Gavriluţă [Corola-publishinghouse/Science/1065_a_2573]
-
și este, la rândul lui, ucis de Răuț, din porunca lui Lică. Orgolios până la capăt, sămădăul nu se dă prins și alege sinuciderea, izbinduse cu capul de un stejar. Hanul, locul așezat simbolic la hotarul dintre Bine și Rău, este purificat prin foc. Imaginea oaselor albe ieșind pe ici pe colo din cenușa groasă devine simbol al ideii că nimeni nu e mai presus de legea morală și că încălcarea acestei condiții vitale a existenței omului în lume se plătește cu
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2893]