3,080 matches
-
În solitudinea încăperii, Costache își amintește de misterioasa hârtie asupra căreia bătrânul era aplecat, scriind, atunci când îl surprinsese moartea. Începe s-o caute, însă n-o găsește. Începe să intre la bănuieli, mai ales după ce descoperă că o mână necunoscută răscolise documentele și chitanțele din sertarele biroului. I se alătură Maria Brancea, însă tânărul își dă seama că ultimele însemnări ale lui Manole au fost subtilizate de cineva, în intervalul consumat cu slujba de înhumare. Întrebarea este: cine? Natalia Cristea, zgârcită
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
a poemului dincolo de explozia mozaical-caleidoscopică a imaginilor, ea s-ar afla mai degrabă la nivelul stării de spirit: frenezie a sentimentului erotic, amintind în parte de, bunăoară, Psalmul de taină arghezian („Femeie răspândită-n mine / ca o mireazmă-ntr-o pădure”...): mă răscolești ca-n arie treci degetul prin creștet mă-mprejmuiești mă treieri mă-nchizi ca un hectar te-nalți precum o stivă în aerul prea veșted pe marginea făpturii mele ca un pescar, — sau: mă vânturi precum spicul și-mparți cu
[Corola-publishinghouse/Science/1852_a_3177]
-
se întoarce într-însul fără zare ca o barcă părăsită în nisip / Trupul se închide în cristalul gestului mereu același / Fără mâna care să se frângă în curelele de transmisiune ale aventurii / Fără izbucnirea de o clipă numai, a farului răscolit din lumina adâncului” (XX). Iar seria recurențelor continuă, în spațiul aceluiași poem, cu „noaptea șcareț ca un paznic încearcă lacătele tristeții”, cu „glasul care nu mai poate scăpa din ocna obicinuinții”, ori cu imaginea omului care „astupă cu bancnote ocheanul
[Corola-publishinghouse/Science/1852_a_3177]
-
din profunziunea elementelor și evenimentelor exterioare, acea “încărcătură nouă” revenind în ochiul pururi curios sau - ca în alt vers, din Zodiac, care cere „Să-ți umpli ca o tolbă ochiul de sicomori și gazéle” - implicarea în procesul transformator: „Șoim, ochiul răscolește somnul lânced al plantelor” (Brățara nopților, V). Oriunde am deschide cărțile lui Voronca, eul poetic se definește ca fiind prin excelență spectatorul, în înțelesul cel mai general al cuvântului. Organul său de simț cel mai solicitat rămâne ochiul, iar lumea
[Corola-publishinghouse/Science/1852_a_3177]
-
cu efecte de dinamizare / metamorfozare a energiilor afective, cu peisajul exterior. Erosul transfigurează deopotrivă cuplul și lumea, prezența femeii iubite generează acea stare de liberă comuniune și euforie specifică sărbătorii: „pleoapa mea de tine se umple ca o ceașcă”, „mă răscolește ca-n arie /.../ mă-mprejmuiești, mă treieri, mă-nchizi ca un hectar”, „mă vânturi precum spicul / mă-mparți cu dumicatul /.../ te-nfigi ca-ntr-o gingie, mă clatini ca un lanț”, „și sângele-n desfaceri se leagănă de cer” - sunt
[Corola-publishinghouse/Science/1852_a_3177]
-
pe sânii de golfuri Și un glas farmecă valurile ca șerpii Cheamă de la miază-noapte pădurile de viscol ș...ț Cheamă furtunile cascadele animalele pitice și uriașe, Plantele, oceanele, Cheamă văzutul și nevăzutul Și întreabă-te: unde e spada care să răscolească măruntaiele înțelesului Care e rostul tău în temnița infinitului cetitorule, ș...ț Unde sunt clapele din care pipăitul să deștepte răspunsul RĂSPUNSUL ca o melodie încuiată în lemnul de abanos al flautului. Aceleiași scheme dinamice i se subordonează nenumărate alte
[Corola-publishinghouse/Science/1852_a_3177]
-
vie și în continuare, fascinația pe care Steinhardt și creația sa în mod deosebit Jurnalul Fericirii, le-au exercitat asupra mea a rămas aceeași ca atunci când am avut privilegiul de a citi pentru prima dată Jurnalul fericirii, o carte care răscolește în egală măsură indiferent la a câta lectură a ei te afli. Astfel, atunci când a trebuit să aleg din nou un subiect la finalizarea studiilor masterale pentru lucrarea de disertație, am decis să mă opresc și de această dată asupra
by Adrian Vasile SABĂU [Corola-publishinghouse/Science/984_a_2492]
-
împins până la tiranie. Inferior intelectualicește Tofanei, Rudy se dovedește nu mai puțin îndărătnic decât ea în hotărârea de a nu se întoarce la viața pe care o lăsase în urmă. Zgândărită de atitudinea condescendentă a lui Castriș, trufia Tofanei e răscolită până în străfunduri de refuzul lui Rudy. Această trufie este reversul, răzbunarea umilințelor îndurate de înaintașii ei obscuri, apăsați și diprețuiți. Trezită în ființa studentei, nepoata hingherului Sbilț se dezlănțuie năprasnic. Bunicul ei „pedepsea” făcând „hăț cu sbilțul”. Printr-o stratagemă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289795_a_291124]
-
un foarfece de grădinar pentru două mâini. Lama foarfecelui trebuie ascuțită cu regularitate - pentru a nu răni plantele în momentul tăierii - și dezinfectată înainte și după fiecare folosire - pentru a elimina riscurile apariției unor boli. • Furca-hârleț se folosește pentru a răscoli pământul, a îndepărta pietrele mari, a înlătura buruienile, a sfărâma mușuroaiele de pământ și crusta acestuia în scopul de a-l aera. • Furtunul de stropit este deosebit de util în grădinărit. Pentru a vă folosi de el, aveți nevoie de un
[Corola-publishinghouse/Science/1853_a_3178]
-
apoi pentru a cădea peste acoperișurile și grădinile din apropiere. I-am întâlnit pe frații Chacón expunându-și marfa învechită pe trotuar, lîngă grilajul grădinii Susanei și am răsfoit cîteva clipe romanele lui Edgar Wallace din colecția "Mistere". Trei băieți răscoleau printre cărțile ilustrate uzate. Mica piață se afla la mai puțin de cincizeci de metri și cîteva femei venite la cumpărături, își lăsau copiii să caște gura printre vechituri. Dincolo de grădină, prin geamurile galeriei, am văzut-o pe Susana întinsă
Juan Marsé - Vraja Shanghaiului by Luminița Voina-Răuț () [Corola-journal/Journalistic/14093_a_15418]
-
poruncii, carele se aliniară în curte iar Ciua le încărcă, umplîndu-le cu peonii. A doua zi, împărăteasa se plimba prin grădină. Bătea un vînt rece. Sărbătoarea luase sfîrșit. Se ofilise fiecare petală, fiecare floare se scuturase, murise. Răzorul peoniilor era răscolit, zăpada murdară, grunjoasă, era amestecată cu bulgări de pămînt. Grădina arăta de parcă acolo s-ar fi luat la trîntă niște căpcăuni. împărăteasa își ridică fruntea spre cer și scutură din cap. Apoi păși atît de hotărîtă pe răzor, încît soldaților
Două proze de Laszlo Darvasi by Georgeta Hajdu () [Corola-journal/Journalistic/11332_a_12657]
-
fișă medicală eliberată pe numele lui Tasica R. , de 67 ani, din Timișoara. Medicul legist a examinat părțile de cadavru, opinând că moartea victimei a intervenit în urmă cu circa două săptămâni, cauza morții neputând fi precizată. Zona a fost răscolită pe o rază de 3,5 km, astfel că au mai fost găsite câteva vertebre și craniul victimei. Soțul victimei a declarat anchetatorilor că femeia suferea de Alzheimer, iar în 17 mai, în timp ce erau împreună la centrul de fizioterapie, a
Agenda2004-24-04-politie () [Corola-journal/Journalistic/282534_a_283863]
-
i-a rămas în gură; scoate din buzunarul bulbucat al cămășii pachetul de țigări și, din mers, îl aruncă în lada de gunoi, deschisă, a cuiva. Mândria îi răsfrânge buza de sus, îi dezgolește dinții. Pantofii lui mari, din antilopă, răscoliseră și împrăștiaseră gunoaiele amestecate prin pietrișul aleii. Aleargă. La capătul șirului de case care mărginesc aleea, cotește pe o stradă, anume Wilbur Street din Mt. Judge, o suburbie a orașului Brewer, al cincilea ca mărime din Pennsylvania. O ia la
John Updike Fugi, Rabbit by A. Gh. Olteanu () [Corola-journal/Journalistic/8410_a_9735]
-
sau de operă, provocarea să fie mereu altfel, păstrînd reperele stilului recognoscibil, manifestul prieteniei și al fidelității conținut în toate lucrările din expoziție, vîna de mare artist purtător de universuri deschise m-au marcat spiritual. M-au îmbogățit, m-au răscolit, m-au emoționat și mi-au dat, dincolo de sensibiltățile și vulnerabilitățile ce fac parte din creația lui Helmut Sturmer, putere. Puterea lui ca artist și ca om. Am plecat pe străzile Sibiului unui amurg de toamnă blîndă, tandră. Am plecat
Spațiul și memoria by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/9215_a_10540]
-
În perioada postrevoluționară, în care ritmul vieții este trepidant, oamenii își rezervă timp și pentru un act în zona plastică. Fotografia tinde să fie prețuită spre adevărata ei valoare, conferită de transpunerea gândirii în imagine. Amintiri în patru rame Dacă răscolim cutia de amintiri a bunicilor sau privim fotografiile înrămate de pe pereții caselor vechi din Banat, inevitabil ne ridicăm semne de întrebare în legătură cu procedeul de execuție. Curiozitatea noastră este imediat satisfăcută de explicațiile profesorului Onuț Danciu de la Centrul de Cultură și
Agenda2006-21-06-senzational4 () [Corola-journal/Journalistic/284990_a_286319]
-
albastră are mici striuri în care se răsfrîng razele soarelui, iar cilindrul propriu-zis e de cristal. O cumpăr cu cincizeci de pessos de la bărbatul cu un picior de lemn. Prietenele își zîmbesc una alteia și dispar în magazinul de peste drum, răscolind rafturile de pantofi și fotografiind plafoanele cu grinzi groase de lemn sau cu picturi renascentiste. Mă simt atît de mult numai una. Mi-e bine. Vechiul București, atît cît a mai rămas din el, seamănă înfricoșător de mult cu Buenos
... și la doi pași, Patagonia by Nora Iuga () [Corola-journal/Journalistic/6607_a_7932]
-
nevoit să se retragă ca să-și caute sănătatea, șacestaț nu vedea un înlocuitor mai ideal decît pe acest tînăr prieten, legați între ei prin nenumărate afinități sufletești și intelectuale. Era în perioada de mare fermentație a portului, cînd muncitorii fuseseră răscoliți de agitația lui Ștefan Gheorghiu. Trebuia continuată campania de revendicări începută de acesta și Gheorghiu a insistat din toate puterile ca Istrati să preia această sarcină. [...] amîndoi erau situați mai la stînga mișcării, fără o linie precisă, dar întotdeauna nemulțumiți
"Un anarhist al dracului de deștept" by Mircea Iorgulescu () [Corola-journal/Journalistic/9407_a_10732]
-
în după-masa sosirii ei, simțise o tulburare inexplicabilă. Avu nevoie de mai mult de două luni pentru a-și da seama că vinovată pentru nopțile lui proaste și iritarea și neliniștea lui permanentă era dorința. Într-o noapte, se trezi răscolit de un vis în care Maria Rita se lăsa dezbrăcată și-i răspundea cu mângâieri experte și jinduitoare. În întuneric, fără să mai poată adormi, înțelese că suferea de tortura unei pasiuni secrete, dezlănțuite. Fu nevoit să accepte ceea ce știuse
JULIÁN RÍOS - Cortegiul umbrelor () [Corola-journal/Journalistic/4411_a_5736]
-
mai perturbată de vremuri și de oamenii care stau sub ele. Am cumpărat un cd cu el citind Tolstoi. "Moartea lui Ivan Ilici". Produs de Humanitas. Ascult. Cînd vreau și de cîte ori vreau. Relația acestui actor cu cuvîntul mă răscolește. Mă cobor, abisal, în mine însămi... Rebengiuc - o imensă mirare inocentă, un semn de întrebare primar și definitiv în Botom-Fundulea și hohotul meu de rîs enorm cît capul lui de măgar purtat cu "grație" pe scena de la Grădina Icoanei. Capul
Despre Victor Rebengiuc by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/8821_a_10146]
-
Sensurile multiple ale narativității creează complexitate la toate nivelurile (sintactic, psihologic, existențial, moral). Dinamica sensurilor e susținută de densitatea verbală, repudierea adjectivului, mișcare asociativă în două-trei planuri, jocul suprapunerilor dintre prezent și trecut, investigația de profunzime a unei conștiințe morale răscolită de reacții negative față de o greșită înțelegere socială a individului ultragiat. Dificil la lectură pentru că e dificil ca scriitură, elaborat cu efort apreciabil și cu voință de concentrare a intensităților afective, Zbor frânt e un roman de virtuozitate narativă, cu
Vârful ierarhiei în proza basarabeană by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/11698_a_13023]
-
dar nu în tunelul temporal al adevărurilor fierbinți. Ele se pretează la un exercițiu intelectual de fină aranjare a informațiilor, un exercițiu în virtutea căruia evenimentele sunt ordonate după criteriul verosimilității istorice, dar în nici un caz ele, evenimentele, nu mai pot răscoli astăzi pe cineva. Sunt indiferente, opace și fără răsunet în prezent. În materie de neutralitate teoretică, cel mai atipic istoric pe care îl au românii în clipa de față este Lucian Boia. Este atipic din două motive: mai întîi, fiindcă
Un autor inclasabil by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/8858_a_10183]
-
insistat în aproape toate comentariile. Imaginile dure, halucinante, ușor terifiante, destructurarea, apelul la o mitologie a locului nu se leagă de crochiurile subțiri ale simboliștilor, ci de pânza grea, păstoasă a expresioniștilor. Imaginea turmelor de porci înnegriți în noroiul bălților răscolește fantezia poetului, legând-o de viziunea începutului de lume, de haos: „Trec porcii, cei cu suflet de baltă, spre noroi,/ trec porci urâți, să doarmă stupid într-o băltoacă -/ ca haosul pe lume din nou să se desfacă/.” (Herța, V
Note despre expresionismul poetic al lui B. Fundoianu by Alexandru Ruja () [Corola-journal/Journalistic/3900_a_5225]
-
am scris în diverse reviste și am vorbit la radio. De ce m-am angajat în această acțiune neglorioasă, dezaprobată de unii cunoscuți ai mei (care consideră că o carte proastă trebuie trecută sub tăcere)? Dintr-o plăcere perversă de a răscoli în maldărele de deșeuri ale literaturii? Din dorința de a-mi afirma superioritatea, rănind sensibilitatea unor autori lipsiți de talent? Nici vorbă de așa ceva. Am făcut-o (știu că sună demagogic, în România, în momentul de față, tot ce e
Cum te poți rata ca scriitor by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/7389_a_8714]
-
cimpanzei părerea unui elev dintr-a șaptea față de unul, prost crescut, dintr-a treia.) În ajutor vine un glosar al cuvintelor „gorileze”, care obligă tânărul cititor să se gândească la cuvinte. Unele, precum libertatea - invocată des în această carte - pot răscoli ca o furtună oceanul vorbelor. Altele, magice, pot îmbolnăvi sau însănătoși - de exemplu, Ivan e brusc încurajat de cuvintele pe care câinele vagabond (cu experiență de viață!) Bob îl obligă pe prizonier să le spună, de câte ori e trist sau își
„Niciodată nu e prea târziu să ajungi ceea ce ai fi putut fi“ by Grete Tartler () [Corola-journal/Journalistic/2478_a_3803]
-
dogmă? Răspunsul îl oferă autorul printr-o parabolă: un țăran lasă cu limba de moarte copiilor lui să caute în ogorul din fața casei o comoară pe care el ar fi îngropat-o acolo. După moartea tatălui, fiii sapă adînc pămîntul, răscolindu-l în lung și în lat, dar fără folos, pentru că nu găsesc comoara. În schimb, simplul lor efort de căutare se dovedește a fi adevărată comoara: pămîntul săpat astfel este, în anul următor, mult mai roditor și mai bogat decît
Veverita intelectuală by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/18014_a_19339]