7,503 matches
-
Sculptura în arhitectură sau sculptura arhitecturală este caracterizarea generală utilizată pentru a descrie diferite piese de sculptură care sunt folosite pentru decorarea și îmbogățirea aspectului clădirilor și structurilor. Termenul se referă atât la piesele de sculptură care sunt atașate unei clădiri, fiind parte integrantă a fațadei sau a interioarelor cât și la piesele de sculptură considerate independente
Sculptură în arhitectură () [Corola-website/Science/304538_a_305867]
-
Sculptura în arhitectură sau sculptura arhitecturală este caracterizarea generală utilizată pentru a descrie diferite piese de sculptură care sunt folosite pentru decorarea și îmbogățirea aspectului clădirilor și structurilor. Termenul se referă atât la piesele de sculptură care sunt atașate unei clădiri, fiind parte integrantă a fațadei sau a interioarelor cât și la piesele de sculptură considerate independente care sunt parte a designului arhitecților, sau care au fost adăugate ulterior fără a compromite conceptul unitar inițial. De la
Sculptură în arhitectură () [Corola-website/Science/304538_a_305867]
-
piese de sculptură care sunt folosite pentru decorarea și îmbogățirea aspectului clădirilor și structurilor. Termenul se referă atât la piesele de sculptură care sunt atașate unei clădiri, fiind parte integrantă a fațadei sau a interioarelor cât și la piesele de sculptură considerate independente care sunt parte a designului arhitecților, sau care au fost adăugate ulterior fără a compromite conceptul unitar inițial. De la primele sculpturi, care au fost efectuate prin transformarea fizică a unor bucăți de materiale naturale cu forme întâmplătoare inspirante
Sculptură în arhitectură () [Corola-website/Science/304538_a_305867]
-
sunt atașate unei clădiri, fiind parte integrantă a fațadei sau a interioarelor cât și la piesele de sculptură considerate independente care sunt parte a designului arhitecților, sau care au fost adăugate ulterior fără a compromite conceptul unitar inițial. De la primele sculpturi, care au fost efectuate prin transformarea fizică a unor bucăți de materiale naturale cu forme întâmplătoare inspirante și până la clădirile moderne care conțin nu numai elemente de design și arhitectură, dar și piese de sculptură integrate, mobilier sculptat sau sculpturi
Sculptură în arhitectură () [Corola-website/Science/304538_a_305867]
-
conceptul unitar inițial. De la primele sculpturi, care au fost efectuate prin transformarea fizică a unor bucăți de materiale naturale cu forme întâmplătoare inspirante și până la clădirile moderne care conțin nu numai elemente de design și arhitectură, dar și piese de sculptură integrate, mobilier sculptat sau sculpturi independente este un drum lung care trece prin toate civilizațiile planetei nostre. Sculptura este, desigur mai veche decât arhitectura, așa cum o înțelegem astăzi, deci folosirea sa pentru a îmbogății compozițional, artistic sau ideatic o clădire
Sculptură în arhitectură () [Corola-website/Science/304538_a_305867]
-
sculpturi, care au fost efectuate prin transformarea fizică a unor bucăți de materiale naturale cu forme întâmplătoare inspirante și până la clădirile moderne care conțin nu numai elemente de design și arhitectură, dar și piese de sculptură integrate, mobilier sculptat sau sculpturi independente este un drum lung care trece prin toate civilizațiile planetei nostre. Sculptura este, desigur mai veche decât arhitectura, așa cum o înțelegem astăzi, deci folosirea sa pentru a îmbogății compozițional, artistic sau ideatic o clădire sau o structură se poate
Sculptură în arhitectură () [Corola-website/Science/304538_a_305867]
-
naturale cu forme întâmplătoare inspirante și până la clădirile moderne care conțin nu numai elemente de design și arhitectură, dar și piese de sculptură integrate, mobilier sculptat sau sculpturi independente este un drum lung care trece prin toate civilizațiile planetei nostre. Sculptura este, desigur mai veche decât arhitectura, așa cum o înțelegem astăzi, deci folosirea sa pentru a îmbogății compozițional, artistic sau ideatic o clădire sau o structură se poate considera că se confundă cu istoria arhitecturii însăși.
Sculptură în arhitectură () [Corola-website/Science/304538_a_305867]
-
nu au. Grupul este împărțit în perechi, fiecare îmbrățișându-se unul cu celălalt, ceea ce-i unește pe auguști și pe cezari. Ansamblul statuar sugerează unitate și stabilitate. Materialul ales, durabilul porfir (care provenea din Egipt), simbolizează o permanență în genul sculpturilor egiptene și a statuilor kouros mai vechi. Porfirul era rar și rezervat pentru uzul imperial. Figurile sunt robuste, departe de verosimilitatea sau idealismul perioadelor anterioare. Persoanele sunt rigide, ținuta lor este ornamentată și stilizată. Fețele lor sunt repetitive și ei
Monumentul tetrarhilor () [Corola-website/Science/333575_a_334904]
-
bizantină și arta islamică. În plus, fiecare „națiune” și cultură a Evului Mediu are stiluri artistice distincte care sunt studiate individual (spre exemplu arta anglo-saxonă, arta vikingă). Arta medievală include multe domenii artistice, dar a fost în special axată pe sculptură, decorarea manuscriselor și arta mozaicului; mai mult, existau mai multe stiluri artistice, cum ar fi stilul cruciat sau stilul zoomorf. Arta medievală europeană s-a dezvoltat pe baza moștenirii artistice a Imperiului Roman și a influenței Bisericii creștine timpurii. Aceste
Artă medievală () [Corola-website/Science/311162_a_312491]
-
200 (înainte de care nu se cunoaște nici o formă de manifestare artistică a creștinismului) și anul 500, la inaugurarea unui stil pur bizantin. De-a lungul acestei perioade, artiștii au adoptat subiecte și metode specifice artei romane în pictură, mozaic și sculptură. Arta bizantină se naște din ceea ce numim arta paleocreștină în jurul anului 500. În timpul crizei iconoclaste (730-843) marea majoritate a icoanelor au fost distruse, astfel încât, pentru un studiu efectiv al acestei arte în zilele noastre orice nouă descoperire ascunde o mai
Artă medievală () [Corola-website/Science/311162_a_312491]
-
termen variabil în funcție de opera de artă, loc și timp. El își are originea odată cu nașterea arhitecturii gotice în anul 1140, deși pictura de stil gotic nu a apărut decât în jurul anului 1200, când s-a desprins total de stilul romanic. Sculptura gotică s-a născut în Franța în 1144 odată cu renovarea abației Saint-Denis și s-a răspândit în Europa devenind, în secolul al XIII-lea un stil internațional care înlocuia stilul romanic. Goticul internațional descrie arta gotică dintre anii 1360 și
Artă medievală () [Corola-website/Science/311162_a_312491]
-
expresivitate artistică. s-a născut la data de 6 octombrie 1916, în satul Măzănăești din județul Suceava. După ce a absolvit școala primară din satul natal, a urmat cursurile Școlii de arte și meserii din Câmpulung Moldovenesc între anii 1929-1934, secția sculptură în lemn, sub îndrumarea sculptorului Ion Pâșlea (1869-1952). A urmat apoi cursurile Academiei de Arte Frumoase din Iași, cu sculptorul Ion Irimescu, ale cărei cursuri le-a absolvit în anul 1945. După absolvirea Academiei în 1945, a lucrat ca șef
Iftimie Bârleanu () [Corola-website/Science/307271_a_308600]
-
de Arte Plastice din Iași, îndeplinind și alte diferite funcții. A fost membru al Uniunii Artiștilor Plastici, președinte al UAP Filiala Iași și vicepreședinte al Uniunii Artiștilor Plastici din R.S.R. Începând cu anul 1945, a participat la numeroase expoziții de sculptură atât în țară, cât și în străinătate. El a călătorit în străinătate pentru perfecționarea măiestriei artistice, lucrând intens și participând la expoziții cu opere de-ale sale. Prin Decretul nr. 514 din 18 august 1964 al Consiliului de Stat al
Iftimie Bârleanu () [Corola-website/Science/307271_a_308600]
-
absida decroșată, poligonală, cu cinci laturi. Pereții de dimensiuni reduse, prezintă la îmbinările absidei iscusite perechi de console, ce coboară în trepte, până la brâul median alcătuit din „frânghie” și chenare de linii frânte. Ancadramentul intrării este un adevărat poem al sculpturii în lemn: cu rozete, „frânghii”, motive geometrice, semicercuri cu spițe și vrej cu ghindă. În mijlocul cadrului de sus, amplei compoziții decorative ce susține crucea i se adaugă, de o parte și de alta, o inimă. Cel de al doilea ancadrament
Biserica de lemn din Păușa, Sălaj () [Corola-website/Science/309790_a_311119]
-
cu vot universal, democrația nu este încă stabilită, la ultimul scrutin electoral având loc fraude masive, conform observatorilor internaționali. Din 1991 capitala este în noul oraș Abuja. Civilizatia Nok din Nigeria de Nord a lăsat în urmă cele mai vechi sculpturi de teracotă care au fost găsite în aceasta țară. Civilizatia Nok a inflorit intre anii 500 B.C. si 200 A.D. In partea de nord a țării, civilizatiile Kano and Katsina au de asemenea o istorie care datează pana în 999
Nigeria () [Corola-website/Science/298130_a_299459]
-
divorț inițiat de Ileana. Chiar înainte de înmormântare, cele două surori ale sale au intrat în apartament și au pus stăpânire pe bunurile care se aflau acolo, inclusiv Muza lui Brâncuși. Surorile Louise Guilden și Emily Henshel nu erau interesate în sculptură și de aceea au donat-o Muzeului Solomon R. Guggenheim din New York. Încercând să-și refacă viața, la începutul anilor 1960, Ileana Bulova s-a măritat cu August R. Lindt, ambasadorul Elveției la Washington. Născut la Berna, Auguste era și
Ileana Pociovălișteanu () [Corola-website/Science/332524_a_333853]
-
informații, legătura având loc cu multă discreție. Totuși, legătura nu a avut urmări, Petru II îmbolnăvindu-se de ciroză. Între timp continua procesului prin care Ileana Bulova încerca să-și recupereze bunurile. În acțiunea deschisă, Arnold Krakower susținea că proprietara sculpturii ”Muza” era Ileana Bulova și că, în consecință, surorile nu aveau căderea să facă donația. În cele din urmă, la 30 iulie 1965, procesul ajunsese pe rolul Curții Supreme a comitatului New York. Audierile au avut loc într-o zi excesiv de
Ileana Pociovălișteanu () [Corola-website/Science/332524_a_333853]
-
precum Van Eyck, Rembrandt și Van Dyck. "Galleria civica d'arte moderna e contemporanea di Torino" ("GAM", Galeria Civică de Artă Modernă și Contemporană) este al doilea muzeu de artă modernă din Italia, cu 5000 de picturi și 400 de sculpturi. Cu ocazia sărbătorilor de Crăciun, decorațiunile luminoase de sfârșit de an sunt încredințate artiștilor contemporani: festivalul Luci d'artista durează din noiembrie până la jumătatea lunii ianuarie. Contribuția numeroșilor intelectuali torinezi în perioada imediat următoare celui de-al doilea război mondial
Torino () [Corola-website/Science/299924_a_301253]
-
Florența, Bargello), ex aequo (în ) cu Lorenzo Ghiberti. Brunelleschi s-a simțit frustrat, a refuzat să colaboreze cu Ghiberti și și-a încetat activitatea să că sculptor, care mai cuprindea și capodopere, ca „Profeții” și „Părinții Bisericii”. A revenit la sculptură în 1420 cu „Crucifixul Capelei Santa Maria Novella” (sculptat, conform unei anecdote a vremii răspândită de Văsari, la întrecere cu Donatello care lucra în acea vreme la crucifixul bisericii florentine „Santa Croce”) și continuând cu „Evangheliștii” din Capella dei Pazzi
Filippo Brunelleschi () [Corola-website/Science/302747_a_304076]
-
din București cu . Sala de spectacole are forma de potcoavă. Scena are 24 m lățime, 20 m adâncime și 30 m înălțime. La ultimul etaj există Muzeul Operei. În parcul din fața clădirii se află statuia marelui muzician George Enescu, o sculptură în bronz de Ion Jalea. Tot în fața clădirii, dar privind spre intrare, se află bustul compozitorului Gheorghe Stephănescu (1843 - 1925), fondatorul Operei Române. Pe fațada clădirii, în locul a două arcade mai mici, care le încadrau inițial pe cele trei mari
Opera Națională București () [Corola-website/Science/312239_a_313568]
-
Gane" din același oraș (1915-1924), unde a participat la punerea în scenă a unor piese de teatru, pictând decorurile. Între 1924 și 1928 este student al Școlii Naționale de Arte Frumoase din București, unde i-a avut ca profesori de sculptură pe Dimitrie Paciurea și Oscar Han. În timpul studenției, a pictat biserica cu hramul Sf. Arhangheli Mihail și Gavril din Oprișeni-Fălticeni. În 1928, după absolvirea Școlii Naționale de Arte Frumoase este numit profesor de desen la Școala Normală „Ștefan Cel Mare
Ion Irimescu () [Corola-website/Science/297727_a_299056]
-
Liceul C.F.R „Aurel Vlaicu” din București până în 1939 când este profesor de desen și caligrafie la Liceul teoretic de băieți „Radu Greceanu” din Slatina. În anul 1928, la absolvirea academiei, are loc debutul său la Expoziția de Pictură și Sculptură din București, unde a expus lucrarea "Eden". În anul 1929 participă la Salonul oficial de pictură și sculptură, unde expune "Nud de fată" și la Salonul artiștilor francezi. În 1930, obținând o bursă de studii pentru Școala Română de la Fontenay-aux-Roses
Ion Irimescu () [Corola-website/Science/297727_a_299056]
-
teoretic de băieți „Radu Greceanu” din Slatina. În anul 1928, la absolvirea academiei, are loc debutul său la Expoziția de Pictură și Sculptură din București, unde a expus lucrarea "Eden". În anul 1929 participă la Salonul oficial de pictură și sculptură, unde expune "Nud de fată" și la Salonul artiștilor francezi. În 1930, obținând o bursă de studii pentru Școala Română de la Fontenay-aux-Roses, pleacă la Paris și se înscrie la "Académie de la Grande Chaumière", unde lucrează sub îndrumarea profesorului Joseph Bernard
Ion Irimescu () [Corola-website/Science/297727_a_299056]
-
și la Salonul artiștilor francezi. În 1930, obținând o bursă de studii pentru Școala Română de la Fontenay-aux-Roses, pleacă la Paris și se înscrie la "Académie de la Grande Chaumière", unde lucrează sub îndrumarea profesorului Joseph Bernard, fiind în special influențat de sculptura lui Antoine Bourdelle. În 1932 i se acordă Mențiunea de onoare a Societății artiștilor francezi, pentru lucrarea "Autoportret", expusă la Salonul de primăvară de la Paris. La Salonul de toamnă de la Paris din același an participă cu lucrarea "Portret de fată
Ion Irimescu () [Corola-website/Science/297727_a_299056]
-
anul întoarcerii în România, participă la toate expozițiile organizate, atât în țară cât și în străinătate. În 1940 este numit profesor la Academia de Belle Arte din Iași, mai târziu (1950) la Cluj, iar din 1966 funcționează ca profesor de sculptură la Institutul de Arte Plastice "Nicolae Grigorescu" din București. În 1942 este prezent la Salonul oficial al Moldovei din Iași, unde i se acordă premiul Ministerului Culturii și al Artelor. Tot în anul 1942, participă la Expoziția de Artă românească
Ion Irimescu () [Corola-website/Science/297727_a_299056]