2,394 matches
-
lucrare a d-lui N. A. Bogdan "Orașul Iași". Pag. 123. Statuia lui Gheorghe Asaki, în marmoră albă; excelenta operă a sculptorului român Georgescu. Așezată dintru-ntăi, la 1894, în fața Teatrului Național (unde astăzi figurează statuia lui Vasile Alecsandri), ea a fost strămutată în fața școalei primare Trei Ierarhi, acolo unde vechiul dascăl și-a desfășurat o mare parte din activitatea sa culturală. Sub soclul statuei, într-o cutie de metal, se găsesc osemintele lui Asaki, strămutate din cimitirul bisericii Patruzeci de Sfinți. Pe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1539_a_2837]
-
statuia lui Vasile Alecsandri), ea a fost strămutată în fața școalei primare Trei Ierarhi, acolo unde vechiul dascăl și-a desfășurat o mare parte din activitatea sa culturală. Sub soclul statuei, într-o cutie de metal, se găsesc osemintele lui Asaki, strămutate din cimitirul bisericii Patruzeci de Sfinți. Pe crucea vechiului mormânt figura următorul epitaf pe care Asaki l-a scris cu mâna sa proprie, cu puțin înainte de moarte: Aici zace corpul celui care în viață purta numele de Gheorghe Asaki. Ear
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1539_a_2837]
-
auzit la noi acasă lovituri în ușă. Am mers să deschid ușa. Erau doi militari și un comsomolist. Au umblat în toate camerele; au făcut percheziție prin toate colțurile; unul dintre ei a spus că Serghei, fratele meu, va fi strămutat din meleagurile basarabene și a pus o hârtie pe masă. Mama a suferit un șoc, a înlemnit, a amuțit. Nu a putut vorbi nimic. L-au înșfăcat și au plecat cu el. A doua zi, împreună cu o altă fată, m-
MEMORIILE REFUGIULUI (1940 - 1944) by Valentina Voina () [Corola-publishinghouse/Memoirs/799_a_1704]
-
în atenția Consiliului Comunal al Orașului Iași mai devreme cu doi ani: în 1890. Pentru construcția atelierelor, Municipalitatea a hotărât cedarea unui teren, undeva la marginea orașului. Și tot autoritățile ieșene au solicitat Ministerului Lucrărilor Publice ajutorul necesar pentru a strămuta atelierele pășcănene pe locul unde se desfășura târgul de vite de la Frumoasa. S-a crezut atunci că o asemenea inițiativă era necesară fiindcă oprea declinul orașului, tot mai vizibil după 20 de ani de la pierderea rangului de capitală. S-a
Povestirile uitate ale Nicolinei : o istorie a oamenilor şi a fabricii by Serinela PINTILIE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100998_a_102290]
-
că nu mai merge cu subterfugiile, că opiniunea "țării libere" s-a alarmat groaznic. Așadar, tradusă în mod concret, situațiunea juridică a statului e următoarea, grație convențiunii din martie 1880: Sediul Societății la Berlin; toate încercările guvernanților de a-l strămuta în București rămase infructuoase; adunarea generală din noiemvrie trecut nu ne-a produs decât pe Carada costinescu, consilieri, și pe Calinderu stătescu, directori. Din acești doi din urmă, unul se consolează de infidelitatea limbei lui Goethe, de inflexibila ei hotărâre
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
că, în numele sultanului, Abdul-Aziz ar fi scris o epistolă falsă către Murad (succesorul lui Abdul). Oarecari amenințări ce conținea această scrisoare au înfuriat pe Murad și l-au făcut să aprobe omorul proiectat. În urma acestora nenorocitul sultan Abdul-Aziz a fost strămutat în acel palat părăsit, unde apoi s-a comis omorul. [1 mai 1881] ["CRIZA POLITICĂ... "] Criza politică intervenită prin retragerea parlamentar inesplicită a d-lui Ion Brătianu a intrat după cât ni se asigură într-o nouă fază. D. Ion Brătianu
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
toți arhiereii, toți egumenii monăstirilor erau greci; în școalele domnești toți profesorii, mari și mici, erau greci. Negoțul din toată țara era în mînile grecilor... După tot cuvântul drept și fără voie te făcea să crezi că Grecia întreagă se strămutase în România... Vocea și puterea boierilor români se pierdeau în acel torent de străini ce inundaseră țara. În reclamația pe care Tudor o adresează Porții, el zice: Necontenitele și neauzitele patimi și chinuri ce suferim neîncetat de la Domnii greci cum
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
ca și când ele n-ar porni de la rege însuși, ci numai de la miniștri responsabili. Constituția Prusiei e espresiunea tradiției monarhice a acestei țări, a cărei dezvoltare se întemeiază pe viile relații ale regilor săi cu poporul. Aceste relații nu se pot strămuta asupra miniștrilor numiți de rege, căci sunt legate de persoana regelui; conservarea lor este o necesitate {EminescuOpXII 455} de stat pentru Prusia. Este așadar voința Mea, ca atât în Prusia cât și în corpurile legiuitoare ale imperiului să nu existe
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
a părăsi adecă prisaca lui Iațco și de-a roi spre fericiții Burdujeni. Se vede că ceea ce pentru noi n-ar fi un câștig e cu toate acestea pentru Austria o pierdere. De-acolo făgăduința d-lui Brătianu de a strămuta vama îndărăt la Ițcani, lucru pe care nu-l aprobăm. E prea adevărat că guvernul austriac, întru cât îl atinge și spre deosebire de cel maghiar, arată azi înclinațiuni hotărâte pentru români, atât pentru cei din țara noastră, cât și pentru cei
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
Reamenajarea Parisului de către prefectul regiunii Seine, baronul Haussmann, În timpul lui Ludovic Napoleon, a fost un astfel de program de lucrări publice grandios, care s-a derulat Între 1853 și 1869. Acest măreț proiect a creat datorii publice fără precedent, a strămutat zeci de mii de oameni și nu ar fi putut fi dus la bun sfârșit decât de o autoritate executivă care să nu răspundă direct În fața electoratului. Logica ce a stat la baza reconstruirii Parisului se aseamănă cu cea a
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
sume enorme, provenite din impozite sau credite. Chiar dacă, În contextul unei economii capitaliste, se putea lua În calcul posibilitatea finanțării lor private, de obicei era nevoie de o autoritate publică importantă care să aibă puterea să condamne proprietatea privată, să strămute oamenii În ciuda voinței lor, să garanteze Împrumuturile și obligațiunile necesare și să coordoneze munca numeroaselor agenții de stat implicate. În societățile centralizate, fie că era vorba de Franța lui Ludovic Napoleon sau de Uniunea Sovietică din timpul lui Lenin, această
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
care Își câștigau existența străbătând pădurile, În căutare de fugari pe care să Îi restituie proprietarilor de drept. Cu probleme similare se confruntau și proprietarii romano-catolici În primii ani ai dominionului spaniol asupra insulelor filipineze. Băștinașii tagalog care au fost strămutați și organizați În vederea unui proces de producție supravegheat - după modelul din America Latină - fugeau de multe ori pentru a scăpa de acest regim de muncă dur. Ei erau cunoscuți sub numele de remontados, adică țărani care au mers „Înapoi pe dealuri
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
fuga țăranilor. S-au adoptat legi prin care aceștia erau deposedați de armele pe care le folosiseră la vânat. În sfârșit, Începând cu 1939, colhoznicii care locuiau În afara nucleului satului (cei din hutor), adesea În vechile lor ferme, au fost strămutați forțat. Această ultimă mișcare a afectat mai mult de o jumătate de milion de țărani. Regimul de proprietate și regulile de muncă și rezidență rezultate de aici păreau o combinație Între ceea ce oferea agricultura de pe plantații sau moșii, pe de
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
Îndrepta acum atenția și, mai apoi, pentru Înțelegerea cunoștințelor locale. CAPITOLUL 7 SATELE PLANIFICATE șI STRĂMUTAREA FORȚATĂ ÎN TANZANIA: ESTETICĂ șI MINIATURIZARE Campania - din perioada 1973-1976 - de creare a satelor ujamaa În Tanzania a fost o Încercare masivă de a strămuta definitiv cea mai mare populației țării În sate a căror structură, arhitectură și economie erau planificate parțial sau total de către reprezentanții guvernului central. Vom analiza experiența tanzaniană din trei motive. În primul rând, această campanie a constituit, după toate probabilitățile
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
asigura transportul și pentru a forța oamenii să se conformeze. Aceștia au fost informați că, dacă nu Își dezmembrează ei Înșiși casele pentru a le Încărca În camioanele guvernului, autoritățile li le vor demola. Pentru a-i Împiedica pe cei strămutați cu forța să se Întoarcă, multe case au fost arse. Tipică pentru rapoartele ce se primeau din interiorul Tanzaniei este următoarea descriere, făcută de un student din regiunea săracă Kigoma: „S-a recurs la forță și brutalitate. Puterea era În
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
la strămutarea forțată, conducătorul său, locotenent-colonelul Mengistu Hailu Mariam și Dergue - palidul organ de conducere al regimului revoluționar - nu au Îndemnat la concentrarea populației până În 1985. Programul anticipa ca, În cele din urmă, 33 de milioane de locuitori să fie strămutați din zonele rurale. Asemenea lui Nyerere, Mengistu declara: „Cu modul de viață și satele răsfirate și haotice ale țăranilor etiopieni, nu se poate clădi socialismul... Atât timp cât eforturile sunt dispersate, iar oamenii duc o existență individuală, rezultatele sunt o viață de
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
mormântului, cioplită în marmură, se afla textul dorit de Ștefan. „Binecinstitorul domn, Io, Ștefan voievod, din mila lui Dumnezeu domn al Țării Moldovei, fiul lui Bogdan voievod, ctitor și ziditor al sfântului lăcașului acestuia, care aici zace. Și s-a strămutat la veșnicile lăcașuri în anul 7... luna... și a domnit ani ...”. Peste sarcofag a fost pusă o bucată de brocart venețian, pe marginea căruia se află următoarea inscripție: „Io Bogdan voievod, din mila lui Dumnezeu, domn al Țării Moldovei, a
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
Io Bogdan voievod, din mila lui Dumnezeu, domn al Țării Moldovei, a împodobit și acoperit cu acoperământul acesta mormântul tatălui său, Io Ștefan voievod, cel care a domnit în Țara Moldovei 47 de ani și trei luni, care s-a strămutat la veșnicul lăcaș în anul 1712, luna iulie, 2 zile, în zi de marți, la al patrulea ceas din zi.” Și lespedea de marmură, și acoperământul de mormânt se păstrează până în zilele noastre la mănăstirea Putna. În aceeași biserică fusese
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
geografia românească și cea europeană, prin lucrarea Viața pastorală în Munții Călimani (teza sa de doctorat din 1934), ca și prin numeroase și valoroase studii și articole de geografie umană, istorică, politică, etnogeografică și culturală. Obligat să plece din Cluj, strămutat la Brașov după acel odios Dictat de la Viena, ajuns rector al Academiei de Înalte Studii Comerciale și Industriale (1940-1947) din Brașov, el a fost arestat și condamnat să lucreze, ca sclav, la Canalul Dunăre-Marea Neagră, aproape doi ani; apoi a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
azi, Casa Sadoveanu, îngrijită și liniștită, parcă îl așteaptă să revină pe acest picior de plai, ce i-a fost odinioară loc de tihnă și de rodnic rai.. ... În ultimul an al vieții sale, înainte de a pleca, de a se strămuta în casa de lut a moșilor și strămoșilor săi, Sadoveanu știu și au văzut mulți dintre fălticenenii contemporani cu dânsul Măria Sa a revenit pe Ulița Ion Creangă, s-a suit în deal la Casa și livada pe care le-a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
acolo, în tihnă, proiectele și împlinindu-le ritmic, dovedind vocație și voință. Dl. Theodor Codreanu, profesor la Huși, compătimit sau admirat pentru acest pariu cultural ("zăbava la Huși", cum zicea într-un interviu) a convertit "nechibzuința" de a nu se strămută într-o șansă, folosind intensiv timpul departe de larma mediatică pentru lecturi temeinice și scris harnic. Și iată, Theo ne oferă gospodărește cărți solide, de referință cum este și acest titlu din noua serie "Eminesciana" a faimoasei edituri ieșene Junimea
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
așteptărilor (1983) ș.a. Tot tinerilor cititori le sunt adresate scrierile de „știință romanțată” Povestea celor șapte voinici (1960), Călătorii în necunoscut (1968), Continentul enigmelor (1980), care au în centru figuri de savanți și inventatori basarabeni. Mutațiile psihologice traversate de copiii strămutați din sat în mediul urban sunt explorate în povestirile Lăstarii răzbat primăvara (1959), Ștefan de pe linia 22 (1965), Culorile începutului (1985). Perioadei 1940-1941 și primelor crime săvârșite de ocupanții sovietici în Basarabia, la care un adolescent este martor, îi este
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287367_a_288696]
-
chiaburii titoiști” din zona fac subiectul tragicelor deportări în Bărăgan. În iunie 1951 aproape zece mii de familii (însumând circa 50.000 de oameniă ce locuiau în apropierea graniței cu Iugoslavia, de-a lungul Dunării, inclusiv din regiunea Gorj, au fost strămutate în Câmpia Bărăganului. Aici, deportații au înființat „localități strategice”, după modelul lagărelor sovietice, în care aveau domiciliu obligatoriu. Autoritățile comuniste de la București au legat deportarea și de situația externă, care în concepța lor, presupunea evacuarea „populației nesigure” și a „elementelor
Despre „titoism”. Cu aplecare specială asupra prezenţei sale în presa Gorjului by Gheorghe Nichifor () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91558_a_93007]
-
fi utilizată „pentru declanșarea campaniei pătimașe și devastatoare de răfuieli politice împotriva sârbilor, când le va veni vremea la finele anilor 40 și începutul anilor 50”. Lucru relevat anterior, sate întregi cu populație sârbească, din zona de graniță, au fost strămutate și izolate în mijlocul Bărăganului, de teama contaminării populației românești cu „erezia titoistă.” Această stare de spirit poate părea în zilele noastre ridicolă, dar în acei ani complicați, frica și suspiciunea creau o atmosferă de autentică teroare. Mai mult, prin H.C.M.
Despre „titoism”. Cu aplecare specială asupra prezenţei sale în presa Gorjului by Gheorghe Nichifor () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91558_a_93007]
-
Directorul d. Gheorghe Constantinescu au absolvit la a. 1851 școala de arte și de agricultură din București. La un concurs ținut în 1859 ieșind cel dintâi, au fost trimis în Belgia la școala din Haine-Saint Pierre; la 1861 au fost strămutat la Paris, unde și-au terminat studiile la conservatorul imperial de arte și meserii, în care a fost unicul român ce în anii 1863 și 1864 a fost medaliat ca premiant al doilea. În timpul studiului a lucrat în fabrica d-
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]