2,115 matches
-
conceptul de strategie identitară, optez pentru definiția dată de Taboada-Leonetti,: "strategia identitară este rezultatul elaborării individuale și colective a actorilor și exprimă, în mișcarea lor, corecțiile operate de la o zi la alta, în funcție de variațiile situațiilor și mizelor pe care le suscită adică a finalităților exprimate de actori și a resurselor acestora"( în Badrus, 2005: 230). 34 Stabiliți prin operaționalizare de autoarea studiului (a se vedea anexa 1 pentru lista completă a indicatorilor folosiți în analiză) 35 Concluzii rezultate din analiză factorială
by Adela Elena Popa [Corola-publishinghouse/Science/1048_a_2556]
-
așa cum arată Nagy Lajos, prevederea prin care românii "înstrăinați" de propriul popor erau obligați să frecventeze școlile românești a conferit posibilitatea unor abuzuri din partea autorităților locale cărora li se încredințează verificarea originii etnice a elevilor 9. Cele mai multe controverse au fost suscitate de Legea învățământului particular din 1925. Eforturile statului de a controla sistemul de educație particular s-au resimțit și la nivelul secundar de instrucție. Chiar dacă crearea de licee pentru minorități era autorizată - deși destul de anevoios - absolvenții nu obțin diplome recunoscute
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
lucru cu membrii Clubului de la Roma pe tema creșterii economice. Ați pregătit această întîlnire cu Aurelio Peccei. J.R. Aurelio Peccei, fondatorul Clubului de la Roma, mort acum cîțiva ani, era un mare industriaș italian. Primele lucrări ale Clubului de Roma au suscitat în 1972 proteste vehemente, deoarece textul Clubului de la Roma a fost confundat mai mult sau mai puțin voluntar cu un alt text ce preconiza "creșterea zero". Clubul de la Roma scotea în evidență limitele întîlnite de evoluția planetară așa cum se realiza
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
cîte puțin, de a modifica formele mentale sau viziunea asupra vieții. O a doua axă a abordării noastre este centrată pe franco fonie, îndeosebi pe francofonia literară, care ni se pare problema tică. De ce problematică? Ei bine, francofonia pare să suscite paradoxuri: pe de o parte, ea reunește în jurul unei singure limbi, majore franceza, pe de alta, exprimă mai mult ca oricînd diversitatea lingvistică și culturală a oamenilor. Mai e problematică francofonia și pentru că, deși aparent glosocentrică, de fapt, ea configurează
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
Rooms, culegere de nuvele semnată de prieteni de-ai scriitorului, în care, printre altele, apar o serie de apropiați care au plecat să recupereze rămășițele celui dispărut, acreditînd astfel teza asasinării sale. O asemenea "găselniță" scriitoricească nu poate să nu suscite întrebări despre relația tot mai strînsă și mai perversă dintre literatură și realitate, în care cea dintîi încearcă să fure prim-planul, să o construiască și să o determine pe cea din urmă... De fapt, cîtă vreme și fizicienii ne
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
barbarilor". Au fost cu toții prinși și condamnați în urma unui proces ce a ținut țara cu sufletul la gură, încheiat în 2009. Deci Morgan Sportès și-a construit ficțiunea pornind de la o anchetă extrem de riguroasă asupra acestei întîmplări monstruoase ce a suscitat emoții și analize cu implicații radiante. De altfel, implicarea autorului nu este cu totul inocentă. Născut în 1947, la Alger, dintr-un tată evreu algerian și o mamă bretonă, Morgan Sportès a trăit în țara natală pînă la independența acesteia
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
sau cu originile; tocmai pentru că erau forțați să țină originile în umbră. Este trist să ne gândim că știința Dreptului, la noi, în secolul al XIX-lea, este încă la stadiul ideilor pe care prezența Sclavului trebuie să le fi suscitat în antichitate; însă acest lucru este explicabil. Învățământul Dreptului este monopolizat în Franța, și monopolul exclude progresul. Este adevărat că juriștii nu constituie întreaga opinie publică; dar trebuie spus că educația universitară și clericală pregătește minunat tinerii francezi să primească
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
Și, în aceste condiții, cine poate și vrea să întreprindă ceva? Nu neg că, printre nenumăratele sisteme cărora acest fals principiu le dă naștere, un mare număr, cel mai mare număr chiar, pleacă de la intenții binevoitoare și generoase. Dar ceea ce suscită teamă este principiul însuși. Scopul manifest al fiecărei combinații particulare este de a egaliza prosperitatea. Dar efectul cel mai evident al principiului pe care se întemeiază aceste combinații este de a egaliza sărăcia; nu zic destul; presupune a coborî la
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
noastră în favoarea dreptului de proprietate, dând acestui cuvânt, repet, semnificația sa cea mai largă, incluzând aici și facultățile omului și tot ceea ce reușesc ele să producă, fie că e vorba de muncă sau de schimb. Doctrina pe care o apărăm suscită o anumită neîncredere datorită extremei sale simplități; ea se mărginește să ceară legii Securitate pentru toți. Ne este greu să credem că mecanismul guvernamental ar putea fi redus la aceste proporții. Mai mult, cum această doctrină închide Legea în limitele
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
organizare factice, există printre noi unii care, deși economiști, ar semna cu bucurie acest decret cu ultima picătură din sângele lor. Dar nu ni s-a demonstrat că fraternitatea ar putea fi impusă. Însuși faptul că, oriunde se manifestă, ea suscită atât de viu simpatia noastră, se datorează faptului că ea acționează în afara oricărei constrângeri legale. Fraternitatea este spontană sau nu este deloc. A o decreta înseamnă a o nimici. Legea poate foarte bine să forțeze omul să rămână drept; ar
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
Justiția. A supune aceste relații principiului fraternității legale, forțate, înseamnă a decreta războiul perpetuu, universal, căci înseamnă a pune în mod obligatoriu forța noastră, sângele și averea cetățenilor, în serviciul oricui le va reclama pentru a servi o cauză care suscită simpatia legislatorului. Singulară fraternitate. Cu mult timp în urmă Cervantes i-a personificat vanitatea ridicolă. Dar dogma fraternității mi se pare periculoasă mai ales în chestiune muncii, când, contrar ideii care constituie esența acestui cuvânt sacru, se concepe introducerea ei
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
o chestiune în întregime specifică Angliei și traducătorii jurnalelor englezești nu credeau, prin urmare, că dările de seamă ale ședințelor Ligii merită osteneala de a fi livrate publicului francez. Bastiat, care avea o altă apreciere a importanței marii mișcări liberale suscitate de Ligă, nu putea concepea o astfel de trecere sub tăcere. Nu putea să înțeleagă că publicul francez se preocupa atât de mult de dreptul la vizită sau de Tahiti și că nu dădea nicio atenție unui fapt pe care
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
În Sud, această Ligă care s-a constituit pentru a procura maselor binefacerea vieții ieftine, întemeind în același timp pacea lumii pe baza de nezdruncinat a solidarității intereselor internaționale, această Ligă a libertății împotriva restricției, a justiției împotriva forței, a suscitat un veritabil entuziasm. Cuprinse de o lădudabilă emulație, departamentele meridionale, care suportau de ani buni cea mai mare parte a injustițiilor și a inegalităților regimului protector, s-au gândit la rândul lor să rearboreze drapelul libertății comerțului. Bastiat, care privea
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
introdus o moțiune pur politică. Cerea ca miniștrii să nu mai poată fi incluși în sânul Adunării și prezenta, în sprijinul propunerii sale, considerațiile cele mai ingenioase. Era convins că această "incompatibilitate" va tăia din scurt proastele intrigi parlamentare care suscită dragostea dezordonată de portofolii ministeriale, intrigi la care țara a fost adesea martor și victimă. Poate că exagera eficacitatea procedeului și nu aprecia suficient inconvenientele sale. Oricum ar sta lucrurile, Adunarea, în care a distribuit o mică broșură atrăgătoare asupra
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
adevărul fiind astfel avortat, semnele, cuvintele devin simple semnale, stimuli pentru serii de acte ilegitime. Astfel, limba de lemn este, mai curând, un fenomen discursiv patologic, iar dimensiunea ei perlocuționară este una ilegitimă deoarece influența și efectele pe care le suscită la auditoriu nu doar că nu sunt conștientizate de acesta, ci mai mult sunt chiar în dauna intereselor și libertății lui. Cel sau cei care uzează de limba de lemn vizează o schimbare la nivelul psihocomportamental al auditoriului și, prin
COMUNICAREA VERBALĂ / De la Cunoaștere la Acţiune by Constantin Romaniuc () [Corola-publishinghouse/Science/658_a_1041]
-
manifestarea unor „direcții noi de intelectualitate pură”, practicarea ortodoxiei, opusă tendinței de integrare europeană, intelectualismul ca formulă călăuzitoare în estetică și filosofie. Răspunsurile vin de la Tudor Arghezi, C. Rădulescu-Motru, Dan Rădulescu, N. Davidescu, Radu Dragnea, Mihai Ralea. Reacțiile și ecourile suscitate de anchetă și de articolele apărute sunt relevante pentru direcțiile de gândire din anii ‘30: polemica dintre Vladimir Streinu și G. Călinescu referitoare la relația modernism - tradiționalism, analizată pe trei paliere, și anume modernism - tradiționalism (faza literară), estetism - ortodoxism (faza
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287699_a_289028]
-
despre formare ca deformare, despre scriitor în societatea totalitară, despre premiul ce i-a fost retras autorului la apariția volumui Pe contur, despre cenzură, despre exil și limbă, despre demitizări. Intervențiile lui M. în presa americană, reluate în țară, au suscitat discuții în spațiul cărora chiar și comentatori liberali ai fenomenului aderenței oamenilor de cultură la forme de extremism au replicat prompt și nu totdeauna favorabil. În numărul din 5 august 1991 scriitorul publică în „The New Republic” din Washington DC
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287978_a_289307]
-
discuție. Cu sobrietatea lor caracteristică, astfel de cercetări laborioase au meritul de a oferi unei culturi prin excelență lăutărești, cum este a noastră, măcar unele din partiturile necesare oricăror ulterioare interpretări. Aurel CODOBAN Prolegomene Opera lui Mihai Eminescu continuă să suscite polemici și astăzi, la peste un secol de la trecerea în neființă a poetului. Unul dintre interpreții creației eminesciene aprecia că nu oricine ar trebui îngăduit să se exprime despre Eminescu, ci numai persoanele cu adevărat competente. Motivul, spune autorul, este
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
unui obiect de artă nu impune utilizarea unei exprimări verbale, în cazul politicii acest lucru nu este posibil, deoarece aceasta presupune prin însăși esența ei fapte de limbaj, limbajul fiind cel care face "vizibile"atitudinile politice. Reflecția asupra raportului limbaj-politică suscită dintru început întrebări precum: există un limbaj al politicii sau putem vorbi de limbaje ale politicii? Care sunt criteriile de diferențiere a limbajului politic de celelalte forme discursive? Ce funcții specifice îndeplinește limbajul pe terenul politicii și care sunt formele
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
cu finalitățile de legitimare, limbajul politic este orientat spre receptor, urmărind modificarea comportamentului acestuia în sensul idealurilor politice ale locutorului. Mai mult decât să informeze, actorul politic este interesat să convingă, să seducă, să modeleze gândirea politică a potențialului electorat, suscitându-i adeziunea la valorile și atitudinile politice afirmate. f) Conținut ideologic. Fiecare manifestare discursivă din spațiul politic oferă informații privind ideologia împărtășită de emitent. Pe această linie de interpretare, actorul politic este interesat să comunice prin intermediul limbajului adeziunea la valorile
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
altceva decât limbajul puterii de a lua decizii sau de a le modifica, constituind un spațiu de manifestare a verdictelor și sentințelor, al proliferării regulilor, al știrilor controversate, al comentariului și al dezbaterii 46. Relația dintre funcția politică și limbaj suscită cel puțin două întrebări: Care sunt efectele funcției politice a limbajului? și Care sunt mecanismele pe care le angajează limbajul în îndeplinirea funcției sale politice? Dacă prima întrebare aduce în prim plan dimensiunea pragmatică a comunicării, în cea de-a
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
aplicat în domeniul dreptului, la care se adaugă un număr de termeni suplimentari, necesari tehnicii juridice: "Un limbaj științific precum cel al dreptului este cel mai adesea realizat prin adaptarea limbii obișnuite, uzuale, la obiectivele specifice științei"102. Varietatea finalităților suscită diversificarea limbajului juridic, așa încât putem vorbi de o pluralitate de forme de manifestare a acestuia. "În funcție de modul de realizare al dreptului pe care îl propune: există un limbaj legislativ, jurisdicțional, administrativ, notarial, doctrinar, un limbaj al maximelor și adagiilor etc.
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
la puterea juridică pentru că eludarea acesteia atrage după sine ștergerea legitimității celei dintâi. Limbajul juridic întreține o relație specială cu puterea, de data aceasta cu puterea juridică, care are nevoie de manifestările discursive pentru a se legitima și pentru a suscita comportamente dezirabile receptorilor. În această perspectivă, limbajul contribuie la constituirea puterii juridice și la gestionarea relațiilor dintre aceasta și membrii societății. Limbaj politic vs. limbaj poetic Specific cunoașterii și comunicării artistice, limbajul poetic își construiește un referent propriu, autonom de
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
curent ca o formă de ipocrizie, de mistificare a referențialului politic, care ar putea afecta legitimitatea situării politice a emitentului. În perspectiva finalităților urmărite de manifestările discursive, locutorul este obligat la selecția riguroasă a expresiilor lingvistice astfel încât acestea să nu suscite atitudini negative din partea publicului receptor. Caracterul histrionic al eufemismului în limbajul politic este subliniat și de Rodica Zafiu care susține că, "de cele mai multe ori, eufemismele nu sunt false, ci cel mult incomplete în informația lor explicită, în vreme ce informația implicită este
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
a mijloacelor de exprimare. Chiar dacă "presiunea mediatizării vieții politice implică în primul rând determinarea "agendei" în funcție de "barometrul" opiniei publice și difuzarea ei în cadrele unui discurs accesibil, seducător, memorabil"397, Eminescu impune direcții tematice particulare și grile de lectură care suscită interesul și responsabilitatea opiniei publice privind actele politice. Jurnalistul se remarcă prin cultivarea unui limbaj interpretativ, de analiză critică a evenimentelor politice, prin afirmarea opțiunilor și atitudinilor personale în privința problemelor acute ale țării, prin abordarea unei problematici vaste, în dorința
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]