2,141 matches
-
puțini mai sperau în salvare, iar cei puțini așteptau să se întâmple o minune. Minunea s-a petrecut, se petrece încă sub ochii noștri și ea poartă numele martirilor de la Timișoara, cei dintâi care au avut curajul să strige în fața tiraniei: Vom muri și vom fi liberi!" Fără să știe, poate, ei repetau un strigăt pe care strămoșii lor n-au ezitat, în alte vremi, să-l arunce ca o sfidare în fața despotismului, a injustiției, a minciunii înrobitoare. O legătură tainică
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
pe care scriitorul Ion Druță ni-l propunea nu demult, ca unică șansă de redresare. A elimina de pe scenă un tiran, împreună cu garda lui de pretorieni abuzivi și sângeroși nu e destul. Sistemul însuși trebuie supus unei riguroase analize, fiindcă tirania de până ieri n-a fost opera unor extratereștri, ci o monstruoasă excrescență a sistemului. În numele celor care au murit înfruntând tirania și vizând o altă rânduială în societatea noastră, tinerii au nevoie acum de garanții instituționale contra voluntarismului, a
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
garda lui de pretorieni abuzivi și sângeroși nu e destul. Sistemul însuși trebuie supus unei riguroase analize, fiindcă tirania de până ieri n-a fost opera unor extratereștri, ci o monstruoasă excrescență a sistemului. În numele celor care au murit înfruntând tirania și vizând o altă rânduială în societatea noastră, tinerii au nevoie acum de garanții instituționale contra voluntarismului, a utopiei totalitare. Dialog poate fi, alături de alte forme de expresie civică, un instrument al reconstrucției viitoare. Ce să-i urez, în această
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
regim, însă curând după aceea s-a ajuns la estimări mult mai senine și mai adevărate. Atitudinea privitoare la fanariotism e cu deosebire semnificativă sub acest unghi. Bălcescu n-a văzut în el decât "o mare și monstruoasă clădire de tiranii". La distanță de câteva decenii, A.D. Xenopol avea să nuanțeze oarecum imaginea, pentru ca, în generația următoare, N. Iorga să ajungă a o reabilita în bună măsură. Interesat de continuități și permanențe mai mult decât de aparentele rupturi, marele istoric propunea
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
declară că va candida în alegeri, dezvăluindu-și astfel intenția de a rămâne la putere și după interimat. Ce se ascunde sub aceste declarații? Lumea se întreabă, neliniștită, cei care au plătit prețul cel mai mare în confruntarea cu forțele tiraniei, tinerii, se cred înșelați în așteptările lor. Întâia declarație importantă a Frontului adoptase pluralismul politic. Acum, după o lună, acest pluralism tinde să devină o simplă ficțiune propagandistică. Acoperind toate resorturile puterii, Frontul ține să-și adjudece un mandat susceptibil
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
cum ni se întâmplă nouă de la un timp. Adevăr imediat, în legătură cu evenimentele în curs, dar și adevăr istoric, relativ la un trecut mai aproape sau mai departe de noi. Prea puțini au reușit să respecte această normă a veracității înainte de răsturnarea tiraniei. Mă gândesc îndeosebi la sfera social-politică, cea mai expusă la contagiunea alterantă a discursului puterii și cea care a suferit distorsiuni mai grave în timpul dictaturii comuniste. Adevărul aproape că își pierduse oficial dreptul la existență. Întemeiată din capul locului pe
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
acum două secole, când fanariotismul adusese la disperare societatea românească, ideea resurecției revine în manifestările publice ca un laitmotiv. Este, firește, o resurecție a adevărului înainte de toate, căci adevărul e prima condiție a redresării. De aceea l-a și reprimat tirania cu atâta stăruință. Scos mai întâi din spațiul mass-mediei și din așezămintele formative, unde se instala cu precădere noul discurs al puterii, adevărul nu a mai găsit loc decât în intimitatea necontrolabilă a individului, restrânsă și aceasta uneori până la inexistență
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
pe un teren gol și că istoria acestei jumătăți de secol, adânc marcată de totalitarism, conține totuși destule pagini reconfortante, subscrise mai întâi de vechile partide politice, apoi de acei membri ai societății care n-au voit să mai îndure tirania comunistă. Mulți dintre ei și-au pierdut viața în închisori și lagăre de muncă. Morminte fără cruci (pentru a relua titlul cărții lui Cicerone Ionițoiu) au fost diseminate în tot spațiul românesc și ele sunt destul de numeroase pentru a indica
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
anume dinamică a puterilor, menită să asigure echilibrul social, reclamă prezența acestui factor. Ideea de bază pe care se sprijină societatea modernă e desigur aceea care, stipulând separația puterilor în stat, previne posibilitatea de a se ajunge la absolutism, dictatură, tiranie. Definirea precisă a competențelor și controlul mutual fac ca puterea legiuitoare, cea judecătorească și cea executivă să se armonizeze reciproc, asigurând un exercițiu cât mai deplin al drepturilor fiecărui cetățean. Problema e, în orice sistem democratic, ca nimeni să nu
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
experimentat în societățile apusene. "Presa liberă devine un arbitru", spunea Bolliac, atent și el la funcția acesteia de element armonizator. Prin ea se scurg tensiunile acumulate și se decantează ideile emise de corpul social. Presa contribuie la descurajarea abuzului, a tiraniei, împiedicând astfel soluțiile extreme, izbucnirile nestăpânite. Fără o presă liberă nu se poate închipui progres autentic. Libertatea în acest domeniu e un principiu democratic de la care nu se poate abdica fără pericolul căderii sub domnuia bunului plac, a despotismului ce
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
ianuarie vor ieși legi pentru viitorime. Entuziasmul produs la 1859 de găsirea unei formule ce promitea rezolvări în toate domeniile și o bună inserție în lume trimite gândul la ceea ce ni se întâmplă nouă acum, după eliberarea de o grozavă tiranie. Entuziasm popular, speranțe de îndreptare, căutări febrile în diverse domenii și mai ales în acela al reorganizării statului, totul invită la analogia cu epoca Unirii, al cărei dramatism același Kogălniceanu a știut să-l evoce cu precizie: În această epocă
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
putut remarca, la scurt timp, că istoricii au revenit la eveniment, că lunga durată a structurilor nu trebuie să o excludă pe cea scurtă, unde se plasează evenimentul. Orice formă ar lua procesualitatea istorică, ea tot istorie rămâne. A respinge tirania evenimențială nu înseamnă a refuza de plano orice eveniment. A ține cont de "metamorfozele"și "paradoxul" acesteia e o regulă de metodă asupra căreia s-a atras deja luarea aminte 8. Schimbările produse la nivelul formelor nu anulează istoria însăși
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
democrație în care judecata colectivă poate fi superioară celei individuale (după cum susține Aristotel), democrația poate devia spre un fel de "guvernare a mulțimii", care, potrivit lui Aristotel, se poate dovedi la fel de nocivă ca alte forme deviante de guvernare cum ar fi "tirania" derivată din "regalitate" și "oligarhia" derivată din "aristocrație"28. Această idee este preluată mai târziu de Marx, dar este folosită cu sensul de "drept de proprietate" retrocedat "maselor". Spre deosebire însă de Marx, Aristotel și Platon consideră că formele de
Efectul de bumerang: eseuri despre cultura populară americană a secolul XX by Adina Ciugureanu [Corola-publishinghouse/Science/1423_a_2665]
-
o parte egală de libertate și putere"29. Dar lucrurile nu se opresc aici. Orice exces, susține Socrate, conduce în direcția opusă. Astfel, prea multă libertate, "fie de stat sau individuală, se transformă la un moment dat în sclavie", deoarece "tirania crește în mod natural din democrație, iar cele mai grave forme de tiranie și sclavie din formele extreme de libertate"30. Ceea ce descria Socrate era mai mult decât imaginea iconică a individului în lanțuri, sclavia fizică, și mai degrabă supunerea
Efectul de bumerang: eseuri despre cultura populară americană a secolul XX by Adina Ciugureanu [Corola-publishinghouse/Science/1423_a_2665]
-
aici. Orice exces, susține Socrate, conduce în direcția opusă. Astfel, prea multă libertate, "fie de stat sau individuală, se transformă la un moment dat în sclavie", deoarece "tirania crește în mod natural din democrație, iar cele mai grave forme de tiranie și sclavie din formele extreme de libertate"30. Ceea ce descria Socrate era mai mult decât imaginea iconică a individului în lanțuri, sclavia fizică, și mai degrabă supunerea spirituală sau manipularea minții, care ar fi una dintre consecințele libertății excesive. Desigur
Efectul de bumerang: eseuri despre cultura populară americană a secolul XX by Adina Ciugureanu [Corola-publishinghouse/Science/1423_a_2665]
-
dramatice - scenele finale din actele al IIIlea și al IVlea - construite prin simetrie inversă („în oglindă“). Astfel, întrunirea politică pentru desemnarea oficială a candidatului sfârșește cu o încăierare generală, metaforă scenică a unei lumi haotice și absurde, turmen tată de tirania cuvintelor fără sens, de prostia agresivă, de incapacitatea de a deosebi adevărul de fals, esența de aparență. Ultimul act se încheie tot cu o scenă „de masă“ - scena reconcilierii -, opusă, în aparență, celei a încăierării de la primărie. În realitate însă
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2893]
-
Agamiță Dandanache, impus de unul dintre liderii partidului de la București. Acest moment (punctul culminant al piesei) este urmat de arestarea lui Cațavencu, care provoacă o încăierare generală - metaforă scenică a unei lumi haotice, absurde, violente, dominate de prostia agresivă, de tirania beției de cuvinte, justificând ironia lui Tipătescu, care îi spusese Cetățeanului turmentat: La alegători ca dta, cu minte, cu judecată limpede, cu simț politic, nu se poate mai bun reprezentant decât d. Cațavencu (apăsând), onorabilul d. Cațavencu! Profitând de învălmășeală
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2893]
-
același timp că inovația este mai degrabă rezultatul cultivării diferențelor și nu al unei educații unice. Situația este descrisă de George Ritzer astfel: "Ceasul și planul didactic exercită un control strict asupra elevilor, în special în gimnaziu și liceu. Din cauza "tiraniei ceasului", o oră trebuie să se sfârșească la sunetul clopoțelului, chiar dacă elevii sunt pe cale să înțeleagă ceva important. Din cauza "tiraniei planului didactic", o clasă trebuie să se concentreze asupra a ceea ce cere planul pentru ziua respectivă, indiferent de ceea ce clasa
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
George Ritzer astfel: "Ceasul și planul didactic exercită un control strict asupra elevilor, în special în gimnaziu și liceu. Din cauza "tiraniei ceasului", o oră trebuie să se sfârșească la sunetul clopoțelului, chiar dacă elevii sunt pe cale să înțeleagă ceva important. Din cauza "tiraniei planului didactic", o clasă trebuie să se concentreze asupra a ceea ce cere planul pentru ziua respectivă, indiferent de ceea ce clasa (sau profesorul) ar considera interesant. Imaginați-vă "un grup de copii emoționați care examinează cu deosebit interes și fascinație o
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
astfel de spațiu Allan Bloom spunea că "închide" spiritul copiilor, iar Jean-François Mattéi îl descrie ca pe un spațiu al dublului abandon: copilul este abandonat propriilor nevoi și interese, pe de o parte, iar pe de altă parte, este abandonat "tiraniei grupului". În ceea ce privește abandonul copilului în voia propriilor nevoi și interese, aceasta înseamnă de fapt abandonul lui contingențelor prezentului, reprezentate de mediul familial și de spațiul multimedia. Nevoile și interesele copilului, dacă facem abstracție de acele nevoi și interese specifice supraviețuirii
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
are aceeași valoare, nimic nu mai are sens. Lipsit de criterii și repere ce ar ținti dincolo de persoana lui, omul este definitiv lăsat în seama lui, limitat la pulsiunile, pasiunile și dorințele sale". (Sévillia, 2009, p. 53) În aceste circumstanțe, "tirania grupului" este resimțită ca o binecuvântare, ca o modalitate de conformare la reperele pe care grupul le concretizează. De multe ori grupurile sunt efemere, aderențele formându-se spontan, de obicei în jurul unor "vedete" de o zi, aduse în lumina reflectoarelor
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
școală, va spune Hannah Arendt, acolo unde "copilul rege" (Sévillia) a fost "emancipat" de sub tutela adultului, adică al acelor repere și limitări concretizate de profesor în numele umanității pe care copilul trebuie să o cucerească. Lăsat singur, copilul va cădea pradă tiraniei grupului, fără sprijinul reprezentat de grupul colegilor atunci când adultul înțelegea educația ca pe un proces de supunere oarbă: "Așadar, fiind emancipat de sub autoritatea adulților, copilul nu a fost eliberat, ci a fost supus unei autorități mult mai înspăimântătoare și cu
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
sprijinul reprezentat de grupul colegilor atunci când adultul înțelegea educația ca pe un proces de supunere oarbă: "Așadar, fiind emancipat de sub autoritatea adulților, copilul nu a fost eliberat, ci a fost supus unei autorități mult mai înspăimântătoare și cu adevărat tiranică, tirania majorității. În orice caz, rezultatul este că acești copii au fost, ca să spunem așa, izgoniți din lumea oamenilor mari. Ei sunt fie aruncați înapoi, fie predați tiraniei propriului lor grup împotriva căruia, din cauza superiorității lui numerice, nu se pot răzvrăti
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
ci a fost supus unei autorități mult mai înspăimântătoare și cu adevărat tiranică, tirania majorității. În orice caz, rezultatul este că acești copii au fost, ca să spunem așa, izgoniți din lumea oamenilor mari. Ei sunt fie aruncați înapoi, fie predați tiraniei propriului lor grup împotriva căruia, din cauza superiorității lui numerice, nu se pot răzvrăti, cu care, pentru că sunt copii, nu pot discuta și din care nu pot fugi în orice altă lume pentru că lumea adulților le este barată". (Arendt, 1997, p.
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
lor grup împotriva căruia, din cauza superiorității lui numerice, nu se pot răzvrăti, cu care, pentru că sunt copii, nu pot discuta și din care nu pot fugi în orice altă lume pentru că lumea adulților le este barată". (Arendt, 1997, p. 189) Tirania grupului produce substimulare și frică, iar soluțiile nu mai par a fi doar conformismul și delincvența juvenilă (cum nota Hannah Arendt), deoarece în prezent se poate adăuga evaziunea din realitate și libertatea din lumea virtuală (eventual, sub un alt nume
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]