9,812 matches
-
care nu prea se vedea din cauza părului cărunt, un nas mic, care, la fel ca și fruntea, abia i se vedea pe față, niște buze groase și vinete. Obrajii îi erau liniați de riduri. Bărbia ascuțită și cu gropiță îi tremura când vorbea sau când râdea cu gura știrbă. De obicei se îmbrăca ziua într-un trening ponosit, căruia nu reușeai să-i mai deosebești culoarea de cât timp îl purta, dar acum de dimneață era îmbrăcată într-un capot pestriț
CĂPITANUL VASILE (4) de MIHAELA MOŞNEANU în ediţia nr. 1963 din 16 mai 2016 by http://confluente.ro/mihaela_mosneanu_1463405241.html [Corola-blog/BlogPost/381997_a_383326]
-
Stai căpitane, că io am auzit că trebuie să-l muști de degetul mic, tare, în astfel de cazuri, ca să se potolească și să-și revină. Da stai așa, să văd dacă putem să-l ținem bine, unul din noi, tremură de parcă îl scutură vântul! Hai să văd, dacă-l pot ține io și tu îl muști de deget, bine? Spunând asta, Sile se aplecă lângă om, îl luă în brațe și-l strânse. Văzând și auzind așa, căpitanul îl prinse
CĂPITANUL VASILE (4) de MIHAELA MOŞNEANU în ediţia nr. 1963 din 16 mai 2016 by http://confluente.ro/mihaela_mosneanu_1463405241.html [Corola-blog/BlogPost/381997_a_383326]
-
ca și-a Ta./ Maica Precesta- zicea: Numai mamă să nu fii ... Să duci dorul la copii.” Din nou, pe ecranul memoriei mi se derulau fantastice priveliști... care veneau din vremi necunoscute, cu freamăt de codru, susur dulce de izvoare, tremurat de vânt îndrăgostit, miros de flori fermecate, lumini celeste, și se revărsau ca o ploaie binefăcătoare răcorind sufletele spectatorilor însetați de frumos. Trilurile naiului s-au desprins ca ușoare fâlfâiri de aripi ale unor îngeri surâzători, orga intona în ritm
GHEORGHE ZAMFIR PREAMĂRIND PE EMINESCU de MARIN VOICAN GHIOROIU în ediţia nr. 1319 din 11 august 2014 by http://confluente.ro/marin_voican_ghioroiu_1407725558.html [Corola-blog/BlogPost/349438_a_350767]
-
Cătrună, București) Cu certitudine, unele dintre poezii se pretează la a fi cântate, transformate în veritabile romanțe, cu aromă de cântec și descântec eminescian, în care dorul iubitei e nemărginit, când doar lumina lunii poate ascunde durerea, când doar plopii tremurați de vânt ar stăpâni înserarea sufletului. Versurile caline, romanțioase, pline de mierea iubirii, vă vor cuceri cu siguranță. Poezia Marianei Adăscăliței este o poezie romantică, în care iubirea este cuvântul de ordine... o iubirea care naște, crește, vibrează, crede, împărtășește
NOI APARIȚII EDITORIALE ARMONII CULTURALE – DECEMBRIE 2016 de GHEORGHE STROIA în ediţia nr. 2166 din 05 decembrie 2016 by http://confluente.ro/gheorghe_stroia_1480944348.html [Corola-blog/BlogPost/370739_a_372068]
-
în izvor de apă lină m-aș fi prefăcut pentru ca sorbindu-mă să-ți simt fierbințeala buzelor însetate căutând alinare. M-aș fi revărsat știind ca numai așa tu vei renaște. O secundă de mi-ar fi fost îngăduit să tremur pe obrazul tău, aș fi fost fulgul cald ce se topește în lacrima ce-ți poate alina suferința. De m-ai fi lăsat ți-aș fi desenat cu flori de cireș chipul. Fluture aș fi fost mângâindu-ți lin pleoapele
ADIA A PRIMĂVARĂ ... de MARIA BĂLĂCIANU în ediţia nr. 1862 din 05 februarie 2016 by http://confluente.ro/maria_balacianu_1454707100.html [Corola-blog/BlogPost/363411_a_364740]
-
din depărtare, armăsarii iar au început să sforăie, amplificând spaima celor din sanie, cărora inimile li se urcaseră în gâtleje. Lică și Arapu arătau cu degetul în față, gâjâind : îîî! Îîî! Îîî! Neamțul nu mai trebuia să agite felinarul. Îi tremura suficient mâna. Și domnului Ionescu îi tremurau hățurile în mâini, agitând fără voie caii. Cu fălcile încleștate reuși totuși să bâlbâie : -Trââ...trââ..gii...Li...li...căă! Idee total absurdă. Lică putea împușca, fie pe Tudorel, fie armăsarii. Dar, cine
NUIAUA FERMECATĂ-5 de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1811 din 16 decembrie 2015 by http://confluente.ro/nastase_marin_1450297207.html [Corola-blog/BlogPost/369882_a_371211]
-
sforăie, amplificând spaima celor din sanie, cărora inimile li se urcaseră în gâtleje. Lică și Arapu arătau cu degetul în față, gâjâind : îîî! Îîî! Îîî! Neamțul nu mai trebuia să agite felinarul. Îi tremura suficient mâna. Și domnului Ionescu îi tremurau hățurile în mâini, agitând fără voie caii. Cu fălcile încleștate reuși totuși să bâlbâie : -Trââ...trââ..gii...Li...li...căă! Idee total absurdă. Lică putea împușca, fie pe Tudorel, fie armăsarii. Dar, cine mai gândea în clipele ălea?! Apoi, armăsarii
NUIAUA FERMECATĂ-5 de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1811 din 16 decembrie 2015 by http://confluente.ro/nastase_marin_1450297207.html [Corola-blog/BlogPost/369882_a_371211]
-
absurdă. Lică putea împușca, fie pe Tudorel, fie armăsarii. Dar, cine mai gândea în clipele ălea?! Apoi, armăsarii au început să alerge și mai repede pentru că simțiseră mirosul băiatului care i-a hrănit și adăpat toată toamna. Bietul Lică, deși tremura, îndreptă pușca în direcția lupului, pe lângă urechea neamțului, ușor deasupra armăsarului din dreapta. Parcă știa ce face! Închise ochii și, cu mâna tremurândă...apăsă pe trăgaci... În acea fracțiune de secundă nimeni nu mai știa ce face. Nici măcar lupul, care făcuse
NUIAUA FERMECATĂ-5 de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1811 din 16 decembrie 2015 by http://confluente.ro/nastase_marin_1450297207.html [Corola-blog/BlogPost/369882_a_371211]
-
butade. Într-o atmosferă de plictiseală ce domnește peste mahalaua Mihai Vodă cuprinsă de o căldură cotropitoare, locuitorii stând ascunși pe la umbră într-o „moleșeală generală” și unde doar angajații vreunei simigerii mai aveau vreo activitate anume, deodată „zăduful nămiedzii tremură, pătruns de un glas de vitejie: trigova cheamă la arme gvardia națională.” Locuitorii aflați până în momentul acela într-o dulce toropeală sunt treziți de trompeta unui țigan, secondat de un altul cu o tobă, conduși la rândul lor de un
CARTEA CU PRIETENI XXIX- ION IFRIM de IOANA VOICILĂ DOBRE în ediţia nr. 346 din 12 decembrie 2011 by http://confluente.ro/Cartea_cu_prieteni_xxix.html [Corola-blog/BlogPost/351452_a_352781]
-
se înființase în 1848 era în permanență cu ochii pe reacciune), aceștia ajung la capul podului. „La un semnal tulumbagii se opresc și în culmea emoției lumii ce se grămădesc de-a-ndărătele cu groază cei doi țigani se apucă să destupe, tremurând, unul dintre butoaie spre a se constata în fața poporului suveran infamia reacțiunii și a generalului Solomon. Pe când toate inimile bat cu putere țiganii ferăstruiesc cu blândețe cercurile de la un căpătâi și apoi, cu un piron ridică dulce fundul de sus
CARTEA CU PRIETENI XXIX- ION IFRIM de IOANA VOICILĂ DOBRE în ediţia nr. 346 din 12 decembrie 2011 by http://confluente.ro/Cartea_cu_prieteni_xxix.html [Corola-blog/BlogPost/351452_a_352781]
-
acum l-au ars pe Mircea”, și așa era! Cumnata sa, Patricia a confirmat cu precizie că ora corespunde exact. Doi frați au avut un destin tragic: unul nu a putut dejuca planul morții, iar celălalt a rămas să sufere, tremurându-i chinuitor mâinile și vocea. Cuvintele nu-i curg, nu au claritate, mersul i-a fost chin, iar acum e ajutat de cărucior cu rotile, corpul îi este rigid, niște căngi trag de el să-l rupă! Funcțiile locomotorii și
CORNEL CONSTANTINIU LAVIURI PE PORTATIV de AUREL V. ZGHERAN în ediţia nr. 1609 din 28 mai 2015 by http://confluente.ro/aurel_v_zgheran_1432796651.html [Corola-blog/BlogPost/372990_a_374319]
-
curg, nu au claritate, mersul i-a fost chin, iar acum e ajutat de cărucior cu rotile, corpul îi este rigid, niște căngi trag de el să-l rupă! Funcțiile locomotorii și verbale sunt totalmente deteriorate, se mișcă încordat și tremurând. Un Parkinson galopant, violent îl chinuie uneori insuportabil! Creierul îi vuiește ca marea! Soția artistului, Domnița, un om cu multă și minunată căldură sufletească, un om de mare noblețe, care veghează și ajută cu întreaga măsură a puterii omenești și
CORNEL CONSTANTINIU LAVIURI PE PORTATIV de AUREL V. ZGHERAN în ediţia nr. 1609 din 28 mai 2015 by http://confluente.ro/aurel_v_zgheran_1432796651.html [Corola-blog/BlogPost/372990_a_374319]
-
inima mea înflorește speranța, O taină se zbate în tâmpla fierbinte, Iar rugu-și întinde durerea spre stele Și-o lasă acolo, s-adoarmă cuminte. Arzânde mirări se dezghioacă în suflet Și caută vise, să-nece necazul În marea iubirii ce tremură-n unde, Atunci când urgia-i înalță talazul. Mă-ntorc înspre mine, să-mi văd îndoiala Născută din spuma ascunsă în valuri, Sirene mă cheamă spre tainice-adâncuri Dar trupul refuză, sedus de-albe maluri. Speranța - o floare de lotus matură, Deschisă
CURELCIUC BOMBONICA by http://confluente.ro/articole/curelciuc_bombonica/canal [Corola-blog/BlogPost/379611_a_380940]
-
Citește mai mult În inima mea înflorește speranța,O taină se zbate în tâmpla fierbinte,Iar rugu-și întinde durerea spre steleși-o lasă acolo, s-adoarmă cuminte.Arzânde mirări se dezghioacă în sufletși caută vise, să-nece necazulîn marea iubirii ce tremură-n unde,Atunci când urgia-i înalță talazul.Mă-ntorc înspre mine, să-mi văd îndoialaNăscută din spuma ascunsă în valuri,Sirene mă cheamă spre tainice-adâncuriDar trupul refuză, sedus de-albe maluri.Speranța - o floare de lotus matură,Deschisă în faldurii
CURELCIUC BOMBONICA by http://confluente.ro/articole/curelciuc_bombonica/canal [Corola-blog/BlogPost/379611_a_380940]
-
a lui apăsare. Așteaptă, supuse, să fie călcate De tălpile fine și vindecătoare, Când iarba și rugul se-nchină, uscate, Și cântă un imn spre o zi viitoare. Când noaptea-și trimite străjerii de stele De pază-n desișuri ce tremură sumbre, Lumina din tainița inimii mele Ucide sclavia stăpânelor umbre. Cărările inimii-s, azi, luminoase, Că umbra se-ascunde în noaptea adâncă Și visele îmbobocesc, preafrumoase, Ca floarea-de-colț pe nevrednica stâncă. Pseudonim literar - Bonnie Mihali ... Citește mai mult Cărările inimii
CURELCIUC BOMBONICA by http://confluente.ro/articole/curelciuc_bombonica/canal [Corola-blog/BlogPost/379611_a_380940]
-
necazul și-a lui apăsare.Așteaptă, supuse, să fie călcateDe tălpile fine și vindecătoare,Când iarba și rugul se-nchină, uscate,Și cântă un imn spre o zi viitoare.Când noaptea-și trimite străjerii de steleDe pază-n desișuri ce tremură sumbre,Lumina din tainița inimii meleUcide sclavia stăpânelor umbre.Cărările inimii-s, azi, luminoase, Că umbra se-ascunde în noaptea adâncăși visele îmbobocesc, preafrumoase,Ca floarea-de-colț pe nevrednica stâncă.Pseudonim literar - Bonnie Mihali... VII. ÎN DIMINEAȚA ASTA POEZIA RÂDE..., de
CURELCIUC BOMBONICA by http://confluente.ro/articole/curelciuc_bombonica/canal [Corola-blog/BlogPost/379611_a_380940]
-
stea să se nască. În drumul spre-nalt călăuză să-mi fie, Scânteile ei să mă țină aproape De dragostea pentru mister, poezie Și pentru dorința ascunsă sub pleoape. În sufletul meu, azi, se naște un cântec Suav, delicat, care tremură-n noapte... Iar stelele toate șoptesc un descântec, Uimind Universul cu tainice șoapte. Și stele și suflet se prind într-o horă Pe scena albastră, de doruri cuprinsă, Iar luna semeață, a soarelui soră, Străluce mirific pe bolta întinsă. Iar
CURELCIUC BOMBONICA by http://confluente.ro/articole/curelciuc_bombonica/canal [Corola-blog/BlogPost/379611_a_380940]
-
hainăși-aștept, răbdătoare, o stea să se nască.În drumul spre-nalt călăuză să-mi fie,Scânteile ei să mă țină aproapeDe dragostea pentru mister, poezieși pentru dorința ascunsă sub pleoape.În sufletul meu, azi, se naște un cântecSuav, delicat, care tremură-n noapte...Iar stelele toate șoptesc un descântec,Uimind Universul cu tainice șoapte.Și stele și suflet se prind într-o horăPe scena albastră, de doruri cuprinsă,Iar luna semeață, a soarelui soră,Străluce mirific pe bolta întinsă.Iar sufletul
CURELCIUC BOMBONICA by http://confluente.ro/articole/curelciuc_bombonica/canal [Corola-blog/BlogPost/379611_a_380940]
-
gând și în minte; În ce colțișor, oare unde Se-ascunde copilul cuminte? Privește cu ochiul albastru La tot ce se vede-n oglindă, Sub brad, luminos ca un astru, Răsună o nouă colindă. Așteaptă cu mare răbdare La geam, tremurând ca o frunză, Să-l vadă pe Moș la plimbare Cu renii, în roșia-i bluză. Degeaba măicuța-l îmbie Să guste plăcintă-aromată, Căci gândul la Moș iar învie Dorința secretă, uitată: Atunci când pe coș el coboară Cadouri sub brad
CURELCIUC BOMBONICA by http://confluente.ro/articole/curelciuc_bombonica/canal [Corola-blog/BlogPost/379611_a_380940]
-
cetini pătrundeîn casă, în gând și în minte;În ce colțișor, oare undeSe-ascunde copilul cuminte?Privește cu ochiul albastruLa tot ce se vede-n oglindă,Sub brad, luminos ca un astru,Răsună o nouă colindă.Așteaptă cu mare răbdareLa geam, tremurând ca o frunză,Să-l vadă pe Moș la plimbareCu renii, în roșia-i bluză.Degeaba măicuța-l îmbieSă guste plăcintă-aromată,Căci gândul la Moș iar învieDorința secretă, uitată:Atunci când pe coș el coboarăCadouri sub brad să îi pună,Cu
CURELCIUC BOMBONICA by http://confluente.ro/articole/curelciuc_bombonica/canal [Corola-blog/BlogPost/379611_a_380940]
-
să cânte, bineînțeles: „M-a făcut mama oltean” sau „Mă dusăi să trec la Olt”! Eee, dar ceva mai târzior când Timona a interpretat cu multă dăruire și autentică simțire artistică, străvechiul hit: Foaie verde izmă creață, atunci să vedeți! Tremura carnea pe om și plângea acordeonul, mai ales când inimitabila interpretă făcea referiri explicite la diferitele locuri unde trebuia pupată pentru satisfacții maxime... Ce mai talentul, talent, nu glumă! Pe scurt, nebunie mare, urmată de unele mici leșinuri, așa... mai
PRIETENUL NOSTRU, HEIMLICH, DIN R.F.G. de MIHAI BATOG BUJENIŢĂ în ediţia nr. 944 din 01 august 2013 by http://confluente.ro/Prietenul_nostru_heimlich_di_mihai_batog_bujenita_1375369736.html [Corola-blog/BlogPost/348406_a_349735]
-
În ziua de Anul Nou” (este vorba despre 1 ianuarie 1849), Petőfi îi numește pe străini și mai ales pe germani „hoardă de tâlhari”, „câini sângeroși”, dintre care nu avea să rămână în viață decât unul singur, doar ca să spună tremurând „Vai de cel ce nu-l cinstește pe maghiar!”; invocarea finală a diavolului din această poezie ajunge să fie apocaliptică: „Acum Dumnezeu nu ne ajunge, căci el nu este destul de aspru; ție mă rog, iadule, în dimineața de Anul Nou
Eminescu şi străinii – o reconsiderare by http://uzp.org.ro/eminescu-si-strainii-o-reconsiderare/ [Corola-blog/BlogPost/93899_a_95191]
-
dacă nu pe vin și pe femei? că fără adevăr, și fără iubire nimeni nu-și mai vine în fire! dar ce folos că știm acestea că vin paparazzi și ne fură vestea? și unde e Diana zeița vânătorii că tremură-n grădină de teamă sicomorii nu mai vântura amiezi și nu mai da cu tifla mai bine vezi cine ne fură chifla! că e mai rău ca în codru se taie și se rufe nu mai găsește nimeni la supermarket
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/ion_untaru/canal [Corola-blog/BlogPost/376995_a_378324]
-
mai punem azi temeidacă nu pe vin și pe femei?că fără adevăr, și fără iubirenimeni nu-și mai vine în fire!dar ce folos că știm acesteacă vin paparazzi și ne fură vestea?și unde e Diana zeița vânătoriică tremură-n grădină de teamă sicomoriinu mai vântura amiezi și nu mai da cu tiflamai bine vezi cine ne fură chifla!că e mai rău ca în codru se taie și se rufenu mai găsește nimeni la supermarket trufe... XXII. LUCRURILE
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/ion_untaru/canal [Corola-blog/BlogPost/376995_a_378324]
-
2015 Toate Articolele Autorului Departe peste gânduri amestecate prin și adunate toate în susur de alin, departe chiar departe se sapă iar o groapă într-un torent de sevă ca o apă. Un spectru alipit în spațiul straniu cu mâna tremurând pe gât și craniu, având radiografia unui cimitir între bătrân, matur, copil. Pe cal un călăreț cu o spadă surâsul adormit de o naiadă, departe cu avânt în luptă se adună cu mișcătoarea liniște de lună. Credința spală o moarte
DEPARTE de PETRU JIPA în ediţia nr. 1811 din 16 decembrie 2015 by http://confluente.ro/petru_jipa_1450250891.html [Corola-blog/BlogPost/369896_a_371225]