2,992 matches
-
asta, diac? Aici scrie «copist, grămătic, cântăreț de biserică». Nu am auzit cuvântul ăsta”. Descoperea cuvinte stranii. Fonetica exotică readucea, brusc, timpul și spațiul care ne formaseră și deformaseră și ne aruncaseră, la un moment dat, În lumea largă. Aflasem, uimit, că fusese, Înainte de a pleca din România, student În anul I la Litere... Să nu fi auzit de Rebreanu? Greu de crezut sau poate uitase. Sadoveanu, da, Sadoveanu era un nume familiar, dar nu-i amintea lecturi românești. Arghezi? Hm
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
la luarea capetelor celor care i-au omorât pe membrii familiilor lor. Dar trebuie să renunți, ca să poți câștiga mai mult... Ca acum, nu trebuie să merg până la capăt. Trebuie să știu când să-mi înfrânez trupele... Nu mai sunt uimită că poate să facă dragoste în timp ce-și pune ordine în gânduri. Pentru mine, asta a devenit o parte din ritualul nostru. În clipa în care îmi dau seama că și-a pierdut firul gândurilor, trupul meu o ia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
sfărâma în bucăți. În ochiul minții ei, un puhoi gigantic de fiare a venit să o umple. În zori, simte cum nervii ei ard la vârfuri. Se trezește și descoperă că a renunțat să mai înțeleagă. Se simte ușoară și uimită. Se gândește să-i trimită ea însăși concubine lui Mao, cu tot cu oale cu otravă amestecată cu supă de ginseng și țestoasă înăbușită la aburi. 14 Ea citește în Literatura poporului eseul lui Fairlynn despre turul ei prin Orașul Interzis, avându
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
s-o țină la nesfârșit cu poveștile amuzante despre traiul într-o căruță cu coviltir de pe autostradă, care nu reușea niciodată să ajungă chiar în ținutul coloniștilor. O dată apăru costumată în imitația ei de ținută de pionieră. Mark o privi uimit, pe jumătate băiat la petrecerea de ziua lui, pe jumătate violator de copii. Bonnie îi aduse un CD player și căști, chestie care lui Karin nu-i trecuse prin cap. Veni cu o cutie de CD-uri - muzică pentru fete
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
cu el acolo. Ea își vârî mâna pe sub haina lui. Îl mângâie pe spate fără să se gândească, își închipui că ies de pe șosea și se răstoarnă, până când el o apucă de încheietură cu blândețe și-i aruncă o privire uimită. Stăteau în apartamentul lui la lumina lumânării, ca și cum ar fi fost încă tineri și-și petreceau primul Crăciun împreună. Ea se ghemui în fața radiatorului. Daniel mirosea ca o pătură de lână tocmai scoasă din dulap. O luă în brațe din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
se înalță și zboară într-un V care se formează de la sine. Se pierd în șirul mișcător. Șirurile se adună în cercuri, cercurile se îmbină în covoare. În curând, cincizeci de mii de păsări pe zi coboară în masă valea uimită, cu strigătele lor preistorice splendide și asurzitoare, un râu șerpuitor de cocori, întins pe tot cerul, cu afluenți care curg zile de-a rândul. În creierul păsărilor trebuie să existe niște simboluri, ceva care le spune iarăși. Fac o singură
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
restanțe. De fapt, cred că o să chiulesc de la videoîntâlnirea noastră din seara asta. Am de pregătit un examen HIV pentru un copil până mâine. N-o să-ți schimbi părerea despre mine dacă... recidivez? Ea își ridică privirea din chiuveta goală, uimită. Oh, bietul meu Bărbățel... Să recidivezi? Asta e vocația ta. Asta faci tu. Se sărutară din nou. Incredibil că gestul comunica încă atât de multe, după trei decenii. Îndepărtă o șuviță din părul ei de culoarea cafelei și îi atinse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
înfundat al lui Mark. Sună telefonul. Băiatul înjură și strigă: —Vin, vin imediat. Nu te ambala așa, ce naiba. Vocea Barbarei se auzi, mângâietoare, peste zgomotul mobilei trântite. —Nu te grăbi. Or să te aștepte. Weber bătu la ușă și intră. Uimită, Barbara Gillespie își ridică privirea de unde stătea și răsfoia reviste împreună cu pacientul ei. Weber se strecură în cameră, închizând ușa după el. Mark stătea cu spatele la ei, luptându-se cu telefonul. —Alo? Cine e? Urmă o tăcere șocată. Doamne! Unde ești
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
pe dealuri. Mănâncă pe o dună care se mișcă, luată de vânt, chiar în timp ce stau pe ea. Părți din ei se ating tot timpul. Pământul e părăsit - o molimă globală. Nu prea departe, modulațiile corzilor minore ale unui marfar nesfârșit. Uimită, ea îi atinge urechea. Tocmai mi-am adus aminte visul de azi-noapte. Ce frumos! Am visat că eram cu toții și cântam. Tu și cu mine, Mark și Karin, așa cred. Eu cântam la violoncel. Nici măcar n-am pus vreodată mâna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
Lisa? Și apoi mai sunt decorațiile astea de agățat și sculpturile astea de expus. Am desfăcut cutiile, scoțând câteva dintre mostrele mele. Lisa și Maria se holbau la ele. Eu așteptam să înceapă cu glumele. Dar Lisa dădea din cap uimită. —Jen, sunt grozave! Ai făcut o întreagă arcă a lui Noe. Îți dai seama ce animal reprezintă și sunt chiar și perfect proporționate. —Așa și trebuie să fie, am replicat eu sec. Maria luă în mână o vază pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
și a pus întrebări inteligente care dovedeau că fusese atent. Cred că te-ai simțit terminată, spuse el. — În sfârșit, cineva care înțelege! Te pasionează cumva și origami? —Jenny! Maria avea o privire fioroasă. — Doar am întrebat, atât. Ai fi uimită să afli că oamenii la care te aștepți cel mai puțin sunt în secret împăturitori amatori de origami. — Cum aș putea fi uimită? Doar am fost la petrecerea ta origami. Mi-aș fi dorit să fi fost și eu invitat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
e un cuvânt cam prea puternic, dar a fost de acord. Asta ne-a schimbat cu totul perspectiva. Acum tot ce contează suntem noi și copilul. Câtă dreptate ai! aprobă Mark cu fervoare. M-am uitat din nou la el uimită. Dar nu era atunci momentul să vorbim despre asta. Va trebui să mai aștepte această discuție. Mi-am făcut curaj și l-am întrebat pe Kieran dacă crede că aș putea să trec s-o văd pe Lisa. El ezită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
Mark îmi spunea că îmi aproba gestul. A fost un moment special pentru noi. Înainte să cobor, o voce mi-a strigat din spate în dialect londonez: — Nu cumva era cafeneaua lui Billy Tong de pe Brixton Road, iubire? Am încuviințat uimită. —Numa’ că noi nu râdeam din cauza cuvintelor, ci din cauza tupeului lui Alfie. Billy vinde prăjituri de-alea cu răvaș de cincisprezece ani și nimeni nu a găsit vreodată o surpriză, doar mesajul ăla în toate! Toată lumea s-a tăvălit de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
atunci când a venit la mine, am început. Te plăcea foarte mult, deși știa că nu-ți plac jocurile și filmele proaste. Așa că mă întrebam de ce e așa necesar ca toți iubiții tăi să-ți împărtășească pasiunile? Maria m-a privit uimită. —E o întrebare prostească. E de la sine înțeles că iubiții trebuie să aibă lucruri în comun. — Da, dar nu trebuie să faceți exact aceleași lucruri. Paul Newman și Joanne Woodward sunt căsătoriți și fericiți de ani de zile, și pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
Presupunând, bineînțeles, că nimeni nu are nimic de ascuns. După mine este o moarte nefericită, dintr-un accident. Nu-mi imaginez că poliția o să se aprindă prea tare sau o să se deranjeze cu cazul ăsta. M-am holbat la el uimită. —Doar nu vorbești serios, Ajay! S-a întors să se uite la mine. Am observat, ca de fiecare dată, că genele lui erau ridicol de lungi și curbate. —Hai, Sam, a spus el pe cel mai liniștitor și rezonabil ton
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
Iar deasupra bluzei, ochii ei erau strălucitori și mărgelați, ca ai unui șarpe. —îmi pare rău, drăguțo, dar nu am putut să nu te aud bătând la ușă, a spus cu o voce dulce. M-am încruntat, încercând să par uimită. —Trebuia să-i aduc un catalog domnișoarei Jackson, cam pe la ora asta, și am tot sunat, dar se pare că nu am primit nici un răspuns. —O, draga de tine, a spus, cu un ton îngrijorat, ce lucru teribil. Ești vreo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
ea? —A, din cauza certei pe care a avut-o cu Lee Jackson. Știu de la Judy. Era gata să se ducă la poliție, dacă nu interveneam. Judy nu prea o înghite pe Claire, știi? Ajay s-a uitat la fața mea uimită și mi-a explicat cu răbdare: —Nu înțelegi? Poliția ar fi fost extrem de interesată de faptul că ea a avut o ceartă cu domnișoara Lee în noaptea aceea. Din câte știu, ei cred că a fost un accident - ceea ce sunt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
accident. —Sunt Sam Jones, te-am sunat toată ziua ieri... M-a întrerupt cu o voce politicoasă. —îmi pare foarte rău, a spus. Cred că mă confunzi cu fiica mea. Avem uneori vocile la fel. —Sunteți mama Laurei? am spus uimită. Ce căuta ea acolo? Locuia și ea acolo? — Exact, a spus veselă. Mă tem că Laura nu este aici. Știți cumva unde este? —Bineînțeles! Mama Laurei a izbucnit în ceea ce se poate numi un râs zglobiu. De aceea sunt eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
roage. După liturghie, la Curte, femeile au prânzit cu doamna iar bărbații cu mitropolitul Theodosie și cu vodă. Sala în care mâncau era foarte frumoasă, cu zugrăveala iscusită imitând marmura albă cu vine roz-gălbui, cu ferestre largi. Mihai o privea uimit, nu o mai văzuse. Șerban mutase Curtea domnească în casele sale noi, peste drum de Biserica Doamnei și de casa beizadelelor, în care locuia de fapt doamna sa, Maria. Totul se ridicase în timpul în care spătarul fusese trimis pe drumul
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
jilțul său un semn discret cu bastonul scurt ce-l avea în mâna dreaptă. Kuciuk Selin însoțit de doi căpitani de ieniceri apăru în rama ușii, salută cu capul plecat și tot așa înaintă câțiva pași. Ridică privirea și rămase uimit, pironit locului. De pe tron îl saluta din cap un fel de arătare îmbrăcată elegant în caftan princiar. Avea capul mai mare și cuca abia îi stătea într-o parte. Fața roșie și lucioasă era atât de umflată încât ochii nu
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
Întrebarea rămase dușmană între ei și parcă aerul odăii mai vibra menținând-o vie. Ștefan îi simțea adversitatea și primul lucru la care se gândi era că nu întotdeauna „verba volant”. Era prima greșeală diplomatică a lui taica. Mavrocordat ridicase uimit privirea spre domnitor, ca și cum o regulă importantă de conviețuire fusese încălcată: politețea perfidă fusese înlocuită cu sinceritatea revoltată. — Cred..., începu în grecește Ștefan, cred că dacă este vorba despre hotărâri privind înțelegeri de familie, trebuie să le trecem în înscrisuri
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
Tudora, roaba doamnei Stanca, că pe drumurile băjeniților se ațineau tâlhari care-i omorau să le ia avuția, dar omorâtul își ținea cu atâta putere bocceaua în mâini încât îi retezau mâna și luau avuția cu mână cu tot. Privea uimit cum scot negustorii de pe lanț mânerul cufărașului din piele și da dreptate poveștilor Tudorei. — Să vedem ce aveți acolo, porunci vodă. Cei doi dădură din cap în semn că au înțeles, se ridicară în picioare, făcură un semn că vor
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
pedepsit astfel? Pe directorul artistic, pe voi Înșivă, ori publicul?!... Ca să vezi cum se Întîlnesc dramaturgia și industria alcoolului : fiind În Galați, văd În vitrina unui chioșc - culmea, situat chiar În fața teatrului local! - numele ESCU, pe eticheta unei sticle. Citesc uimit : ESCU = „băutură alcoolică distilată”. Ptiu! De la Mușatescu ( autorul celebrei comedii ...Escu) nu știam că și fabricanții de spirtoase, au de Învățat!...Pe cînd romul Titanic-Vals , absintul Țara fericirii și berea Geamandura? Că țigări de foi Hamlet, deja am fumat... Povesteam
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
perete pe care era postat!). Tot o decepție, Moulin Rouge - plus Împrejurimile. Am mers mult cu metroul ( Într-o singură seară, fiul meu m-a cărat 42 de stații, numai la ntoarcerea spre hotel!) și, sincer să fiu, am rămas uimit de cîți negri și asiatici vezi aici - peste 70% din numărul călătorilor. Noroc că stațiile sunt mici; și, se pare, am nimerit Într un moment În care metroul era În renovare, peroanele arătînd mult mai rău ca la București ( de
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
istețe din Sud, mai ales când sunt și lungane, ca tine. — Nu te mai căca atâta pe tine, Portnoy. Recită-mi poezia aia porcoasă. — Porte-noir, i-am răspuns eu, după care am început: Un suflu brusc... Aripa se mai zbate. Uimită-și simte gâtul strâns în cioc, I-s coapsele de áripi mângâiate Și-o strânge lebăda la piept cu foc. — Auzi la el, coapsele! a exclamat ea. Unde-ai învățat chestia asta? — Șșșt. Stai, că mai e. Cum poate spaima
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]