3,724 matches
-
suspans, versiune originală subtitrată, proiecție permanentă. Fiecare poate urmări filmul în propria limbă și în timp real. * Miezul mesajului este Învierea lui Hristos. Mîntuire înseamnă supraviețuire. Domnul, Mîntuitor sau Mesia, numele are mai puțină importanță: îl voi urma pe oricare, umil sau glorios, îmi promite să nu mor. Și voi slăvi numele cel mai umil cu condiția să mă scape de neliniștea primă și ultimă care îmi pecetluiește existența. Purtătorii de vești proaste sînt omorîți, dar niciodată nu i s-a
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
în timp real. * Miezul mesajului este Învierea lui Hristos. Mîntuire înseamnă supraviețuire. Domnul, Mîntuitor sau Mesia, numele are mai puțină importanță: îl voi urma pe oricare, umil sau glorios, îmi promite să nu mor. Și voi slăvi numele cel mai umil cu condiția să mă scape de neliniștea primă și ultimă care îmi pecetluiește existența. Purtătorii de vești proaste sînt omorîți, dar niciodată nu i s-a făcut o primire proastă unui evanghelist etimologic, binevestitorul care vine să vă anunțe: în
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
terestră, dar fără a le disocia vreodată (în ciuda gnosticii). De aici spiritul practic. Mic pontif, el aruncă punți între slujirea lui Dumnezeu și slujirea altora. De aici "spiritul clement". În tot acest timp, laicii au rolul lor. Încrederea în cei umili este mărunțișul interstițial al întrupării, prima verigă a unui lanț al comunicărilor în același timp riguroase și carnale. Este verbul "trăiește printre noi", cu mirosurile, impuritățile și încetineala specifice. Mîntuirea creștină nu are ca simbol, nici ca obiectiv, distrugerea corpului
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
mistica la realitate. Acest spirit pozitiv se limitează la a da instrucțiuni concrete asupra unor subiecte concrete, cu autoritatea pe care o conferă supleanța. Sfîntul Duh lucrează prin el, el este doar interpret. Să nu te mai supui Sfîntului Pavel, umilul intermediar al Stăpînului, înseamnă să-l trădezi pe Stăpînul însuși. Atunci cînd se analizează o producție simbolică în funcție de colectivul care se constituie în acest răstimp, "logic" dezvăluie "crația" care o dublează în interior, și înțelepciunea se dovedește sinonimă cu puterea
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
ne petreceam noaptea strecurînd pe sub uși sau în cutiile poștale manifeste, aveam la întoarcere bucuria învățătorului după o lecție predată." El are drept reper un devotament pur, și nu dorința de a urca în ierarhie. Pentru ca să se răsfrîngă puțin asupra umilei sale persoane respectul pe care îl poartă dascălului. "Învățătorii din acele vremuri (asta se întîmpla în anii '50 ai secolului nostru, pe malurile Loirei) nu erau dintre cei a căror reușită socială se poate nega sau a căror calitate a
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
și cînd ar fi avut loc un joc fără miză, ieri, între librar și Principe, iar astăzi, între ziarist și ministru. Cu cît primul este mai puternic și mai sigur pe el, cu atît cel de-al doilea este mai umil și mai precar. Veți găsi în Scribul o scurtă descriere a jocului de alternanță dintre puterea politică și puterea intelectuală: cînd coboară una, cealaltă urcă, și invers. O demonstrează atît istoria Franței, cît și istoria fiecărei Republici în parte. Sistemul
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
tușească, să nu dea impresia că fumatul îi face rău. Apoi, smerenia cu care un țăran merge la Primărie cu jalba-n proțap poate fi regăsită la bolnavii care se duc spre cabinetul doctorului. Centrul de unde emană puterea. Aceeași moacă umilă, privire împăcată cu situația ce anticipează refuzul. Curva satului nostru, v-am spus, e doamna Aduța. Deși poate intră în fișa postului să ne ridice moralul. Plus că mai e una cu țâțe de nota zece, una care stă singură
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2097_a_3422]
-
puteam interpreta. Pare a se pregăti să ocărască înțelegător pe cineva. Privirea conține ceva aspru și deopotrivă ceva blajin. Un singur lucru puteam spune cu certitudine despre Gheorghe Tatomir. De-aia-mi plăcuse moșul. Că figura lui nu trădează nimic umil sau fățarnic. Deși, dacă vă uitați mai bine, Gheorghe Tatomir pare a ascunde ceva la spate, el nu are nimic meschin. E mândru fără a fi trufaș. Insolent. Sau vulgar. În nici un caz nu-l poți înghionti șmecherește: „Hai, Gigi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2097_a_3422]
-
se mai poate face nimic. Și acum "nu, nu Dumitrașcu!". Chestia asta i-am spus-o și lui D.R. Popescu. Nu m-am putut abține și i-am scris o scrisoare lui Ulici, am vrut să-i spun că, după umila-mi părere, bunul-simț nu este o favoare ci o necesitate. Indiscutabil, poate nu trebuia să-i scriu dar poezia pe care o scriu nu depinde decît de mine, de nimeni altcineva. Și oricum poezia nu e pentru mine scop sau
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1459_a_2757]
-
în toiul unui concert extraordinar, savurându-și clipa horațiană. "Carpe diem quam minimum credula postero" ("Bucură-te de ziua aceasta, încrede-te cât mai puțin în ce va fi mâine.") (Horatiu) Parcă-l văd pe Marele Maestru Concertant aplecându-se umil înaintea furnicii, cerșindu-i cu disperare în glas un bob de grâu, pe care însă nu-l va primi. O, sărmanul artist muzicant, bietul de el! "Dar de-acuși s-a isprăvit... Cri-cri-cri toamnă gri, Tare-s mic și necăjit
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
bucățica lui de pământ, de pe care sorbea cu nesaț roua și aburul dimineților de vară: Horodnic, sat al copilăriei mele. Valurile vieții m-au purtat pe întinsul câmpiilor, pe cărările munților și apelor, prin orașe, prin sate, în palate și umile case țărănești, dar locurile natale pe unde am pășit pentru prima oară, aici unde am spus pentru prima dată cuvântul mamă, stăruie și azi, au rămas adânc întipărite în gând și inimă, s-au păstrat o viață întreagă, așa cum tinerii
Frânturi din viaţa unui medic by Popescu Georgie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1175_a_1888]
-
impresia copleșitoare despre om, așa cum ne-a încântat acest om de o modestie firească, de o nobilă simplitate. Târziu, oaspetele nostru ilustru ne-a fost confiscat. În oraș, vestea explodase. Prefectul, primarul și alții l-au înconjurat, cu o politețe umilă, urcându-l într-o mașină. * Peste mulți ani cincizeci și mai bine am avut ocazia să-i vorbesc regretatului Iosif Sava de această întâlnire. Nu știa nimic, auzise ceva, foarte vag, m-a somat să fac un articol despre "singura
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
numească, Sfântul Ion, abia acum înțeleg sensul ascuns al numelor străzilor. Aici și-a petrecut zilele "omul meu", Ion. Mulți ani drumul meu s-a intersectat cu sectorul de stradă în care lucra omul meu, ca simplu măturător. Ocupația aceasta umilă i se potrivea, fiind și el o făptură umilă. Cred că era mulțumit, sau așa părea, cu străzile în care își petrecea tot timpul. Cum se întâmplă în viață, au trecut lunile și anii și, deși ne vedeam zilnic, de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
numelor străzilor. Aici și-a petrecut zilele "omul meu", Ion. Mulți ani drumul meu s-a intersectat cu sectorul de stradă în care lucra omul meu, ca simplu măturător. Ocupația aceasta umilă i se potrivea, fiind și el o făptură umilă. Cred că era mulțumit, sau așa părea, cu străzile în care își petrecea tot timpul. Cum se întâmplă în viață, au trecut lunile și anii și, deși ne vedeam zilnic, de atâția ani, am fost două existențe paralele, care urmează
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
cuceritor impetuos, înlăturând, necruțător, micile adevăruri care fie sunt ignorate, fie ingerate, într-un proces de sinteză. Procesul de reformă generală a științelor va duce, cu siguranță, la o reformă a spiritului. Curios, în această revoluție științifică generalizată, anonima, modesta, umila reverie, mult mai puțin luată în considerare decât oricare din reperele științifice consacrate de psihologie și medicină, nu cade la fundul oceanului agitat, nu este pulverizată de vârtejurile contemporane; dimpotrivă, mi se pare că a rămas intactă. Poate că raporturile
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
în cîteva zile într-un Episcop dovedit; lucru nu tocmai rar în antichitate, care a înregistrat nenumărate astfel de exemple, cum ar fi Sf. Ambrozie, Sf. Alexandru, Sf. Martin, Sf. Petru Hrisoslogos, ca și alții ridicați dintr-odată de la starea umilă a simplilor credincioși, de la o viață ascunsă și ocupată cu conducerea profană, la episcopat; cei care erau puși în candelabru să răspîndească o minunată lumină în toată Biserica. 25. Prin aceeași lege și clericii noștri sînt asemenea credincioșilor noștri. Pentru că
Cele cinci plăgi ale sfintei biserici by Antonio Rosmini [Corola-publishinghouse/Administrative/912_a_2420]
-
i-a trimis-o Teotistei, care era sora Împăratului Mauritius, în care, pentru a-i demonstra nefericirea sa, începu să-i descrie pacea de care se bucura înainte să fie înălțat la demnitatea de Pontif, pe cînd ducea o viață umilă de monah: "Sub culoarea episcopatului m-am reîntors la cele lumești; căci în această nouă stare de slujbă pastorală 65 trebuie să servesc atîtor lucruri pămîntești, pe care nu-mi amintesc să le fi servit vreodată în viața laică. Am
Cele cinci plăgi ale sfintei biserici by Antonio Rosmini [Corola-publishinghouse/Administrative/912_a_2420]
-
cu fastul, lipsa de rînduială și licențiozitatea, în mod obligatoriu, resping politețea, ordinea și austeritatea. Inevitabil, Episcopii aflați în posturi de importanță seculară sînt deranjați de prezența oamenilor care alcătuiesc turma lor și de clerul inferior, ocupat exclusiv cu funcțiile umile ale Bisericii și cu amănuntele muncii pastorale, dar ei mai sînt nemulțumiți și atunci cînd se întîlnesc cu ceilalți Episcopi; compania liberă și facilă a nobilimii bogate este în mod evident preferată și mai avantajoasă. 68. Ca rezultat, diocezele au
Cele cinci plăgi ale sfintei biserici by Antonio Rosmini [Corola-publishinghouse/Administrative/912_a_2420]
-
fii smerit, supus și să te sacrifici", pe de altă parte, le spunea monahilor: Știți că și voi tot oameni sînteți, iar oamenii sînt toți egali înaintea celui Veșnic; voi veți fi judecați de Cristos precum ultimul și cel mai umil dintre supușii voștri, dar mai sever, căci stă scris: "Judecată grea va fi făcută împotriva celor care domnesc". Știți că starea voastră este de temut și nu de dorit în ochii credincioșilor: căci dreptatea și caritatea sînt singurele căi prin
Cele cinci plăgi ale sfintei biserici by Antonio Rosmini [Corola-publishinghouse/Administrative/912_a_2420]
-
său. Creștinul trebuie să mediteze și să urmeze mereu marea smerenie a Fecioarei Maria, pe care o vedem descrisă de Sfintele Scripturi ca fiind mereu liniștită, avînd pace, într-o nesfîrșită odihnă, din propria-i alegere și ducînd o viață umilă, retrasă și în liniște, din care nu poate fi desprinsă decît de glasul Domnului său, din simțăminte de milă pentru cumnata sa Elisabeta. Judecînd omenește, cine ar putea crede că în Sfintele Scripturi se povestește atît de puțin despre cea
Cele cinci plăgi ale sfintei biserici by Antonio Rosmini [Corola-publishinghouse/Administrative/912_a_2420]
-
realism preluat din Bunraku), pe care o tânără prințesă Îl ținea În brațe ca pe un prunc. Privindu-l cu compasiune și duioșie, prințesa descoperea În el spiritul celui iubit, pe care un magician malefic Îl Închisese În acest trup umil. Celălalt moment era apariția diafană a cerbului. Amândouă erau imagini concrete, dar conțineau semnificații ascunse și niveluri diferite de Înțelegere: un sens spiritual pentru unii, mesaj pur poetic pentru alții. Cu ajutorul unor colaboratori de mare talent ca Julie Taymor și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]
-
Mai împăcat cu oamenii, cu viața, cu mine însumi. Așa sunt în pragul unui nou fel de a fi. Chemat. Mă așteaptă Cor te giul și toți cei ce fac parte dintr-însul. Prin predestinație. Pornim la drum, mici și umili, dar puternici, de nezdruncinat. Avem ceva de făcut în viața aceasta, și o vom face cu prețul oricăror sacrificii. Al vieții, poate! Mitul micilor fericiri care se pierd - nici el nu ne va putea reține. Pentru că fericirea cea mare și
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
urmare a invitației amabile a regizorului (Sigfried). Mai mult ca oricând, umblu și mă mișc ca la curtea Spaniei. Apare conștiința rolului propriu în univers, a funcției pe care numai singur o poți împlini, a necesității pentru omenire (în sensul umil al cuvântului) de a răsfrânge prin tine ceea ce ai pri mit de la dânsa... 20 martie 1955 Prin ce ar fi mari cuvintele, scrierile, dacă nu le-am da sânge din sângele nostru rostindu-le, scriindu le, citindu-le, crezându-le
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
cititorilor revistei Secolul 20, în care urmează să apară un fragment din recentul dumneavoastră roman, Vlăstarul cuvântului, vă rog să ne vorbiți despre semnificația acestei opere. Ce exprimă ea și în ce măsură vă exprimă? I.M. Este povestea unui tânăr de condiție umilă, recuperat prin educație, dar în care stăruie instincte vindicative. Cartea vorbește și despe sterilitatea sentimentelor egocentrice de culpabilitate și autopedepsire, care nu sunt decât o altă formă de opresiune distructivă. Este o carte despre remușcare și reconciliere, despre tentativa de
Toamna decanei: convorbiri cu Antoaneta Ralian by Radu Paraschivescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/592_a_1297]
-
nu voiam nimic altceva decât războiul. Atitudinea noastră într-o chestiune care, în fond și la urma urmei, nu ne interesa în mod direct, nu putea fi explicată altfel. Rugămințile stăruitoare și apoi declarațiile categorice ale domnului Sazonov, telegramele aproape umile ale țarului, diferitele propuneri ale lui Sir Edward, avertismentele marchizului de San Giuliano și ale domnului Bolatti, sfaturile mele presante, în sfîrșit, toate acestea fură zadarnice. Berlinul rămânea de neclintit. Serbia trebuia distrusă. Cu cât insistam mai mult, cu atât
by KARL MAX, Prinţ LICHNOWSKYKARL MAX [Corola-publishinghouse/Memoirs/1009_a_2517]