2,353 matches
-
voinței mele - căci, de fapt, strigătele mă făceau să iau distanță - tovarășul Schumacher m-a convins. De ce anume? Cu ce urmări? A trebuit să treacă mulți ani până când băiatul de la cuple de odinioară, după încercări de salturi rătăcitoare în disciplina utopică, să înceapă să prescrie ritmul de mers social-democrat, cum ar fi „politica pașilor mărunți“ a lui Willy Brandt. Și încă alți ani au trecut până când, în Jurnalul unui melc, i-am prescris progresului un astfel de mers târșit. Urma de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
ea și că se va îmbarca în naveta spațială, de pe scara căreia încerca disperată să mă contacteze și că dacă nu-i răspund urgent o să decoleze spre arte lumi, colonizatoare pionieri, să populeze cu neamțul ei, armean-gazArian, planeta visurilor ei, utopică, dar fără reguli, unde poți să faci ce vrei, chiar și reguli noi, pe care să le schimbi după bunul tău plac. Mă liniștea doar insistența cu care suna telefonul, intra automat pe fax și se deconecta din cauza lipsei de
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
amprenta în lutul cald al creației, face ca visul să iasă hidos. Dorim să mîngîiem și iată că totul în jur rămîne murdar de scuipat. Matur mă zbat într-un spațiu periculos căutănd să evit în fiecare moment variantele trecutului utopic. Acel “ce frumos ar fi fost dacă...” Trupul comatos pe care-l străjuiesc a început să dea semne de oboseală și pînă la mine răzbat undele durerii sale. E o purificare. O eliberare ca din genune. Oricît de dureros ar
Celsius : 41.1 by Victor Cojocaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/464_a_721]
-
Cu siguranță, auziseră și ei propunerea fără drept de replică a lui Filip: "Spre Orient", gândea Carol. Filip nu indicase un loc, o adresă, ci o direcție de mișcare, care răsuna încă în urechile sale. "Spre Orient !". O direcție incertă, utopică, cu destinație improbabilă și inexistentă poate geografic, cum sună comanda unui căpitan de corabie în derivă cu scopul de a-i îmbărbăta pe marinarii derutați și puși pe răzmeriță. Dar caii păreau că nu ezită. Păreau că știu unde merg
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
în spațiul închis al celor patru pereți ai camerei. Apoi continuă în spațiul deschis al peregrinărilor pe ulițele orașului. Capitolul suprem realizat artistic este cel care povestește cum, obosiți, urcă în birja fantomatică condusă de muscalul scapet." O direcție incertă, utopică, cu destinație improbabilă și inexistentă poate geografic. Dar caii păreau că nu ezită. Păreau că știu unde merg, ca și strania lor călăuză, chiar adormită fiind. Carol simți că locul lui era acolo, în birja comodă, component al acestui echipaj
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
responsabilitatea și loialitatea, oferă adesea soluții pentru probleme care ar părea de nerezolvat, adaptabil la nevoile oricărui grup de angajați, urmărește atingerea performanței și găsirea soluțiilor de a o atinge chiar în organizațiile pentru care acest lucru ar părea ceva „utopic” (ex. : tehnologii, proceduri, politici- înlocuite cu metode noi). INTRĂRI PROCESUL DE CONVERSIUNE IEȘIRI Servicii îmbunătățite Costuri reduse Creșterea volumului Distribuție mai bună Costuri mai mici pe Vânzărilor Calitate mai bună unitate Output mai bun Mai mult profit Extinderea în cadrul pieței
ANALIZA RELA?IILOR DINTRE STILUL DE MUNC?, IMPLICAREA ?I SATISFAC?IA PROFESIONAL? A CADRELOR DIDACTICE by VERGINA ?ERBAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83885_a_85210]
-
Alberto Arbasino (Frați întru Italia, 1963), ei reușind să vadă haotice tocmai cele ce apar ordonate în lumea obișnuită. Iar dacă orice clasificare a celor ce compun universul este arbitrară și conjecturală, „de ce să nu lăsăm spațiu, în locul satirizării proiectelor utopice, fanteziei lingvistice?“<ref id="202">Cf. Umberto Eco, De la arbore spre labirint, ed. cit., p. 378.</ref>. Este ceea ce ar face Borges prin enumerarea sa. Ar fi vorba de o dublă replică, atât față de un proiect asemeni celui al lui
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1175]
-
populat de dinozauri nu sunt doar pionierii ce încearcă să clădească o nouă lume, departe de amenințările tiraniei, dar și cei care opun lui Zorka, umanismul tehnologiei ce eliberează și civilizează. Prăbușirea Edenului nimicește ordinea unui univers ce are atributele utopice ale perfecțiunii. Aventura întâlnește, odată cu banda desenată, nu doar știința-ficțiune, ci și istoria din care vine mitologia înfrun tării dintre „reacțiune” și „progres”, dintre barbarie și ome nirea ce aspiră la libertate. Taranis, fiul galilor, este prizonierul rebel într-o
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
rațională, poate sfârși prin a submina edificiul majestuos pe care l-a fondat. Blestemul Atlantidei este avertismentul din istoria de veterotestamentară. Războiul atlanților este războiul de exterminare pe care omenirea este obligată să-l evite. Aventura își relevă miezul ei utopic. Liniștea unei comunități nu se poate fonda decât pe această alianță dintre înțelepciune și curaj. Cetatea semeață își cuprinde, în sine, germenii distrugerii. Ultimii atlanți, călăuziți de Blake și Mortimer, găsesc drumul către stele, către un nou Pământ care să
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
Pământul este divizat între cele două civilizații care își dispută supremația. Norlandia savantului Marduk și a curajosului Lord Calder unește rafinamentul științific cu prețuirea pentru libertate și dreptate. În 1942, Norlandia lui Jacobs poate fi citită și ca un exercițiu utopic compensator. Visul conturează un teritoriu al purității și perfecțiunii. Profesorul Marduk este, ca și Mortimer sau mai târziu Hugo Kala din Luc Orient, un pontif al noii religii ce vizează eliberarea umanității. Invențiile sale sunt destinate grăbirii procesului de naștere
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
chinezi, naționaliști mongoli, societăți secrete sunt actorii ce modelează mersul istoriei ce se folosește de trenurile blindate ca de bucățile unor patrii pierdute și recompuse. Corto (cel al cărui spirit visător este hrănit de revelațiile lui Rimbaud și de viziunile utopice ale lui Morus) este investit cu misiunea de a urmări straniul și ubicuul tren cu aur rusesc - un tren în a cărui stăpânire aspiră să intre toți cei implicați în acest Mare Joc. De la un punct încolo, trama narativă a
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
Cook și doar câțiva ani se vor mai scurge până la fondarea Australiei. Deocamdată, Light descoperă un spațiu mai aproape de fabulosul basmelor pe care le consemnează cei întorși din voiajele lor fără de sfârșit. Pacificul sfârșitului de veac XVIII este, simultan, decorul utopic al insulelor în care ancorează revoltații lui Fletcher Christian, dar și teritoriul încă nedomesticit ce ascunde cruzimea rituală a canibalilor. În această aventură, Light întâlnește straniul cuplu care va fi călăuza sa în tentativa de a descifra taina mărilor Sudului
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
a violenței urbane din deceniile șapte și opt. Pe acest drum, alături de Che, pășesc cei care aleg, asemenea lui, să venereze chipul purificat al revoluției, înțeleasă ca mecanism ce convertește carnea umană trecătoare în materialul destinat clădirii egalității sociale. Pasiunea utopică a lui Che este rațiunea ce mobilizează mințile latino-americane. Contemporană cu biografia grafică a lui Che, Starea de asediu a lui Costa Gavras este saturată de aceeași înclinație escatologică. Moartea, cruzimea, exterminarea inamicului de clasă, abandonarea moderației sunt justificate de
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
născute în sânul Rațiunii au eșuat. Construcțiile sociale reușite implică un grad ridicat de "se face", din impersonalul "se", rolul rațiunii fiind limitat la a le explica. De aceea orice teorie socială (ca proiect social) este într-un anumit grad utopică. Din nefericire prin progres înțelegem o dezvoltare continuă a capacităților noastre (individuale și ca umanitate) de a inventa, de a construi, de a trăi mai bine. Partea care ne scapă e că progresul înseamnă și dezvoltarea concomitentă a capacității noastre
Din alchimia unei existenţe. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1406_a_2648]
-
sine Însăși interminabile discuții În douăzeci și patru de limbi odată, Încercând să inventeze o nouă limbă, pe care s-o Înțeleagă atât cuvântoarele, cât și blajinele necuvântătoare ce se țineau, cu mic, cu mare, de poala ei. Demersul său, În aparență utopic, i se păru lui Oliver drept un atac indirect la adresa lui... Masterandul Lawrence inventase de mult o astfel de limbă, prin intermediul căreia Încerca să-și transmită Învățătura copacilor și ierbii, norilor și pietrelor, păsărilor și peștilor ce umpleau aerul și apa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
adevăratul scop al vieții, este doar să fii fericit, să te bucuri de viața ta, să ajungi într-un loc de unde să nu încerci să ajungi alt undeva. Chiar dacă mulți oameni, în aceste timpuri consideră fericirea ca fiind un concept utopic, EU pot să spun că fericirea există, dar avem nevoie de vindecarea pesimismului cronic, implementat de secole în memoria celulară. Pesimismul aduce multă nemulțumire în viața noastră și se exprimă prin anumite comportamente toxice printre care: insatisfacția, nostalgia sau frica
LINIȘTEA DIN INTERIOR by Doina Comanici () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1631_a_3047]
-
ușor să fii iubit Când tu nu deschizi ochii, Să vezi și chipul lor mâhnit Să-ncerci ca să-i aproprii. În lumea-n care eu mă simt Încerc să mi te aproprii, Să nu-ți mai pară infinit Profundul tău utopic. În lumea-n care eu iubesc Tot ce există-n ziuă, E ca un vis și eu gândesc Ce va rămâne-n, urmă. În lumea-n care eu dansez Pe muzică de suflet Încerc mereu să mă-ncadrez Să fie
LINIȘTEA DIN INTERIOR by Doina Comanici () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1631_a_3047]
-
este fățiș dublat de un "antipoet", iar poezia se prezintă împreună cu dublul ei tocmai pentru a sugera mai ales că nu este ea. Penru a înțelege rostul acestei dublări, trebuie să meditezi, să cunoști, să locuiești în acest miraculos edificiu utopic, care este Ion Barbu. Nu numai pentru profan, dar mai ales pentru criticul literar, poezia lui Ion Barbu nu poate fi o lectură ocazională. Nu mai există un alt poet român pe care să trebuiască să-l citești de fiecare
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
conjurând stelele cu pumnul făcut masor spre a-și întoarce iubitul devenit strigoi ( modelul ei e Pena Corcodușa din Craii de Curtea-Veche). În fine, în In memoriam sunt stihuri întru pomenirea unui câine, Fox, dăruit și crescut la Isarlîk, cetate utopică prin care putem înțelege și Bucureștii. Alexandru PIRU CUPRINS Notă asupra ediției ............................................................... 3 Tabel cronologic ................................................................... 4 VERSURI DUPĂ MELCI (1921) SECOL ............................. 27 DUPĂ MELCI ................... 10 MARGINI DE SEARĂ ...... 28 STEAUA IMNULUI .......... 28 JOC SECUND (1930) SUFLET PETRECUT ......... 29 DIOPTRIE ........................ 29
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
care înroșiră orizontul Bărăganului. Bătură toba și semănară detunături de petarde, să se audă în satele înecate de zăpada pretimpurie a lunii lui Brumar că magnatul de la Sans-Souci își omenea invitații, îndopându-i pe toți, fără alegere, precum în scrierile utopice și trandafirii ale lui Ilici. Bubuiturile tobei le aminti și petrecăreților și pripășiților din satele de refugiați propagate în primitorul Bărăgan, încă din secolul XIX, de faimoasele înfrângeri ale echipelor de fotbal adverse. La fiecare explozie de artificii, oaspeții de la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
tatăl meu, când am visat eu chestia asta, era încă în viață. Și n-am putut să-mi explic visul. Și n-a durat mult și a murit. Comisia, după A. E. Comisia de eliberare la noi e ceva aproape utopic. Pentru că în lege scrie „se poate elibera“... După douăzeci de ani intră în comisia de eliberare, cu condiția să dea dovezi temeinice de îndreptare și hărnicie multă - așa, între ghilimele -, deci, dacă n-ai muncit, mai stai! Părerea mea așa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
străduiesc să abată omenirea de la o viață simplă și clară. Inventează lumi!!! Nu-ți vine să-i strângi de gât? Din cauza lor, milioane de oameni, miliarde, se străduiesc să existe ca în cărți; debusolați, împinși în spații guvernate de reguli utopice, peste înțelegerea lor, distruși cu încetul. Hârțogari nenorociți; avalanșele lor de cuvinte au drept scop, n e d e c l a r a t - pentru că și pe ei îi înspăimântă rezultatul „trudei” lor - instaurarea unei dezordini infinite, pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2239_a_3564]
-
sânge, și pe drept cuvânt. Metabolismul nostru, ce să ne ascundem. Sper, deci, că nu e vorba anume despre mine, cine știe ce aiurite informații despre mine. În definitiv, știți destule despre mine, despre familia mea, despre filantropul Marga, despre Sonia, despre utopicul inhibat Gafton, nu cred că v-ar putea influența bârfe răuvoitoare sau gura spurcată a lumii să gândiți despre mine altfel decât merit. Nici calomnii ieftine nu v-ar influența, sper. Știu ce se vorbește despre cei ca mine. Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
sporește din iubirea mea. Nașterea poemului mărturisește forța creatoare cosmică a omului. Prin geniu, arta este a doua creație a lumii, afirmă Kant și Eminescu. Îngerii însăși se uimesc de operele noastre de artă, scrie Rainer Maria Rilke. Cât de utopică este ideea, potrivit căreia, de s-ar uni întru poezie inima și intelectul "eroice" ale milioanelor de oameni, acel cor universal nu ar putea produce o schimbare radicală a vieții ? Viața filozofică, viața poetică La grecii antici filozofia nu constituia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1515_a_2813]
-
este în fiecare, unele în celelalte". Filozofii care au găsit Unitatea, au aflat înțelepciunea. În afară de Unul nu este nimic. Cine nu înțelege unitatea, nu înțelege nimic. Universul este în fiecare lucru. Este un unic creator continuum. Este oare atât de utopic să credem cu Nietzsche că energiile concertate ale unei omeniri viețuind la unison în patos poetic ar reuși să instaureze în sfârșit prezentul absolut eternitatea ? Energia, de o calitate superioară, dezvoltată de actul poetic fie artistic, fie al transformării unei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1515_a_2813]