20,821 matches
-
imagine care să se potrivească cu dialogurile. Era formidabilă și am încurajat-o să scrie scenarii, dar ea nu voia decât să fie actriță, ca toate fetele prostuțe care vor să scape din Medford. Aș fi fost în stare să comit un genocid, numai să pot pleca. — Tommy, mi-ai spus că știi motivul pentru care Beth era ușuratică. Tommy oftă. — Când Beth avea șaișpe sau șapteșpe ani, a fost atacată de doi gangsteri undeva în Boston. Unul din ei a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
și i-a zis „Dă-mi-o pe fata aia“. L-a amenințat că o să spună la toată lumea că tati nu-i tati al meu și că o să mintă în legătură cu ce-am făcut noi, ca lumea să creadă că am comis incest. Am căutat-o pe Betty, dar n-am putut să dau de ea. Ulterior am aflat că pe atunci era în San Diego. Tati l-a lăsat pe Georgie să stea în garaj, fiindcă tipul îi cerea din ce în ce mai multe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
a urmări traiectoria navei, se trezi. Conform unui obicei nemărturisit al său, nu făcu la început nici o mișcare, încercând să ghicească fără a deschide ochii unde se află. Acest obicei se străduise să și-l formeze în urma unei grave greșeli comise pe vremea când era robot de serviciu la magazia UNIVAX-ului; atunci, într-o noapte, se trezise brusc și, încă buimac, dăduse alarma generală pentru că zărise niște umbre în magazie. În loc să verifice cine erau umbrele, Dromiket sculase tot UNIVAX-ul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
1 -, tu crezi poate că numai din întâmplare mi-am pus mâna pe genunchii tăi. Nu este adevărat. La noi, în sistemul nostru solar, asemenea gesturi sunt firești, obișnuite. Nouă ce ne vine să gândim, aia ne și vine să comitem. — Ce-i în gușă, și-n căpușă, spuse Stejeran 1. — Poftim? nu înțelese Getta 2. Ce-ai spus? Un proverb de la noi, răspunse Stejeran 1. Adică, altfel zis, ceea ce ai vrea să spui, ceea ce ții în gușă, să și gândești
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
păhărelul cu antigel pe masă. Eu am fost al doilea în serie, deși ai mei m-au vrut prototip. Aveam un frate mai mare, foarte deștept și talentat, ajunsese după trei ani responsabil cu circuitele integrate pe raion, da’ a comis o prostie și l-a făcut batoză; o soră mai mică, Betty 3, care s-a căsătorit cu un marțian și de atunci n-am mai văzut-o, da’ ne trimite din când în când piese, și un frățior și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
băutura mortală și aș fi omorât-o, apoi aș fi îngropat-o. E mai bine așa decât în umilință. Dacă Ruben m-ar fi dus înapoi la corturile celor care m-au transformat în instrumentul morții lui Shalem, aș fi comis crime în inima mea în fiecare zi. Visele mele ar fi avut gust de fiere. Aș fi fost doar o pată pe fața pământului. Dar zeii aveau alte planuri cu mine. Ruben a venit prea târziu. Soarele strălucea deasupra zidurilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
cu mine în mormânt, trecutul mă împiedică să scap cu jumătăți de măsură. 2 Unii sunt de părere că e bine să greșești la o vârstă cât mai fragedă și că erorile sunt cu atât mai grave cu cât le comiți mai târziu. Nu mai ai timp să înveți din ele. Din acest punct de vedere, nu pot să mă plâng. Soarta m-a ajutat să greșesc grav la o vârstă când alții abia își julesc genunchii. Destinul m-a luat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
a caracterului meu. Uneori am făcut-o din convingere. Cred, de pildă, că avem o imagine greșită despre păcatul originar. Ne place să ne închipuim că ducem pe umeri un păcat de care nu suntem vinovați, pe care l-au comis alții și pe care - asta ne ușurează iertarea! - nici nu-l puteam ocoli fiindcă a fost săvârșit mult înainte de a ne naște noi. În felul acesta ne-am pus la îndemână o scuză și chiar ne-am îndemnat să ne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
operele ilustrate cu caracter erotic - colecția lordului Houghton din conacul de la țară Îl ajutase mult să se informeze -, se familiarizase cu variațiunile și perversiunile adăugate de ingeniozitatea și depravarea omenească. Dar Îi era cu neputință să se imagineze pe sine comițând oricare dintre aceste acte, chiar și pe cele mai elementare, indiferent cu cine; și niciodată, nici chiar În tinerețe, nu Își dorise cu adevărat să o facă - nici cu Minny Temple, verișoara din New England de care, până la moartea ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
iubirii și a căsniciei, le găsise pline de tușe vesele, de observații ascuțite asupra oamenilor și locurilor, și de semne ale unei integrități artistice reale. Înclina mai cu seamă către povestiri despre acte de renunțare eroică și sacrificiu de sine, comise de femei, În chestiuni sentimentale, și, dacă uneori conflictele emoționale pe care le concepea pentru eroinele sale păreau puțin forțate, lucrul acesta era infinit preferabil obstacolelor banale și hotărârilor facile tipice pentru „poveștile de amor“ obișnuite. Pe scurt, era de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
să fie sincer, sinceritatea era, de obicei, ultimul lucru pe care Îl doreau, iar dacă Îi erau și prieteni, situația putea deveni delicată. Învățase să Își tempereze criticile cu formule de laudă și Încurajare, dar Îi era cu neputință să comită un sperjur În materie de valoare literară. De aceea, aștepta cu oarecare neliniște să vadă romanul În curs de realizare al lui Du Maurier. În realitate, prima dată nici nu Îl văzu, ci Îl auzi: Du Maurier le citi primul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
care o comunică prietenilor și cunoștințelor Într-un vârtej epistolar, era că suferise de un acces brusc de melancolie sau demență, stârnit de febra bolii, odată cu care temperamentul ei cronic depresiv devenise pentru moment autodistructiv. Era, pe scurt, un gest comis “ În timp ce echilibrul mental era perturbat“, pentru a folosi o formulă din criminalistică, cu nimic mai puțin tragic din această cauză. Oroarea și compasiunea Îl aruncară Într-o stare vecină cu prăbușirea și Își anulă călătoria la Roma, incapabil să facă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
toate categoriile. Nu avea altceva de făcut decât să strângă din dinți și să Încerce să se concentreze asupra textului interpretat dinaintea lui. Intriga părea să se Învârtă În jurul unui politician englez abil, cu o soție mărginită și Îngâmfată, care comisese o faptă necinstită În trecut, În ciuda căreia spectatorului i se cerea să Îl compătimească atunci când era amenințat cu demascarea de către o aventurieră fără scrupule și să aprobe eforturile unui prieten aristocrat decadent de a-l salva. Aristocratul cel decadent, evident
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
pierzi. În teatrul ăsta am avut noroc până acum, dar... Ridică din umeri, lăsând fraza neterminată. — Îmi pare rău că sunt răspunzător pentru a-ți fi stricat norocul, spuse Henry cu răceală. — Contăm pe Oscar să-l repare, replică Shone, comițând probabil o indiscreție, căci Alexander Îi aruncă o privire Încruntată. — Wilde? zise Henry mirat. Deja a mai scris o piesă? — E una la care Wyndham se gândește de mai multă vreme, dar acum nu are posibilitatea să o monteze, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
berbeleacul, spre trecut, mă-tii i se scoate, dintr-o dată, cătușa. E externată de la arestul miliției. Prinde de-a-ndăratelea autobuzul în care și ea a fost prinsă c-a dat cu vastul la caraiman. Și chiar în clipa în care să comită, din nou, furăciunea, regele Bucureștiului, Cel de-al treilea rege, Cel ce se pricepe să toarne apă vie în poze, face o zburdălnicie și laba mă-tii alunecă razant pe lângă sacoșa doamnei colonel, care se întorcea de la piață. Numai că
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
nimeni de înțeles c-ar fi făcut-o cu un anumit scop. - D'aia mi-am făcut praf și pulbere fiecare oscior?! Ca tu să săvârșești, acum, una dintre cele mai ireparabile greșeli... Din câte le e dat, pământenilor, să comită?! 357 CEI ȘAPTE REGI AI ORAȘULUI BUCUREȘTI Până la urmă, căzură la înțelegere ca madam Nicolici să rostească, tare și răspicat, blasfemia, Sinistratul încuviințînd o singură dată din cap. Liceanul intuia că poezia domnului Cîrlova se va dovedi o poezie cât
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
anatemă. Pe măsură ce creșteam, dezaprobarea devenea din ce în ce mai fățișă. Discuțiile de la fântână se opreau atunci când mă apropiam eu. Umerii se ridicau indiferenți atunci când trecea Prepelicarul. Cu nasurile ridicate în vânt, axonii ne ostracizau cât de tare puteau. Nu ne puteau goni; nu comiseserăm nici o infracțiune. Dar nu erau obligați să ne placă și, prin urmare, nici nu ne plăceau. — Ei bine, mi-a zis Prepelicarul când am împlinit șaisprezece ani își ce adolescent neajutorat eram la șaisprezece ani!), dacă nu ne vor, ne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
în seamă protestul neliniștit al Marelui Lokki, cred că e timpul să încetezi să mă mai prostești. — Dar, dragule, i-a zis Deggle - iar acum ochii săi nu mai scânteiau -, e atât de ușor! Vultur-în-Zbor era cât pe ce să comită un act violent, când Deggle a spus brusc: — Șterge-o, Lotti. Limbajul lui părea caracterizat de scăpări accidentale, calitatea lui fiind redusă în așa fel încât să se potrivească la noul lui stilul lui nou de viață. O Livia Cramm
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
a propriilor reguli. Liniștea care a urmat a fost înfricoșătoare. — Argumente, ceru concis gorful. Argumentele tale, te rog. — în primul rând, prin amestecul tău în dimensiunile personale ale unei alte ființe, care e inviolabilă, cu excepția cazurilor de extremă urgență, ai comis un act nu numai irelevant față de acele dimensiuni, dar și unul periculos. Nici cel mai îndemânatic dintre Maeștri nu poate să se joace cu dimensiunile altcuiva fără să riște. în cazul de față riscul a fost imens. Gorful spuse: — Dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
și l-am așezat în coșciug fără să-l atingem. Omul acela își aduse în pădure mașina lui nouă, de teren, și, cu ajutorul ei, am scos pe furiș comoara, ca trei jefuitori de morminte, simțindu-ne niște infractori, deși nu comiseserăm nimic ilegal. Casa lui Grimus se află într-o zonă periferică și mizerabilă din extremitatea sud-estică a orașului. E la fel de murdară pe dinăuntru ca și pe dinafară și e împânzită cu o mulțime uimitor de pestriță de obiecte și cărți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
mult o iubeam, să-i vorbesc, În sfârșit, despre Otilia. Dar zăceam În cea mai strâmtă celulă cu putință, Învelită cu piele, Între pereții propriului meu trup, conștient și Încărcat de suferință, dar lipsit de expresie, nemișcat, incapabil de a comite vreun gest, oricât de mărunt s-ar fi vrut el. Nu mai simțeam nici furnicăturile de la Început, nici vâjâiala din urechi, nici starea de somnolență care mi Împăienjenea toate simțurile. Nicio senzație de foame, de sete, oboseală, frig... Doar o
Întâlniri cu Lola Jo - povestiri by Marius Domițian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1610_a_2999]
-
tăbăcită. Eram la un pas de victorie! Trebuie să recunosc, Însă, că surpriza a venit foarte aproape de finalul bătăliei, când lovitura primită - marea și fatala lovitură - am simțit-o din plin. O mișcare greșită, una doar, atât a trebuit să comit pentru a suporta, mai apoi, dezamăgirea. Imensa dezamăgire. Înfrângerea... M-am prăbușit cu o durere surdă la picior. Aveam rotula dreaptă aproape sfărâmată și, ce era mai grav, artera femurală Îmi era perforată. Ce porcărie! Fusesem atât de aproape! Atât
Întâlniri cu Lola Jo - povestiri by Marius Domițian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1610_a_2999]
-
nivelul meu, unde a pune o Întrebare echivalează cu a admite că mai există pe lume chestii pe care nu le stăpânești. Mă scuzați, Începe tânăra srilankeză, de parcă și-ar fi cerut scuze pentru o greșeală pe care nu a comis-o Încă. Știu că EMF are, În fine, ca femeie, domnișoară Reddy, ați putea să-mi spuneți sincer cum vi se pare să lucrați aici? —Păi, domnișoară...? —Momo Gumeratne. —Păi, Momo, aici lucrează șaizeci de administratori de fonduri, dintre care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
În clasa de mijloc. Felix a sărbătorit de curând la școală Ziua Lindinilor pentru „a elimina stigmatul legat de lindini“. Cum a fost omul-ciocan din New York? Singurul lucru bun În toată povestea asta este că noi suntem prea dărâmate ca să comitem adulter. Joi, prânz, da? Deb xxxx De la: Kate Reddy Către: Debra Richardson E bine de știut că lindinile au devenit o minoritate oprimată cu propriile lor fonduri de la UE, și nu paraziți pe care trebuie să-i Îndepărtezi cu pieptănul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
amintește Încă de vremea când i-a purtat pe fiecare. Ca mine, clinchetește Ben fericit. Ca mine, ca mine, ca mine, strigă copiii În timp ce mama dispare sub propria carne și propriul sânge. Orice femeie care a avut un copil a comis deja un fel de adulter, cred eu. Noua dragoste din cuib e atât de lacomă Încât tot ceea ce poate face cea veche este să aștepte răbdătoare, sperând să-i pice niscaiva firimituri pe care intrusul nu le-a Înfulecat cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]