23,409 matches
-
cu un strat de var gălbui și scorojit. Paturile erau așezate pe două rânduri, câte șase de fiecare parte. Numai unul era desfăcut, la celălalt capăt al rândului în care se afla el, și acela era gol. Dar, auzind un zgomot din stânga, se întoarse către ușă, în pragul căreia stătea râzând Socrate, cu câte o sticlă de apă minerală în fiecare mână. - Fericită amintire! spunea el. D'Arrast se scutură din amorțeală. Da, spitalul în care primarul îi găzduise în ajun
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85083_a_85870]
-
și din pricina cărora d'Arrast nu putuse închide nici o clipă ochii. D'Arrast se trezise acum de-a binelea. Prin ferestrele cu gratii din fața lui zărea o curte mică. Argila roșie fusese desfundată de ploaia care se vedea șiroind fără zgomot peste un pâlc înalt de aloes. O femeie trecea ținând întinsă cu amândouă mâinile deasupra capului o basma. D'Arrast se culcă iar, dar în clipa următoare se ridică și coborî din pat, care se îndoi și gemu sub greutatea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85083_a_85870]
-
Ieșind, d'Arrast își dădu seama că spitalul se afla chiar la marginea pădurii, ale cărei ramuri uriașe se întindeau aproape până peste acoperișuri. Pe toată suprafața arborilor cădea o pânză de apă, pe care pădurea deasă o sorbea fără zgomot, ca un burete uriaș. Orașul, cam vreo sută de case acoperite de țiglă spălăcită, era așezat între pădure și fluviu, al cărui vuiet depărtat ajungea până la spital. Mașina străbătu mai întâi niște străzi noroioase și ajunse curând într-o piață
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85083_a_85870]
-
Arrast îi mai putea încă vedea pe bucătar și pe fratele lui, dar deslușea cu greu, în fundul colibei, silueta ghemuită a unei bătrâne și pe aceea a fetei, care, și de astă-dată, îi adusese să bea. În vale se auzea zgomotul monoton al fluviului. Bucătarul se ridică și spuse: "E timpul". Se ridicară, dar femeile rămaseră nemișcate. Nu ieșiră decât bărbații. D'Arrast șovăi o clipă, apoi îi urmă. Noaptea se lăsase de-a binelea și ploaia se oprise. Cerul, de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85083_a_85870]
-
privirea pe bucătar, dar nu-l zări nicăieri. D'Arrast se lăsă atunci să alunece de-a lungul peretelui, ghemuindu-se pe vine și încercând să-și stăpânească greața care-l cuprindea. Când deschise ochii, aerul era tot înăbușitor, dar zgomotul încetase. Numai tobele răpăiau surd și fără întrerupere, iar în toate ungherele colibei grupuri de bărbați înveșmântați în pânză albă țopăiau pe loc. În mijlocul încăperii, de unde paharul și lumânarea fuseseră luate, câteva fete, în stare semihipnotică, dansau cu mișcări lente
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85083_a_85870]
-
răsputeri în alămurile împodobite cu panglici. Penitenții grăbiră pasul, în sunetele unui marș vioi, apucând pe una din străzile care dădeau în piață. După ce racla dispăru în urma lor, nu se mai văzură decât bucătarul și ultimii muzicanți. După ei, în zgomot de pocnitori, porni și mulțimea, în timp ce avionul, scoțând un huruit asurzitor, se arătă iar deasupra ultimelor grupuri. D'Arrast nu-l scăpa din ochi pe bucătar, care abia se mai deslușea în depărtare: i se păruse deodată că umerii mulatrului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85083_a_85870]
-
puternic. Chiar atunci, din stânga, de la capătul străzii, ajunse până la ei o mare larmă și tot atunci se ivi și mulțimea, nespus de însuflețită. De departe puteai vedea cum pelerinii și penitenții se îngrămădeau, de-a valma, în jurul raclei, înaintând, în zgomot de pocnitori și cu urlete de bucurie, de-a lungul străzii înguste. În câteva clipe o umplură cu totul, revărsându-se către primărie într-o îmbulzeală de nedescris. Vârstele, rasele, costumele, se pierdeau într-un puhoi pestriț semănat cu ochi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85083_a_85870]
-
veni bătrânul, apoi fata nopții, dar nimeni nu-l privea pe d'Arrast. Se ghemuiseră în jurul pietrei, tăcuți. Numai vuietul fluviului urca până la el, prin aerul apăsător. Din colțul lui întunecos, d'Arrast asculta, fără să vadă pe nimeni, și zgomotul apelor îl umplea de o fericire năvalnică. Stătea cu ochii închiși, salutând, plin de bucurie, propria-i forță, salutând, încă o dată, viața care începea din nou. Undeva, foarte aproape, izbucni o detunătură. Fratele se îndepărtă puțin de bucătar și, pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85083_a_85870]
-
arată în vag luminiș Ca umbrele pletelor verzi pe pământ. Schițează în arcuri de cerc tot ce vrei Pendule-ți atârnă din creștet de lemn Clepsidra-n prundișul din râu a pornit în albia vieții să-ți zgârie semn. Doar zgomotul apei în pietre lovind Se prinde în pleata-ți lungită de vreme Ești lemn, ești apă, ești vânt, ești mister Ești dor cufundat în blesteme. Tot mai firave Pornire-n mugure de iris Ciupește movul în suspin Iar trandafirul, într-
Căutări prin vara arsă de cuvinte by Nicolae Stancu ; ed. îngrijită de Vasile Crețu, Nicoleta Cimpoae () [Corola-publishinghouse/Imaginative/472_a_1434]
-
amestec pe o pânză; în amalgam de temeri și neștiute taine Culorile din vise mi-s prețioase haine. Și mă ascund așa-ntr-o doară printre valuri Nisipu mbrățișează o urmă-a mea, pe maluri; Din marea cea departe, de zgomotul absurd Mai fur un țipăt roșu de prin adâncul surd. Nu îndrăznesc niciunde, la stele să privesc, Dar am un ochi ascuns, cu el mă urmăresc Cât pot să merg spre tine, cu genele plecate, Cât pot să te ascunzi
Căutări prin vara arsă de cuvinte by Nicolae Stancu ; ed. îngrijită de Vasile Crețu, Nicoleta Cimpoae () [Corola-publishinghouse/Imaginative/472_a_1434]
-
cât taxa pe un an la un colegiu privat? E, literalmente, perfect. E o capodoperă marca Sylvia Weinstock. Ce altceva aș mai putea cere? Ce altceva mi-aș mai putea dori? Ușa masivă care dă către scări se deschide cu zgomot, iar eu și Bea sărim în sus de-un cot. Copoii ne-au găsit. — Claire, draga mea! Dulceață! Te-am căutat peste tot! Nu mai e decât o oră până când trebuie să plecăm la biserică! Mandy, roșie la față și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
Am mai aruncat o ultimă privire, încărcată de nostalgie, către fotocopiatorul unde petrecusem ore întregi - al căror număr nici nu-l mai țineam minte - am tras adânc aer în piept și am pășit în viitor. Capitolul patrutc " Capitolul patru" Mult zgomot pentru nimictc "Mult zgomot pentru nimic" — Slavă Domnului că ești aici, Claire, a gemut Vivian, așezându-se în capul mesei. Ăsta era momentul adevărului: prima mea zi, în calitate de editor la Grant Books. Îmi petrecusem dimineața la Resurse Umane, învățând despre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
ultimă privire, încărcată de nostalgie, către fotocopiatorul unde petrecusem ore întregi - al căror număr nici nu-l mai țineam minte - am tras adânc aer în piept și am pășit în viitor. Capitolul patrutc " Capitolul patru" Mult zgomot pentru nimictc "Mult zgomot pentru nimic" — Slavă Domnului că ești aici, Claire, a gemut Vivian, așezându-se în capul mesei. Ăsta era momentul adevărului: prima mea zi, în calitate de editor la Grant Books. Îmi petrecusem dimineața la Resurse Umane, învățând despre istoria prestigioasă a companiei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
să navighez prin in-box, de mai mult galben lămâie, de mai mult roz de petunie, de mai mult albastru acvamarin, de mai mult roșu întunecat de ametist, de mai mult fucsia care să-ți sară în ochi, de mai mult... Zgomot puternic de receptor căzut pe biroul meu. Cu toate astea, o auzeam, în continuare, pe mama, listându-și curcubeul de culori, ceea ce însemna că, aparent, ea nu sesizase zgomotul asurzitor (când e băgată în priză, gradul ei de atenție, care, în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
mai mult fucsia care să-ți sară în ochi, de mai mult... Zgomot puternic de receptor căzut pe biroul meu. Cu toate astea, o auzeam, în continuare, pe mama, listându-și curcubeul de culori, ceea ce însemna că, aparent, ea nu sesizase zgomotul asurzitor (când e băgată în priză, gradul ei de atenție, care, în mod obișnuit, e ridicat, scade). Mama era calată pe redecorarea casei. Mai erau câteva luni până la petrecerea anuală în onoarea tatei, dar mama era deja în lucrări, hotărâtă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
mașinii. Când am intrat în holul enorm, placat cu marmură, am auzit un hohot puternic, de bas, amestecându-se cu chicotul ciripit al unei soprane. Randall m-a luat de mână și m-a tras către sursa râsetelor și al zgomotului de pahare ciocnite. — Dragii mei! Lucille Cox s-a ridicat și-a zburat către noi în secunda în care am pătruns în sufragerie, învăluindu-ne, pe amândoi, într-o îmbrățișare strânsă și plântându-ne câte-un sărut umed pe fiecare obraz
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
turnat o cantitate generoasă de pinot grigio. Am încercat să mă agăț de fericirea pe care o simțisem cu doar un minut mai devreme- dar groaza indusă de Vivian mi s-a împotrivit și a câștigat. Capitolul zecetc "Capitolul zece" Zgomotul și furiatc "Zgomotul Și furia" — Claire?! Capul mi-a sărit de pe birou. Ochii injectați căutau furioși prin lumina fluorescentă. Nu din nou. Nu vrusesem să-mi odihnesc decât un minut capul care-mi bubuia de durere, dar judecând după balta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
generoasă de pinot grigio. Am încercat să mă agăț de fericirea pe care o simțisem cu doar un minut mai devreme- dar groaza indusă de Vivian mi s-a împotrivit și a câștigat. Capitolul zecetc "Capitolul zece" Zgomotul și furiatc "Zgomotul Și furia" — Claire?! Capul mi-a sărit de pe birou. Ochii injectați căutau furioși prin lumina fluorescentă. Nu din nou. Nu vrusesem să-mi odihnesc decât un minut capul care-mi bubuia de durere, dar judecând după balta de salivă care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
României, ce ziceți de asta, știți măcar ce înseamnă? Am cedat nervos Gulie, n-am mai putut suporta presiunea, reia Roja privind în gol, mi se părea că și pădurea era bîntuită, al dracului pădurea Băneasa, dom’ Roja, zice Tîrnăcop, zgomote ciudate noaptea, lumini, OZN-uri și toate alea. Schimbaseră gărzile, nu erau de-ai noștri, eram panicat, dar trebuia să găsesc neapărat o cale de-a mă strecura afară. Imediat am început să-mi încropesc un plan de bătaie, n-
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
mijloacele de transport sînt pline ochi de muncitori, se circulă și pe scări, așa că cel mai cuminte era să mă trezesc cu noaptea-n cap și s-o iau încet la picior. Se ridică atent încercînd să nu facă nici un zgomot, dar în zadar, genunchii îi pocnesc ca unui bătrîn, arcurile saltelei scîrțîie și doamna Mina, care doarme iepurește, deschide ochii. E deja dimineață? întreabă, dar el nu-i răspunde preocupat să-și aducă cordonul halatului de casă în jurul taliei subțiri
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
facă o revizie amănunțită, să fim liniștiți că n-o să ne lase undeva la mijlocul drumului cînd ne-o fi lumea mai dragă. Nici o grijă, spune Sena lăsînd neglijent din mînă trusa de scule care se izbește de pămînt făcînd un zgomot metalic asurzitor, ia să vedem ce avem aici. Ăsta da arsenal, dom’ Președinte, se vede că aveți legături strînse cu reprezentanții clasei muncitoare, zice deșertînd totul pe jos, trecînd în revistă șurubelnițe, chei, pile, ciocane, leviere, de toate felurile și
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
că sîntem în cărți, o să vezi că drumul pînă la Iași e o nimica toată! — Să nu credeți că de frică v-am destăinuit unele din îndoielile mele, strigă și Sena ca să se facă auzit, trezit parcă la realitate de zgomotul motorului, făcînd vînt cu palma norilor înțepători de monoxid de carbon care îi invadează nările împiedicîndu-l să respire normal. Să știți că și eu ard acum de nerăbdare să-i dăm bice, nu putea să ne lase baltă tocmai acum
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
zice Tușica în sfîrșit pe un ton mai relaxat, numai să fie așa cum spui, își păstrează un semn de îndoială în glas. Cîți sînt, vrea să întrebe Angelina, simțind nevoia să mai facă puțină conversație, dar este întreruptă de un zgomot amestecat de bufnituri și sticle făcute țăndări care răzbate de undeva de la parter. Nu vă speriați, le liniștește Delfina ciulindu-și urechile, încercînd să-și dea seama despre ce e vorba, o fi fost încuiată ușa de la intrare și n-
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
trădătorii de neam și țară, ca mai apoi să fie executat ca un cîine împreună cu consoarta sa. Trebuia să găsească cît mai repede un răspuns. — Tot nu ai scăpat de obsesia cu ciorapii? Vocea ei răzbătu pînă la el odată cu zgomotul făcut de capacul veceului pe care îl trînti pentru că abia se mai putea ține. Fusese cît pe-aci să se scape pe ea în timpul coitului, dar se abținuse numai pentru a nu-i curma lui plăcerea. Îl dăduse de gol
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
filmată în prealabil cu ideile care vor trebui scoase în evidență, și ca să citez dintr-o carte, află că pentru ca impresia de veridicitate să fie cît mai bine indusă spectatorului este necesar ca fonograma filmului să conțină tot felul de zgomote corespunzătoare evenimentelor și acțiunii care este proiectată pe ecran. Bleg, încăpățînat, cum spuneți, dar bine că e om de treabă, zice Santinelă, un comandant de zahăr. În unitatea asta permisia e permisie, orarul e orar, masa e masă, condiții proaste
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]