20,251 matches
-
ridicat brațul Împotriva mamei sale, Încercând să o lovească”. Aceasta Îi spusese: „Așteaptă fiica mea, Într-o zi vei fi pedepsită la fel cu gestul pe care-l faci”. 3Ă O fată acuză dureri violente, nemotivate și inexplicabile conștient, În sânul stâng. În cursul curei psihanalitice se descoperă faptul că aceste dureri exprimă, În mod simbolic, nostalgia pacientei după partenerul pierdut, care obișnuia să-i mângâie sânul, și regretul bolnavei de a-l fi pierdut. De regulă, durerea corporală este resimțită
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
care-l faci”. 3Ă O fată acuză dureri violente, nemotivate și inexplicabile conștient, În sânul stâng. În cursul curei psihanalitice se descoperă faptul că aceste dureri exprimă, În mod simbolic, nostalgia pacientei după partenerul pierdut, care obișnuia să-i mângâie sânul, și regretul bolnavei de a-l fi pierdut. De regulă, durerea corporală este resimțită În anumite regiuni bine localizate ale corpului, care au fost cândva sediul plăcerii deosebit de intense, de care ulterior individul a fost lipsit. Se poate vedea importanța
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
împărțit el singur ostașilor pămîntul cucerit cu spada și a dat înapoi veienților pe ostateci” - n. m.] s-au ridicat asupra lui și l-au ucis în templul lui Vulcanus, împărțindu-și apoi corpul și luînd fiecare cu sine, în sîn, cîte o bucată. Alții, dimpotrivă, cred că dispariția lui nu s-a produs nici în templul lui Vulcanus și nici numai în prezența senatorilor, ci că, din întîmplare, Romulus prezida adunarea poporului afară din oraș, lîngă așa-zisa Mlaștina Caprei
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
depășite și se bazează pe dexterități, trouvaille-uri stilistice: un „exercițiu de limbaj”, formal. „Ei!... - avertiza Macedonski - S-a trecut cu moda de lacrimi și suspine/ Și cu acele crunte dureri imaginari/ Rubinele pe buze, mărgăritarii-n gură/ Și crinii de pe sînuri și ochii ca de mură/ Sunt niște mărunțișuri ce nu și mai au vreun curs”4). Ce anume îl îndreptățește pe Bacovia s-o condamne? Propria sa suferință, de care e sigur. De la ea pleacă orice comparație cu ceilalți. Așa
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
călugăr medieval/ Cu o sutană lungă/ și neagră la călcîie să-i ajungă -/ și la gît cu o cruce de opal.// Cu ochii arși de ideală spuză/ el bate ulița cotită cam pe unde/ la geam după perdele se ascunde/ sînul tău și umeda ta buză”4). - Prezentă la romantici, ideea voiajului „prin Orient” era un loc comun al prozei și teatrului de la sfîrșitul secolului XIX și începutul secolului XX. Se găsește în Dan de Vlahuță și în Hagi Tudose de
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
de Baudelaire) se vrea un poem de apărare a „iubitei”. Alarmat de situația apărută în oraș, poetul dă buzna să comunice sinistra veste. Neprotocolar și brutal, constată că-i deja tîrziu: semnul care-l face să creadă aceasta e că sînul „iubitei” „e mai lăsat”. Prin urmare, trebuie acționat urgent. Cum? Descompunerea nu poate fi stopată decît printr-o schimbare radicală de climat: „Toarnă pe covoare parfume tari”! Nu zice „picură”, „stropește” sau „varsă”. „Toarnă” înseamnă o cantitate mare și un
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
curajos: a lucrat mulți ani „pe Salvare”), fost, o vreme, corector și grafician în redacția „Ateneului”, s-a arătat mirat de faptul că, în nota despre „Cuptor” (vezi prima parte a „Jurnalului”), n-am insistat asupra versului „Și azi, chiar sînul tău e mai lăsat”, care include ideea de timp. I-am dat pe loc dreptate: „lăsarea” sînului e nu numai o imagine a declinului biologic, ci și o metaforă a trecerii (precipitate în acest caz) a timpului. Apoi, continuînd discuția
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
a arătat mirat de faptul că, în nota despre „Cuptor” (vezi prima parte a „Jurnalului”), n-am insistat asupra versului „Și azi, chiar sînul tău e mai lăsat”, care include ideea de timp. I-am dat pe loc dreptate: „lăsarea” sînului e nu numai o imagine a declinului biologic, ci și o metaforă a trecerii (precipitate în acest caz) a timpului. Apoi, continuînd discuția, i-am spus că, din datele anatomice ale femeilor, partea pe care Bacovia o remarcă mai des
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
nu numai o imagine a declinului biologic, ci și o metaforă a trecerii (precipitate în acest caz) a timpului. Apoi, continuînd discuția, i-am spus că, din datele anatomice ale femeilor, partea pe care Bacovia o remarcă mai des sînt sînii; - nu fața, nu buzele, nu părul... Asta atît în scris (versuri și proză), dar și, uneori, în desene, unde a schițat cîteva busturi opulente. „Ce calitate apreciezi cel mai mult la Bacovia?”, m-a întrebat pe neașteptate. Incapacitatea lui de
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
din copilăria cuconașului Mihăiță un băiet tare năzdrăvan cum spune el într-o frumoasă vorbire moldovenească care "hălăduia pi coclauri, prindea păsări și broaște, din iazul de lîngă sat, prevestea vremea, suna din bucium în pădure", "umbla cu șerchii în sîn, dar mai cu seamă făcea cîntece și băsnea tare cu dor... pînă ce a venit vremea de s-a înstrăinat de aste meleaguri... Atunci rareori mai dădea pe-acasă... Iar cînd venea, părea istovit, tăcut și îngîndurat..."59 Cu atîtea
[Corola-publishinghouse/Science/1521_a_2819]
-
din Schiller 108 cu glasul tare, apoi din opera acestuia el alegea ceea ce se potrivea cu inima sa. Resignațiune, tradusă de el cu multă libertate și notată pe manuscris "1867 april", îi aducea vădite rezonanțe biografice. "Și eu născui în sînul Arcadiei, și mie Natura mi-a jurat La leagănu-mi de aur să-mi dee bucurie; Și eu născui în sînul Arcadiei, dar mie O scurtă primăvară dureri numai mi-a dat... O dată maiul vieții înflorește La mine a desflorit...109
[Corola-publishinghouse/Science/1521_a_2819]
-
de el cu multă libertate și notată pe manuscris "1867 april", îi aducea vădite rezonanțe biografice. "Și eu născui în sînul Arcadiei, și mie Natura mi-a jurat La leagănu-mi de aur să-mi dee bucurie; Și eu născui în sînul Arcadiei, dar mie O scurtă primăvară dureri numai mi-a dat... O dată maiul vieții înflorește La mine a desflorit...109 "(s. n.) Icoana Casandrei îl însoțea. În multe versuri din manuscrisele sale din acea vreme, e vorba de ea. De exemplu
[Corola-publishinghouse/Science/1521_a_2819]
-
cînt.120 În continuare, ultimele strofe din Cînd privești oglinda mării 121, cu data, pusă pe manuscris, tot "Iul. 1869": Vezi a luncii vînt de vară Călduros Cîntă-n lira mea amară Languros. De-ai pătrunde c-o privire Al meu sîn. Să vezi marea-i de mîhnire Și venin, Ai cunoaște-atuncea bine Traiul meu: Suflet mort, zîmbiri senine, Iată eu."122 Și strofa, pe care Perpessicius a lăsat-o la capitolul Exerciții & Moloz. Fără îndoială că poetul a compus-o cînd
[Corola-publishinghouse/Science/1521_a_2819]
-
caz, dar un studiu sistematic ar demonstra că bolile îi asigurau protecție și susținere 7. Grace le-a înțeles și le-a luat asupra sa cu altruism. Când ea însăși a devenit pacient cronic după ce a contractat un cancer la sân în ultimul deceniu de viață, a devenit chiar și mai indul Ipohondria lui Yourcenar nu ar fi atât de notabilă dacă nu ar fi susținut în mod direct ri tualurile ei de scris. gentă. Ca și Virginia Woolf, pe care
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
persoane de același sau de alt sex, își schimbă nuanțele la bătrânețe. Decrepitudinea nu mai incită intimitatea, mai ales atunci când pieptul a fost ars de radiații. Evoluția sănătății lui Grace era acum extrem de imprevizibilă. Traducea Piatra filozofală (1970-1976). Cancerul la sân diagnosticat în 1958 recidivase la începutul lui 1969. Marguerite a suferit și ea o operație și se întreba dacă nu are și ea cancer la sân. Prognoza era suficient de bună în 1969-1970 pentru ca Grace să o poată însoți pe
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
Evoluția sănătății lui Grace era acum extrem de imprevizibilă. Traducea Piatra filozofală (1970-1976). Cancerul la sân diagnosticat în 1958 recidivase la începutul lui 1969. Marguerite a suferit și ea o operație și se întreba dacă nu are și ea cancer la sân. Prognoza era suficient de bună în 1969-1970 pentru ca Grace să o poată însoți pe Marguerite în Belgia la începutul lui 1971, pentru alegerea ei în Academia Regală de la Bruxelles în martie. Au călătorit mult, ducându-se în Spania în Săptămâna
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
se repetă la Paris pentru a fi prezentată, dar proiectul eșuează 1956 53 Publică Pomana lui Alcippus și alte poeme 1957 54 Traducerea în engleză a Loviturii de grație 1958 55 Grace este pentru prima dată diagnosticată cu cancer la sân An Istorie Cultură 1949 Se semnează înființarea Organizației Tratatului Atlanticului de Nord (NATO). Se creează Republica Populară Chineză. Consiliul Europei Sartre, Moartea Iubirii; Orwell 1950 Planul Schuman. Începe războiul din Coreea Camus, Les Justes; Ionesco, Cântăreața cheală 1951 Acordul cărbunelui
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
chiar imposibilitatea de a se elibera de tirania cititului autarhic: "caută bătrâne un doctor/ că-mi încărunțesc degetele pe cărți/ caută bătrâne un doctor/ și uită supărările/ că suntem europeni și aproape medievali/ costume cu pene avem și frumoase cu sâni/ cântați" etc. (ca zarea rotundă). Chiar și împinsă, altădată, până la limita insuportabilului, a izbucnirii, cu o patimă abia estompată, în elanuri autodistructive (într-un text ironic din Punțile Stalinskaya, intitulat Paul Valéry a spus-o cel mai bine: totul se
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
cea mai seducătoare transformare o suportă, în poezia lui Emil Brumaru, femeia. Nu mă refer atât la cele câteva reprezentante ale feminității care își marchează, prin estropiere, diferența o diferență, tocmai, pervers fascinantă față de prototipul generic. Reparata cu cei trei sâni mistici și două suspine laice, Pirata chioară de un sân și Glycera ai cărei sâni fac să zboare Fluturii din pandișpan sunt, contrar aparențelor, tocmai simboluri ale fertilizării. Mutilarea ca act de jertfă este integrată, spre exemplu, de Gilbert Durand
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
Brumaru, femeia. Nu mă refer atât la cele câteva reprezentante ale feminității care își marchează, prin estropiere, diferența o diferență, tocmai, pervers fascinantă față de prototipul generic. Reparata cu cei trei sâni mistici și două suspine laice, Pirata chioară de un sân și Glycera ai cărei sâni fac să zboare Fluturii din pandișpan sunt, contrar aparențelor, tocmai simboluri ale fertilizării. Mutilarea ca act de jertfă este integrată, spre exemplu, de Gilbert Durand în categoria ritualurilor care au ca scop primar fertilizarea și
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
atât la cele câteva reprezentante ale feminității care își marchează, prin estropiere, diferența o diferență, tocmai, pervers fascinantă față de prototipul generic. Reparata cu cei trei sâni mistici și două suspine laice, Pirata chioară de un sân și Glycera ai cărei sâni fac să zboare Fluturii din pandișpan sunt, contrar aparențelor, tocmai simboluri ale fertilizării. Mutilarea ca act de jertfă este integrată, spre exemplu, de Gilbert Durand în categoria ritualurilor care au ca scop primar fertilizarea și ca finalitate ascunsă "domesticirea lui
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
semn feminin mutilate din rațiuni obscure devine, și în poezia lui Brumaru, un act de substituire sacrificială prin care eul liric speră să domine timpul, așadar să se proiecteze în infinit: "O, Reparata, dă-ne nouă/ Lumina celor trei calzi sâni/ Și nu ne duce în ispită/ Cu ei, ci poartă-ne sublim/ Ca-ntr-o caleașcă infinită/ Spre-un cer ținut de-un serafim" (Rugăciune). Chiar și reprezentanta așa-zicând genuină a feminității care apare în lumea poetică brumariană este
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
dânsa-i și mireasă, și altar/ De carne, uns cu-aromele luminii./ Albeața ei împotmolește crinii/ În mâl. Privirea-i prinsă-ntr-un cleștar./ Ci-n preajmă-i clipocesc candele mici,/ Plâng îngeri longilini, râd fluturi groși./ Surparea dulce-a sânilor voioși/ Mustește-n prafuri. Roua-i ca un bici/ Căzut pe flori întredeschise iar/ Când melcilor le scoate din tălpi spinii./ Oh, dânsa-i și mireasă, și altar/ De carne, uns cu-aromele luminii./ Căci ne dospește viața-n suflet
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
Dimpotrivă: ceea ce funcționează, în cazul adoratorului perpetuu deghizat uneori în faun este un fel de cristalizare stendhaliană, asumată pe deplin, ba chiar împinsă până aproape de ceea ce am putea numi o limită a inconștienței în reprezentarea femininului. După Reparata cu cei sâni și Pirata chioară de un sân, este dorită chiar și servitoarea respingătoare, plină de urdori de tot felul, emanând mirosuri pestilențiale: "O, servitoare, dulce servitoare/ Din îngereasca mea copilărie,/ Îți miroseam cu lăcomie fusta/ Plină de purici din bucătărie// Și-
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
perpetuu deghizat uneori în faun este un fel de cristalizare stendhaliană, asumată pe deplin, ba chiar împinsă până aproape de ceea ce am putea numi o limită a inconștienței în reprezentarea femininului. După Reparata cu cei sâni și Pirata chioară de un sân, este dorită chiar și servitoarea respingătoare, plină de urdori de tot felul, emanând mirosuri pestilențiale: "O, servitoare, dulce servitoare/ Din îngereasca mea copilărie,/ Îți miroseam cu lăcomie fusta/ Plină de purici din bucătărie// Și-ți căutam chiloții sub saltele/ Ca să
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]