19,694 matches
-
partid comunist reformat cam toate celelalte partide, de la liberalii lui Donald Tusk, la conservatorii gemenilor și la cele două partide radicale amintite, se trag din Solidaritatea, sunt moștenitoare ale Solidarității inițiale... În momentul de față, Solidaritatea ca atare este un sindicat și o Fundație, dar aproape toate partidele provin din ea. De unde se vede că, încă de la vârful său de peste 10 milioane de membri din 1980-1981, adăpostea în ea o mulțime de facțiuni ținute la un loc de cauza comună a
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
ce revizuiau textele erau ierarhii metropolitani conduși de episcopul de Madrid-Alcalá. Ziarul s-a opus în 1913 măsurilor de secularizare ale contelui Romanones, consolidându-și poziția în lumea jurnalistică și adunând în paginile sale articolele unor catolici cu viziuni diferite (sindicate, asociații juvenile etc.). De la cele 4500 de exemplare pe care le distribuia inițial, a trecut într-un an la 13.000 de exemplare, iar în 1922 ajunsese la aproximativ 100.000 de exemplare 183. În 1926 a fost fondată o
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
Hoy, în Badajoz 185. În anul 1929 s-a înființat Agenția Logos, subordonată Editurii Catolice și legată de El Debate până în 1934. În cadrul acesteia existau 25 de redactori și 250 de corespondenți aflați în provincii. El Debate a colaborat cu sindicatele agrare catolice și a apărat poziția ierarhiei bisericești în domeniul educației, unde imboldul laic al "Instituției Libere de Învățământ" influența puternic Ministerul de Instrucție Publică 186. În Spania, publicațiile catolice au dus o campanie de apărare a intereselor Bisericii (care
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
Publică 186. În Spania, publicațiile catolice au dus o campanie de apărare a intereselor Bisericii (care se afla într-o continuă rivalitate cu statul), participând și la disputele politice și desfășurând o anumită propagandă mediatică pentru apărarea acestor interese. Înființarea sindicatelor muncitorești a dus la diversificarea presei catolice care trata "chestiunea socială". Mai târziu au apărut Revista Católica de Cuestiones Sociales (1895) și Boletín del Consejo Nacional de las Corporaciones Católico-Obreras, reprezentau oficial mișcarea social-creștină din Spania 187. În 1907 s-
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
început, a dovedit un sindicalism orizontal și o neutralitate politică, înfruntând Consiliul Național al Corporațiilor Catolico-Muncitorești (sindicalism mixt și monarhie alfonsină), al cărui președinte era marchizul de Comillas 188. Sindicalismul catolic a susținut și el diferite mijloace de opinie, asociate Sindicatelor Catolice Libere, precum La Voz del Trabajo (1913) sau El Tranviario (Madrid) și La España Ferroviaria. Ultimele două s-au unit în 1918, formând El Sindicalista Libre. În sfera feminină, Las Damas Católicas y sus centros obreros (1912-1927) a fost
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
sau El Tranviario (Madrid) și La España Ferroviaria. Ultimele două s-au unit în 1918, formând El Sindicalista Libre. În sfera feminină, Las Damas Católicas y sus centros obreros (1912-1927) a fost o publicație reprezentativă, la fel ca cele ale sindicatelor de femei, precum La Aguja (Barcelona, 1909) și La Inmaculada (Madrid, 1910), cu aproximativ 1.000 de exemplare. Alte publicații adresate femeilor erau La Mujer y el Trabajo (1912-1930) și Acción Católica Femenina 189. Diversificarea și dezvoltarea presei spaniole au
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
Efe, înființată în 1939, a avut rolul de agenție oficială 210. Presa spaniolă a întârziat în a-și înmulți cititorii, indicele de lectură fiind foarte scăzut 211. Grupul de presă cel mai important a fost cel al "Mișcării și al sindicatelor" aflat în subordinea regimului, cu 37 de ziare, 5 publicații lunare de știri și 15 reviste (în 1944). Câteva ziare au depășit tirajul de 40.000 de exemplare, precum Pueblo și Marca (Madrid), Solidaridad Nacional și La Prensa (Barcelona) și
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
amploare și nu a reușit să evolueze și să reprezinte un mijloc eficient de propagare a ideilor Bisericii Catolice în societatea românească, rămânând doar la nivelul comunităților catolice și fiind caracterizată de o lipsă de omogenitate. Nu s-au creat sindicate ale ziariștilor catolici și nici instituții de presă la nivel național care să fie afiliate la organismele de presă internaționale ale Bisericii. Înființarea și dezvoltarea unui cotidian care să reprezinte interesele catolicilor din România indiferent de rit sau etnie, care
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
prezenta evoluția presei catolice încă de la apariția ei, până la data întocmirii respectivului raport 823. Printre rezultatele care au fost așteptate de la participarea reprezentanților români la Congresul din Bruxelles, două au fost considerate cele mai importante și urgente: "a. constituirea unui "Sindicat al jurnaliștilor și publiciștilor catolici" din România, cu sediul la București; b. publicarea, în București, a unui ziar săptămânal cu caracter politic și religios"824. Îndeplinirea acestor inițiative era văzută ca fiind "începutul unei noi și fericite perioade a presei
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
vor putea mai ușor să-și apere punctul de vedere și să-l valorifice"829. Au fost oferite și posibilele soluții pentru rezolvarea neajunsurile presei catolice românești și pentru unificarea acesteia (și odată cu ea, a catolicismului din România): crearea unui sindicat al jurnaliștilor catolici, a unui birou de informații la nivel național care să alimenteze toate publicațiile catolice din România și unificarea instituțiilor de presă catolice 830. Așadar, în cadrul acestui eveniment internațional, au fost identificate și prezentate problemele presei catolice care
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
rezultatele dorite: "După părerea mea, pentru progresul presei catolice române ar trebui să fie luate imediat următoarele 3 măsuri: 1. publicarea unui ziar săptămânal în limba română la București; 2. constituirea unei societăți pentru ajutorarea presei catolice; 3. constituirea unui sindicat al scriitorilor catolici din România"1020. Răspunsul la această adresă trimisă nunțiului (în care îi prezenta situația presei catolice și căile ce ar fi dus la dezvoltarea acesteia, cerându-i totodată ajutorul pentru a-i mobiliza pe episcopi și a
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
poate progresa și nu se poate dezvolta decât sub egida eternei Roma, păstrând intact caracterul său ecleziastic oriental, vor putea mai ușor să-și apere punctul de vedere și să-l valorifice. În acest scop, s-a dorit crearea unui sindicat de jurnaliști catolici la București, care nu doar să se intereseze de problemele profesionale, dar și de cooperarea presei catolice române cu confrații săi din străinătate. Un birou special s-ar ocupa de informațiile necesare publicațiilor periodice române și ar
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
pe care o au, sau pe care ar trebui să o aibă" (Ibidem, f. 707. 829 Ibidem. 830 Iată concluziile raportului privitoare la soluțiile pentru dezvoltarea și unificarea presei catolice din România: În acest scop s-a dorit crearea unui sindicat de jurnaliști catolici la București care nu doar să se intereseze de problemele profesionale, dar și de cooperarea presei catolice române cu confrații săi din străinătate. Un birou special s-ar ocupa de informațiile necesare publicațiilor periodice române și ar
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
a) ABC b) BAC c) CBA d) ACB 29) Marcați litera corespunzătoare ordinii cronologice pe care o considerați corectă: A) lichidarea mișcărilor de rezistență anticomunistă în munții României B) se încheie intervenția rusă în Afganistan C) se înființează în Polonia sindicatul Solidaritatea a) ABC b) BAC c) CAB d) ACB 30) Marcați litera corespunzătoare ordinii cronologice pe care o considerați corectă: A) Benito Mussolini organizează Marșul asupra Romei B) se înființează Liga Apărării Național Creștine C) Gheorghe Brătianu scrie “O enigmă
ISTORIA ROM?NILOR TESTE PENTRU ADMITERE LA ACADEMIA DE POLITIE by DORINA CARP () [Corola-publishinghouse/Science/83159_a_84484]
-
române, și Adunarea generală din 1987, când s-a încercat restructurarea Uniunii, au fost considerate „turbulente” și contravenind spiritului ideologic oficial. Reuniunile din 1987 și din 1990 (Congresul al VIII-lea) au solicitat independența Uniunii și transformarea ei într-un sindicat de breaslă, care să apere interesele profesionale și materiale ale membrilor și să pledeze pentru idealurile naționale. Președinți în perioada postbelică au fost Andrei Lupan (1954-1965), Pavel Boțu (1965-1987), Ion C. Ciobanu (1987-1990), Mihai Cimpoi (din 1990). U.S. din R.M.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290356_a_291685]
-
și vestul Uniunii Sovietice, grupurile partizane Înarmate au continuat să existe câțiva ani, dar luptau pentru o cauză specific națională și anticomunistă. În Norvegia, Belgia, Franța și Italia, după război, rezistența organizată s-a integrat de bunăvoie În partide și sindicate. În noiembrie 1944, membrii rezistenței armate din Belgia au fost somați să predea armele În două săptămâni; În replică, la Bruxelles a avut loc (la 25 noiembrie) un marș de protest În cursul căruia poliția a deschis focul, rănind 45
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
industriale importante, În detrimentul consumului intern, al locuințelor și serviciilor. Cosnecințele politice nu erau greu de anticipat: În 1947, Franța (ca și Italia) era amenințată de greve, demonstrații violente și de o popularitate tot mai mare a Partidului Comunist și a sindicatelor sale. Neglijarea deliberată a bunurilor de larg consum și direcționarea slabelor resurse naționale spre câteva sectoare industriale vitale erau economic avantajoase pe termen lung, dar reprezentau o strategie riscantă În plan politic. Mecanismele economice ale Planificării derivau clar din lecțiile
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
sau riscul instaurării anarhiei. Comunismul avea un succes real. Deși partidele comuniste din Italia, Franța și Belgia (ca și cele din Finlanda și Islanda) au rămas În coalițiile de guvernare până În mai 1947, ele au reușit, prin demonstrații populare și sindicatele afiliate, să mobilizeze nemulțumirea populară, transformând eșecul propriilor guverne Într-un avantaj electoral. Succesele electorale ale comuniștilor locali, combinate cu aura invincibilei Armate Roșii, au dat credibilitate „căii italiene” (sau franceze, sau cehe) „spre socialism”. Până În 1947, 907.000 de
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
a pus condiția să negocieze și să se consulte nu numai cu Statele Unite, ci și Între ele, deoarece comerțul și schimburile prevăzute de Plan urmau să se transforme cât mai curând din bilaterale În multilaterale. A constrâns guvernele, firmele și sindicatele să imagineze Împreună metode și condiții favorabile pentru creșterea productivității. Mai presus de orice, a blocat Întoarcerea la tentațiile care năruiseră economia interbelică: subproducția, protecționismul reciproc distructiv și colapsul schimburilor comerciale. Deși administratorii americani ai Planului nu făceau un secret
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
despre obiectivele Planului. Idealiștii adepți ai politicii New Deal - numeroși În administrațiile americane postbelice - vedeau În el o oportunitate de a reconstrui Europa după chipul Statelor Unite, punând accentul pe modernizare, investiții În infrastructură, productivitate industrială, creștere economică și cooperare Între sindicate și patronat. În cadrul „misiunilor de productivitate” finanțate de Planul Marshall, mii de manageri, tehnicieni și sindicaliști au venit În Statele Unite pentru a studia stilul antreprenorial american - cinci mii numai din Franța (un sfert din total), Între 1948 și 1952. O
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
unei Europe care va putea intra În competiție cu noi pe piața mondială și care, exact din această cauză, va fi capabilă să cumpere produsele noastre În cantități substanțiale”. În câteva cazuri existau Însă și beneficii imediate: În SUA, sprijinul sindicatelor pentru Plan a fost obținut În schimbul promisiunii că toate transporturile de produse din Statele Unite se vor face cu nave americane, Încărcate de docheri americani, membri ai sindicatului AFL-CIO. Dar aceasta era una din rarele situații când SUA obținea un avantaj
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
cantități substanțiale”. În câteva cazuri existau Însă și beneficii imediate: În SUA, sprijinul sindicatelor pentru Plan a fost obținut În schimbul promisiunii că toate transporturile de produse din Statele Unite se vor face cu nave americane, Încărcate de docheri americani, membri ai sindicatului AFL-CIO. Dar aceasta era una din rarele situații când SUA obținea un avantaj direct și imediat. Dulles avea dreptate: Planul Marshall era de folos Americii fiindcă repunea pe picioare cel mai important partener comercial al său, nu fiindcă transforma Europa
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
epurărilor, tribunalelor și judecătorilor; Ministerul Agriculturii, care controla reforma agrară, permițând comuniștilor să facă favoruri și să cumpere loialitatea a milioane de țărani. De asemenea, ei și-au asigurat poziții cruciale În comitetele de „denazificare”, În comisiile regionale și În sindicate. Pe de altă parte, comuniștii din Est nu se grăbeau să-și adjudece funcțiile de președinte, prim-ministru sau ministru de Externe, preferând să le lase colegilor de coaliție din partidele socialist, țărănesc sau liberal. Se menținea astfel structura inițială
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
compromite economia”. La care trebuie adăugată nervozitatea aparte a Partidului Laburist când venea vorba de implicarea În acorduri continentale ce i-ar fi putut Îngrădi libertatea de a adopta măsuri „socialiste” acasă, măsuri strâns legate de interesele corporatiste ale vechilor sindicate industriale ce fondaseră partidul cu cincizeci de ani În urmă: după cum explica prim-ministrul interimar Herbert Morrison Cabinetului În 1950, când invitația lui Schuman a fost (sumar) analizată, „nu merge, nu se poate, minerii din Durham nu Înghit așa ceva”. și
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
Angliei postbelice să fie, spre deosebire de cea care avea să-i urmeze, „prudentă, timidă, recunoscătoare pentru orice nimic și cu ambiții modeste”, cum Își amintește David Lodge despre anii tinereții. Dar nimicurile cu pricina nu erau de lepădat. Sam Watson, liderul sindicatului minier din Durham, declara la conferința anuală din 1950 a Partidului Laburist: „Sărăcia a fost eradicată. Foamea-i doar o amintire. Bolnavii sunt Îngrijiți. Bătrânii sunt respectați, iar copiii noștri cresc Într-o țară a tuturor posibilităților”. Regatul rămânea o
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]