19,653 matches
-
din proprie inițiativ] în scopul reducerii s]r]ciei. Pe lang] acestea, sunt multe lucruri pe care guvernele le pot realiza, atât prin intermediul asistenței oficiale, cât și prin cel al politicilor comerciale potrivite. Doresc s] insist asupra faptului c] argumentele obișnuite în favoarea ofertei de asistent] se aplic] în mod egal la ambele niveluri. Cuvântul „ajutor” poate semnala ideea c] asistență este expresia bun]voinței, dorinței de a face bine, fiind adesea relaționat cu ideea de „caritate”. Termeni precum „bun]voinț]” sau
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
profunde probleme ale teoriei etice. Ea este discutat] în cadrul capitolelor menționate mai sus și nu poate primi un r]spuns aici. Trebuie remarcat ins] c] acești consecințialiști nu susțin neap]rât ideea c] terorismul nu este mai grav decât actele obișnuite de r]zboi care ar putea s] r]neasc] nevinovați. Viziunea alternativ], la fel de compatibil] cu consecințialismul, este c] actele obișnuite de r]zboi care r]nesc nevinovați sunt la fel de criticabile că și terorismul. Etică și armele nucleare Problemă etic] ridicat
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
aici. Trebuie remarcat ins] c] acești consecințialiști nu susțin neap]rât ideea c] terorismul nu este mai grav decât actele obișnuite de r]zboi care ar putea s] r]neasc] nevinovați. Viziunea alternativ], la fel de compatibil] cu consecințialismul, este c] actele obișnuite de r]zboi care r]nesc nevinovați sunt la fel de criticabile că și terorismul. Etică și armele nucleare Problemă etic] ridicat] de armele nucleare poate fi abordat] astfel: pe de o parte, probleme privind folosirea armelor nucleare în r]zboi și
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
o relație comprehensibil] între faptele morale și cele amorale; nu e ca si cum între cele dou] nu ar exista nici o leg]tur]. Faptele morale exist] pe baza celor amorale. „Existența pe baza” a ceva nu este înțeleas] bine, dar este destul de obișnuit] în alte domenii, pentru a nu pune probleme de etic] deosebite. De exemplu, faptul c] o stânc] este periculoas] are leg]tur] cu alte tr]s]turi ale stâncii cum ar fi faptul c] este abrupt] și se poate f
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
tez] nevinovat] a fost pus] în discuție. A.N. Prior (1914-1969) a propus câteva deducții logice valide în care trebuie s] apare în concluzie, dar nu și în premise. Iat] una dintre acestea: 1) A bea ceai este un lucru obișnuit în Anglia. Prin urmare: 2) Fie a bea ceai este un lucru obișnuit în Anglia, fie toți neozeelandezii trebuie s] fie împușcați. (Prior, 1976) Exist] ceva dubios în leg]tur] cu aceast] inferenț]. Nu poți s] nu te gândești c
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
câteva deducții logice valide în care trebuie s] apare în concluzie, dar nu și în premise. Iat] una dintre acestea: 1) A bea ceai este un lucru obișnuit în Anglia. Prin urmare: 2) Fie a bea ceai este un lucru obișnuit în Anglia, fie toți neozeelandezii trebuie s] fie împușcați. (Prior, 1976) Exist] ceva dubios în leg]tur] cu aceast] inferenț]. Nu poți s] nu te gândești c] aceast] concluzia nu prea are de-a face cu trebuie s]. La urma
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
Nu poți s] nu te gândești c] aceast] concluzia nu prea are de-a face cu trebuie s]. La urma urmei, si urm]toarea propoziție este tot o consecinț] a lui (1): 2’) Fie a bea ceai este un lucru obișnuit în Anglia, fie toți neozeelandezii sunt arici. Se pare c] avem de-a face aici cu concluzii despre arici obținute dintr-o premis] în care nu apare nici un arici. Acest exemplu dovedește c] exemplele opuse ale lui Prior nu ameninț
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
of New England, 1977), pp. 149-71. Stevenson, C.L.: Facts and Values (New Haven: Yale University Press, 1963). Urmson, J.O.: The Emotive theory of Ethics (London: Hutchinson, 1968). 39 Relativismul David Wong i. Introducere Relativismul moral este un r]spuns obișnuit pentru cele mai adânci conflicte pe care le înfrunt]m în viață noastr] etic]. Unele dintre aceste conflicte au caracter public său politic, cum ar fi dezacordul aparent dificil al Statelor Unite ale Americii asupra acceptabilit]ții morale și legale a avortului. Alte
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
care erau mai puțin riguroase în ceea ce privește onoarea cuvenit] p]rinților și numelui familiei, dar trebuia s] m] simt superior fâț] de ei din aceast] cauz]. Uneori le invidiam libertatea și aceasta mi-a sporit confuzia. Relativismul moral că r]spuns obișnuit pentru aceste conflicte ia adesea forma unei neg]ri a faptului c] doar un singur cod moral are validitate și a unei afirmații c] adev]rul moral și legitimitatea, dac] aceste lucruri exist], sunt în vreun fel relative la factori
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
relativitatea adev]rului moral și a legitimit]ții. O doctrin] despre cum ar putea acționa cineva fâț] de aceia care accept] valori foarte diferite de ale lui este un alt tip de relativism moral și, de asemenea, un r]spuns obișnuit la conflictul moral profund. Acest relativism moral normativ susține c] nu este bine s]-i judeci pe ceilalti care au valori substanțial diferite său s] încerci s]-i faci s] accepte valorile tale, pe motiv c] valorile lor sunt la fel de
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
susține c] nu este bine s]-i judeci pe ceilalti care au valori substanțial diferite său s] încerci s]-i faci s] accepte valorile tale, pe motiv c] valorile lor sunt la fel de valide că ale tale. Un alt r]spuns obișnuit la conflictul moral profund contrazice totuși relativismul moral în cele dou] forme majore ale sale. E vorba despre poziția universalist] sau absolutist] potrivit c]reia ambele p]rți implicate într-un conflict moral nu pot avea dreptate în aceeași m
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
frumos și corect. Uneori, obiceiurile se schimb] sub presiunea criticii morale și discuția pare s] se bazeze pe o premis] care contrazice acest fenomen. Un alt tip de argument în favoarea relativismului are ca premis] ideea potrivit c]reia credințele etice obișnuite din orice societate îi sunt necesare acelei societ]ți din punct de vedere funcțional. Prin urmare, argumentul concluzioneaz] c] aceste credințe sunt adev]rate pentru acea societate, dar pot s] nu fie adev]rate într-o altă. Michel de Montaigne
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
are și potențialul de a-i motiva pe oameni s] fac] schimb]ri sociale pe scar] larg]. Dac] istoria societ]ților este în principal o istorie a exploat]rii și a luptei de clas], atunci este de așteptat că sistemele obișnuite de idei morale s] ia forma unor ideologii prin care luptă de clas] s] fie în același timp purtat] și ascuns]. În acest fel, Marx crede c] materialismul istoric a „distrus morală” dezv]luindu-i temelia ascuns] în interesele de clas
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
Teoria Poruncii Divine” ridic] inc] multe obiecții. Un lucru este sigur, o mare parte din ceea ce numim porunca lui Dumnezeu, de la practicile rituale pan] la s]rb]torirea sabatului, pare s] nu fie același lucru cu ceea ce înțelegem în mod obișnuit prin moral]. (Bineînțeles, ceea ce înțelegem în mod obișnuit nu este neap]rât și corect.) În m]sura în care este posibil s] deosebim o concepție a moralei ce caracterizeaz] doar unele dintre poruncile lui Dumnezeu, cum ar fi cele privind
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
73). Aceste sentimente "se disting de altele numai prin aceea că sunt comune masei de indivizi obișnuiți care compun o societate" (Durkheim, 1964:74). Prin urmare în Diviziunea muncii..., Durkheim înțelege prin conștiința colectivă "totalitatea credințelor și sentimentelor comune indivizilor obișnuiți dintr-o societate" care "formează un sistem determinat care își are propria viață" (Durkheim, 1964:79). Ideea este regăsită și în lucrările ulterioare vezi Durkheim, 1983 -, într-o formulare și mai apropiată de concepția lui Wundt: "Indivizii, unindu-se, formează
by Horaţiu Rusu [Corola-publishinghouse/Science/1049_a_2557]
-
sentimentelor membrilor unei societăți și fiind actualizată în și prin fiecare din aceștia. Cu alte cuvinte, conștiința colectivă este în același timp subiect și obiect; există în afara conștiinței individuale, dar are "realitate" numai în măsura în care indivizii participă la ea. Cu toate că suntem obișnuiți să ne gândim la Durkheim ca la un esențialist, iată că putem identifica în teoria conștiinței colective și asumpții care țin de ceea ce poate fi numit un constructivism moderat 19. Aceasta nu înseamnă însă că Durkheim se contrazice, realitatea conștiinței
by Horaţiu Rusu [Corola-publishinghouse/Science/1049_a_2557]
-
în Labirintul din Creta. Se spune că nava cu care a călătorit (la momentul Tn) până pe insula Creta și înapoi a fost păstrată în onoarea sa și ca simbol al victoriei asupra lui Minos, regele cretan. O dată pe an, atenienii obișnuiau să organizeze o paradă și să navigheze cu corabia lui Tezeu. Putem presupune evident că, peste timp, părți ale navei s-au uzat, fiind necesară înlocuirea lor cu alte părți, noi, dar având exact aceeași formă și fiind construite exact
by Horaţiu Rusu [Corola-publishinghouse/Science/1049_a_2557]
-
comentată noua și incitanta montare a lui Andrei Șerban, cu Oedip-ul enescian, e reprodusă și imaginea marelui compozitor. N-am cunoscut această imagine și, văzînd-o, m-am cutremurat. E un Enescu macabru, neîntîlnit în nici una din ipostazele cu care ne obișnuiserăm, nici acelea lipsite de dramatism, de tragism chiar, dar departe, oricum, de aceasta, de-a dreptul sinistră. Lăsînd la o parte ingeniozitatea celor de la 22 de a ilustra pagina orbului Oedip cu fața lui Enescu, lovită parcă ea însăși de
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
Dionisos să-și încropească măcar un șopron pentru Dacia lui dezafectată. Și ce bun era, prin anii șaptezeci, în "Însemnările unui nebun"! Ce fețe fac cinstitele fețe pedeseriste cînd aud de Regele Mihai! De tot hazul. Pînă și "blînduțul" Meleșcanu, obișnuit cu mimica senină, diplomatică, invitat să-și spună prețioasa-i părere despre revenirea monarhului, uită că e filmat și face o față de oglindă din aia care duce nasul la ceafă și buza la ureche. Telegenie... 3 martie Regele plîngînd. Nimic
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
marii pupăcioși ai continentului acum, erau devansați, cu secole în urmă, net, de englezi. Cînd, în 1527, galantul George Cavendish vizitează castelul unui nobil francez, este primit de doamna casei, care-i declară: "Fiindcă ești englez și în țara ta obișnuiești să săruți toate doamnele și domnițele, fără să încapă supărare, deși în acest regat nu e la fel, voi fi destul de cutezătoare pentru a te săruta și la fel vor face toate duducile mele". Și cîte altele, evident mult mai
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
slujit cu rîvnă pe la Școala de partid și pe la clădirea odioasă din Copou. Toată onoarea pentru ființele, unele din ele îndurînd samavolniciile comunismului, dar o zi ca asta merita o prezență covîrșitoare. Și, mai ales, cea a tinerilor, care trebuie obișnuiți cu gîndul că România nu a fost niciodată republică, republică impusă. Nota de improvizație a momentului e întărită, printre altele, și de improvizata proiecție, de proasta calitate a peliculei pe un ecran sărăcăcios, de cămin cultural. Și totul pe un
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
fascinat de mișcare, încît uită de volan. Riscînd să intre-n boschet sau în bordura bazinului (dacă n-ar fi mami, n-ar fi tati). Număr nou, de senzație, în bătrîna piață. Doar un regret: au dispărut, speriați, porumbeii. Se obișnuia cîndva firma (ce azi ne sună comic-desuet): Ionescu și fiul, Bercovici și fiul. Era o străveche statornicire a tandemului tată-fiu, ca garanție a stabilității și seriozității reieșite din temeiuri de sînge. Azi? Tandemul operează și azi. Într-o Românie care
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
boema interbelică. Cea care mersese mînă în mînă cu marea creație. Făcînd celebre cafenele și restaurante. Dacă, în anii '60, la Restaurantul Casei Scriitorilor din Calea Victoriei libațiile prelungite nu sfîrșeau chiar în încăierări, la o Podgoria înfruntările dure țineau de obișnuit. Se răspîndea fulgerător noutatea că X (celebru) i-a dat un cap în nas lui Y (celebru). Și Iașii cunoșteau fenomenul. Pe-atunci, Casa Universitarilor era emblemată de figura pitorescului erudit Fănică Cuciureanu, maratonist păstorelian al paharelor fără număr și
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
refrișant afrodiziac în urechile avide ale celor ce vor să audă chiar asta. Stilul Pirozynski deci. Cînd însă din Porche coboară Brânzei, sinopticul indică ploaie mocănească. Amîndouă descinderile continuînd, pînă la urmă, tratamentul de urmat. Cu care pacientul s-a obișnuit deja. Dacă rîsul din pînza olandezului Hals e unul contaminant, Vara lui insolîndu-și figurile cu bonomie civilizată, în schimb, Zaporojenii lui Repin, cu rîsul lor est-orgiastic, agresează ochiul (ochiul nostru) cu o indicibilă, predestinată spaimă. Vă mai aduceți aminte de
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
multîncercatul organism. Să restrîngem, deocamdată, endoscopia la zona pe care o simțim mai apropiată preocupărilor noastre. Și să vedem cum/ în ce fel clone ale artistului-cetățean se mișcă încă printre picioarele noastre. În definitiv în beneficiul buzunarelor proprii, atît de obișnuite cu simbria. Două/ dacă nu trei ar fi categoriile în care pot fi integrați producătorii de frumos (să-i numim astfel, oarecum materialist), cu minima convingere că nu dăm greș în schema noastră. Evident, ne referim la relația deja pomenită
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]