2,907 matches
-
din borcan sclipea palid. Licuricii pe care-i văzusem ultima oară, de mult, sclipeau puternic în întunericul nopții de vară și aceasta era imaginea mea despre licurici. Licuriciul meu era probabil pe punctul de a-și da sufletul. Am scuturat borcanul de câteva ori și licuriciul s-a lovit de pereți, încercând să zboare, dar sclipirea era tot ștearsă. Încercam să-mi aduc aminte când am văzut licurici ultima oară. Oare unde naiba s-a întâmplat? Îmi aminteam perfect peisajul, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
amintirilor, de acea noapte întunecată. Auzeam vântul mai clar ca oricând. Acesta suflase pe lângă mine, lăsând parcă dâre strălucitoare în urma lui. Am deschis ochii și am constatat că noaptea începea să-și intre pe deplin în drepturile. Am ridicat capacul borcanului, am scos licuriciul și l-am pus pe marginea conductei de apă care nu depășea acolo dimensiunea de trei centimetri. Licuriciul nu părea să conștientizeze schimbarea. Pe când s-a împleticit în jurul unui nit, încercând să-l ocolească, și-a prins
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
ei“, Îi spuse unui reporter trimis de la Tageblatt, În timp ce fotograful Încerca să-l posteze Într-o lumină avantajoasă, care făcea ca sculptura africană din abanos să pară vie și să se oglindească În ochelarii săi groși, ca niște funduri de borcan. „Ceea ce colegii mei austrieci numesc subconștient, eu Îl consider sistemul endocrin,“ continuă, repetând faimosul său slogan. Apoi, punându-și brațul În jurul unei stele din piatră cafenie, adăugă: „Și pot să asigur cititorii dumneavoastră: acest lucru este valabil atât pentru monștri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
perversă, Haarman omora băieți pe care Îi agăța pe străzile din jurul gării. După ce Îi mușca de artera carotidă, Îi tranșa. Organele genitale erau conservate deoarece individul le atribuia puteri magice. Când se simțea slăbit, Haarmann deschidea pur și simplu un borcan și Își pregătea o masă fortifiantă. Carnea rămasă fusese vândută pe piața locală și hainele, Împărțite cunoscuților. Și, fiindcă proteina de origine animalieră nu era niciodată În plus, nu-și permitea nimeni să-l suspecteze. În afară de Manetti, desigur. Colegul ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
o pișcătură În braț. Apoi, după un minut liniștit și moale, gândurile Începură să mi se topească În cap. Frica dispăru, corpul se dizolvă și m-am contopit din nou cu o lume plutitoare. Singurul lucru care mă deranja era borcanul care deodată pare să fi fost montat deasupra capului meu - ori asta, ori Însăși capul meu se transformase În sticlă. Cu o acuratețe care depășea tot ce-am trăit până acum, am descoperit că Îmi observ creierul pulsând. Senzația nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
mic decât cel inițial pentru niște lucruri pe care nici măcar nu-i trecuse prin cap să le cumpere. Însă a trecut prin fața câtorva buticuri și a aruncat o privire prin vitrine. Asta era. Zeliha zăbovea În fața unui stand Înțesat de borcane, ulcele și sticluțe pline cu mirodenii de toate felurile și culorile. Își amintea că una din cele trei surori ale ei, nu mai ținea minte care, o rugase de dimineață să cumpere scorțișoară. Ea era cea mai mică dintre cele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
e ziua mea norocoasă! a spus Zeliha. Meniul din seara aia Îi părea minunat de cunoscut. Pe lângă un pui uriaș, mai era supă de iaurt, karniyarik, pilaki, kadin budu köfte rămas de ieri, turșu, çörek făcut În ziua aia, un borcan de ayran și, o, da, ardei umpluți. Zeliha și-a tras imediat un scaun, foamea fiind mai puternică decât lipsa de entuziasm la gândul de a lua parte la o cină de familie chiar În ajunul unei zile atât de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
o slujbă la cantina facultății care ar fi putut-o ajuta să-și Împlinească primul vis, deși nu și pe celelalte două. Pe când intra În raionul următor, chipul lui Rose se schimonosi. Mâncare Internațională. A aruncat o privire nervoasă la borcanele cu vinete În sos și la conservele cu foi de viță În saramură. Gata cu patlijan! Gata cu sarmas! Gata cu mâncarea etnică ciudată! Numai privind khavourma aia oribilă i se strângea stomacul ghem. De acum Înainte avea să gătească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
aproape să cedezi, nu o făceai niciodată. „De ce nu ne-ați lăsat niciodată În pace?“ Rose puse aceeași Întrebare, rând pe rând, celor trei surori ale soțului ei - mătușa Surpun, mătușa Zarouhi și mătușa Varsenig - În timp ce se uita furioasă la borcanele cu babaganoush de pe rafturile băcăniei. Rose părăsi secțiunea cu mâncare etnică, descriind o curbă bruscă și rapidă spre raionul următor. Inspirată de furia și melancolia ei, străbătu de la un capăt la altul raionul cu Mâncare Conservată și Boabe Uscate, fiind
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
obligația de a participa la aceste evenimente sociale, ci și atracția Încă nemărturisită pentru o fată pe care o Întâlnise În acel grup. Dikran Stamboulian a privit cu ochi pofticioși mâncarea așezată pe masă și s-a Întins după un borcan cu ayran. Era o rețetă americanizată, cu prea multe cuburi de gheață. În castroanele de lut de nuanțe diferite se aflau multe din felurile sale de mâncare preferate: fassoulye pilaki, kadin budu köfte, karniyarik, chureck abia făcut și, spre Încântarea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
stăpânirea de sine când se Întâmplă ceva Într-adevăr grav din cauza căruia ar trebui să te Îngrijoreză sau să intri În panică Dacă ți-ai făcut (sau plănuiești să-ți faciă o operație de Îndreptare a nasului Daci ai un borcan de Nutella În frigider și un joc de tavla undeva prin debara Dacă ai un covor la care ții pe podeaua din living Dacă nu te poți abține să nu te simți trist când dansezi „Lorke, Lorke“, chiar dacă melodia e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
cărui expoziție mă duc s-o văd sau vânzătorul ăsta ambulant... Nu se știe niciodată. Obiectul atenției lor era un bărbat musculos, Între patruzeci și cincizeci de ani, cu o mustață subțire. În vitrina din fața lui se aflau zeci de borcane imense cu murături de toate mărimile pe care el, cu ajutorul unui storcător automat le transforma În suc proaspăt de murături. Observându-le pe cele două tinere care se uitau la el, bărbatul a zâmbit. Armanoush a Întors de Îndată capul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
vopsindu-și părul roșu. Iar singura mătușă din living părea ciudat de morocănoasă. — Ce s-a-ntâmplat? Te-au lăsat baltă djinnii? a Întrebat Asya. În loc să răspundă, mătușa Banu s-a Îndreptat spre bucătărie. În următoarele două ore a rearanjat borcanele de cereale aliniate pe rafturi, a spălat podelele, a copt prăjiturele cu stafide și nuci, a spălat fructele de plastic de pe vitrină și a frecat cu Îndârjire o pată Întărită de muștar din colțul plitei. Când s-a Întors În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
chiar Între picioarele sale. De cealaltă parte a trapei, Beth Învârtea roata: Îl Încuia În laborator. 06.00 ORE Singurele lumini aprinse În laborator erau cele de la masa de experimente, lângă un șir de specimene conservate, aranjate cu grijă În borcane; calmari, crevete, ouă de calmar gigant. Atinse absent borcanele. Se Întoarse către monitorul laboratorului și apăsă pe butoane până când pe ecran apăru imaginea lui Beth. Lucra la consola principală din Cilindrul D. Într-un colț Îl văzu pe Harry, care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
Beth Învârtea roata: Îl Încuia În laborator. 06.00 ORE Singurele lumini aprinse În laborator erau cele de la masa de experimente, lângă un șir de specimene conservate, aranjate cu grijă În borcane; calmari, crevete, ouă de calmar gigant. Atinse absent borcanele. Se Întoarse către monitorul laboratorului și apăsă pe butoane până când pe ecran apăru imaginea lui Beth. Lucra la consola principală din Cilindrul D. Într-un colț Îl văzu pe Harry, care continua să zacă inconștient. Norman, mă auzi? Răspunse cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
făcut. Era blocat În compartimentul superior al Cilindrului D. Nu putea ieși de acolo. Beth deținea controlul tuturor facilităților și era familiarizată cu comenzile sistemelor vitale. Îi Întrerupsese curentul electric, căldura și aerul. Era prins În capcană. Odată cu scăderea presiunii, borcanele cu specimene explodară ca niște bombe, Împroșcând fragmente de sticlă În toată Încăperea. Se ghemui sub pături, simțind cum cioburile sfâșiau țesătura. Respirația i se Îngreunase. La Început crezu că e de vină tensiunea arterială, pe urmă Își dădu seama
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
lecții despre „contribuția inestimabilă” a „celui mai iubit fiu al poporului” la „creșterea continuă” și la „crearea minunatelor condiții de trai”, ori să fie alături de școlari la strânsul recoltei și să-i vadă mâncând în pauza de prânz fasole din borcan? Dar părinții de ce își lăsau copiii minori să fie duși la cules și la ridicat (în camioane) coșuri și lăzi 60 de 15-20 de kg? Oare nu-i puteau opri să plece spre stadioane în zile cu călduri toride de
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
lecții despre „contribuția inestimabilă” a „celui mai iubit fiu al poporului” la „creșterea continuă” și la „crearea minunatelor condiții de trai”, ori să fie alături de școlari la strânsul recoltei și să-i vadă mâncând în pauza de prânz fasole din borcan? Dar părinții de ce își lăsau copiii minori să fie duși la cules și la ridicat (în camioane) coșuri și lăzi 60 de 15-20 de kg? Oare nu-i puteau opri să plece spre stadioane în zile cu călduri toride de
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
ei nu vor să iasă, atunci nu voi ieși nici eu”. X deschide frigiderul și dulapurile din bucătărie. orez, tăiței, spaghetti, cîteva kilograme de carne congelată, legume în conservă, trei kilograme de cartofi și zece morcovi. apoi : biscuiți, zahăr, un borcan cu dulceață de caise, șase litri de lapte în cutii de carton. are destulă mîncare pentru cîteva zile. X se întinde pe canapea. Zace întins și așteaptă. „Ce ?”. nu știu. Dar nu e normal. „Ce e normalitatea ?” nu știu. Dar
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
veritabile bombe alimentare îmbibate de grăsimi, sare și zahăr, alimente și sucuri perfide care provocau dependență și-i umflau inutil pe oameni. Ce porcărie, ce porcărie. Poate să schimbe ordinea și să pună obezitatea pe locul întîi ? Domnul Busbib deschise borcanul cu iaurt bio și contemplă o vreme acea masă compactă de alb, sursă de calciu și de vitalitate. Controlă data de expirare a iaurtului precum și compoziția sa, clătină din cap ca și cum s-ar fi aflat în fața unui interlocutor, luă cîteva
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
vreme acea masă compactă de alb, sursă de calciu și de vitalitate. Controlă data de expirare a iaurtului precum și compoziția sa, clătină din cap ca și cum s-ar fi aflat în fața unui interlocutor, luă cîteva lingurițe din imaculata materie conținută de borcan și surîse în sinea sa. albul iaurtului și albul hîrtiei parcă rimau... Domnul Busbib nu-și putu reprima un sentiment de mîndrie. Iată, pentru prima dată, se simțea un cetățean conștient al lumii, un om implicat. Decizia de a face
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
vilei Katerina! Atunci de unde scosese adjutantul părerea că prințul ar fi cam neputincios? De parcă i-ar fi ghicit nedumerirea, Radul Popianu îi făcu semn să scoată pahare, era doar în casa lui. Pahare nu avea, dar puse pe masă două borcane de muștar spălate bine, încăpătoare, de o formă ce te îmbia la băut, firma Voina știa ce face!; de obicei, cînd bea de unul singur în cămăruța asta de sub scara Cramei, o face numai în scopuri profilactice, cînd simte că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
Pangratty?" Erau justificate uimirea și neîncrederea, deoarece dacă trebuia cineva să știe totul despre prinț acela era Bîlbîie și nu adjutantul. Radul Popianu trebuia să știe totul despre cei din Vladia, iar Bîlbîie numai despre prinț. I-a turnat în borcanul de muștar, și-a turnat și lui, a clătinat băutura să se vadă cum face "ochi", o lentilă uleioasă ca un ochi miraculos, "gustă ce n-ai mai gustat". Au băut ca doi cunoscători, cu înghițituri mici, plimbînd vinul în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
imparțiali și dau fiecărui om cîte o șansă. Șansa lui Radul Popianu a fost că i s-a făcut foame și a intrat în aceeași lăptărie unde Leonard Bîlbîie mînca la prima oră, înainte de a se prezenta la birou, două borcane de iaurt de oaie și o plăcintă cu brînză de vaci și stafide. Nu era bolnav, nu ținea nici un fel de regim, dar iaurtul și plăcinta caldă îl făceau să se simtă cu adevărat bine dispus, capabil să reziste pînă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
să reziste pînă aproape de orele 18 în cămăruța lui cu telefon din aripa cea mai întunecată a clădirii în care fusese instalat Serviciul încă de la înființare. Lui Radul Popianu nu-i venea să-și creadă ochilor. În fața lui, aplecat peste borcanul de un sfert de litru, mînuind lingurița cu coadă lungă, argintată, mînca preocupat, cu înghițituri mici, însuși Leonard Bîlbîie, omul pe care putea, foarte bine să nu-l fi găsit niciodată în ditamai orașul. Știa doar că fusese angajat la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]