2,750 matches
-
rămâne din cultura română fără oameni ca Stoilow și Vrânceanu? Putem înțelege starea de revoltă a acelora care află că, în timp ce ei erau în închisori dintre cele mai teribile, alții intrau în Academia inițiată de comuniști, după ce aceștia din urmă demolaseră Academia anterioară. Dar la o chibzuință ulterioară, și ei ar trebui să înțeleagă lucrurile nu numai prin frustrările de care au avut ei parte. Cele relatate mai sus nu-s decât o componentă a unui tablou mult mai amplu, al
Cruzimea istoriei by Solomon Marcus () [Corola-journal/Journalistic/6880_a_8205]
-
Poate că și el este poet, ca și mine. Este Întotdeauna o plăcere un pic năucitoare să-l asculți pe rus, mai ales după cîteva pahare. — Am văzut multe orașe americane, perorează Zamyatin. Aproape fiecare clădire din ele a fost demolată, astfel Încît nimeni să nu-și poată vizita trecutul decît În amintire, iar amintirile oamenilor trebuie acum să cuprindă cu mult mai multe lucruri din cauza chestiilor pe care le văd la televizor. Poate că atunci cînd se gîndesc la vechea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2295_a_3620]
-
față. Sursa de cărămizi vechi pe piața neagră - Wakefield se chinuie tare ca să audă, acum vorbesc În șoaptă - este un anume Grave sau Gravier, care le obține din cimitirele vechi, pentru care orașul este celebru. Wakefield Înțelege că acest Gravier demolează mormintele vechi la adăpostul Întunericului, Înlocuind cărămizile vechi cu unele noi, apoi vinde cărămizile furate la un preț cu mult mai mic decît cel al pieței cinstite. — Tipul este grozav cînd e vorba de finisaje false, acoperă chestiile noi cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2295_a_3620]
-
care rezistă luni de zile fără să mănânce o masă ca lumea, așa că ar fi în stare să mănânce orice. Dar se comporta de parcă mâncarea îi plăcea foarte tare. Ceea ce era suficient pentru mine. —E absolut delicios, a zis el demolând, plin de șarm, protestele lui Helen. Ar trebui să guști, Helen. Helen s-a holbat la el. —Eu nu mă ating de chestia asta. Arată revoltător. Tata, mama și Helen se uitau, cu răsuflarea tăiată și chipurile oripilate, la felul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
fără reproș, în curs de a fi derulate, nu-i fuseseră sfărâmase în marea încercare prin care trecuse.. Între soți se ridicase un zid care rezista, chiar dacă cei doi protagoniști purtau în forul lor intim dorința nedisimulată de a-l demola. Nu era un lucru simplu. Zidul interpus era marcat de un mare semn de întrebare de ambele părți: de ce? De ce trebuiau să treacă ei printr-un asemenea infern? De ce? se întreba Doina. De ce trebuia să i se întâmple ei acest
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1550_a_2848]
-
Numele i se trage de la un cătun, atestat încă în Evul Mediu, din care regele Louis al XIV-lea a cumpărat, prin anii 1660, o parte, pentru a spori domeniul Versailles. Câțiva ani după aceea, căsuțele sătenilor au fost demolate, iar oamenii au fost strămutați prin alte locuri. în anul 1667, a dispărut și micuța biserică. Dar, despre Trianon vom mai avea câte ceva de spus, ceva mai încolo. Trianon de porțelan în anul 1670, s-a construit pe acel amplasament
Tainele istoriei: mirajul legendelor by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91790_a_92341]
-
până la sacrificiu; avea o admirație încăpățânată față de mine: amândoi isteți, amândoi copii de profesori, slăbănogi și-antipatici (el mai mult, eu mai puțin). Aflasem că citea Freud și ținea un jurnal; două argumente temeinice să-l îndrăgesc, înainte de a-l demola. Te ungeau la suflet tipii ăștia deștepți, care abia așteptau să-ți ia locul la repartiție. Treceau multe conversații până să-ți dai seama că tu mai mult vorbești, iar ei mai mult te-ascultă. Întâi i-aș fi îndesat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
le pună? Ultimul atelier de reparații rămăsese chiar lângă uzina Vulcan; băteai jumate din București ca să ajungi la el, prin troleibuze și pe jos, cu bicicleta-n cârcă. Ăsta nici măcar nu mai apucase „Revoluția“, se închisese șandramaua prin ’87, se demola cartierul și oamenii nu știau cum să fugă mai repede din calea buldozerelor. Acum nimeni nu mai stă să-și piardă timpul cu reparații; te vede lumea că umbli cu cheia și șurubelnița la roată, zice că ai rămas comunist
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
sub cataramă. Pe exemplarele mai vechi, se imită și defectele, ca să apară uzura. Astea-s mai scumpe, sunt 30 de euro.“ Lovisem puternic, optim, eficient. De la Mihnea încoace, nu mă mai simțisem atât de bine; e-o plăcere să-ți demolezi vorbitorul, mai ales când ți-a fost elev. Tânărul Lupu a devenit brusc ceva mai bătrân. Și-a înfundat nasul în pahar, să nu se dea de gol. Acum puteam să trecem la chestii serioase. Adică la afaceri. „Ai adus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
Apoi m-am așezat pe-un scaun, nu pe oricare, pe ultimul. De-acolo, vedeam totul. Călătoream cu vagonul doi, singur, calm, încărcat de frig și amintiri. Nimerisem un tramvai vechi, un soi de 21 de pe strada Lânăriei, înainte să demoleze casa din Vitejescu. Neîncălzită, tabla alb-roșie trăgea frig pe dedesubt. Urcam acum spre Grinzing, clănțănind din toate șuruburile și osiile; în curbe, vagonul din față părea că se smucește de rest, ca în desenele cu Placid și Muzo, când intră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
caietele și agendele cu poezii, amănuntele cele mai intime, gândurile ascunse și protejate - toate ajung, mai devreme sau mai târziu, pe mâna noastră. Care nu ajung sau ajung incomplet sunt reconstruite de noi, ca o clădire pe care tocmai ai demolat-o și vrei s-o restaurezi. Milioane de memorialiști-fantomă, cu amintiri bricolate, iremediabil deteriorate sau îmbogățite, după caz și interes. O corporație de e-dei, nu una de idei. Un supra-trust de idei electronice, administrat și condus tot de noi. Blogger-ii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
Coran, ci de o invazie a Europei menită să reducă Întreaga civilizație la praful de dinainte de Gingis han. Era, În aceeași măsură, o năruire a civilizației islamice. Moscheile și palatele construite de tine și de strămoșii tăi aveau să fie demolate În cursul primăverii. Turcii trebuiau să redevină ceea ce fuseseră cu secole În urmă, anume un popor nomad. Cuceritorii nu au fost decât o structură teroristă, bine antrenată, trimisă În misiuni de răpire, asasinat și tortură. Atât sultanul, cât și Amir
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
Frenciugi), 15.664 lei (alte parohii), la care se adaugă schimbul valutar În valoare de 6.813 lei și alte Încasări de 32.561 lei, totalul fiind de 84.335 lei, precum și 2065 euro. Tot În acest an s-a demolat magazia de lut din fața bisericii (nu avea autorizație de construcție) la recomandarea persoanelor specializate de la Centrul Eparhial, sectorul Monumente și Construcții Bisericești, a Pr. Protopop Vilie Doroșincă, de la Protopopiatul Iași II, și la cererea Primăriei comunei Drăgușeni. La biserica nouă
BISERICILE DIN SATUL FRENCIUGI, COMUNA DRĂGUŞENI, JUDEŢUL IAŞI by COSTIN CLIT, IONUŢ ALEXANDRU FIGHER () [Corola-publishinghouse/Memoirs/392_a_1315]
-
cazărmile aflate la Courbevoie la piața Bastille, pentru ca apoi să liniștească turbulentul Faubourg Saint-Antoine. Multe dintre noile linii feroviare și gări au fost amplasate ținându-se cont de obiective strategice similare. Acolo unde acest lucru era posibil, cartierele insurecționare erau demolate sau dislocate prin construirea de străzi, spații publice și prin dezvoltarea activităților comerciale. Pentru a explica de ce este necesar un Împrumut de 50 de milioane de franci pentru Începerea lucrărilor, Léon Faucher a subliniat nevoia de siguranță a statului: „Interese
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
caracterizau Parisul și alte orașe europene la Începutul secolului al XX-lea. După cum vom vedea, atitudinea aceasta avea un temei funcțional și științific; un oraș care ar fi vrut să devină eficient și sănătos ar fi trebuit, Într-adevăr, să demoleze mare parte din ceea ce moștenise. Însă, o altă sursă a disprețului său era estetica. Era lezat vizual de haos și confuzie, iar lipsa de organizare pe care voia el să o corecteze nu era atât cea percepută de la nivelul solului
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
revoluția teatrală a lui Lunacearski poate fi probabil privită ca o reprezentare a relației dorite dintre bolșevici și mulțimea proletară. Nu se precupețea nici un efort pentru a asigura reușita ceremoniei. Când Lunacearski Însuși s-a plâns de faptul că se demolau biserici În vederea organizării festivităților de 1 Mai, Lazar Kaganivici, primarul orașului Moscova, i-a replicat: „și estetica mea cere ca procesiunile de demonstranți din cele șase districte ale Moscovei să vină toate În Piața Roșie În același timp”. În materie
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
Miliția și armata fuseseră mobilizate pentru a asigura transportul și pentru a forța oamenii să se conformeze. Aceștia au fost informați că, dacă nu Își dezmembrează ei Înșiși casele pentru a le Încărca În camioanele guvernului, autoritățile li le vor demola. Pentru a-i Împiedica pe cei strămutați cu forța să se Întoarcă, multe case au fost arse. Tipică pentru rapoartele ce se primeau din interiorul Tanzaniei este următoarea descriere, făcută de un student din regiunea săracă Kigoma: „S-a recurs
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
superficială, În dauna substanței. Dorința ca toate casele dintr-un sat planificat să fie perfect aliniate - ordine care se considera că facilitează supravegherea - și cea de a face plăcere funcționarilor veniți În vizită puteau face ca o casă să fie demolată și refăcută la cincizeci de metri mai acolo, unde indicase tehnicianul cadastral. „Productivitatea aparatului politic” era evaluată În funcție de datele care puteau fi adunate și, lucru poate mai important, comparate. Iar când cei din administrație și-au dat seama că viitorul
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
știu mai bine istoria decât ei, ceea ce atunci, în 1985, nu era mare lucru, căci rușii n-aveau idee de istoria lor proprie. Acolo a existat o catedrală mare, unde era mormântul contelui Voronțov, primul guvernator, și care a fost demolată prin anii '20, pricinuind chiar un scandal internațional, fiindcă cupola aurită, de 80 de metri, era pe toate hărțile maritime un reper de navigație. Dar parcul din jur a rămas cu numele de Soborca, adică Parcul bisericii. Acolo era locul
Documentar şi adevăr. Filmul documentar în dialoguri by Lucian Ionică [Corola-publishinghouse/Science/1413_a_2655]
-
totală de pe urma solicitărilor redacționale degradante. G. Călinescu atrage atenția Theodor Codreanu și urmașii săi spuseseră esențialul, cristalizaseră un șablon convenabil despre un Eminescu victimă a unei agonii încheiate la 15 iunie 1889 printr-o "paralizie generală"", ambiționând în continuare să demoleze șablonul și să facă lumină asupra acelora pentru care verdictul acesta era convenabil. Intervenția sa are în bună parte alura unei intervenții de ordin publicistic, tocmai prin lansarea tranșantă a unor întrebări, deloc retorice, cărora le răspunde abordând totul dintr-
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
morgă și infatuare, mai puțin de dat studiului textului literar și mai implicat în sforării de umplere a tainului universitar, căci acolo ar fi avut catedră, sau celui jurnalistic. Ar fi trebuit să facă față unor coterii gata să-l demoleze dacă și-ar fi arătat colții, sau gata să-l aburce-n șaua tronului criticii literare spre a se mândri cu el, așa cum o fac Miticii dâmbovițeni de prin preajma vedetelor ce umplu ecranele televizoarelor sau coloanele ziarelor. Numai că, acest
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
pe lângă un studiu coerent al abisalității cauzatoare de operă la Caragiale și trimiteri în literatura universală prin comparatism, cum nu le-am mai întâlnit de la mult regretatul Al. Dima. Și iată ca într-o vreme când Cristian Tudor Popescu îl demolează pur și simplu pe Nichita Stănescu, nepunând în loc decât pe Ana Blandiana "neprihănita utecistă", Theodor Codreanu vine cu pertinența-i recunoscută să jaloneze opera marelui scriitor I.L. Caragiale, convins ca itinerariile viziunilor sale critice, pot da răspunsuri noi la paradigme
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
serie întreagă de accepțiuni, și nu credem că el s-a gândit la scandarea propriu-zisă, ci poate la un ritm interior în consonanță cu ritmul cosmic. Caragiale se referă și la "capetele sucite ale decadenților", dar precizează Theodor Codreanu, el demolează avant la lettre schelăria kitsch-ului postmodernist, care în realitate este rezultatul unui evident miticism literar (combate bine Theodor Codreanu!). Reținem în treacăt o idee prețioasă a criticului: "cel ce se angajează a spune adevărul e prizonierul unei iluzii (al
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
poetului) și descoperirile necenzurate ale cercetătorilor de după 1989. Constatarea este că mitul Eminescu "a rămas viu în conștiința populară și a elitelor culturale în pofida ostilității oficiale", profesorul Codreanu, întrebându-se, retoric și justificat, ce fel de "cult" vor unii să demoleze din moment ce "schizofrenia" a început din timpul vieții poetului ajuns la mila publică a chetelor (vânându-se cu cinism reacția sa violentă la o astfel de insultă pentru a fi alt motiv de întreținere a unei imagini confecționate, aceea de "nebun
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
pomenea, în actuala lucrare manolesciană se respectă aceleași principii și interese. În ultima instanță, intenția revoluționaristă a lui N. Manolescu de a îmbogăți conceptul de istorie a literaturii, creând și noțiunea de istorie "critică" a literaturii, prin încercarea de a demola centralitatea canonică a literaturii române (pentru o altă ierarhie canonică) seamănă mai degrabă cu canonul sisific, în care acel rege al Corintului fusese osândit să urce mereu, la infinit, un bolovan uriaș care, ajuns pe pisc, se rostogolea din nou
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]