3,363 matches
-
exista nici un sfârșit omniscient, aspect reflectat în ironia din concluzie: el nu poate avea pretenția epistemologică de a trage concluzii despre starea unei țări sau a locuitorilor săi. Mai curând poate doar să ni le sugereze prin prezența acelui funcționar fascist și meschin care îl șantajează. Asemeni întrebării socratice, suntem lăsați să ne întrebăm ce va aduce cu sine viitorul neconcludent, doar pe baza unui singur exemplu. Hemingway nu insistă asupra subiectivității în măsura în care o fac mulți alți practicanți ai jurnalismului literar
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
și de verbalism hibrid”, în acord cu opiniile lui Mihail Dragomirescu, Octavian Goga și N. Iorga. Treptat publicația capătă o certă orientare de extrema dreaptă. În 1937 Nae Ieremia vorbește despre Corneliu Zelea Codreanu, în 1938, în articolul Spiritul literaturii fasciste, Anton Balotă comentează cu simpatie fascismul, ca și legătura dintre fascism și literatură. În P. apar traduceri din Goethe (Bun sosit și rămas bun, în transpunerea lui Ion Sân-Giorgiu), Petőfi Sándor, iar din Ady Endre se tălmăcește poemul Fericiți sunt
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289037_a_290366]
-
doctrinei, aceștia vor întreprinde treptat o revizuire a marxismului care-i va duce foarte departe de mișcarea muncitorească. Georges Sorel (1846-1922)36 este cel mai important dintre ei, iar consecințele acestor analize vor avea ulterior o influență asupra dezvoltării gîndirii fasciste, după cum au arătat unele studii recente, chiar dacă acestea i-au supraestimat, fără îndoială, importanța. În sfîrșit, în același timp, în Rusia, doi teoreticieni, Piotr Strouvé (1870-1944) și M. I. Tugan-Baranovski (1865-1919) profesează un "marxism legal", alăturîndu-se dintr-un anumit punct
Europa socialiştilor by Michel Dreyfus [Corola-publishinghouse/Science/1438_a_2680]
-
care aceasta trece modifică sensibil raportul de forțe în favoarea unor tendințe mai reformiste. În general, 1933 reprezintă o etapă decisivă pentru mișcarea muncitorească internațională, care asistă de acum înainte la evoluția fascismului, chestiune care este imposibil de ocolit. Ascensiunea regimurilor fasciste sau autoritare a început în Europa încă din anii '20, dar este evident că victoria lui Hitler conferă acestei tendințe un formidabil impuls pe care îl vor întări, un an mai tîrziu, zilele de la Viena, ducînd la zdrobirea socialiștilor austrieci
Europa socialiştilor by Michel Dreyfus [Corola-publishinghouse/Science/1438_a_2680]
-
dezbătută la Paris, șase luni mai tîrziu, suscită strategii diametral opuse. Singurul punct de pe ordinea de zi a conferinței de la Paris 33 este unul dintre cele mai explicite, deoarece acesta discută "tactica și strategia mișcării muncitorești în timpul perioadei de ofensivă fascistă". El generează apariția a trei curente. Stînga se grupează în jurul moțiunii prezentate de unul din conducătorii Ligii poloneze, V. Alter. În anii '20, Liga poloneză a întreținut legături internaționale foarte strînse cu maximaliștii italieni: Pietro Nenni, sensibil la lupta împotriva
Europa socialiştilor by Michel Dreyfus [Corola-publishinghouse/Science/1438_a_2680]
-
eludează chestiunile pertinente puse de către de Man care are meritul de a aduce în discuție transformările suferite de decenii întregi de către proletariat, emergența claselor mijlocii sau ascensiunea capitalului financiar monopolistic. Revizionismul său este însoțit de un interes indiscutabil pentru experiența fascistă italiană așa cum o arată corespondența sa cu Mussolini, din 193039. Într-un mod poate contradictoriu, de Man face apel în același timp la unitatea politică a proletariatului, care "departe de a fi un obstacol pentru alianță cu elementele sale anticapitaliste
Europa socialiştilor by Michel Dreyfus [Corola-publishinghouse/Science/1438_a_2680]
-
vara anului 193650. Importanța acestui război civil în istoria relațiilor internaționale și în declanșarea unui nou război mondial nu mai trebuie astăzi demonstrată. În timpul acestor luni decisive, politica ISM se caracterizează printr-un cuvînt: neintervenție, în timp ce ajutorul adus de regimurile fasciste: Germania hitleristă, Italia lui Mussolini va cîntări greu și va permite în cele din urmă victoria franchiștilor spanioli. Pe toată durata acestui război, datorită profundelor sale divizări interne, ISM se dovedește a fi inaptă de a interveni ca organism, chiar
Europa socialiştilor by Michel Dreyfus [Corola-publishinghouse/Science/1438_a_2680]
-
în care socialiștii spanioli și francezi se află la putere. Din 28 iulie 1936, birourile ISM și cele ale Federației Sindicale Internaționale se reunesc la Bruxelles "pentru a examina posibilitățile de ajutor acordat clasei muncitoare spaniole în lupta împotriva agresiunii fasciste". Caracterizînd cauza Spaniei, ca fiind cea a "democrației universale", ISM și FSI se alătură în întregime "muncitorilor și țăranilor spanioli în lupta lor temerară pentru democrație și Republică". Ele denunță responsabilitatea Statelor fasciste care susțin pe rebelii spanioli și cheamă
Europa socialiştilor by Michel Dreyfus [Corola-publishinghouse/Science/1438_a_2680]
-
clasei muncitoare spaniole în lupta împotriva agresiunii fasciste". Caracterizînd cauza Spaniei, ca fiind cea a "democrației universale", ISM și FSI se alătură în întregime "muncitorilor și țăranilor spanioli în lupta lor temerară pentru democrație și Republică". Ele denunță responsabilitatea Statelor fasciste care susțin pe rebelii spanioli și cheamă clasa muncitoare internațională de a acorda tot "sprijinul material și moral" de care au nevoie țăranii și muncitorii spanioli. Totuși, această solidaritate este subordonată unei abordări diplomatice a problemei, așa cum o arată următoarea
Europa socialiştilor by Michel Dreyfus [Corola-publishinghouse/Science/1438_a_2680]
-
nevoie de raporturile de forță existente pe atunci în cadrul acestei organizații, în care laburiștii englezi, susținuți de belgieni și de socialiștii din Europa de Nord, acordă prioritate statu quo-ului impus antifascismului. A nu întreprinde nimic din ceea ce-ar putea deranja puterile fasciste, a refuza orice alianță cu comuniștii, pentru a nu speria clasele de mijloc și a le arunca în brațele fascismului: această analiză este veche deja de mai mulți ani, dar, începînd cu vara lui 1936, consecințele sale internaționale vor fi
Europa socialiştilor by Michel Dreyfus [Corola-publishinghouse/Science/1438_a_2680]
-
regrupate în "Pactul de la Oslo", anunță Societății Națiunilor voința lor de a rămîne neutre în caz de război. Ele continuă să manifeste o ostilitate totală față de comunism: orice formă de acțiune cu acesta nu ar putea decît să "provoace" puterile fasciste, precipitîndu-le intervenția. Cîteva săptămîni mai tîrziu, Executivul ISM, reunit la Bruxelles, se vede incapabil de a defini o orientare comună, cu scopul redactării unui text care să condamne acordurile de la München, trebuind să se mulțumească numai cu o luare de
Europa socialiştilor by Michel Dreyfus [Corola-publishinghouse/Science/1438_a_2680]
-
au știut să propună clasei muncitoare un program care să corespundă necesităților timpului. În plus, unii dintre ei au crezut că printr-o politică de concesii pot menține în viață organizația, sub un regim sever chiar și într-un cadru fascist: în martie 1933, Otto Wells a demisionat din Birou și din Executivul ISM pentru a evita să dea regimului nazist vreun pretext pentru represiuni. Această politică de conciliere s-a soldat însă cu un eșec total. Problema s-a pus
Europa socialiştilor by Michel Dreyfus [Corola-publishinghouse/Science/1438_a_2680]
-
Doilea Război mondial sînt diferite din multe puncte de vedere de cele care au solicitat Internaționala Socialistă a Muncii: în șase ani, raporturile de forță s-au schimbat mult în Europa și în lume. Cu excepția franchismului în Spania, toate regiunile fasciste sau inspirate de acesta au fost înlăturate în beneficiul forțelor democratice. La Congresul de la Bruxelles al ISM din 1928, Vandervelde regretase absența unei dezvoltări sincrone a democrației în Europa, văzînd în acest lucru unul din principalele motive ale întîrzierii socialismului
Europa socialiştilor by Michel Dreyfus [Corola-publishinghouse/Science/1438_a_2680]
-
operei lui Sorel, ci o lărgire a centrelor de interes ale revistei. O bibliografie a studiilor recent apărute în legătură cu G. Sorel figurează în fiecare număr. 37 Cf. lucrările lui Z. Sternhell și în special Ni droite ni gauche. L'idéologie fasciste en France, ediție nouă revăzută și adăugită, Bruxelles, Ed. Complexe, 1987 (prima ediție la ed. Seuil, 1983), 472 p. precum și Z. Sternhell, M. Sznajder, M. Asheri, Naissance de l'idéologie fasciste, Paris, Fayard, 1989, 424 p. Despre dezbaterile care au
Europa socialiştilor by Michel Dreyfus [Corola-publishinghouse/Science/1438_a_2680]
-
și în special Ni droite ni gauche. L'idéologie fasciste en France, ediție nouă revăzută și adăugită, Bruxelles, Ed. Complexe, 1987 (prima ediție la ed. Seuil, 1983), 472 p. precum și Z. Sternhell, M. Sznajder, M. Asheri, Naissance de l'idéologie fasciste, Paris, Fayard, 1989, 424 p. Despre dezbaterile care au fost stîrnite de aceste studii, exceptînd articolul lui S. Bernstein, citat nota 41, p. 327, cf. cartea lui P. Milza, Fascismes français, passé et présent, Paris, Frammarion, 1987, 464 p. 38
Europa socialiştilor by Michel Dreyfus [Corola-publishinghouse/Science/1438_a_2680]
-
următor la Bruxelles, la Editura L'Eglantine sub titlul Au delà du marxisme, reeditare, Paris, Seuil, 1975. Despre revizionismul lui De Man, cf. lucrările lui Z. Sternhell, precum și bibliografia în legătură cu acest subiect pe care o prezintă în capitolul "L'idéologie fasciste en Europe", in op. cit.. Cf. și J. Gotovitch, "Du collectivisme au Plan du Travail", in 1885-1985. Du Parti ouvrier belge au Parti Socialiste. Mélanges publiés à l'occasion du centenaire du POB, publicată de Institutul Emile Vandervelde, Bruxelles, Ed. Labor
Europa socialiştilor by Michel Dreyfus [Corola-publishinghouse/Science/1438_a_2680]
-
pentru că aparțin, ca și dumneavoastră, "generației frontului" și pentru că sînt, de asemenea, influențat de ideile lui G. Sorel, îmi deschid inima la orice manifestare de forță creatoare, deoarece nu îmi este frică să dau dreptate anumitor aspecte organizatorice ale operei fasciste al cărui curs îl urmăresc cu un pasionat interes". Scrisoarea lui Mussolini este datată 21 iulie 1930, iar răspunsul lui De Man, 23 august 1930. Această corespondență a fost publicată in "Ecrits de Paris" nr. 184, iulie-august 1960, pp. 79-81
Europa socialiştilor by Michel Dreyfus [Corola-publishinghouse/Science/1438_a_2680]
-
tehnocrația nu putea fi decât un regim de tranziție către socialism. Critica lui Georges Gurvitch Cu asprimea obișnuită a tonului său, Georges Gurvitch n-a ezitat să-l califice pe Burnham drept „un abil propagandist care și-a adaptat ideile fasciste și naziste la psihologia americanului de rând” (Gurvitch, 1963, vol. II, p. 440). Teza puterii manageriale a părut totuși să merite atenția sa și i-a consacrat mai multe texte importante. Contrar optimistei viziunii saintsimoniene, potrivit căreia guvernarea oamenilor era
[Corola-publishinghouse/Science/2356_a_3681]
-
dominației sovietice și „defascizare” a țării. Principalul argument era necesitatea aplicării prevederilor Convenției de Armistițiu, iar pentru realizarea acestui plan au beneficiat de sprijinul Comisiei Aliate, controlată de către sovietici. Primele lor măsuri au urmărit înlăturarea din administrație a persoanelor considerate fasciste și înlocuirea lor cu elemente comuniste. Prefațată de linșajul mediatic găzduit de oficiosul Scânteia, care se îndrepta împotriva tuturor celor care erau de altă orientare politică, represiunea fizică a adversarilor politici s-a desfășurat în mai multe etape. Au fost
[Corola-publishinghouse/Science/2118_a_3443]
-
XX, în siajul unor penibile catastrofe recente, acest lucru este mai greu de demonstrat. Excelenta educație istorică, filozofică și artistică a elitei burgheze germane nu s-a dovedit a fi o frână în calea entuziasmului gregar și superficial față de ideologia fascistă a lui Hitler. Educația universitară în spiritul valorilor umaniste nu s-a dovedit suficientă pentru a denunța barbaria extremismelor din secolul XX. De bună seamă, istoria pe care o învățăm din cărți - relativizată de însăși trecerea timpului - poate servi, în
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
în Belgia romană, revenirea neofascismului, este ocupat, în Țările de Jos și în Elveția, de un naționalism primar care face din emigrant țapul ispășitor a tot ce merge rău: de la șomaj pînă la problemele de mediu. Lipsit de orice trecut fascist și de referințe explicite privind doctrina naționalistă, manifestîndu-și puternic convingerile democratice, discursurile acestor partide împotriva emigranților lasă să se dezvolte un rasism care nu se regăsește în mod explicit nici în FN, nici a fortiori în AN italiană. Democrații elvețieni
by Daniel L. Seiler [Corola-publishinghouse/Science/1118_a_2626]
-
care aceasta l-a înlăturat, Lega, care se situează în centru și nu la dreapta, a evitat căderea în xenofobie, spre deosebire de Blocul Flamand Vlaams Blok care leagă strîns conceptul de independență de xenofobia cea mai radicală. Această legătură cu deriva fascistă a contaminat mișcarea națională flamandă între cele două războaie mondiale. Aceste aspecte au fost combătute de Volksunie, dar nu au dispărut complet și exprimarea lor prin Mars op Brussel au dus la o contra-mobilizare a bruxellezilor. Cîndva centrul unui Stat
by Daniel L. Seiler [Corola-publishinghouse/Science/1118_a_2626]
-
peisajul politic al țărilor occidentale. REVENIREA LA VECHILE CLIVAJE Devenite independente sau recăpătîndu-și independența după 1919, țările din Europa Centrală, cu excepția Poloniei rusești, au cunoscut o viață politică și partizană presărată cu mai multe sau mai puține incidente datorate tentației fasciste și autoritare care a afectat multe țări europene. Nimic din acestea nu o singularizează, și cele două perioade politice au putut fi analizate ca sistem de partide prin paradigma celor patru clivaje. Aceasta este valabilă chiar și în cazul alegerilor
by Daniel L. Seiler [Corola-publishinghouse/Science/1118_a_2626]
-
care inițial a asigurat progresul tehnico-științific, dar care, în faza următoare, ruptă de esența religioasă a naturii umane, este în stare să genereze drame pentru existența umană și pentru psihologie. De altfel, se știe că în respectivele state comuniste și fasciste cunoașterea psihologică a beneficiat de o substanțială susținere materială și umană până în momentul când ele au degenerat în totalitarism, când a intervenit o tendință sociologică de izolare de restul comunităților și sistemelor sociale, izolare în care să poată fi cât
by MIHAI -IOSIF MIHAI [Corola-publishinghouse/Science/970_a_2478]
-
sociologice, naționalist-socialiste în Germania, comuniste în Rusia. Ele au fost trăite la nivelul conștiinței oamenilor tot ca fenomene de credință inițial entuziaste și având o putere de agregare a oamenilor în jurul respectivelor idealuri. Efectele acestor tendințe sociologice, degenerate în naționalism fascist sau totalitarism comunist n-au nici o legătură, fiind chiar opuse experienței științifice acumulate până atunci pe baza unor paradigme mai puțin închegate, cum ar fi cea specifică scolasticii, conform căreia timp de mai mult de un mileniu cunoașterea științifică aproape
by MIHAI -IOSIF MIHAI [Corola-publishinghouse/Science/970_a_2478]