2,153 matches
-
lui. Gajus nu făcu nici un comentariu; îl sfătui pe Helikon să plece, iar el se duse în fundul porticului să privească marea, în direcția insulei aceleia pe care n-o putea zări. În mintea lui vedea însă mica masă de abanos, fildeș și bronz, mâinile Antoniei pline de bijuterii masive, foaia de papyrus cu literele cifrate. „Ne-ai răzbunat tu“, zise cu glas scăzut, ca și cum ea ar fi fost în apropiere și l-ar fi putut auzi. Noua strategie După câteva zile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
de la Misenum, care nu avea să uite niciodată brațul Împăratului care-i înlănțuia umerii. Dormea întotdeauna singur. Servitorii spuneau că nu primise pe nimeni în camerele silențioase alese pentru nopțile petrecute pe Palatinus. Patul său - cu tăblia de aur și fildeș dăruită de Liga orașelor siriene - era gol, mai mulți paznici și servitori erau postați în fața ușii închise, inaccesibile. Somnul îi era ușor, fragmentat. Ferestrele erau orientate spre răsărit, către cea dintâi licărire a zorilor. Când se trezea, știa imediat ce oră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
invenție a lui Marcus Tullius Cicero. Pe toți pereții însă, nișele și consolele erau pline de mici obiecte prețioase. Suveranii învinși, ambasadorii care doreau pacea, notabilii locali, guvernatorii provinciilor se străduiau să găsească daruri - obiecte din aur, pietre, smalț, lemn, fildeș, marmură, mozaicuri, sticlă, camee, picturi - care să-i satisfacă bine-cunoscutele gusturi de colecționar. Respectând ordinele, ofițerul însărcinat cu executarea lui Macro ceru să fie anunțat și, în picioare în mijlocul acelor comori strălucitoare, raportă: Macro alesese să se sinucidă, ca un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
incoruptibilă.“ Continua să se plimbe. Recipiente pentru balsam, ampule de aur și sticlă în care introduceai bețișoare de os, iar apoi îți întindeai parfumul pe piele; Herodes spunea că bunicul lui i le trimitea Cleopatrei. O mică sculptură criselefantină, din fildeș și aur: acvila lui Zeus răpindu-l pe Ganymedes. Ghearele strâng trupul băiatului fără să pătrundă în carne, îl ridică de la pământ. Aripile se desfac, puternice, pentru a se ridica în aer, însă băiatul, care știe că este răpit de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
Zeii voiau însă ca el să se întoarcă. Și se întoarse la sfârșitul iernii, când se topi zăpada din Alpes. La Roma, toată lumea observă că numărul soldaților germani care îl însoțeau se dublase. Încă din prima noapte, la căpătâiul din fildeș și aur al patului său se cuibări iar zeul palid al insomniei. — M-am hotărât, îi spuse Miloniei când se lumină de ziuă. Îl vom chema pe Manlius, să vină aici imediat. Vreau o reședință privată, unde să nu intre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
-și coama, apoi căzu din nou, nechezând de durere. Cu ochii larg deschiși, se întoarse să vadă cine îl rănise - și atunci omul îl lovi între coaste, în dreptul inimii. Un șuvoi de sânge țâșni pe nări și împroșcă ieslea de fildeș. Incitatus se prăbuși pe o parte, cu picioarele întinse, mai puțin cel cu glezna rănită. Arta de a face ordine Strigătul: „L-au omorât pe Împărat!“ străbătu Roma ca un fulger ivit pe cerul amiezii. Oamenii încremeniră, însă în clipa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
În zadar cu șapte ani în urmă, preoții egipteni văzuseră renăscând din cenușă după cinci veacuri, mitica Phoenix. Și la Roma, praful se așternu peste noile ruine. În fața porticului templului isiac, incendiat cu furie cu tot cu decorațiunile lui de turcoaze și fildeș, cu statuile din cuarț, granit și diorit, cu fragilele papyri, în urletele mulțimii superstițioase, Valerius Asiaticus observă caustic: — Să distrugi monumentele dușmanului trebuie să fie o plăcere mai intensă decât să cumperi o fecioară din Bithynia. Dar eu sunt prea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
pronunțat al buzei superioare care-i expuse incisivul drept capsulat. I-am atins gura cu gura mea, îndoind carapacea ceruită a rujului pastel, privindu-i mâna cum se întinde spre stâlpul cromat al gemulețului lateral. Mi-am apăsat buzele de fildeșul dezgolit și nepătat al dinților ei de sus, fascinat de mișcarea degetelor sale pe cromul neted al stâlpului ferestrei. De-a lungul suprafeței acestuia se întindea, pe muchia externă, o dâră de vopsea albastră lăsată de vreun muncitor nemulțumit de pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
Salon permanent de artă decorativă pentru interiorul modern”. Alături de o listă a „cursurilor permanente” ale Academiei, intrate deja în al treilea an de existență, sînt amintite lucrările („schițele”) expuse de A. Vespremie (obiecte în metal, cărți legate, lămpi, lucrări în fildeș) și M.H. Maxy („mobilă modernă de boudoir”, perne, covoare). Obiectele artistice expuse sînt dintre cele mai diverse: pictură, litografie, gravuri în lemn, sculptură, desen, obiecte de artă decorativă, cristaluri, ceramică modernă ș.a.m.d. Indiferent de modelul asumat (Bauhaus-ul german
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
mai are aceeași culoare roz omogenă. Fiecare buclă este de un roz mai deschis pe exterior, cu nuanțe rumene, oranj, prtocalii, aproape roșii în adâncime. În telefon zice: — Deci dacă trec de fotoliul de satin în stil Cromwell, placat cu fildeș, înseamnă că am ajuns prea departe. Am înțeles. Îmi zice: — Doamne, de ce i-oți fi zis Monei? Mona o să-i zică prietenului ei și n-o să mai scăpăm în veci. Labirintul de mobile maronii, roșcate și negre, împestrițat de aur
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1905_a_3230]
-
aburii întorc amintirile acasă. balansoarul scârțâie, leagănă frunzele moarte. pe prag, doar pipa bunicului. păianjenii țes liniștiți marame; în curte: risipă de aur și crizanteme... cucul cântă ca-n fiecare an numai pentru Issa. modelări poetului Bernard Mazo sculptat în fildeș, poemul are forma unui elefant memoria convergența amintirilor, înțepenește într-un prelung țiuit. aici sunt eu, acolo ești tu, noi, unde suntem? priviri confuze... cocoșii din tablă, de pe acoperiș, scârțâie din ce în ce mai tare, în bătăile vântului. numai bostanii adăpostesc lumina, iar
Confluenţe poetice. Antologie de poezie by Relu Coţofană () [Corola-publishinghouse/Imaginative/271_a_1216]
-
cum se zice, „în centrul atenției”. Pe chipul său este zugrăvit un zâmbet larg. Înțelegea de ce animalele săltau în jurul lui, sirene îl împodobeau cu ghirlande din Hortensie, cu ochelari de soare din baga, cu un costum de apicultor de culoare fildeș și cu o mică desagă cu „secrete”, iar alți copii îl apostrofau, dar într-un sens dulce, mai mult aclamau „Bine-ai venit!”. Înțelegea? Unde a venit? Oare chiar înțelegea? Peisajul s-a spart, în spatele lui stătea ascuns altul. Un
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
că Jackson Mayville marșa la rahaturile alea de literatură cu pretenții pe care nu le cumpără decât zece oameni, dar cu mine nu merge așa. Grant Books e o firmă mică, Claire, iar tu trebuie să cobori din turnul de fildeș dacă vrei să supraviețuiești aici. Trebuie să înțelegi ce vor oamenii să citească. De ce sunt singura care pricepe chestia asta? De ce sunt singura persoană care are instinct? Voi, snobii ăștia elitiști, deștepți care nu iau contact cu realitatea! Sunteți așa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
din clădire. Devenise tunătoare. — Pe bune, Claire, tu nu ai știi ce este provocator nici dacă chestia asta ar veni la tine, s-ar prezenta și dup-aia te-ar mușca de cur. Tu încă trăiești în turnul tău de fildeș. N-ar trebui să-ți spun că sunt al dracului de groaznice. Groaznice! Sunt cele mai neinspirate coperte din câte-am văzut în toată viața mea. Iar tu, în calitate de e-di-tor, ar trebui să-l conduci pe directorul artistic și să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
de controlul durerii cronice atunci când ascult ideile tale lamentabile, a mugit Vivian. Ești așa... așa de academică. Ești așa de adormită. Ești la fel ca toți ceilalți leneși din branșa asta. Trebuie să te dai jos din turnul tău de fildeș și să privești cărțile într-un fel comercial. Altfel n-o să poți găsi best-seller-uri. Murdăria, sexul, asta se vinde. Fie că-ți place, fie că nu, asta e ceea ce vor să citească oamenii în zilele noastre. Bagă la cap. În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
excitându-le atunci când preludiul nu a reușit să facă acest lucru în totalitate; - Inelul-Dragon: probabil cel mai folositor dintre toate accesoriile sexuale chinezești, acesta ar trebui să facă parte din arsenalul fiecărui „Amant Dragon” (vezi figura 8.7). Sculptat în fildeș sau jad, inelul se potrivește bine în jurul bazei penisului. Se poate trece o panglică prin gaura de jos, pe sub scrot, după care se leagă în jurul taliei, pentru a menține inelul nemișcat. Când bărbatul își contractă sfincterul anal și perineul, făcând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2250_a_3575]
-
se umfle, inelul exercită presiune asupra venelor, prevenind pierderea erecției, și asupra canalului urogenital, împiedicând eliminarea spermei. Protuberanța de pe marginea superioară masează direct clitorisul femeii odată cu fiecare înfigere afectuoasă din partea Tulpinei de Jad. Arătați această ilustrație oricărui sculptor bun în fildeș sau jad din Extremul Orient și acesta va recunoaște imediat funcția sa și vă va crea o capodoperă. Observați că diametrul interior este de exact 44 de milimetri. Figura 8.7. Inelul Dragonului Datorită frecvenței lesbianismului și a masturbării printre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2250_a_3575]
-
ca să nu-și dea drumul pe scări, cum s-ar fi putut Întâmpla dacă n-ar fi văzut și simțit coapsele calde ale Eleonorei eliberate brusc din chingile Mustangului ei de velur negru, pâlpâind În Întuneric ca o amforă de fildeș. Se mai auzi șuieratul stins al unui fermoar, un țipăt scurt apoi, urmat de un balans insesizabil al mansardei. Ca Într-un cutremur de mică intensitate pe scara Richter cu epicentrul În Vrancea, provocat cum bine se știe de ciocnirea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
fost blând, își amintea Bilha. A crezut că plâng de frică și m-a luat în brațe ca pe un copil și mi-a dăruit o brățară din lână. Era un fleac. Nu era dintr-un metal prețios sau din fildeș, ceva de valoare. Era doar o brățară făcută din resturi de lână, prostioarele acelea pe care le împletesc păstorii când n-au ce face, când stau la umbra unui copac în căldura de peste zi, din smocuri de lână agățate în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
Debora cea cu văl. Am auzit toate astea de la celelalte care purtau veșminte albe. Erau drăguțe cu mine. Mă băteau pe umăr când îmi aduceau mâncarea, apoi îmi pieptănau părul și mă lăsau să mă joc cu fusele lor de fildeș. Dar nu spuneau povești înainte de culcare și nici nu le-am aflat numele adevărate, cele pe care le primiseră de la mamele lor și nici nu știam cum se făcea că veniseră la Mamre sau dacă le lipsea compania bărbaților. Păreau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
de papirus adunate de prin camera lui Nakht-re. Lăsase toate lucurile astea în urmă fără să se mai uite nici măcar o dată la ele, dar eu le păstrasem strânse într-o bucată de in, de parcă ar fi fost un terafim de fildeș și nu jucăriile uitate ale unui copil. Bărbații care îngrijeau grădina nu se arătau deranjați de prezența unei femei printre ei. Munceam mult și ei apreciau iscusința mea într-ale florilor și fructelor, pe care le duceam bucătăresei. Nu căutam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
o mulțime de lucruri frumoase: ceramică pictată de Kushite, vase de bronz costorite, idoli și zeițe, scăunele cu trei picioare și fotolii. Mie mi-au căzut ochii pe o cutie cu capacul incrustat pe care strălucea o grădină făcută din fildeș, faianță și sidef. - Iată un lucru demn de mormântul unui domn, a zis Meryt, plină de admirație sinceră. Tâmplarul a apărut în spatele operei lui și a început să ne spună povestea operei lui: de unde cumpărase lemnul de acacia și cât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
demn de mormântul unui domn, a zis Meryt, plină de admirație sinceră. Tâmplarul a apărut în spatele operei lui și a început să ne spună povestea operei lui: de unde cumpărase lemnul de acacia și cât de greu îi fusese să aplice fildeșul. Vorbea frumos și încet, de parcă ar fi vrut să ne spună o poveste și nu să ne vândă ceva. M-am uitat mereu la cutie în timp ce vorbea, auzeam doar căldura vocii lui și îi urmăream mâinile care mângâiau liniile obiectului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
Nakht-re într-a lui. Am venit acasă să sărbătorim nu doar majoratul meu, dar și marele dar pe care Kar mi l-a făcut. Profesorul meu spune să merg cu el la sud de Kush, unde comerțul cu abanos și fildeș e în floare și unde vizirul a fost prins furând de la rege. Regele însuși i-a cerut lui Kar să meargă și să urmărească instalarea unui nou supraveghetor, să ia aminte și să-i spună tot ce se întâmplă acolo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
îi era dor de casă. Se săturase de Ta Kemet. Oamenii rome erau harnici și cumsecade, dar săraci. Chiar bogații stăpâni din ținut nu se puteau asemui cu stăpânitorii Atlantidei. Aici, în Ta Kemet, nu erau nici palate sclipind de fildeș și oricalc, nici băi de marmură, nici locuri de petrecere sau grădini minunate ca în Țara Apelor, pe care acești oameni rome o numeau, aproape necrezând în ființa ei și nici știind prea bine încotro se află, Ta Nuter, Pământul
Luntrea Sublimă by Victor Kernbach [Corola-publishinghouse/Imaginative/295598_a_296927]